FanFic.nl

Stand Alones

-sa2- Bromance

Dit is fout, Dit is fout, hij is je broer ging er door het hoofd van de 22-jarige Joe Jonas door. Hij stond in de keuken maar keek door de open deur naar zijn 19-jarige broertje, Nick, en kon zijn ogen niet van hem af houden. Nick had niks door en keek ingespannen naar het tv-scherm waar een Baseball game op af speelde. Joe gromde zacht en wende zich eindelijk af van zijn broertje. Hij hield zich stevig vast aan het aanrecht en hield hard zijn tanden op elkaar. Doe normaal Joe, hij is je broer! Zijn knokkels werden wit toen hij het aanrecht steviger vast pakte. Hij boog zijn hoofd en probeerde zijn gedachte leeg te krijgen. Uit de woonkamer klonk een vreugde's kreet van Nick toen zijn lievelings team een punt maakte. Na een tijdje liet Joe het aanrecht los en liep naar de woonkamer. Hij zakte naast zijn broertje op de bank. 'wie staat voor?' probeerde hij zo normaal mogelijk te zeggen. 'Yankees,'gaf Nick antwoord en bleef naar het scherm kijken. 'Nick ik moet je wat vertellen,' begon Joe zacht. Nick keek om naar hem. Op dat moment ging de voordeur open. 'We zijn er weer!' klonk de vrolijke stem van hun moeder. 'Laat maar,' zei Joe en stond op. Moest zijn moeder dat moment nou perse verpesten? Hij liep de trap op, naar zijn kamer. Daar liet hij zich op zijn bed vallen. Een tijd was het stil tot er iemand bij hem kwam zitten. Joe keek op, recht in Nick's bruine ogen. 'Ik moet je ook wat vertellen..'zei Nick. Joe ging recht zitten en bleef Nick aan kijken. 'Het klinkt misschien heel raar, en dat is het ook, maar..'hij viel stil en keek omlaag. 'Maar wat?'vroeg Joe ongeduldig. 'Ik heb gevoelens voor je.. en niet gewone broer gevoelens.. ik ben homo..'gaf Nick zacht toe. Voorzichtig legde Joe zijn vingers onder zijn broers kin en zorgde dat hij hem aan keek. Ze zeiden allebei niks maar buigden naar elkaar toe tot hun lippen elkaar raakte. Geen van beide trokken ze terug, of hield de andere tegen. Geen van beide dacht er maar aan om terug te trekken. Joe trok Nick op zijn schoot, veels te bang hem los te moeten laten. 'Dit is zo fout,'Mompelde Nick tegen Joe's lippen maar trok niet terug. Joe zei niks terug, maar hield Nick dicht tegen hem aan. zo zaten ze uren. 'Joseph! Nicholas! eten!'klonk het ineens van beneden. Ze trokken tegelijk terug en grijnsde naar elkaar. 'Our secret?'fluisterde Joe zacht. Nick knikte en drukte nog eens kort zijn lippen op die van Joe.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.