FanFic.nl

A meeting gone soure FT Tokio Hotel..

A nightmare

Nadat alle spullen waren overgebracht naar Ravens nieuwe kamer, lagen de meiden op het bed te praten.
Laneice vroeg aan Raven hoe ze zich voelde nu.
Ow ik moet het nu een plekje gaan geven en dan komt het wel weer goed hoor.
En waar komt Tom in dit verhaal voor? vroeg Laneice nu weer.
Nou voorlopig staat hij onder aan de ladder, ik heb geen behoefte aan hem namelijk.
Hij er alles aan gedaan om me op mijn knieën te krijgen, dat is hem niet gelukt.
Ik bedoel als ik zeg dat ik van iemand hou en ik ontvoer diegene omdat die anders toch niks van me wilt weten dan neuk ik toch niet met een ander?
Dat stukkie begrijp ik nog steeds niet, dan kan iemand 20 keer zo mooi zijn, maar ik zou het niet gedaan hebben omdat je dan iemand kan breken.
Jij was nogal nuchter zei Laneice er bovenop.
Ja veel te nuchter maar klaarblijkelijk hield ik niet van hem, terwijl hij dacht van wel en dat hij daarom zo boos is..
Maar mij boeit het vrij weinig hoor wat hij denkt.
Het is vooralsnog een kwestie van tijd voordat hij weer gaat janken om aandacht.
Jessie en Laneice schoten in de lach en zei ja daar heb je wel gelijk in..
Er werd op de deur geklopt en Raven zei dat diegene binnen kon komen.
De deur ging open en daar stond Gustav met een meisje.
Laneice en Jessie gingen snel even weg en Gustav stapte naar Raven toe.
Ik hoorde van Georg dat je wakker was geworden maar ik had niet verwacht dat je al naar huis mocht.
Gelukkig wel zei Raven zachtjes ik hou niet zo van ziekenhuisjes en volgens het zeggen ben ik de 3 weken dat ik in coma heb gelegen aardig genezen behalve geestelijk dan,
dus geen reden om daar langer te blijven he.
Nee dat ken ik van je glimlachte Gustav nu.
Ben je nu boos op mij? vroeg hij nu voorzichtig.
Waarom zou ik boos op jou moeten zijn Gustav? vroeg Raven hem weer..
Nou omdat ik uhm.. verliefd ben geworden op Steffi terwijl ik eerst tot over mijn oren op jou was.. antwoordde hij nu.
Raven glimlachte en zei:'Ik ben blij dat je iemand hebt gevonden waar je jezelf kan zijn, waar je niet bang hoeft te zijn dat er iemand tussen gaat zitten.
Ow en ik ben blij dat je eerlijk bent tegenover mij, al had ik het liever van jou gehoord dan van Tom.
Maar je kan natuurlijk niet overal rekening mee houden.
God mens wees toch niet altijd zo begripvol naar mij toe riep Gustav nu.
Waardoor Raven in de lach schoot.
Raven stapte nu van het bed af en knuffelde Gustav en zei:'Word gelukkig lieverd, mijn tijd komt nog wel..'.
Raven stond nu voor Steffi en ze stelde zichzelf maar voor aangezien Gustav dat vergeten was en die stond dus ook met een rood hoofd naast hun.
Sorry zei hij nu ook nog eens erachter aan zodat Raven en Steffi in de lach schoten..
Zo zaten ze nog een paar uur gezellig te praten samen en Steffi keek Raven aan vlak voor ze weg gingen.
En ze zei:'Als jij ooit behoefte hebt om over hetgeen te praten wat ons is overkomen, dan kan je me bellen ok?'
Dat zal ik onthouden zei Raven als ik er klaar voor ben zal ik je zeker bellen..
Steffi gaf Raven een knuffel en Gustav deed hetzelfde en gingen toen weg.
Raven ging even douchen en tandenpoetsen en ging toen naar bed.
Tom en de rest zaten te eten en ze vroegen zich af wat Raven aan het doen was, maar ze durfde niet echt te gaan storen nu.
Later ging Jessie toch nog even bij haar kijken en die vond haar diep in slaap, ze liet het zo en ging naar haar eigen bed.

De volgende ochtend was Raven als eerste wakker en ze liep naar beneden om wat te gaan eten.
Ze zat in de tuin nu met een broodje en een kop thee, toen kwam Bill aan lopen en die vroeg of ze nog wat anders nodig had.
Nee dank je Bill ik ben voorzien.. zei Raven terug.
Bill glimlachte en ging naast haar zitten met een kop koffie.
Wist je begon hij, dat Tom in het ziekenhuis gehuild heeft als een klein kind.
Raven keek op en zei je maakt een grapje..
Nou nee niet echt, toen iedereen weg was gegaan ben ik s'avonds nog terug gegaan omdat hij weigerde naar huis te komen.
Hij lag op de grond voor het bed en huilde als een klein kind omdat hij jou zoveel had aangedaan.
Hij heeft echt spijt Raven, vergeef het hem alsjeblieft??? Smeekte Bill Raven nu.
Raven keek hem geshockt aan, ik kan het hem niet vergeven Bill, en ik kan een man in mijn leven nu even niet aan.
Ik voel nog hoe die mannen om de beurt binnen drongen, en hoe ze me sloegen en weer binnen drongen.
Dit is wat ik eerst moet verwerken, en ik ben bang dat als ik Tom gelijk weer toelaat in mijn leven dat hij er meer van verwacht als je begrijpt wat ik bedoel?
Bill staarde naar haar en ze zag hem slikken.
Ik....uhm... ik weet serieus niet wat ik hierop moet zeggen.
Het doet me pijn als ik je zo hoor praten, en ik wou dat dit alles niet was gebeurd dan was je nooit weg gegaan en dan hadden we je kunnen beschermen..
Raven keek hem aan en zei dat het niemands schuld was, dit had evengoed kunnen gebeuren maar dan ergens anders..
Bill zei dat zij daar weer gelijk in had.
Tom die alles gehoord had, had nu een krop in zijn keel en stapte de tuin in en keek Raven recht in de ogen aan.
Ik wacht zolang als dat je denkt nodig te hebben, maar sluit me alsjeblieft niet buiten..
Raven keek hem aan en wou wat zeggen maar Tom liet zich op zijn knieën vallen voor haar voeten en gelijk was ze kwijt wat ze wou zeggen.
Alsjeblieft smeekte hij nu met haar handen in de zijne, vergeef het me alsjeblieft..
Laat me bewijzen dat ik Tom Kaulitz niet altijd en alleen maar sex nodig heeft.
Ik heb jou nodig in mijn leven, al die tijd dat je weg was, was ik geen stuiver waard, Ik heb zelfs Bill geslagen omdat hij een opmerking plaatste.
Raven keek Bill geschokt aan en vroeg of het waar was.
Hij knikte alleen maar en zei dat hij een week lang een blauw oog had.
Raven bleef stil en wist niks te zeggen.
Tom bleef maar op zijn knieën zitten en keek haar aan.
Ik kan het nog niet Tom, ik kan jou nog niet vertrouwen, ik.... en zo barstte Raven in huilen uit en vloog langs Tom heen het huis in.
Toen ze eindelijk boven was op de kamer draaide ze gelijk de deur op slot en liet zich op het bed vallen.
Bill en Tom zaten elkaar aan te kijken en wisten niet wat ze nu nog konden doen voor Raven.
De hele dag probeerde ze contact te krijgen met Raven maar niks mocht baten.
Ze was het op een gegeven moment zo zat dat ze de stereo aan zette en er luid W.A.S.P door de ruimte schalde.
Dat was voor Jessie en Laneice het teken om der niet meer lastig te vallen, de druppel was over de rand van de emmer gevallen.... ze was gebroken.
Zal ze nog de oude worden fluisterde Laneice nu tegen Jessie toen ze de vaatwasser aan het inruimen waren.
Nou dat weet ik niet zeker begon jessie nu zachtjes. Ik bedoel het is niet niks wat ze heeft meegemaakt.
Nee das waar, ik hoop dat ze snel weer terug is ik heb der gemist en jij ook, je moet over 4 maanden bevallen enzo.
Jessie glimlachte en streelde haar buik voorzichtig.
Raven lag nu naar KISS te luisteren via de koptelefoon, ze wou niks horen van de mensen in het huis.
Ze had geen honger, geen dorst, ze voelde alleen maar haat, haat naar degene die haar dit aan hadden gedaan.
De hele nacht lag ze wakker en ze bleef de volgende dag ook op bed liggen, niet in staat zijn om in slaap te vallen.
Telkens werd ze geconfronteerd met die fel blauwe ogen.
Georg zat zich zorgen te maken hij had wist dat Raven zich aan het afsluiten was voor de buitenwereld, en dat ze niet te lang moesten wachten met ingrijpen.
Hij ging naar Tom toe en begon zijn relaas tegen hem en zei dat het misschien beter was om Raven naar Gustav te sturen, vooral omdat Steffi hetzelfde had meegemaakt.
Tom schudde echter zijn hoofd en zei dat wat ze nodig had hier in huis was, daar had ze Gustav niet bij nodig, daar was het namelijk gebeurd.
Nee Tom zo moet je het dus niet bekijken zei Georg nu weer.
Hoe moet ik het dan bekijken zei Tom een beetje boos.
Ze sluit zich af Tom zei Georg, ze heeft vanaf gisteren niet meer gegeten.
Misschien is ze vannacht nog wezen eten zei Tom nu ontkennend.
Serieus gast, brieste Georg nu, ben je nu zo dom of speel je dom?
Tom keek hem pissig aan en zei: Als Raven honger heeft komt ze wel naar beneden.
Georg gooide zijn handen in de lucht en liep weg.

Die avond zat iedereen aan de eet tafel toen Raven binnen kwam, ze was wit en had rode ogen van het huilen.
Tom en Bill keken elkaar aan en zagen Raven naar de kast lopen om een bord te pakken, ze schepte eten op en ging naast Jessie zitten.
Ze begon te eten maar zei geen woord, Jessie wreef over haar been en Raven keek haar aan en glimlachte nu naar haar.
Na het eten hielp Raven met het afruimen van de tafel en kwam erbij zitten in de huiskamer waar een film werd opgezet.
Raven begon te gapen en viel in slaap op de stoel.
Daar begon haar droom:


Raven liep met 2 tassen boodschappen terug naar huis, ze zou vanavond koken voor Gustav en dan zouden ze naar de film gaan.
Ze was nog 1 straat verwijderd van thuis toen er een 4 tal jongens aan kwamen lopen.
Ze hadden haar al in het vizier en gingen al wat langzamer lopen, Raven liep echter redelijk door aangezien de tassen niet zo heel licht waren.
Bij het steegje werd ze omsingeld en de steeg in gedreven, ze riep nog dat ze aan de kant moesten gaan omdat ze naar huis moest maar de jongens lachte alleen maar.
De grootste jongen liep op haar af en pakte haar bij haar kin beet, we gaan wat leuk doen met zen alle fluisterde hij nu in haar oor.
Raven liet de tassen los en haalde uit, hij kreeg de klap vol in het gezicht.
Kwaad keek hij haar aan en haalde nu zelf uit, ze viel over de volle tassen heen en belande tegen de muur aan.
De tweede man pakte haar bij haar haar en sleurde haar weer naar het midden van de steeg waar ze een flink aantal schoppen en klappen ontving.
Toen riep de grootste jongen dat het genoeg was en hij liep weer op haar af en knielde bij haar neer.
Hij scheurde haar shirt kapot en trok in een simpele beweging haar broek naar beneden.
Raven probeerde hem tegen te houden maar nadat ze hem vol in het gezicht kraste pakte de andere jongens haar handen beet en de grootste jongen ontknoopte zijn broek.
Ik zal jou eens een lesje leren teef riep hij nu.
Raven probeerde hem tegen te houden maar voor ze het wist zat hij al in haar met een harde stoot, een luide gil verliet haar keel en de tranen begonnen te lopen over
haar wangen.
De jongen kuste haar nek en borsten en bleef maar stoten op een onmenselijk harde manier.
Nog geen 2 minuten ontlaadde hij zich al in haar en kwam de volgende er voor in de plaats.
Nadat ze alle vier geweest waren begonnen ze weer met schoppen, Raven probeerde haar hoofd te beschermen maar dat ging der niet zo goed af.
1 van de jongens kroop weer op haar en het circus begon weer opnieuw.
Nadat ze weer klaar waren hing de grootste jongen boven haar en keek haar recht in de ogen, Je was goed fluisterde hij, jammer dat het hier moet eindigen..
Ze keek in zijn blauwe ogen en zag dat hij iets in zijn handen nam, wat het was kon ze niet zien.
Hij haalde zijn arm omhoog en liet het met een kracht neerkomen op haar hoofd en al kreunend zakte ze weg in een diepe slaap.
Ze hoorde nog net hoe de jongens al lachend weg liepen...


Met een ijzige gil werd Raven weer wakker en het zweet liep over haar gezicht.
Iedereen in de huiskamer was zich rot geschrokken en het was Jessie die Raven als eerste in haar armen nam om haar te kalmeren.
Raven huilde en zei dat ze nooit meer zou slapen....

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.