FanFic.nl

A meeting gone soure FT Tokio Hotel..

Jessie's pissed...

David zuchtte en ging snel achter Gustav aan om de schade te beperken en ervoor te zorgen dat hij niet de band uit zou stappen.
Tom liep naar boven toe en ging het kamertje in waar Raven zat.
Meisje, je moet nu echt gaan eten hoor, anders word je ziek..
Wat boeit mij dat nou zei ze dood serieus.
Misschien ga ik wel dood, ben ik van de hele pleuris zooi af hier zei ze vinnig tegen hem.
Tom werd pissig en pakte zijn mobiel.
Hij begon razend snel te praten aangezien hij wist dat Raven dat niet zou verstaan.
Nadat hij had opgehangen liep hij naar de kast en haalde er een paar banden uit.
Die spande hij om het matras heen en daarna dwong hij Raven te gaan liggen, die was zodanig zwak geworden dat ze het toeliet..
Na een half uurtje stapte er een man binnen die ze herkende als de tour arts.
Heb je het meisje nou nog niet naar je hand weten te zetten Tom zei de man lachend.
Nee deze is een volhouder alleen heeft ze het nu op een andere boeg gegooid vandaar dat ik je gebeld heb.
Ze eet veel te weinig hooguit 1 broodje op een dag en verder niks..
Ik zie het ik wil haar gewogen hebben.
Ok ik zal Bill zijn weegschaal even pakken.
Hoeveel woog ze toen ze bij jullie kwam vroeg de arts.
Ik heb serieus geen idee zei Tom nu.
Raven weet jij hoeveel je woog voordat je bij Tom kwam?
69 kilo zei Raven zachtjes met haar hoofd weg gedraaid van de dokter.
Tom maakte haar los en hielp haar opstaan.
Ga er maar op staan zei de arts nu.
Raven schudde haar hoofd en zei 'Het gaat jullie niks aan wat ik weeg'.
Ja dus wel zei de arts dan weet ik of je gezondheid in gevaar is.
Dat boeit me al helemaal niks, met een beetje mazzel ga ik dood.
De arts schrok van wat ze zei en keek naar Tom.
hoeveel weeg jij Tom vroeg hij nu aan Tom.
Dat weet ik niet en Tom ging op de weeg schaal staan.
Jij weegt 78 kilo, til haar nu op en ga er dan weer op staan.zei de arts.
Tom tilde Raven op en ging met haar op de weegschaal staan.
Samen wegen jullie 130.5, dan weegt zij dus 52 en een halve kilo.
God fluisterde Tom nu.
Leg haar maar neer we gaan haar bijvoeren..
Ik dacht het niet zei Raven pissig.
Tom legde haar neer en bond haar handen vast in de banden die hij om het matras had gemaakt.
Daarna waren haar benen aan de beurt en de arts pakte zijn tas met spullen erbij.
Hij prikte een infuus en haar arm, en legde daar een zak met vloeistof op aan.
Daarna kwam hij met een slangetje en die moest haar neus in.
Hij meette het slangetje af en met veel moeite kreeg hij hem naar binnen bij haar omdat ze niet echt meewerkte natuurlijk.
Daar hing hij een fles aan, daar zat dus voeding in wat baby's ook kregen alleen dan voor volwassene.
Het zou natuurlijk beter zijn als je gewoon gaat eten zei de arts tegen Raven want anders kan je het vaste voeding straks helemaal niet meer verdragen..
Raven keek hem niet aan er liep een traan langs haar gezicht en ze snikte..
Tom liet de dokter uit die nog wat spullen achterliet aangezien Tom ook wist hoe dat vervangen moest worden.
Laneice vroeg aan Tom hoe het nu met Raven ging.
Hij vertelde haar dat ze 17 kilo was afgevallen en dat ze nu aan het infuus ligt en aan sondevoeding.
Laneice ging van schrik weer zitten en Bill keek Tom ook geschrokken aan.
En nu? vroeg Bill zachtjes.
We moeten haar weer op gewicht krijgen he, maar dan zal ze ook moeten eten.
Nou ik hoop dat je dat weer voor elkaar krijgt, maar Raven kennende, zei Laneice voorzichtig.
Raven lag te huilen op het bed toen Laneice binnenkwam.
Ej meissie begon ze.
Het doet zo'n pijn alsjeblieft haal het eruit. smeekte Raven Laneice nu.
Nee meisje dit moet blijven zitten voor je eigen bestwil, tenzij je vanaf vandaag gewoon gaat eten..
Des de sneller kan hij eruit.
Raven draaide haar hoofd weg van Laneice en vroeg of ze haar alleen kon laten.
Laneice ging weg en viel huilend bij Bill in zijn armen.
Tom vroeg wat er was gebeurd..
Ze heeft pijn vanwege dat slangetje, en ze vroeg of ik hem eruit wou halen en dat heb ik geweigerd, daarna heb ik gezegd dat als ze wou dat het eruit ging dat ze moest gaan eten..
Dank je zei Tom, misschien dat ze naar jou luistert.
Misschien dat je Jessie ook in moet lichten die zal het haar ook wel even vertellen..
Tom knikte en pakte zijn mobiel er weer bij, hij liep ondertussen de tuin in en deed zijn verhaal aan Georg en jessie.
Die schrokken en waren al onderweg.
Bill zat met Laneice op schoot die nog steeds verdrietig was.
Waarom doet ze dit nou Bill, ik weet dat het niet helemaal eerlijk was wat Tom deed maar dat is toch geen reden om je uit te hongeren.
Ik weet het liefje zei Bill nu weer, Het komt allemaal wel weer goed ik beloof je dat en hij gaf haar een kusje op haar kruin.

De bel ging en Tom deed open.
Direct kreeg hij een baby in zijn armen gepropt en rende Jessie hem voorbij naar boven toe.
Tom stond raar te kijken naar de plek waar zojuist Jessie was verdwenen.
Hij piepte naar Georg maar die negeerde hem ook en ging ook naar boven.
Bill grinnikte om Tom zijn gezicht en Laneice keek daardoor op.
Ze lachtte ook en zei tegen Tom dat ze de baby wel zou nemen.
Tom wist niet hoe snel hij bij Laneice moest komen om de kleine af te geven want hij had geen idee wat hij ermee aan moest.
Jessie stapte ondertussen Ravens kamer binnen en zag haar liggen.
Mijn god meissie wat denk je wel niet mee bezig te zijn!!.
Raven schrok en keek op, het spijt me zei ze zachtjes.
Hoeveel ben je afgevallen in die maand tijd?
17 kilo geloof ik zei ze weer zwakjes terug.
Godverdomme Raven dat is niet de manier om van Tom af te komen hoor, en dit hier is het bewijs dat hij niet achterlijk is!! schreeuwde Jessie nu,
Raven huilde weer en keek haar verdrietig aan, het doet zo'n pijn kan jij hem er niet uit halen"?? vroeg Raven nu.
Nee natuurlijk niet gek! dit is wat je nodig hebt god Raven ik wil je niet kwijt, Laneice heeft jou nodig weet je.
De twins zijn niet makkelijk, wat moet Laneice als jij weg valt, ik woon hier niet meer namelijk of was je dat even vergeten.
God wat ben je ook een trut soms!! schreeuwde Jessie nu en ze liep pissig de kamer uit.
Raven keek geschrokken naar Georg en zei:'Het spijt me vreselijk ik wou haar niet van streek maken, word niet boos alsjeblieft?'.
Ik word niet boos maar eet gewoon alsjeblieft Jessie heeft gelijk, Laneice kan dit niet alleen..
En Georg gaf haar een kus op der voorhoofd en liep de kamer weer uit..
Jessie was pissig de voordeur uit gelopen en Laneice wist dat ze Raven de wind van voren had geven.
En de baby dan vroeg Bill zachtjes.
Bill ze wonen 3 deuren verderop zegt Laneice grinnikend..
Bill word rood en knikt dan maar.
Georg komt ook beneden aan en neemt de kleine over van Laneice en zegt dat hij maar even naar Jessie gaat voordat ze het huis afbreekt.
Ja dat lijkt me zeer verstandig zei Laneice grinnikend.
Nadat Georg ook vertrokken is gaat Tom naar de keuken en hij maakt soep klaar.
Hij gaat er mee naar boven waar hij Raven totaal in paniek aantreft, ze probeert los te komen en huilt hysterisch.
Hij loopt snel op haar af en legt zijn hand op haar schouder, rustig meisje hiermee doe je je zelf alleen maar pijn..
Ik wil niet dood piept ze nu..
Zeker weten vraagt Tom nu zachtjes.
Ik beloof het je zelfs, ik wil leven Laneice heeft mij nodig. zegt ze zachtjes snikkend.
Niet alleen zij heeft jou nodig zegt Tom nu.
En hij maakt de straps los waaraan ze vast zit.
Langzaam hielp hij haar omhoog en pakte toen de kom soep op.
Tomatensoep fluisterde ze tegen hem, mijn favoriet..
Echt waar vroeg Tom glimlachend.
Uhuh zei Raven terug.
Ze wou de lepel pakken maar Tom hield de lepel al voor haar mond en ze keek hem even raar aan, maar hij knikte enkel maar.
Nadat ze 3 kwart van de kom soep op had zei ze dat ze vol zat.
Tom knikte en zei dat hij al blij was dat ze zover was gekomen..
Raven keek naar Tom hoe hij de kom op het tafeltje neer zette en daarna weer terug kwam zitten bij haar op het bed.
Hij keek haar aan en vroeg toen: Als ik je los laat, laat je dan de infuus en de sonde erin zitten??
Raven keek hem bedenkelijk aan maar knikte uiteindelijk.
Als ik je halsband los maak, en ik zet je op mijn kamer neer, ga je je dan gedragen vroeg hij nu.
Raven moest daar even over nadenken maar knikte weer.
Tom glimlachte en maakt de halsband los, Langzaam hielp hij met opstaan maar het lopen lukte niet dus hij zette haar weer neer.
Hij liep naar de deur en riep om Bill.
Die stond snel boven en Tom vroeg of hij kon helpen met de infusen naar zijn kamer te krijgen.
Tom tilde Raven op en Bill nam de infuus en de sonde fles mee..
Hij was ook wel een beetje geschrokken van Raven maar zei niks....
Tom opende met zijn voet de deur van zijn kamer en liep met haar naar het bed.
Die was nog niet opgemaakt dus hij kon haar er zo in leggen.
Bill zette de paal met infusen neer en keek bezorgd naar Raven.
Rustig maar zei Raven, ik heb al besloten dat ik wil blijven leven en ik heb net al gegeten hoor.
Bill glimlachte en liep naar haar toe en gaf een kus op haar mond.
Tom keek hem raar aan en Bill haalde zijn schouders op en zei ik ga weer naar Laneice..
Raven keek hem ook even raar na en schudde toen haar hoofd.
Lig je goed zo?? Vroeg Tom voorzichtig..
Raven knikte alleen maar en bleef elke beweging kijken die Tom maakte.
Hij ging naar de kast en zocht een DVD uit, die propte hij in de DVD speler en zette de tv voor Raven aan.
Langzaam liep hij naar haar toe en vroeg of ze nog wat nodig had, maar Raven zei dat ze nog vol zat van de soep.
Tom grijnsde en zei dat hij naar beneden ging en dat als er wat was ze een brul moest geven.
Raven knikte weer en zag Tom de kamer verlaten....

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.