FanFic.nl

A meeting gone soure FT Tokio Hotel..

En daar zijn we weer....

Bill zat achter het stuur en Tom zat achterin bij Raven.
Ze hadden de tas met kleding meegenomen en nog wat andere persoonlijke dingen van Raven.
Tom had enigszins spijt dat hij die chloroform had moeten gebruiken want nu konden ze Jessie niet vinden natuurlijk.
Maar aan de andere kant was dat ook geen succes geweest, 2 van die tegendraadse dames die zijn geliefde auto zouden uitmoorden als ze kans kregen.
Hij schudde zijn hoofd, het was goed zo ze zouden later voor Jessie gaan.
Ze stopte even om te tanken en wat te drinken mee te nemen en reden toen snel weer verder.
vlakbij Bremen begon Raven wakker te worden en greep ze naar haar hoofd.
Tom keek naar haar en hield haar in de gaten.
Langzaam gingen Raven's ogen open en keek ze rond, toen ze door had dat ze in een auto zat schrok ze.
Ze zag Bill naar haar kijken via de achteruitkijk spiegel en hij glimlachte naar haar waarop zij haar middelvinger opstak.
Ze voelde iemand een hand op haar schouder leggen en die trok haar weer terug naar beneden.
Ze keek naar degene die dat deed en keek diegene boos aan en sloeg zijn hand weg.
Ze kroop naar de andere kant van de bank en riep dat ze moesten stoppen en haar moesten laten gaan.
Tom glimlachte alleen maar en zei nu ontkom jij mij niet meer hoor.
Laneice heeft me alles verteld, hoe je op het idee kwam om te ontsnappen, en hoe je die auto hebt gestolen.
Dat had ik nooit achter jou gezocht weet je dat.
Raven's hersens werkte op volle toeren en ze wist dat Laneice gelogen had en de two G's niet verraden had.
Maar ze was sterk zei Tom toen opeens.
Hoe bedoel je zei Raven weer tegen hem.
Nou ze wou jou adres niet doorgeven, ik heb haar de kans gegeven om het vrijwillig te zeggen. maar ik kreeg er niks uit dus heb ik haar een waarheidsserum toegediend.
Toen gaf ze hem opeens wel, alleen het adres van Jessie wist ze niet.
Maar jij wel he liefje zei Tom slijmerig.
Raven keek hem vies aan en zei dat hij geen recht had gehad om haar die troep toe te dienen.
Ik zou niet weten waarom niet zei hij toen.
Het is nog altijd mijn huis dus ik bepaal wat er gebeurd.
Ja vast riep ze nu en je broer stelt zeker niks voor..
Zeg dat roep je niet over mijn broer riep Tom nu weer.
Nou hoe denk je dat hij het opvat als jij zo praat.
Pissig keek hij haar aan en zei dat ze bij hem moest komen zodat ze weer wat kon slapen.
Lachend keek ze hem aan en zei vergeet het lul.
Tom keek even verbaasd maar herstelde zich snel en greep naar haar arm.
Hij trok haar plat en ze lande met haar hoofd in zijn schoot.
Bill grinnikte aangezien hij het had gezien via de spiegel en Tom hield haar in bedwang en hield het doekje met slaapmiddel weer in haar gezicht.
Langzaam zakte ze weer weg en Tom glimlachte naar haar.

Na nog een half uur rijden waren ze eindelijk thuis.
Bill parkeerde de auto en pakte de spullen van Raven uit de auto.
Tom tilde Raven uit de auto en liep met haar naar binnen, waar Laneice op de bank zat en toen ze Raven zag trok ze wit weg.
Nee fluisterde ze zachtjes.
Ze wist niks meer vanaf het moment dat Tom haar de spuit in haar arm leegdrukte dus ze wist niet beter dan dat ze het adres niet had gegeven.
Bill kwam nu ook binnen en nam Laneice in zijn armen en ze kusten elkaar hevig terwijl Georg inwendig aan het vloeken was.
Gustav kwam ook wit wegtrokken de kamer in en vroeg aan Georg of hij het wel goed had gezien.
Georg kon alleen nog maar knikken en zei dat nu alleen Jessie nog miste.
En Raven is degene die dat adres weet..
Godver al het werk voor niks zei Gustav zo zacht dat Bill het niet kon horen alsof die het kon horen die was veel te druk bezig met het uitwonen van Laneice..
Laneice werd ondertussen de trap op gesleurd door Bill en iedereen kon wel raden wat daar zou gaan gebeuren en Gustav kreeg er de kriebels van..
Zullen ze Jessie ook gaan halen denk je vroeg hij aan Georg.
Natuurlijk gaan we Jessie ook ophalen, zodra Raven wakker is zal ik het adres krijgen van der.
En die geeft ze jou zonder problemen vroeg Gustav verbaasd.
Nou ik ben bang van niet zei Tom nu met een grijns.
Gustav wou niet dat Tom Raven pijn zou gaan doen en vroeg toen of de laptop die er stond van Raven was.
Ja die is van haar zei Tom nu op zijn beurt.
Zal het adres daar niet in staan dan denk je?
Ow jij bent echt slim Gustav kirde Tom nu weer wat een rare blik van Georg opleverde.
Gustav had de laptop inmiddels opgestart en er was gelukkig geen wachtwoord nodig om in Windows te komen.
Hij kon zelfs zonder problemen in haar Hotmail account komen en hij ging door het adresboek heen die er stond.
En daar stond niks.
Toen ging hij de mails af die ze van Jessie had ontvangen en ja hoor daar stond het adres tussen.
Hij gaf het aan Tom door die nu helemaal happy was en zei toen, jullie gaan haar overmorgen halen aangezien we morgen een bespreking hebben met David.
De jongens knikte alleen maar..
Ligt Raven weer op jou kamer vroeg Gustav zachtjes aan Tom.
Nee zei hij ze ligt in de andere kamertje.
ow ok zei Gustav nu.
Later die nacht ging Gustav het kamertje in waar Raven lag.
Ze lag in het kamertje waar Laneice eerder het serum had gehad van Tom.
Raven lag op het bed wat er stond en ze lag in de boeien dus kon geen kant op.
Gustav fluisterde haar naam zachtjes en knielde naast haar neer.
Raven opende haar ogen en keek hem aan en hij zei alleen maar sorry.
Ze glimlachte en zei dat hij zijn best had gedaan.
Hij boog naar voren en kuste haar weer, Raven kreunde en wou meer maar ze moesten voorzichtig zijn, Tom was misschien gek maar niet dom.
Ik heb je waarschijnlijk een zware straf bespaard zei Gustav zachtjes.
Oh hoe heb je dat voor elkaar gekregen dan zei ze terug.
Nou Tom wou erachter komen waar Jessie woonde.
Ow nee en nu? vroeg Raven.
Nou om jou klappen te besparen heb ik je laptop nageplozen.
Wat dat meen je niet, hij weet waar ze is nu?
Ja sorry, Georg en ik moeten haar overmorgen ophalen.
Haar ouders weten wat er is gebeurd hè zei Raven toen.
Dat meen je niet zei Gustav weer fluisterend.
Ow hoe gaan we dit nu weer oplossen zei hij kreunend.
Je moet nu gaan voordat meneer Ego straks weer hier staat en jou hier aantreft...
Na nog een kus ging Gustav snel naar zijn eigen kamer..

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.