Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Tokio Hotel » A meeting gone soure FT Tokio Hotel.. » Coma...

A meeting gone soure FT Tokio Hotel..

7 dec 2011 - 13:53

1472

0

306



Coma...

Ondertussen zat Raven in de trein en in de coupe zaten nog 6 jongens naar haar te kijken.
Raven kreeg de kriebels van ze dus probeerde ze niet op ze te letten.
De jongens zaten te babbelen maar zo zacht dat Raven niks van ze kon verstaan.
Langzaam vielen haar ogen dicht en viel ze in slaap.
2 uur later kwamen ze aan in Berlijn en Raven stapte uit, nu nog kijken waar ze naartoe kon gaan.
Wat ze niet door had was dat de jongens die bij haar het coupe zaten haar volgde en langzaam liep ze naar buiten opzoek naar een hotelletje.
Raven keek om zich heen en zag toen de jongens dus ze besloot snel door te lopen.
Ze liepen wat sneller alleen Raven kon niet zo snel omdat ze nog last had van haar ribben en zodoende werd ze een steegje in gedreven door 5 van de 6 jongens.
Ze werd vastgepakt en de jongens fluisterde in haar oor dat ze wat plezier gingen maken en Raven raakte in paniek en begon om zich heen te schoppen.
Al snel werden haar benen ook beet gepakt en stopte er een busje voor haar waar ze werd in gegooid en de jongens stapte ook in en de deur ging toe.
Ze reden een kleine 10 minuten en toen stopte de auto en al die tijd probeerde Raven los te komen maar ze waren gewoon te sterk voor haar en ze kon geen kant uit.
De deur vloog open en ze werd naar buiten getrokken, daar zag ze allemaal huisjes met meisjes voor de ramen.
Raven werd 1 van die panden binnen gebracht en het zag eruit als een ontvangst kamer, allemaal meisjes zaten daar in setjes waarvan Raven van dacht dat ze net zo
goed niks aan hoefde te trekken je zag toch al alles zitten.
Ze werd meegenomen naar 1 van de achterste kamertjes en eenmaal daar binnen werd ze op de grond geflikkerd.
Kijk pa wat ik heb gevonden voor moois.
Er stond een man op van een stoel en die liep op haar af, hebben jullie haar zo toegetakeld vroeg de man rustig.
Nee zo zat ze al in de trein van uit Hamburg.
Ok zei de man, en die bukte bij Raven neer en trok aan haar haar zodat ze hem aan moest kijken.
Hij zag de halsband en zei jij bent al van iemand.
Van wie ben je vroeg hij zachtjes.
Ik behoor tot niemand siste Raven nu naar de man.
De man keek haar verbaasd aan en gaf haar een tik in het gezicht.
Niemand praat zo tegen mij, jij dus ook niet.
Godver schold Raven weer ben ik eindelijk weg bij de ene lul kom ik de volgende lul tegen.
De man lachtte en zei ik mag jou wel, je zegt wat er in je opkomt.
Maar het kan je ook in gevaar brengen dus denk daar goed aan meisje.
Breng haar naar een kamer en sluit haar op, ze zal eerst moeten genezen voor ze aan het werk kan.
Raven keek hem aan en zei als jij denkt dat ik voor hoer ga liggen dan heb je het toch echt mis hoor.
We zullen zien schoonheid, de mannen die hier komen houden wel van een stoei partijtje..
Ieuw kon Raven nu alleen nog maar uitbrengen en ze werd mee getrokken door een van die gasten die haar daar hebben gebracht.

Ondertussen waren Tom en de jongens weer thuis gekomen, Tom pissig as hell.
Bill bezorgd omdat hij het aan Laneice moest vertellen en Georg was blij dat het haar gelukt was en Gustav zat er tussen in.
Weer was hij het meisje kwijt waar hij zo van hielt.
Tom plofte op de bank terwijl de meiden uit hun kamers werden gehaald.
Ze zaten nu allemaal op de bank en Jessie vroeg aan Tom waar Raven was.
Tom vertelde aan Jessie en Laneice wat er was gebeurd en Jessie kon alleen maar glimlachen terwijl Laneice steeds witter weg trok.
Bill hield haar in de gaten maar wist dat het al te laat was ze begon raar piepend adem te halen en hapte binnen 20 seconden al naar lucht.
De jongens kwamen in actie alleen niks werkte en Bill zei dat alleen raven haar hier uit zou kunnen krijgen en begon te huilen.
Jessie belde het noodnummer en wederom kwam er een ambulance om Laneice mee te nemen.
Bill en Gustav gingen met Laneice mee en de rest bleef thuis.
Aangekomen werden Bill en Gustav in een wachtruimte gezet en Laneice werd onderzocht.
Het ademen werd steeds slechter dus werd ze aan de beademing gelegd en de dokter stelde vast dat ze in een coma lag.
Ze werd naar de afdeling gereden en de dokter ging met Bill praten.
Ik weet niet wat er precies is gebeurd maar het lijkt wel of ze het aan het opgeven is, alsof ze iets mist in haar leven.
Ze legt in ieder geval in coma en ik weet niet hoelang het gaat duren voordat ze eruit gaat komen, daarnaast hebben we haar moeten intuberen en word ze nu dus
beademt door een machine.
Ze heeft 2 infusen, 1 voor vocht en 1 met het medicijn wat ze normaal gesproken dus in pil vorm heeft maar dus nu vloeibaar.
Daarnaast zit er een slangetje in haar neus voor voeding.
Bill zat het in shock aan te horen en vroeg toen aan de dokter Kan ze hieraan overlijden?
Nee zolang ze aan de beademing zit niet, maar jullie moeten uitzoeken wat het is dat mist want ik denk dat ze dan snel weer op de been is.
Bill knikte en mocht nu naar haar kamer toe, wil jij de rest waarschuwen Gustav vroeg Bill.
Ja kan je hier alleen blijven of heb je liever dat ik bel.
Nee ga maar even naar huis dan kan je met de auto weer terug komen namelijk..
Na een half uurtje kwam Gustav thuis en iedereen wilde direct weten wat er was.
Nou ze ligt dus in een coma, de dokter zegt dat ze wat mist in haar leven wat mij dan weer aan Raven doet denken en dat ze dus aan het opgeven is.
Ze hebben haar nu aan de beademing gelegd en ze krijgt medicijnen toegediend en we moeten hetgeen vinden wat ze zo mist.
jessie vloekte nu in zichzelf, en keek Georg aan en die knikte.
Georg keek weer naar Gustav en die knikte ook haast onzichtbaar.
Ze wisten dat het niet anders kon dan op die manier dus helaas voor Raven..
Tom zei Georg nu opeens er schiet mij net wat te binnen.
Ow en dat is zei Tom emotieloos terug.
Kunnen we Raven niet terug vinden aan de hand van de banden?
Dat ligt eraan hoever ze weg is zei Tom nu weer.
We weten niet eens waar ze heen is of dat ze nog in deze stad is ..
We moeten toch wat proberen zei Gustav nu ook.
Je hebt gelijk zei Tom en die liep naar boven toe.
Hij kwam weer terug met het kastje en een boekje.
Hij begon door het boekje te bladeren en zei dat het bandje zou werken tot rond de 300 kilometer.
Ok, zet hem maar aan dan zei Gustav nu.
Tom zette hem aan en ze hoorde een gepiep, Tom voerde een code in en toen was er nog steeds gepiep en Tom grijnsde.
Zo te zien moeten we naar Berlijn..
Nou waar wachten we dan op riep Jessie luid, waarop Tom haar dom aan keek en zei dat ze hier zou blijven, 1 vluchteling was even genoeg voor hem.
Ja maar ze is mijn vriendin ook hoor zei Jessie nu.
En je punt is zei Tom arrogant terug, je blijft hier als Laneice merkt dat jij ook nog eens weg bent dat mag god weten wat er met haar gebeurd en dat weet je.
Jessie zuchtte en ga Tom gelijk.
Gaan we Bill meenemen zei Gustav tegen Tom?
Nee dat lijkt me ook niet verstandig, Georg jij en Jessie moeten maar naar het ziekenhuis gaan en bij Bill blijven.
Georg knikte en stapte met Jessie in zijn eigen auto.
Ik vind het zo kut he zei Jessie weer, nu hebben wij haar gewoon verraden.
Ja zo voel ik me ook maar als er wat met Laneice gebeurd zal Raven zichzelf ook niet vergeven en dat weet je.
Een maal in het zieken huis ging Jessie bij Laneice zitten en ging Georg met Bill even de gang op om te vertellen hoe of wat.
Bill zei ze zit in Berlijn hoe is ze daar dan in godsnaam gekomen.
Ja dat is nu nog even de vraag he..
God ze is zo koppig ik wou serieus dat ze wat meer als Laneice was maar dan zonder de aanvallen.
Georg grinnikte ik mag Raven wel zoals ze is, ik bedoel ze laat tenminste niet over zich heen lopen en dat mag ik wel in een vrouw.
Wij hebben gewoon mazzel aan onze meisjes.
Zij houden echt van ons en wij van hun, maar Raven houd niet van Tom en dat moet Tom ook een beetje accepteren vind je zelf ook niet.
Pas goed op je woorden Listing, vergeet niet wat er in je contract staat..
Georg knikte alleen maar en liep de kamer weer in om bij Jessie te gaan zitten.


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.