Hoofdcategorieën
Home » Tokio Hotel » I Remember You (BK) » 13
I Remember You (BK)
13
Dit waren beslist de lekkerste wafels in mijn hele leven geworden! Ik geloof dat Charlene het wel gemerkt heeft. 'Wil je nog wat Bill?' vraagt ze lachend. 'Als je er nog hebt, sla ik dat niet af.' grijns ik. 'Oh, ik heb er nog hoor!' en ze beent de keuken weer in. 'Hoe vonden jullie het paardrijden trouwens?' Enthousiast begint Tom te vertellen over zijn avontuur en springen Gustav en Georg ook even bij. Stiekem kijk ik naar Alice die vlak naast mij zit. Voor het eerst eigenlijk, misschien vertrouwd ze me nu volledig.
Langzaam kauwt ze op het stukje wafel, die ze net met ijs heeft gemengd. Geweldige combinatie eigenlijk! 'Ben ik fascinerend als ik eet?' Ik ontwaak uit mijn dagdroom en zie hoe ze glimlachend op me neer kijkt. 'Ehm...ja.' mompel ik betrapt en ze begint te giechelen. 'Ik maak maar een grapje Bill, wil je ook wat ijs?' vraagt ze lief. 'Heb je genoeg dan?' vraag ik verbaasd. Ze grinnikt en knikt. 'Ik heb er al 3 op hoor!' Verontwaardigd tik ik haar. 'Noem je dat veel? Ik heb er al 6 op en heb nog steeds niet genoeg!' Ze begint te lachen en schuift haar bol ijs op mijn bord. 'Eet maar biggetje.' grijnst ze. Droog kijk ik haar aan. 'Biggetje?' Ze knikt geamuseerd, en leunt zacht tegen me aan, als ik d'r boos aankijk. 'Biggetjes zijn lief, schattig en lekker zacht.' fluistert ze terwijl ze ongemerkt een hand op mijn been legt.
Ik schrik, maar kan het kriebelende gevoel niet wegwerken in mijn buik. Zacht streelt ze over mijn been heen en ik staar wat naar mijn bord. Ze maakt me gewoon gek, ze is helemaal niet zo onschuldig als ze zich voordoet.
And i Like!
'Heerlijke wafels voor Bill!' hoor ik plots en voel hoe ze haar hand, snel terugtrekt. 'Dankje Charlene.' stotter ik en hoor Alice grinniken. 'Is er iets Bill?' Grijnzend kijk ik haar kant op en net als ik iets wil gaan zeggen, moet mevrouwtje "Important" ons storen.
'Waarover praten jullie?' vraagt Laura luid zodat iedereen het hoort. 'Nergens over.' verklaart Alice meteen, duidelijk geïrriteerd. Ik grijns, want ik weet dat ze ervan baalt.
'Ik hoorde biggetje vallen, is dat soms een koosnaampje?' Meteen maken de jongens een joelend geluid. 'Nee.' zeggen we beiden droog en besluiten haar te negeren. 'Kom op, vertel, smijt het in de groep jongens!' tettert ze door. 'Jeez, we praten over boerderijdieren, ik heb misschien wat mee van een biggetje en jij van een woestijnrat.'
Ik sla een hand voor mijn mond, als ik besef dat ik dat net luidop had gezegd. De hele tafel begint te lachen, evenals Alice's ouders. 'Dat was een goeie Bill!' lacht Tom en geeft me een high five. 'Ohja? Wat is Alice dan volgens jou?' gromt ze gemeen. 'Alice is...' Afwachtend kijkt ze me aan. Welke dieren zijn mooi, schattig en onschuldig?
'Een kuiken.' zeg ik beslist. Alice trekt haar wenkbrauw omhoog en de jongens maken een ohh-geluidje. 'Great!' mompelt Laura sarcastisch. 'Wat ben ik dan?' kermt Tom uit. 'Een pauw.' verklaart Alice meteen. 'Hoezo?' fronst hij. 'Wel, ze zijn trots, en imponeren meisjes met hun schoonheid.' Jaloers kijk ik Tom aan die triomfantelijk toekijkt. 'Waarom is Bill eigenlijk een biggetje en geen mooie pauw ?' vraagt Laura nieuwsgierig.
Ik prik maar wat in mijn eten en heb even geen zin meer om naar haar te luisteren. Ik wist helemaal niet dat ze Tom knap vond, ik voel me zo'n sukkel met het biggetjes gedoe. 'Het schattigste en leukste dier op de boerderij, evenals een van mijn lievelingsdieren.' verklaart ze liefjes. Het is toch wel wat opbeurend om dat te horen. 'Dus je haat pauwen?' vraagt Tom zogenaamd gekwetst. 'Ja eigenlijk wel, ze stinken.' verteld ze grijnzend. Ik begin te lachen en Tom's mond valt open. 'Wat?' roept hij panisch. 'Pauwen stinken, en jij..' net als ze wat wil gaan zeggen springt Tom overeind en gaat achter haar aanrennen. 'Maar jij stinkt niet Tom!!!' gilt ze bang. 'Daar is het te laat voor!' gromt hij dreigend. In de tuin kan hij haar vatten en geeft haar de kieteldood. Spartelend probeert ze weg te komen, maar bij Tom is dat onmogelijk.
De jongens gaan ook van tafel af en gaan Tom en Alice vergezellen. Ik help Charlene met opruimen en zie Laura kwaad voor haar uitstaren. 'Problemen?' grijns ik. 'Bek dicht!' werpt ze vijandig toe. 'Niet voor jou, woestijnratje.' Kwaad gooit ze een kussen achter mijn hoofd, die ik netjes opvang. Ik kijk door het raam en zie hoe Gustav en Georg met haar praten en lachen. Een prettig gevoel vormt zich in mijn lichaam. De hand op mijn schouder doet me opschrikken, maar ik zie Bjög staan, haar vader. 'Wat heb jij met mijn meisje gedaan Bill? Ik heb haar nog nooit zo gezien.' lacht hij vrolijk. 'Geen idee.' lach ik en hij draait zich om. 'Jullie hebben mijn zegen al hoor.' Meteen draai ik me ook om. 'We hebben helemaal geen rela..'
'Dat komt wel Bill.' en knipogend loopt hij weg.
Reacties:
Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.