FanFic.nl

I Remember You (BK)

16

Toen Charlene ons hand in hand opmerkte verscheen er een glimlach op haar gezicht. 'Lieverd! Ik dacht dat je gaan lopen was!' en bezorgd slaat Bjög zijn armen om het tengere lijfje. 'In enkel een lange trui en cowboyboots?' sprak ze eigenwijs. 'Nou...niet erg logisch, maar toch!' gromde hij. Ze giechelde en duwde hem toen van haar af.

'Wij gaan slapen, pap, slaapzacht!' zei ze vrolijk en trok me meteen achter zich mee de trap op. 'Wat? samen?' mompelde hij verbaasd. 'Ehm ja...is daar iets mis mee?' vraagt ze zielig. 'Nee, nee, natuurlijk niet schat!' herstelt hij zich en kijkt even mijn kant op. Ik glimlach flauwtjes, nog steeds zijn uitbarsting niet vergetend en volg haar dan.

Als ik de deur sluit bijt ze op haar lip en kijkt me verlegen aan. 'Ehm...slaap je zo? of zonder..?' Ze begint te blozen en ik schiet in de lach. 'Waar voel jij je, het gemakkelijks bij?' vraag ik schouderophalend. '...Bij een broek..' fluistert ze zacht. Meteen denk ik terug aan wat haar vader mij vertelde en glimlach zodat ze zich niet schuldig hoeft te voelen. 'Dan trek ik een broek aan, wacht even, ik ga snel een broek halen en dit keer wordt ik niet opgehouden!' beloof ik haar. Ze knikt en snel schiet ik de gang op.

Ik kleed me uit en haal een broek en shirt uit de kast. Zo snel mogelijk ren ik door de gang heen en hoor een andere deur opengaan. 'Oh, Bill, je bent terug godzijdank!' verklaart Georg en komt slaperig op me af. Hij knuffelt me en verbaasd kijk ik voor me uit. 'Je leeft nog.' mompelt hij en draait zich dan terug om, waarna hij zijn deur terug dichtslaat. Droog staar ik nog even naar zijn deur en probeer alles op een rijtje te zetten. 'Die jongen maakte zich zorgen.' hoor ik Tom lachend zeggen. Ik grinnik en wen hem goedenacht voor ik bij Alice aanklop. Ze heeft een lang hemd aangetrokken, waarvan de bovenste knopjes openstaan. 'Welkom terug!' zegt ze vrolijk en trekt me op het bed. Ik lach door haar enthousiasme en kruip onder haar lakens. Haar blote benen glijden over de mijne heen en haar hand neemt plaats op mijn borst. 'Alice?' vraag ik fluisterend. 'Ja?' 'Kunnen jou ouders Laura niet buitenzetten? Desnoods weer naar huis sturen?' zucht ik. Ze verplaatst zich even en gaat wat rechter zitten.

'Zou iedereen daarmee akkoord gaan?' vraagt ze twijfelend. 'Wat dacht jij dan?' lach ik. Ze knikt en laat haar kin rusten op mijn borst. 'Haar moeder denkt dat ze bij haar vader logeert, want eigenlijk mocht ze hier niet komen omdat er jongens waren van haar leeftijd.' Ik krijg een levensgrote grijns op mijn gezicht en ze port me. 'Waar denk je aan?' vraagt ze nieuwsgierig. 'Heb je zin om haar eens goed terug te pakken?' vraag ik haar geheimzinnig. 'Zou ik dat wel doen?' Verbaasd kijk ik haar aan. 'Is er 1 enkele reden, waarom je het niet zou doen?' vraag ik droog. Ze denkt na en grijnst dan mee. 'Welk plan heb je uitgestippeld?' vraagt ze geamuseerd.

Welwelwel...stoute Alice.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.