FanFic.nl

I Remember You (BK)

19

Kwaad kijk ik naar Laura die zich nonchalant laat neerzakken in een stoel. Charlene tuurt maar zielig naar de deur, niet wetend wat te doen. 'Zal ik haar halen?' zucht ik totaal ongelukkig. Ze knikt dankbaar en snel loop ik het pad af. Na een paar meter, zie ik een prachtig uitgestrekt, groen veld. Ergens middenin wappert het zwarte steile haar van Alice. Ik begin een gevecht met het hoge gras, tot ik bij haar toekom. Ze draait zich om en laat haar hoofd verdrietig hangen.

Zuchtend sluit ik haar op in mijn armen. Het is ook allemaal mijn schul... 'Het is niet jou schuld Bill.' verteld ze me streng. Haar ogen zoeken de mijne op en ik zie kleine pareltjes blinken in haar ooghoeken.
'Dat is het wel, als ik niet gekomen was met dat stomme plan, dan..' Onderbrekend legt ze haar vinger op mijn lippen en glimlacht.
'Het was geen stom plan Bill, ik heb in tijden niet meer zo gelachen als vandaag......dankje.' Vertedert kijk ik neer op haar lichtblozende wangetjes. Op dit moment wil ik eigenlijk maar 1 iets.


Een kus. Een simpele kus van Alice.


Maar ze draait haar hoofd weg en kijkt in de verte. 'Misschien moeten we nu maar teruggaan.' fluistert ze verveeld. Ik neem haar hand en samen lopen we zwijgend naar het huis terug. Bjög staat midden in de kamer, maar ze negeert hem compleet. Zou ik trouwens ook doen, als dat mijn vader was geweest. 'Alice, doe nou alsjeblieft niet zo belachelijk.' kermt hij. 'Je hebt werkelijk geen flauw vermoeden, van wat hier gebeurt.' gromt ze abrupt terug en trekt me mee naar buiten, naar de rest. Tom staat meteen paraat met open armen. 'Groepsknuffel!' gilt Gustav en springt haast bovenop ons. Giechelend staat Alice in het midden en kijkt Tom met pretoogjes aan. 'We negeren gewoon stinkdiertje, en maken lol met ons leuke groepje.' grijnst hij breed. 'Ehm, hallo, ik kan jullie horen hoor!' mengt Laura zich in het gesprek. 'Was ook de bedoeling, reden te meer om niet te dicht in de buurt te komen.' lacht Georg happig. Ik grinnik maar en de jongens zakken elk in een stoel. Ze staat maar wat te draaien in het midden en lachend klop ik op mijn benen.

'Kan je dat wel houden?' vraagt ze twijfelend. Met stomheid geslagen kijk ik haar aan. 'Je maakt toch een grapje, mag ik hopen?' Ze haalt haar schouders op en komt voorzichtig op mijn benen zitten. 'Een zak aardappelen weegt meer.' fluister ik in haar oor. Verlegen verstopt ze haar gezicht in mijn hals en sla ik mijn armen beschermend om haar heen. De heerlijke bloesemgeur dringt mijn neus binnen, waar ik onderhand al verslaafd aan geraak. Hoe langer ik bij haar ben, hoe liever ik het ruik.


'Luitjes, vandaag moeten we voor het eerst repeteren.' vertelt Gustav geamuseerd. 'Mmm, ik heb zo'n in Gibson! Zo'n zin!' kreunt Tom en maakt grijphandjes. Alice vind dit echt lachwekkend en schiet in de lach. Mijn broertje grijnst breed en knipoogt haar kant op.

Oeps, gevoelige snaar geraakt! Ik verbreek het oogcontact en focus me even op de houten tafel. 'Jongens! Repeteren.' horen we roepend. Alice kruipt van me af en voor ze kan weglopen, trek ik haar bij me. 'Wil je er niet bij zijn?' vraag ik vrolijk. 'Kun je daar wel tegen?' vraagt ze twijfelend. 'Ik? Ik kan voor duizenden mensen zingen, dus enkel en alleen voor jou moet lukken.' zeg ik lief. 'Je bent zo'n schatje!' Gevolgd door een kus op mijn .... weeral mondhoek. Ze schenkt me een lief lachje en streelt onopvallend over mijn arm, voor ze naar binnen vertrekt.

'Oh lala..broertje.' fluistert Tom gretig. 'Wat?' zeg ik nonchalant. 'Oh, ik zag het wel! Ik zag het!' roept hij vrolijk. 'Jij ziet zoveel Tom, zelfs dingen die je niet moet zien.' zucht ik verveeld. 'Oh, ik zie alles dat ik moet zien, uitgenome die keer dat ik de badkamer inkwam en jou in je adamskostuum zag.' zegt hij bedenkelijk.

Iedereen schiet in de lach, evenals Alice die het gehoord had. Droogjes kijk ik mijn broer aan. 'Nou, gelukkig dat het geen Evakostuum was, die je zag.' grinnikt Alice zacht. Geniepig lacht Tom en kijk ik haar zielig aan. Ze steekt haar tong uit en even later zitten we in de studio. Ze staat achter het glas, ver van Laura verwijderd.

'Oke Bill, begin maar met wat je wilt.' hoor ik door mijn koptelefoon. 'Ehm...monsoon jongens? Da's een klassieker.' stel ik voor. 'Great!' roept Tom enthousiast en begint plots een eigen solootje op te voeren.

'Tohoom, Tokio Hotel moet spelen, niet "Tom verneukt zijn gitaar." zegt Gustav droogjes. Beledigd draait Tom zijn hoofd weg. 'Ik praat even niet meer tegen jou, Drumstav!' zegt hij bitchy.
'Ahh, halleluja, even geen gejank aan mijn oren!' spreekt gustav dromerig tegen. Ik schiet in de lach en Gustav krijgt een paar tikken tegen zijn achterhoofd. 'Dat zal je leren!' gromt Tom geamuseerd. 'JONGENS?' horen we luid. 'Jaja, One, Two, Three, Four!' gilt Georg luidkeels. We blijven stil en schieten vervolgens in de lach. 'Wat doe jij nou man?' lach ik hikkend. Grijnzend haalt hij zijn schouders op.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.