FanFic.nl

A meeting gone soure FT Tokio Hotel..

Discussions..

Laneice moest bij Bill komen omdat hij even met haar wou praten.
Ze gingen zitten en Tom ging de keuken in om aan het avondeten te beginnen.
Ok Laneice, begon Bill nu, even het volgende ik wil dat het goed komt tussen Raven en Tom, daar zal heel wat voor moeten gebeuren dat weet ik maar ik weet ook dat
jij er alles aan zult doen om die 2 uit elkaar te houden.
Wat hoe kom je bij die onzin? ik ben gewoon blij dat mijn beste vriendin zich zelf weer aan het worden is.
En ja voor mij hoeft zij niet met Tom te gaan als ze dat niet wilt, jij hebt de mazzel gehad dat ik al verliefd op je was en voor Georg geld dat ook.
Raven heeft nooit van Tom gehouden zoals ik van jou hou en ik vind dat jullie daar eens respect voor moeten gaan tonen.
Alles alleen maar opdringen is niet de oplossing hoor.
En zo drijft hij haar alleen maar weg, dat geld ook voor dat Amerika gezeik van jullie.
Ik ben het zat dat jij altijd maar weer degene bent die voor mij gaat zitten beslissen, ik hou heel veel van je maar in een relatie beslis je toch met zijn 2en en niet alleen jij.
Bill zijn gezicht vertrok en hij voelde de woede opborrelen.
Was dit het dan kan ik nog even bij Raven gaan zitten voor we moeten gaan eten.zei Laneice verbitterd.
Nee, ik was nog niet klaar zei Bill nu luider.
Ik verbied jou om nog 1 voet in Tom zijn kamer te zetten, de komende weken blijf jij bij haar vandaan.
Zo niet dan gaan de regels van het begin weer in en sluit ik je op in mijn kamer totdat je wel naar me kan luisteren.
Laneice keek hem geschrokken aan en zei:'Dit kan je niet maken hoor, ik dacht dat we die halte inmiddels gepasseerd waren?'
Blijkbaar niet zei Bill hard, je hebt naar mij te luisteren dat zijn de regels voor het geval dat je dat vergeten bent.
Laneice stond pissig op en liep huilend van woede weg.
En waag het niet om naar Raven te gaan hoor je me Laneice!!?? schreeuwde Bill haar nog na.
Tom stond grijnzend in de keukendeur en zei: 'Je bent weer op dreef broertje van me'.
Ze moet gewoon niet zo'n grote mond hebben, ik hou echt van der hoor maar Raven is degene die haar zo opstandig maakt.
Ik weet het zei Tom nu weer, ze is tegen mij ook erg tegendraads en overal heeft ze wel een weerwoord op.
Net als in het hele begin trekt ze het bloed onder mijn nagels vandaan..eindigt Tom zijn verhaaltje.
En Laneice geniet hier alleen nog maar van dat kan ik je wel vertellen zei Bill weer.
Ja dat had ik ook wel door zei Tom.
Raven hoorde Laneice huilen en ze stond op en ze liep naar de kast waar Tom de spullen in bewaarde voor het infuus.
Ze trok er een pleister en een watje uit en trok toen het infuus uit haar arm.
Ze gaf met het watje wat tegendruk en plakte daar toen de pleister over heen.
Daarna maakte ze de pleisters los in het gezicht voor de sondevoeding en haalde die er ook voorzichtig uit.
haar neus voelde even vreemd aan maar ze was het zat en ze liep de kamer uit en ging die van Bill binnen.
Daar kroop ze bij Laneice op het bed en trok haar in haar armen, ik ben er voor je wijffie zei ze zachtjes.
Laneice keek op en vroeg hoe ze hier kwam en daarna zag ze pas dat de sondevoeding uit haar neus was.
Waarom heb je hem weg gehaald.vroeg ze zachtjes.
Nou omdat ik denk dat het niet meer nodig is en dat hij er alleen nog maar inzat zodat ik me zou gedragen en op de kamer zou blijven.
Laneice knikte dat ze het begreep en ze vertelde over de ruzie met Bill.
Raven werd boos en vroeg hoe die gek erop kwam omdat te zeggen en te doen.
De deur ging open en daar stond Bill.
Wat doe jij nou in deze kamer en waar is je Infuus en je sondevoeding?
Nou zoals je kan zien ben ik hier omdat Laneice huilde, en ten tweede ik was die pleur zat en heb ze verwijderd.
Tom verscheen nu ook in de deuropening en keek boos naar Raven.
Je kan zo kijken wat je wilt zei ze tegen Tom maar mij boeit het geen ene reet.
Tom kwam de kamer in gelopen en trok Raven van het bed af, hij sleurde haar nu de gang op en daarna ging hij richting de trap..
Hij trok haar nu mee de trap af en ging de keuken in waar hij haar aan de eettafel zette..
Alle bewegingen die hij maakte waren agressief en stug, hij gooide nog niet het bord eten voor haar neer.
Hij ging pissig tegenover haar zitten, terwijl Raven schijt aan zijn gedrag had en gewoon ging eten.
Bill kwam binnen zonder Laneice en ging zitten bij zijn bord.
De twee heren zaten nu tegenover haar en Raven keek naar Bill en vroeg toen waar Laneice was.
Op de kamer zei Bill gewoon tegen haar.
Moet zij niet eten dan vroeg Raven weer.
Als jij weer in je kamer zit kan zij komen eten antwoordde Bill met een boze ondertoon.
En waarom ben jij dan zo onbeleefd om met ons te gaan zitten eten terwijl zij straks alleen zit en hoezo mag ze pas eten als ik op de kamer zit?
Omdat jij een slechte invloed op haar hebt, ze word tegendraads als jij in de buurt bent en dat moet ik niet hebben.
Ik wist dat je gek was, maar dat je gewoonweg gestoord was dat had ik nou niet achter je gezocht zei Raven grinnikend.
Bill vloog overeind en hij greep haar bij de keel en begon te schelden over respectloosheid en irritant en zo maar verder.
Tom kwam ertussen en zei nu: 'stop nu anders kan ze niet mee op de tour in Amerika mag je los gaan op der dat beloof ik je.
Raven keek Tom aan en zei:'Ik ga niet in Amerika wonen Kaulitz, ik ga met Jessie en Georg mee terug hier naar toe.'
Droom jij maar lekker door zei Tom grijnzend je weet wie er gaat winnen.
Ja dat weet ik zeker zei Raven weer en ze draaide zich van de heren af en liep de trap op.
Bij de kamer van Bill hielt ze halt en ze hoorde Laneice snikken.
Ze wilde de deur open doen maar die zat op slot.
Klootzakken mompelde ze nu en ze liep naar de kamer van Gustav, daar ging ze naar binnen en draaide de deur van binnenuit op slot.
Tom liet haar met rust die avond maar toen hij naar bed ging en Raven daar niet aantrof ging hij op zoek.
Hij merkte dat de kamer van Gustav op slot zat en klopte op de deur.
Alleen Raven sliep al en deed dus niet open, hij ging maar terug naar zijn kamer en ging ook maar slapen.
De volgende dag kwam Raven al vroeg uit de kamer van Gustav en ze liep naar de kamer van Tom om kleding te pakken.
Wat ze niet wist was dat Tom al wakker was en dus naar de deur liep en hem dicht deed en daarna op slot, de sleutel legde hij ergens hoog neer zodat Raven daar niet bij
zou kunnen komen.
Hij ging naar de kleding kast en ging achter haar staan en toen ze zich omdraaide schrok ze natuurlijk en stapte achteruit.
Waarom was je niet hier vannacht zei Tom een beetje boos.
Omdat ik jou zat ben zei Raven naar waarheid.
Tom keek haar aan en de woede was in zijn ogen te lezen.
Raven keek hem aan en vroeg of ze er langs mocht, Tom stapte netjes aan de kant en Raven ging naar de slaapkamerdeur.
Alleen toen ze hem open wou doen zat hij op slot, Tom mag ik de sleutel van de deur alsjeblieft?
Je dacht toch niet dat ik je zomaar laat gaan he meisje zei hij gemeen.
Nee dat had ik inderdaad niet verwacht, maar je kan mijn rug op ik wil niks meer met je te maken hebben en ik wil dus nu terug naar de andere kamer.
Ik wou dat ik nooit met je mee was gegaan om met je te praten, je leugens, je woede, het gedwing ik ben het zat.
Ik werk hier niet meer aan mee, van mijn part sla je me hartstikke dood Tom het zou misschien nog beter zijn ook voor beide partijen..
Tom liep op der af en gaf der een tik in het gezicht, daarna pakte hij haar kin beet en zei dat hij dat nooit meer uit haar mond wou horen komen.
Raven keek hem aan geen emotie was van haar af te lezen en Tom liet haar los en maakte de deur open.
Ze liep met opgeheven hoofd de kamer uit.
In Gustav's liep ze de badkamer in en ging uitgebreid onder de douche.
Nadat ze was aangekleed liep ze naar beneden en maakte wat eten voor zichzelf en daarna liep ze de tuin in en at daar haar ontbijt op..

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.