FanFic.nl

A meeting gone soure FT Tokio Hotel..

Clausule

- Tijdsprong van 1 maand. -

Bill en laneice zaten op de bank te knuffelen en te kussen.
De bel ging en Tom stond uiteindelijk maar op omdat die andere 2 nou niet bepaald van plan waren om in beweging te komen.
Doe vooral geen moeite zei hij nog naar Bill toe.
Hij ging de deur open doen en daar stonden 2 mannen en vrouwen.
Kan ik u ergens mee van dienst zijn vroeg Tom op zijn liefst.
Wij zijn op zoek naar onze dochter: Laneice en Jessie..
Tom's zijn gezicht vertrok een beetje en liet de mensen binnen komen.
Ze kwamen bij de huiskamer en de ouders van Laneice zagen laneice zitten in een zoen verwikkeld met een jongeman die ze niet kende en de vader ontstak in woede.
Hij trok Bill van Laneice af en gooide hem tegen een muur, Waarom zit jij aan mijn dochter schreeuwde de man tegen Bill die zeker en kop groter was dan de man was.
Bill was zich rot geschrokken en Laneice stond te schreeuwen tegen der pa dat hij hem los moest laten.
Haar moeder werd pissig en schreeuwde nu tegen Laneice dat ze der kop moest houden.
We hebben al zeker anderhalf jaar niks van je gehoord, en nu ga je hier doen alsof we er niet zijn??
Dat doe ik niet mam, zegt Laneice dan een stuk rustiger.
Waar is Jessie Laneice vraagt haar moeder dan.
Laneice kijkt naar Tom en die knikt alleen maar en pakt dan zijn mobiel.
Na een paar minuten gaat de bel al en gaat Tom open doen.
Laneice der vader had ondertussen Bill al losgelaten en die zat naast Laneice op de bank.
Zijn arm lag beschermend om haar heen.
Haar ouders keken afkeurend naar haar en zeiden in het Nederlands dat ze beter kon krijgen dan een kerel die eruit zag als een wijf (sorry Laneice )..
Ze gaf er geen antwoord op omdat ze op dat moment Jessie binnen zag komen met de baby in haar armen.
Jessie der ouders wilden opstaan en op der afrennen als ze de baby zien.
Wat is dit roept haar moeder hard uit..
Dit is mijn zoontje mam, zegt Jessie zachtjes.
Wie is de vader vraagt haar vader een stuk rustiger.
Georg is de vader pap, zegt ze voorzichtig, ondertussen haar moeder in de gaten houdend.
Is dat de reden dat je weg bent gebleven vraagt haar moeder nu weer.
Gedeeltelijk ja, ik ben verliefd geworden op hem tijdens de meet and greet, en ik wou niet meer weg.
Daarom ben ik ook weer weg gegaan toen ik thuis was geweest, sorry dat ik niks heb laten weten dat was echt mijn bedoeling niet.
Maar Georg heeft me ten huwelijk gevraagd en ik heb ja gezegd.
Haar moeder loopt op haar af en geeft haar een klap in het gezicht.
Je bent gewoon een slet schreeuwt ze nu in haar gezicht, je laat je met jong trappen door zo'n sterretje maar geloof me Jessie zodra hij genoeg van jou heeft zal hij je laten
vallen als een baksteen..
Adam begint ondertussen te huilen van het geschreeuw en Jessie wiegt hem een beetje om hem gerust te stellen.
Ow en als hij dat heeft gedaan hoef je bij ons niet meer aan te kloppen jongedame, en zo beent ze de huiskamer uit met haar man op haar hielen.
Jessie kijkt verbouwereerd naar de deur en weet echt niks te zeggen.
De ouders van Laneice weten ook niet wat ze daarop moeten zeggen ze willen Laneice niet kwijt.
Laneice? vraagt haar vader daarom.
Ja pap, zegt Laneice zacht.
Hou je echt van hem??
Je hebt serieus geen idee, ik hou meer van hem dan mijn eigen leven.
Ik heb geprobeerd om naar huis te gaan maar ik ben halverwege weer terug gegaan omdat ik het niet aan kon.
Haar vader stond op en trok zijn dochter in zijn armen.
Word gelukkig meisje dan ben ik dat ook fluisterde hij in haar oor.
En Laneice begint te huilen.
Haar moeder sluit haar armen er ook omheen en zo staan ze met zijn drieën.
Bill glimlacht alleen maar om het tafereel.
Dan geeft de vader van Laneice Bill een hand en zegt wees goed voror haar, zo niet dan zoek ik je op..
Ik zal goed voor u dochter zorgen meneer, er zal haar geen haar gekrenkt worden U heeft mijn woord.
Laneice keek naar haar voeten net als dat Jessie dat deed.
Maar waar is Raven dan vraagt Laneice der moeder dan opeens.
Die uhm woont samen met Gustav de drummer zegt Laneice glimlachend.
Ow gelukkig ik dacht al dat er wat met haar was gebeurd.
Nee hoor mam die is ook gelukkig zegt laneice weer.
Tom's gezicht werd weer hard en hij liep naar boven toe.
Na het avond eten zijn ook de ouders van Laneice weer huiswaarts gegaan en haalde iedereen opgelucht adem.

Bij Gustav en Raven verliep alles goed, en het was rustig.
Als Gustav weg moest om wat met de band te doen dan bleef Raven gewoon thuis.
Tom had hem verteld dat Raven vandaag of morgen vanzelf wel weer weg zou zijn, hij vertrouwde haar teveel.
Gustav had alleen maar gelachen en zei, ik vertrouw mijn meisje wel hoor.
Jij hebt haar zelf weg gejaagd met je rare plannetjes, ik bedoel hoe in de hell kom je erop om iemand om te kopen om verkering met mij te nemen zodat Raven weer bij jou terecht
zou komen.
Ik ben blij dat ze erachter is gekomen weet je dat..
Tom had alleen maar gegromd naar hem en kon hem wel slaan..
Soms gingen ze langs bij Jessie en Georg, en dan liet Jessie Laneice ook komen zodat die Raven ook weer even had gezien.
Zo verliep het die dag ook.
Raven en Gustav waren in Hamburg op visite bij Georg en jessie.
Ze hadden de grootste lol en Raven vroeg aan Jessie of ze Laneice wou bellen om langs te komen.
Georg nam zijn mobiel en belde naar Bill want tja Laneice had geen mobiel meer.
Ej Bill, dit is Georg.
Jessie zou graag willen dat Laneice even gezellig langs kwam..zei hij tegen Bil.
Ow dat is goed hoor had die geantwoord en hij zou haar sturen.
Nog geen 5 minuten later ging de bel en Georg deed open alleen daar stond niet alleen Laneice maar ook een Bill en een Tom.
Kut dacht Georg nu.
Ze stapte allemaal naar binnen en nog voor Georg ze kon waarschuwen stonden ze al in de woonkamer waar Laneice net alsof deed alsof ze Raven voor het eerst in tijden weer had
gezien en ze vloog haar om de nek en zei werk mee muts anders valt het op.
Raven glimlachte en knuffelde terug, hoi meis ik heb je gemist zei ze slijmerig.
Daarna liep ze naar Bill en die gaf ze ook een knuffel en een kus op de wang..
Ej Raven alles goed meisje? vroeg hij aan haar.
Het kan niet beter zei ze tegen hem.
Toen hij haar los had gelaten keek ze naar Tom die haar alleen nog maar aan had staan staren.
Ze zei niks en draaide zich weer om, om bij Gustav te gaan zitten, die op zijn beurt weer heel beschermend zijn arm om haar heen sloeg.
Tom ging tegen over hun zitten en bleef maar staren naar Raven.
Raven zat met de kleine Adam op schoot en ze zat lekker met hem te tutten tot zijn mooie oogjes dicht vielen en ze hem weer terug gaf aan jessie.
Tom zat nog steeds te staren en vroeg toen opeens: Raven zou ik misschien even met je kunnen praten??
Raven keek hem eerst even raar aan maar knikte toen.
Ik kom zo weer terug zei ze tegen Gustav en ze gaf hem een kus op zijn mond.
Tom liep voor haar uit en hij trok de voordeur open, Raven keek eerst raar naar hem maar liep uiteindelijk wel achter hem aan.
Eenmaal in het huis waar alles was gebeurd, ging ze zitten op de bank.
Tom ging op de stoel zitten en keek een beetje moeilijk..
Raven keek hem ook een beetje ongemakkelijk aan en wist niet echt hoe ze moest handelen.
Ik mis je hoorde ze hem opeens zeggen.
Dat kan niet zei ze tegen hem, jij hebt geen gevoelens het enigste waar jij aan denkt is macht hebben over mensen.
En die ben je nu kwijt gespeeld, mij heb je niet meer en je dat zal ook niet meer gebeuren.
Hij keek haar semi boos aan en zei: toch mis ik jou, ik mis je warmte, ik mis je ademhaling in mijn nek als je tegen me aan ligt te slapen, je kriebelen op mijn borst met
je nagels, zelfs je ochtend humeur mis ik.
God Raven geef me nog een kans, ik beloof je dat ik alles voor je zal doen.
Man doe normaal, ik wil jou niet, ik hou van Gustav en dat heb ik al die tijd al gedaan.
Je hebt me teveel geflikt om je zomaar te vergeven, ik kan het niet en ik wil het niet Tom.
Je moet verder gaan met je leven please.. smeekte ze hem nog net niet.
Nee, liefje jij bent mijn leven, al een maand loop ik hier door het huis wetende dat ik je mis, wetende dat ik niet naar je toe kan gaan zonder dat Gustav mijn kop
van mijn romp af trekt.
Maar jullie zijn 1 ding vergeten..en er komt een gemene grijns op zijn gezicht.
Het spijt me vreselijk liefje, maar Gustav zal naar mij moeten luisteren.
Doet hij dat niet zijn er consequenties voor hem, en dat weet hij wel maar hij is dat even vergeten.
Dan gaat de bel en Tom doet de deur open terwijl Raven zich aan het afvragen is wat die consequenties nou kunnen zijn.
Tom komt weer binnen met David in zijn kielzog.
Die heeft een telefoon aan zijn oor en nadat ze hem heeft horen zeggen dat iemand naar het huis van Tom moet komen hangt hij op.
Raven kijkt hem aan en David zei: Zo ben je eindelijk weer waar je hoort jongedame.
Ik hoor hier niet meer en dat weet jij net zo goed als dat ik dat weet, ik hoor nu bij Gustav..
David grijnsde nu alleen maar en Raven stond op en zei: Ik ga terug naar Gustav hij zal wel denken, waar ik blijf.
Dan gaat de bel weer en Tom huppelt nog net niet naar de deur.
Als hij weer terug komt staat daar Gustav.
Weet jij wat er aan de hand is vraagt die aan Raven.
Nee, zegt zij dan, ik heb echt geen idee.
Ga zitten zei David kil tegen Gustav.
Hij kwam naast Raven zitten en keek naar David die ongeduldig met zijn voet stond te tikken op de vloer.
Zo Gustav de rede dat we hier zijn is omdat je klaarblijkelijk je contract niet na komt.
Hoe bedoel je roept Gustav door de kamer heen.
David wijst naar Raven, en dan naar Tom.
Je hebt een clausule in je contract weet je nog?? zegt David dan.
En wat heeft Raven daar mee te maken? Vraagt Gustav weer.
Nou Raven is van Tom, je kent de regels toch? begon David.
Of moeten we het contract er weer bij pakken.
Ravens mond was ondertussen weer opengevallen en ze zei tegen Tom: Nee dit kan je niet menen, ga je dit echt doen?
Tom keek haar glimlachend aan en knikte alleen maar.
Dit is zo niet eerlijk van je Tom je kan dit niet maken, je denkt ook echt alleen maar aan jezelf he, riep Raven nu.
Gustav zat alleen maar voor zich uit te staren en wist dat dit onbegonnen werk was.
Hij legde zijn hand op Ravens schouder neer en zei: liefje laat het, ik kan dit niet winnen.
Wat wil je zeggen fluisterde Raven nu.
Wat ik wil zeggen zei hij nu is: Dat ik je moet laten gaan, hier kan ik niet tegenop werken.
Nee Gustav praat niet zo riep Raven nu in paniek.
Je kan me niet laten vallen nu, ik hou van jou en jij houd van mij!!.
Ik weet het zei Gustav nu. maar als ik je niet laat gaan dan kan het me elke dag dat jij bij mij bent geld gaan kosten net zolang tot ik niks meer heb.
Raven keek hem aan en zei toen: Ik ben niet bij jou voor je geld Gustav.
Ik weet het, maar het maakt het leven wel een stuk makkelijker en dat wil ik niet kwijt.
Sorry Raven maar hier eindigt het voor ons, vaarwel en hij drukte nog een kus op haar lippen en liep toen de huiskamer uit.
Raven keek hem na en stortte toen huilend door haar knieën.
Tom liet glimlachend David uit, en toen hij terug kwam zei hij alleen maar.
Niet huilen lieverd je bent waar je hoort.........Thuis.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.