Hoofdcategorieën
Home » Tokio Hotel » I Remember You (BK) » 21
I Remember You (BK)
21
Al snel stop ik voor het gigantische gebouw en tuur door het raam. Mijn tekenmap heb ik tegen mij aangedrukt, met alle tekeningen in, die ik had ingestuurd. Door deze tekeningen, heb ik een gratis cursus, tekenen. Modeltekenen en nog iets... Achja, ik weet dat het nogal een som kost, en ik heb het gratis en voor niets. 'Ben je er klaar voor?' vraagt mijn moeder. 'Natuurlijk!' roep ik uit. Ze lacht en snel geef ik haar een kus op d'r wang. 'Oke, ik zie je om 3 uur weer hier.' en rijdt de oprit af. Verschillende mensen stappen naar binnen. Jong, oud, klein, groot. Ik heb me nooit echt thuis gevoeld, hier in Arizona.
Ik heb altijd het gevoel gehad dat 'Duitser' op mijn hoofd geschreven stond. Maar naar deze dag heb ik maanden uitgekeken. En ik voel me echt top, vandaag. Maar dat komt waarschijnlijk door Bill, die was net zo enthousiast als ikzelf hierover. Met een bonzend hart stap ik de grote academie binnen. Ik vraag naar het correcte lokaal en neem meteen de lift. 'Klas D 806.' mompel ik en stop voor de rode deur. Zachtjes klop ik en hoor gestommel en dan iemand die naar de deur loopt. Aan de schoenen te horen, zal ik niet echt een vrouw als leerkracht krijgen.
En ja hoor... Een man rond de 40, met artistieke look, opent de deur. 'Welkom!' begroet hij me vrolijk. 'Hallo, ik ben Alice.' en steek mijn hand uit. 'Dag Alice, ik heet Jean Pierre, maar iedereen vind dat wel kakkig, dus noem me maar JP.' Ik begin spontaan te lachen en treed het lokaal binnen. 'Je kunt alvast kennis maken met de eerste!' Ik zie een meisje zitten rond mijn leeftijd, Aziatisch gok ik, maar eigenlijk erg mooi. Haar ogen zijn niet zo gespleten als van de meesten. 'Hoi, ik ben Alice.' zeg ik en ze klopt vriendelijk naast haar op de bank. 'Ik ben Bella, je kan hier wel zitten.' zegt ze lief.
Al snel geraken we aan de praat en komen er nog een paar meiden binnen. Niet veel, in totaal zitten we met 4 meisjes en 5 jongens in klas. Met Bella kan ik het echt goed vinden, trouwens. Ze woont blijkbaar niet zo heel ver van mij vandaan, houdt van tekenen en we hebben dezelfde humor. 'Oké, klas, eerst en vooral gaan we samen alle tekeningen bekijken die jullie ingestuurd hebben.' verklaart JP. en stelt een dia op. Al snel herken ik mijn landschap en hoor geruststellende commentaar. Tegen het einde van de dia, merk ik dat we met een hele hoop talent zitten. 'Jullie eerste opdracht gaat als volgt : teken een willekeurig persoon uit je hoofd, dus niemand vanuit de klas, iemand die je elke dag ziet, op foto of in het echt.'
Ik heb al snel mijn keuze gemaakt en spiek even in mijn tekenmap. 'Wie is dat?' hoor ik Bella nieuwsgierig fluisteren. 'Dat is...mijn logé, voor de komende 6 maanden.' zeg ik trots en ze kijkt me verbaasd aan. 'Die persoon die je tekende lijkt hartstikke veel op Bill Kaulitz, van die ene band.' beslist ze. 'Dat is hem ook.' grijns ik. 'Slaapt die in jou huis?' roept ze uit. 'Dames? Is er een probleem?' Heilig schudden we het hoofd en ze trekt een open mond. 'Ik nodig mezelf alvast eens uit, in dat huis van je!' fluistert ze stil. 'Fan?'
'Enkel van Tom, die jongen is keigrappig en knap! Dat leid ik af uit filmpjes van youtube en interviews natuurlijk.' Ik giechel en knik. 'Oké, ik zal eens vragen wanneer ze vrij hebben.' beloof ik plechtig. 'Alright!'
Reacties:
Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.