FanFic.nl

I Remember You (BK)

14

Gedaan met de speeltijd.

'Oke, jongens, we gaan eens de studio opzoeken, waar jullie de komende maanden zullen moeten werken.' verklaart Bjög en neemt ons mee door de gang. Op het eind is weer een trap, waar we omhoog moeten, ik gok op een soort zolder. Maar zodra we boven zijn, zie ik nog steeds een perfecte gang, dezelfde als die waar we net door liepen.

'Et voila.' verklaart hij en trekt een van de deuren open. Een grote studio komt in zicht met alles erop en eraan. Verwonderd treden we binnen en zien nog aparte deuren binnenin. 'Wat is daar?' vraagt Tom nieuwsgierig. 'Kijk zelf maar eens.' grijnst hij breed. Zodra de deur opengaat, gaat Tom plots gillen. 'Amateur!' grinnik ik en moet zelf toch wel eens slikken. Een tal van exclusieve gitaren staat uitgestald in perfecte rijtjes. 4 drumstellen en een volledig gamma micro's.

'Naar jullie wensen?' Ik grijns en geef hem een schouderklopje. 'Naar onze dromen, Bjög!' Hij glimlacht en stelt ons dan voor aan de 4 muziekmannen. Nouja 2 ervan, de andere 2 kennen we als onze eigen mannen. Nadat ik alles wat gezien heb, verlang ik om terug naar Alice toe te gaan. Ik heb eigenlijk geen idee, waar die nu zit! 'Waar denk je aan Billal?' Georg kijkt me grijnzend aan en snel haal ik mijn neus op. 'Nergens aan.' Hij grinnikt. 'Daarom dat je zo dromerig naar Bjög staat te staren zeker?' Ik voel me rood worden en ze beginnen me uit te lachen. 'Lach maar, stelletje idioten!' grom ik, maar moet toch zelf wat lachen.


Morgen beginnen we met de opnames en de brainstorming naar nieuwe nummers. Ik krijg nog een belletje van David zelf, en vertel hem dat alles geweldig verloopt en hij zich geen zorgen moet maken.


'Liefje, wist je al dat het binnenkort de verjaardag van papa is?' vraagt mijn moeder, wijl ze de kar vooruit duwt. 'Nee, wanneer is dat nu ook alweer?' vraag ik heilig. 'Over 3 dagen, misschien kunnen we iets organiseren?' vraagt ze terwijl ze een 20tal dozen pizza in de kar smijt. 'Dat zal hij geweldig vinden!! Misschien bowlen ofzo?' vraag ik mezelf bedenkelijk af. Plots begint ze te grijnzen en doe ik alsof ik niets door heb. 'Jij negeerder!' grinnikt ze zacht. Ik grinnik en kijk haar vragend aan. 'Wat nou?' Ze haalt haar schouders op en gaat verder boodschappen doen. 'Jij en Bill komen wel goed overeen hé?' Ik knik maar en probeer nu niet, te glimlachen van blijdschap. 'Heel erg goed.' vervolgt ze voorzichtig. 'Mam, waar wil je heen?' vraag ik zuchtend.
'Nergens heen, jij wel dan?' vraagt ze. Ik haal mijn schouders op en zie hoe ze me medelevend aankijkt. 'Volgens mij is die jongen de betrouwbaarste die ik ooit heb gezien.' Braafjes knik ik en rekenen we af.


We gaan een klein restaurantje binnen en bestellen een heerlijke choco. 'Weet je dat ik jou in jaren niet meer zo gelukkig heb gezien, je fleurt nu op door omringt te zijn!' begint ze. 'Ja, ik voel me echt op mijn gemak met die jongens, het is erg vreemd.' zeg ik twijfelend. 'Dat is niet vreemd liefje.' vragend kijk ik haar aan. 'Je hebt ze gewoon toegelaten in jou wereld, ik heb je altijd gezegd dat er een tijd komt, dat je leven zal veranderen.' zegt ze lief. Ik nip van mijn choco en ze kijkt me onderzoekend aan.
'Ik vind het allemaal geweldig mam, maar...er is enkel een klein probleempje.' zucht ik. 'Wat mag dat dan zijn?' Ik tuur naar buiten en voel meteen de haat opborrelen. 'Laura.' Verbaasd kijkt ze me aan.
'Hoezo, ze is toch je beste vriendin?' Verontwaardigd kijk ik haar aan en zie haar schouders dalen. 'Oké, ik weet al waarover je het hebt.' Ik knik begrijpend. 'Ze is vreselijk mam, ze ruïneert alles!' grom ik.

'Liefje, misschien vind ze het niet zo leuk dat je alleen met de jongens bent.' Ik schud meteen mijn hoofd. 'Nee, ze wil dat de jongens me gaan haten!' Mijn moeder schud haar blonde haren resoluut. 'Overdrijf je niet een beetje?'

'Mam, ze verteld allemaal dingen die me kleineren, ik durf die jongens haast niet meer aankijken, wie weet wat verteld ze achter mijn rug?' Ze drinkt van haar choco. 'Maar de jongens nemen het op voor je! Dus lukt haar plan niet.' merkt ze schouderophalend op. 'Nee, nog niet, ooit heeft ze een of ander duivels plan, dat haar wel gaat lukken!' Lachend streelt ze door mijn zwarte lokken heen. 'Ach welnee.' Ik zucht en drink dan alles op. 'Ben je eigenlijk nog van plan om die tekencursus te volgen?' Ik knik vastbesloten. 'Oké, is goed, Volgende week is je eerste lesdag.' Nadien lopen we het restaurantje uit en rijden terug naar huis.


'Waarom met haar Billie?' Net zoals de voorhene keren, negeer ik dat kind compleet en ga verder met sms'n naar Andreas.
'Billie?' Ik veer overeind en ga me bij de jongens voegen die druk in gesprek waren. 'Zo, Bill, vanwaar die haast?' grijnst Tom.
'Je kan niet zomaar van me weglopen Bill!' Ik grom en draai me tot Laura. 'Wil je me nu eens met rust laten! Ga iemand anders ambeteren.' roep ik uit. De jongens giechelen en ontzet zet ze d'r handen in haar zijde. 'Niet voordat, je mij antwoord geeft!' houdt ze vol.
'Oké, waarom zij? Ze zaagt de oren van mijn kop niet af!' sis ik en druk op verzenden. 'En?' zucht ze verder. 'Je bent een kreng!' zeg ik peinzend. 'Dus echt niet!' en plots ploft ze op mijn schoot. 'AF!' gil ik. 'Maar Bill, geef toe dat je het leuk vind!' Verbaasd kijk ik haar aan. 'Ik moet helemaal niets toegeven en ga nu onmiddellijk van me af, voordat ik je eraf smijt!' dreig ik. Ze werpt een blik achter me en plots kleven haar lippen op de mijne...

'Dus mam, wat vind je van mijn pla...' Ohnee, verkeerde timing! Kwaad duw ik haar met al mijn kracht van me af. Misschien net iets teveel kracht. Ze valt op de grond en woedend kijk ik haar aan. 'Ben je helemaal gek geworden! Ik moet je niet, vind je het nou nog niet vanzelfsprekend?' gil ik uit. 'Maar Bill, net zei je nog dat ik alles voor je betekende, dat ik de ware was.' Met grote ogen staar ik haar aan. 'Alice!' Ik draai me om en zie haar nog net naar binnen rennen. Haar moeder kijkt haar hopeloos na, voordat ze op ons neerkijkt.
'Neenee, Charlene het is niet..' begin ik, maar ze kijkt kil. Helemaal niet naar mij, maar naar onderen, de plek waar Laura ongeveer ligt.
Ik kijk ook en zie een voldane grijns op haar gezicht.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.