FanFic.nl

A meeting gone soure FT Tokio Hotel..

Found her..

Raven genoot ervan om vrij te zijn, de ouders van Gustav wisten dat ze in het huis zat en die hoefde dus niet meer voor de post en de planten heen en weer aangezien dat
een paar uur rijden was vanuit Magdeburg.
Ze mocht gebruik maken van zijn auto zolang ze maar uitkeek dat ze niet gezien werd door bepaalde mensen en Gustav waarschuwde als Tom's mannetjes in de buurt waren dan
kwam ze gewoonweg niet naar buiten.
Het was nu 1 week nadat Raven was weg gelopen en Gustav zou weer thuis komen, Raven moest zich even koest houden omdat het natuurlijk niet zeker was of de jongens nog
bleven hangen bij Gustav thuis.
Dus de hele dag zat Raven al op haar kamertje.
Ze hoorde de sleutel in het slot en ze wist dat Gustav thuis was, maar ze hoorde ook Georg's zware stem en Jessie's gegiechel dus het zweet brak haar eerst uit.
Gustav zei dat hij even naar boven moest om zijn koffers weg te zetten en dat hij zo terug zou zijn.
Georg en Jessie gingen zitten en waren aan het babbelen samen, de rest was gewoon naar huis gegaan en Gustav had gezegd dat hij hun wel weer thuis zou afzetten.
Gustav klopte 3 keer op de deur zoals afgesproken en opende toen de deur.
Raven keek hem aan vol angst en hij glimlachte en zei: Dat alleen Georg en Jessie er waren.
Opgelucht haalde Raven adem en stond op om Gustav een knuffel te geven.
Is Georg te vertrouwen vroeg ze zachtjes..
Ja, zei Gustav nu, hij zou je nooit verlinken, hij heeft zelfs Tom verrot gescholden toen je weg was.
Ow wauw, zei ze toen.
Ja hij heeft flink op zijn flikker gehad van iedereen, zelfs Bill is boos op hem. zei Gustav..
Raven keek hem met grote ogen aan en vroeg: Bill die boos is op Tom, dat is voor het eerst..
Ja zo zaten wij dus ook...
Ik wil ze laten weten dat ik veilig ben zei Raven nu tegen Gustav.
Gustav knikte en zei dat hij dat wel begreep.
Samen liepen ze naar beneden en Raven duwde eerst Gustav naar binnen en hij zei dat hij een verassing had maar dat ze niet moesten gillen..
Georg en Jessie keken hem raar aan en gingen er goed voor zitten.
Toen stapte Raven naar binnen en Jessie's mond viel open evenals die van Georg.
Hoelang ben je hier nu al vroeg jessie na een poos.
Al vanaf de dag dat ik was weggelopen antwoordde Raven de vraag.
Dat meen je niet zei Georg nu glimlachend.
Kijk zei Gustav nu weer, Ik vond haar en Tom niet bij elkaar passen, en ben toen een gesprek met haar aangegaan en heb haar de reserve sleutel van dit huis gegeven.
En ik heb haar gezegd dat als ze het echt niet meer trok dat ze naar me toe kon komen, nu moesten we de tour wel afmaken dus ze ging alleen naar dit huis.
Jessie stond snel op en knuffelde Raven en zei: Ik heb je gemist, maar ik neem aan dat we het niet verder mogen vertellen?
Nee zei Raven zachtjes zelfs Laneice mag het niet weten.
Bill vergeeft zijn broer ten alle tijden en als hun weten dat ik hier ben dan staat Tom hier zo weer op de stoep en daar schieten we niks mee op.
Nee, daar heb je een punt zei Jessie nu weer op haar beurt.
Raven glimlachte en zei dat ze wat eten zou maken voor hun en ze maakte bami met sate.
Na het eten dronken ze nog wat en toen gingen Jessie en Georg naar huis.
Raven ging toch weer naar boven voor het geval dat, en Gustav bracht ze naar huis met de auto.
Na 20 minuten was hij terug en hij had het beneden helemaal afgesloten en de gordijnen waren nu ook dicht dus kon Raven weer naar beneden komen.
Heb je je vermaakt vroeg hij haar nu toen ze aan de koffie zaten.
Oh man ik heb me nog nooit zo vrij gevoelt grinnikte ze.
Gustav glimlachte nu ook en zei dat hij wist hoe ze zich voelde aangezien hij zich ook zo voelde sinds dat hij uit het huis weg was.
Raven knikte en zei dat ze spijt had dat ze hem zo'n pijn had gedaan, maar ze had geen keus.
Hij zei dat hij dat inmiddels al had begrepen van Jessie, en hij had respect voor der dat ze zich zo opofferde voor de 2 andere meiden.
Natuurlijk, zei Raven het zijn mijn vriendinnen en ik voel me al zo kut dat ik Laneice nu in de steek heb gelaten, of in ieder geval niet kan laten weten waar ik ben.
Gustav knikte en zei dat Laneice het er de eerste 2 dagen we moeilijk mee had maar dat ze haar wel begreep.
Na een hele tijd begon Gustav te gapen en zei dat hij ging slapen.
Raven knikte en zei dat ze hetzelfde ging doen en zo liepen ze na alle verlichting uit te hebben gedaan naar boven.
Raven gaf hem een nacht kus op zijn mond en zei slaap lekker..
Gustav glimlachte en zei toen hetzelfde..
De volgende dag werd Raven wakker geschud door Gustav en hij zei dat er ontbijt was.
Raven vroeg hoelaat het was en hij zei droog dat het al half 3 s'middags was.
Haar ogen werden groot en ze riep waarom liet je me zo lang slapen nu is de dag naar de klote.
Hij grinnikte en zei dat ze het nodig had als ze zo lang sliep.

Zo verstreken er 4 maanden..

Raven was mee geweest met Jessie en Georg voor controle van de baby en ze was helemaal in de wolken.
Tom was nog steeds haastig op zoek naar haar en hij had nog meer mensen erop gezet om Raven te vinden maar het mocht niet echt baten totdat hij op een avond langs
de kamer liep van Georg en Jessie.
Hij hoorde de naam van Raven vallen en bleef staan voor de deur om te luisteren waar dat over ging.
Hij hoorde Jessie zeggen dat ze blij was dat Raven die dag mee was geweest naar het ziekenhuis en zo de baby kon zien via de echo.
Tom keek verbaasd naar de deur en in zijn hoofd begonnen de radertjes te draaien, want dat zou dus betekenen dat Raven in Hamburg was.
maar waar kwam er nu weer in zijn hoofd..
Opeens wist hij het, ze was bij Gustav.
Hij werd boos en liep het huis uit naar zijn auto, en reed als een gek naar Gustav's huis.
Eenmaal daar belde hij aan en Gustav deed open en trok een beetje wit weg.
Tom lachte vals en vroeg waar ze was..
Waar heb jij het dan over Tom vroeg Gustav zo dom mogenlijk.
Tom stapte naar binnen en duwde Gustav ook naar binnen toe, hij duwde Gustav tegen de muur en zei: Ik vraag het je nog een keer.
Waar is Raven Gustav??
Ik heb geen idee waar je het over hebt zei Gustav weer terug.
Tom gaf hem een klap op zijn wang en rende naar boven.
Tom stormde de ene kamer in en de andere kamer weer uit tot hij bij de laatste kamer kwam en hij hem opende.
Daar stond Ravens tas en andere persoonlijke dingen van haar.
Gustav rende nu ook de trap op en kreunde toen hij Tom bij haar kamer zag staan.
Tom draaide zich weer naar Gustav en vroeg weer: Waar is ze naartoe Gustav??'
Ze moest even naar de winkel maar dat is al bijna een uur geleden zei hij fronsend terwijl hij keek op zijn horloge.
Maar de winkel zit om de hoek, Vroeg Tom nu weer.
Uhm ja maar misschien heeft is het daar erg druk.
We gaan der zoeken zei Tom kill.
Gustav kan alleen knikken en samen liepen ze de deur uit.
Na bijna een half uur gelopen te hebben hoorde Tom een zacht gekreun uit een steegje komen, ook hoorde hij mannen lachen en dan rennende voetstappen naderen.
Ze liepen Tom bijna omver maar hij kon op tijd weg stappen, maar zijn nieuwsgierigheid won en hij liep de steeg in.
Hij kreeg daar de schok van zijn leven te verwerken want daar lag Raven, flink toegetakeld.
Gelijk pakte hij zijn mobiel en belde Gustav die er direct aan kwam en daarna de ambulance.
De boodschappen lagen verspreid om Raven heen en haar ogen waren dicht.
Tom riep haar zachtjes maar ze werd maar niet wakker en hij keek angstig naar Gustav die dit keer ook niks wist te doen dan wachten op de ambulance dus hij liep de steeg uit
om de ambulance op te vangen zodat ze wisten waar ze moesten zijn.
Tom bekeek raven eens goed en hij zag hoe haar kleding gescheurd was en de blauwe plekken op haar lichaam maar het ergste vond hij dat ze niks meer aan had
aan haar onderlichaam, dat kon maar op 1 ding duiden en hij voelde de woede op borrelen.
Ondertussen was de ambulance gearriveerd en kwamen ze aangesneld, ze gingen met Raven aan de gang.
Raven kreeg een infuus in haar arm, begon pieperig te ademen en de ambulanciers keken elkaar aan en ze gingen nog sneller te werk.
Tom keek naar hun en vroeg waarom ze zo'n haast hadden opeens.
Ze heeft een klaplong dus die moet snel behandeld worden en ze begint onderkoeld te raken.
Tom knikte nu alleen nog maar en ze gingen naar de ambulance.
Rij jij maar met Raven mee zei Tom nu dan pak ik mijn auto en rijd ik erachteraan.
Gustav knikte verdwaasd en stapte voorin.
Tom belde ondertussen naar Bill en vertelde hem wat er was gebeurd.
Bill wist niet hoe te reageren en liet de telefoon uit zijn handen vallen en die viel dus stuk op de grond.
Georg was er direct bij want die wist dat als er zoiets gebeurde het ernstig was wat er was gebeurd.
We moeten naar het ziekenhuis piepte Bill nu.
Waarom vroeg Georg zachtjes.
Raven is gevonden door Tom in een steegje, ze is in elkaar getimmerd en waarschijnlijk ook nog eens verkracht.
Georg trok ook wit weg en keek snel naar Jessie waar een gil uit haar keel ontsnapte.
Laneice stond te trillen op de plek waar ze stond en wist niet wat ze moest doen of zeggen.
Georg bleef aardig rustig en zei dat hij wel zou rijden naar het ziekenhuis.
Daar aangekomen zagen ze Gustav en Tom al zitten.
Waar is ze vroeg Laneice snel aan Gustav.
Ze zijn haar aan het opereren antwoordde hij nu.
Waarom vroeg laneice nu weer.
Ze hebben haar behoorlijk toegetakeld, ik weet niet precies waaraan nu dat horen we als de dokter klaar is.
Iedereen zat nu in een stoel en Jessie en Laneice huilde beide.
Wat als ze het nu niet overleefd zei laneice nu in paniek.
Houd je mond nu eens mens zei Tom, Raven is sterk, Ze heeft mij overleefd dan overleefd ze dit ook.
Iedereen keek geschrokken naar Tom maar hielden wijselijk hun mond dicht....




Dan gaat er een deur open en komt de dokter aanlopen, het bloed zat nog op zijn schoenen..

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.