Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Tokio Hotel » A meeting gone soure FT Tokio Hotel.. » Daar zijn ze weer.

A meeting gone soure FT Tokio Hotel..

7 dec 2011 - 13:46

1715

0

250



Daar zijn ze weer.


Ondertussen waren Raven en Jessie aangekomen in Almere de plaats waar Jessie woonde.
Toen ze de straat in reden vroeg Raven voorzichtig wat ze eigenlijk moesten zeggen tegen haar ouders.
De waarheid zei Jessie al zullen ze het misschien wel niet geloven.
Ja maar wat moeten we anders zeggen.
uhm ik heb serieus geen idee zei Jessie, Ik lul er wel een punt aan zei ze zachtjes..
Ja ok maar ik moet me ook verantwoorden ben ik bang ik had ze namelijk beloofd dat je de volgende dat thuis zou zijn en we zijn nou wat 3 bijna 4 weken verder..
Ja ik weet het zei Jessie.
Raven parkeerde de auto en ze liepen naar de deur.
Haar vader trok de deur al open voordat ze op de bel kon drukken, en nog voor ze wat kon zeggen had hij haar al in zijn armen getrokken.
Raven stond dat allemaal te bekijken en glimlachte alleen maar.
Jessie's vader keek nu op en keek boos naar Raven, ze zou de volgende dag weer thuis zijn weet je nog??
Ja begon Raven U heeft gelijk het spijt me vreselijk.
Jessie zei direct het is niet haar schuld pap, kom we gaan naar binnen dan kan ik je uit leggen wat er is gebeurd.
Eenmaal binnen begon Jessie te vertellen wat er was gebeurd en het verbaasde Raven dat ze gewoon de waarheid vertelde.
De vader van Jessie keek Raven aan en vroeg waarom ze Laneice terug hadden laten gaan.
Nou omdat Laneice en Bill dus echt verliefd op elkaar zijn dat kan zelfs nog een blinde zien vertelde Raven.
Het enige waar ik me zorgen om maak is Tom zei Jessie nu weer.
Hoezo vroeg de vader van Jessie op zijn beurt weer.
Nou die gaat dit echt niet laten rusten en die gaat op zoek naar Raven.
Raven zei dus dat ze daar zelf ook bang voor was en dat ze niet vreemd zou opkijken als hij het adres van Laneice zou weten te ontfutselen.
Maar als ze jou adres kunnen krijgen dan kunnen ze toch ook aan ons adres komen riep jessie's moeder nu.
Nee zei Raven Laneice weet het adres niet tenzij Jessie het zelf aan haar gegeven heeft.
En dat heb ik dus niet gedaan zei Jessie weer.
Wat ga je nu doen vroeg de moeder van Jessie.
Ik zal toch ooit weer een keer naar huis toe moeten, ben allang blij dat ik geen huisdieren heb die waren nu dan allemaal dood geweest.
Misschien kan je een poosje hier blijven totdat we denken dat ze niet meer naar je omkijken.
Dat gaan Tom nooit doen mam, ik heb hem aan het werk gezien hij is vastberaden zelfs Gustav zei dat daarom hebben hij en Georg ons geholpen.
Ik wou alleen dat Laneice niet zo koppig had geweest zei Raven weer.
Ja dat wou ik ook graag, ik wil er niet eens aan denken wat Tom met der gedaan of nog doet.
Beide meiden hadden de rillingen over de ruggen lopen..

Raven stapte na het avond eten weer op en ging richting huis.
Ze parkeerde haar auto in de andere straat en ging zelfs via de andere ingang de flat binnen.
Raven woonde in een doodlopende straat en de meeste mensen wilden de eerste ingang gebruiken want stel je voor dat je 5 meter verder moet lopen..
Dus toen ze eindelijk op haar verdieping was liep ze dicht tegen de muur aan naar huis, ze was toch wel bang dat er iemand van beneden kon zien dat ze er liep en dat
diegene Tom of zo zou waarschuwen..
Ze opende haar deur en er kwam haar een muffe geur tegemoet.
ze liep de keuken in en trok snel de gordijnen dicht, hetzelfde deed ze in haar slaapkamer en ze draaide de ramen ook nog eens extra op slot dus aan de voorkant was het
moeilijk binnen komen.
Achter deed ze hetzelfde en ze was blij dat ze gordijnen had waardoor je niet doorheen kon kijken dus zelfs de verlichting kon je niet zien van buitenaf..
Ze was kapot dus besloot ze te gaan douchen en dan naar bed te gaan..
Ze liet de ouders van Jessie nog snel weten dat ze veilig thuis was gekomen en dat ze nu ging slapen.
Na een lange douche ging ze lekker slapen en die nacht droomde ze nu eens niet over Tom en zijn idiote plannetjes..

Bij Tom in de auto werd Bill steeds zenuwachtiger en hij zat op en neer te wippen.
Tom werd gestoord van hem en riep toen opeens Als je nu niet stil zit plak ik je reet vast aan die stoel.
Bill maakte een verontwaardig geluidje maar zat toch maar wel stil.
Het was midden in de nacht toen ze aan kwamen bij het huis van Raven.
Nou broer zei Bill hoe wil je dit gaan aanpakken.
Ten eerste moeten we erachter komen of ze daadwerkelijk thuis is, dan moeten we binnen zien te komen.
Uhuh zei Bill sarcastisch, alsof Raven ons met open armen ontvangt..
Nee zover was ik ook wel weer riep Tom boos..
De volgende dag werd Raven rond half 12 wakker, ze stond op en kleedde zich aan.
Een maal in de keuken maakte ze een kop koffie klaar voor zichzelf en was aan het mopperen dat ze dus nu naar buiten moest voor boodschappen.
Tom en Bill waren nu in slaap gevallen in de auto en dat Raven beneden kwam herkende ze Tom zijn auto direct en ze zag hun liggen slapen.
Raven ging als een speer naar de winkel en haalde wat ze nodig had.
Ze liep weer om en ging weer via de andere ingang naar huis.
Eenmaal binnen liet ze zich langs de muur naar beneden zakken en begon te huilen..
Waarom moet die lul mij nou weer hebben, er zijn zat fans die hem met liefde aanranden en bespringen maar nee hoor meneer ego moest en zou wat anders..
Deze planeet is gewoon te klein voor zijn ego, zelfs jupiter zou overbevolkt zijn met alleen Tom daarop.
Prompt ging haar telefoon over en ze nam op met Hallo....
Het was gelukkig Jessie met de vraag of ze een beetje had kunnen slapen.
Ja hoor zei Raven ik heb prima geslapen maar nu kan ik mijn huis niet meer uit omdat de heren Kaulitz beneden staan.
Dat meen je niet riep Jessie nog.
Nou dus wel, ik moest naar de winkel en ik herkende die klote kut auto van Tom direct.
Ze lagen gelukkig te slapen dus ben gauw weg gerent en via de andere ingang weer terug naar huis gegaan.
Mijn moeder roept dat je deze kant op moet komen.
Nee ik laat me niet weg jagen uit mijn eigen huis...
Ze zijn je niet aan het weg jagen raven ze zijn je aan het opjagen zei Jessie nu kalm.
Ja weet je wat het ergste is zei Raven nu.
Dat je nog gelijk hebt ook, maar als ze me nu weg zien gaan dan zullen ze me of stoppen of volgen dus ik kan beter morgen ochtend dan jullie kant op komen..
Ja dat is goed, wees voorzichtig he zei Jessie nog.
Als jij dat ook doet had Raven weer geantwoord.

Bill werd nu als eerste wakker en maakt gelijk Tom wakker.
Zo en wat is nu de bedoeling van hier te zijn vroeg Bill arrogant.
We moeten wachten tot Raven opduikt dan kunnen we der gewoon weer meenemen naar waar ze hoort.
Raven is echt niet gek hoor zei Bill nu tegen hem als jij denkt dat ze zich zomaar in de val laat lokken dan heb je het zo miss.
Ik weet dat je daar een punt hebt zei Tom grinnikt.
De hele dag was er niks gebeurd om de beurt strekte ze de benen een armen..
We zullen toch een keer moeten eten hoor riep Bill nu.
Ja ja riep Tom weer geïrriteerd terug, we gaan wel even naar die patat zaak die verder op zit.
Samen stapte ze uit en liepen weg.
Raven was inmiddels spullen aan het inpakken om dus weg te gaan de volgende dag dus ze had iets om handen..
Bill was nadat ze terug waren gekomen van de snackbar aan het bellen met Georg om te vragen hoe het met Laneice was.
Hij kreeg te horen dat ze nog steeds lag te slapen dat was het nadeel van het middel wat Tom had gebruikt.
Tom was inmiddels de flat op gegaan en kwam zowat weer huppelend terug, waardoor Bill zei En dan noemen ze mij homo..
Houd je kop zeikerd zei Tom grinnikend.
Ze thuis btw er brand licht, nu nog binnen komen zei hij nu.
Ow maar dat is zo geregeld en Bill haalde wat uit zijn tas.
Oh je hebt het meegenomen riep Tom helemaal blij.
Ja natuurlijk heb jij ook bij je vroeg hij aan zijn broer..
Natuurlijk en het dashboard kastje ging open en hij haalde daar de chloroform uit met een schoon doekje.
Ze wachtte nu tot een uur of 1 's nachts en liepen naar boven.
Bill pakte zijn mapje met dingetjes en prutste daarmee de deur open.
Tom ging als eerste naar binnen en zag een tas in de gang staan, hij keek wat er in zat en zag dat het kleding was en zei tegen Bill dat die ook mee moest straks.
Bill knikte en liep verder het huis in.
Nu moesten ze nog uitvinden waar Raven sliep.
De huiskamer was donker dus ze liepen door een andere gang in.
De eerste deur was de wc, de deur daar tegen over een kleine slaapkamer met kasten erin.
De deur daar weer naast was ook een kleine slaapkamer met een bed erin maar daar lag ze dus niet.
De douche deur stond nog open en je kon de zeep waar ze zich mee had gewassen nog ruiken.
De laatste deur stond op een kier en Tom stapte naar binnen, daar kon hij het meisje al zien liggen.
Hij glimlachte en er ging een warm gevoel door zijn onderbuik heen die zo hevig was dat zelfs Bill hem even aankeek met een glimlach.
Langzaam liep hij op het bed af en knipte het lichtje aan wat naast het bed stond.
Raven had nog steeds niks door en lag heerlijk verder te slapen.
Bill siste nu dat hij op moest schieten voor dat de buren wat door gingen hebben'.
Tom knikte en hij trok voorzichtig de dekens weg, Raven lag daar in een korte broek en een shirtje en ging gelijk op zoek naar haar dekens.
Bill grinnikte en dat was niet zacht genoeg dus werd Raven wakker.
Ze keek recht in het gezicht van Tom en schrok zich rot.
Ze probeerde nog weg te komen maar Tom was sneller dan zij was en trok haar terug en Bill drukte het doekje op haar gezicht.
Al snel was ze buiten westen en kon ze worden meegenomen.


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.