Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Tokio Hotel » Love is a strange thing (vervolg op A meeting gone soure) TH » hoofdstuk 4

Love is a strange thing (vervolg op A meeting gone soure) TH

7 dec 2011 - 14:23

2438

0

326



hoofdstuk 4

Dan neemt Jessie de baby even over zodat Adam zijn appelsapje op kan drinken en het zakje chips kan leeg snoepen die hij van Raven had gekregen.
Jessie zei jeetje dit is zo wennen als je een kind van Adams leeftijd gewent bent.
Georg zat naast haar en knikte alleen, kom nou ik wil haar ook even vasthouden geef haar nu maar even aan Ome Georg.
Jessie keek hem weer aan met opgetrokken wenkbrauwen en schiet in de lacht waardoor de kleine schrikt en het op een huilen zet.
MAAHAAAAAM!! schreeuwt Adam dan, je hebt haar laten schrikken en hij loopt snel naar de kleine Tammy toe en smeert zijn handjes af aan zijn broek en dan aait hij Tammy
over haar wangetje en fluistert zachtjes tegen haar.
Tot ieders verbazing stopt ze met huilen, waarna Adam een kusje op haar hoofdje geeft en weer verder gaat met het eten van zijn chips.
"Jezus", is het enige wat uit de mond van Raven komt en Gustav is alleen maar in staat tot knikken maar word weer naar de realiteit gebracht als de bel weer gaat.
Snel loopt hij naar de deur waar hij half aangerand word door een overblije Laneice.
Jessie is hier, Jessie is hier tettert ze hard in zijn oor.
Ja die is binnen ga maar snel zegt Gustav met een vinger in zijn oor gepropt.
Bill ligt in een deuk om Gustavs gezicht en zei sorry ik probeerde haar tegen te houden maar ze was net ff iets te enthousiast.
Ik merk het Bill gromt Gustav naar hem en hij laat Bill en Tom binnen.
Tom grinnikt nog wat na in de gang terwijl hij zijn jas op hangt.
Als hij de huiskamer binnen komt ziet hij Bill met de baby en Jessie in de wurg greep van Laneice, Georg en Gustav in de slappe lach en de kleine Adam die Bill als een havik in de gaten houd.
Zijn oog valt al snel op Raven die langsloopt om de keuken in te gaan, hij volgt haar en hij gaat nonchalant tegen het aanrecht aan staan en kijkt naar wat ze doet.
Weet je?, zegt hij zachtjes en hij stapt langzaam dichter naar haar.
Ik heb je 3 jaar niet gezien en nu ik je weer heb gezien toen je 6 maanden zwanger was, je was zo mooi, zo puur en nu is de kleine geboren en ben je weer mooier geworden.
Tom stop alsjeblieft, niet doen zegt Raven voorzichtig.
Ik wil je aanraken fluistert hij nu, Ik wil je knuffelen, zoenen zelfs eindigt hij zijn zin.
Nee Tom dat gaat niet meer gebeuren en ga nu naar binnen voordat Gustav je door krijgt.
Boeit me niet en dat weet je, hij strijkt een plukje haar achter haar oor en komt dichterbij.
Voorzichtig drukte hij zijn lippen op haar oor en zegt: Ik hou nog altijd van jou liefje, kom bij me terug ik weet dat je nog altijd van me houd.
Raven draaide zich een slag en sloeg Tom recht in het gezicht, IK HOU NIET VAN JOU, Sist ze in zijn gezicht en ik zal dat ook nooit doen.
Ik hou van Gustav en ik heb nu een kindje met hem, en jij, jij gaat dat accepteren anders verzoek ik je nu dit huis te verlaten Kaulitz..
Tom grijnst met zijn hand op zijn wang, Ow zeker weten dat je wel van me houd, het zal misschien even duren voor je erachter komt maar meisje jou terug krijgen zal ik, samen met die
mooie dochter van je, en hij loopt grijnzend weg.
Raven steekt haar polsen even onder de koude kraan, ze was zo boos op Tom omdat hij zo te zien nog steeds niet had opgegeven..
Gustav kwam de keuken binnen en vroeg of het wel goed was, nee sist ze nog net niet.
Ok wat is er aan de hand dan vraagt Gustav verbaasd.
TOM, gromt ze dan weer en Gustav kijkt haar met grote ogen aan.
Wat heeft hij nu weer gedaan vraagt hij dan voorzichtig.
Nadat Raven hem uit gelegd had wat Tom had gezegd en gedaan loopt Gustav de huiskamer in, daar ziet hij Tom staan met zijn dochtertje in zijn armen.
Net zo mooi als haar moeder zegt Tom met een grijns op zijn gezicht wat verraad dat hij de grootste lol heeft om wat hij nu weer aan het veroorzaken is.
Omg zegt Bill alleen maar, alsjeblieft Tom zeg dat het niet waar is zegt Bill dan uiteindelijk.
Wat moet er waar zijn dan Bill vraagt Tom Bill onschuldig.
Zeg me alsjeblieft dat je niet van plan bent wat ik denk dat je van plan bent smeekt Bill nu.
Ik ben niks van plan hoor Bill, het gaat allemaal goed komen zoals het was zegt Tom mysterieus.
Geef me mijn kindje terug Tom zegt Raven tegen hem.
Hij draait zich om naar de kant waar Raven stond en glimlacht.
Hij loopt naar haar toe en legt zijn hand op haar wang en buigt naar voren en drukt een kus op haar voorhoofd dan geeft hij de baby terug en loopt grijnzend het huis uit.
Bill word witheet en stuift achter Tom aan.
Op straat pakt hij hem bij zijn arm en draait hem om.
Wat is er Billie? vraagt Tom hem liefjes.
Als ik ook maar 1 keer merk dat jij Raven of de baby maar iets aan doet, dan krijg je met mij aan de stok.
Ik hoop dat ik zo duidelijk genoeg voor je ben want ik ben het zat en als je doorgaat waarmee ik denk dat je mee bezig bent dan ben ik jou broer niet meer en dan zal ik er alles
aandoen om je tegen te werken..
Doe je best broertje, als ik Raven heb dan heb ik jou niet meer nodig, zij is alles wat ik nodig heb om in leven te blijven de kleine neem ik daar van harte bij ook al is ze van Gustav.
Bill keek hem geschrokken aan en zegt:'Ik ken mijn eigen broer niet eens meer en draait zich om en loopt het huis weer in.
Laneice keek hem bezorgd aan en vraagt of alles wel ok is.

Jongens ik ben bang dat Tom weer terug bij af is, dus allemaal onze ogen en oren openhouden graag.
En uhm Raven het spijt me maar ga niet alleen weg voorlopig.
Raven keek hem aan en liep daarna naar boven en ging met de kleine in bed liggen, waarom geeft hij het niet op fluistert ze tegen haar dochtertje die langzaam haar oogjes dicht doet
en het wel best vind om in het grote bed te liggen van haar mama.
Gustav zit beneden op de bank en kijkt angstig voor zich uit, hoe moet ik dit nu weer gaan voorkomen fluistert hij zachtjes.
Ik heb geen idee zegt Jessie ik snap het ook niet meer.
Ome Tom is niet zo aardig als ik dacht zegt Adam opeens, mag ik alsjeblieft naar Raven toe mama.
Ja, dat mag man ze is denk ik in de slaapkamer naast jou oude kamertje weet je het nog?
Ja mama dat weet ik nog en de jongen verdween de trap op.
Raven legde de baby toch maar even in het bedje neer toen ze Adam zag in de spiegel ernaast.
Ej grote vriend, is er iets lieverd? vraagt ze dan als ze zijn gezichtje ziet.
Ik wil niet dat je pijn krijgt door Tom zegt hij voorzichtig.
Je bent ook helemaal niet oplettend he vriend zegt ze tegen hem.
Ze gaat op het bed liggen en klopt naast haar, de jongen trekt snel zijn schoenen uit en gaat naast haar liggen.
Maak jij je maar niet druk over Tom,lieverd, die zal heus niks doen dat beloof ik jou.zegt ze tegen Adam.
Je liegt zegt hij dan weer, ik ben heus niet doof hoor.
Ik merk het zegt Raven glimlachend, maar maak je echt geen zorgen Ome Gustav en jou vader en moeder en zelfs Ome Bill en Tante Laneice zullen er alles aan doen om Tammy veilig te houden.
En jij dan? vraagt Adam.
Ook mij zullen ze helpen maar ik ben al volwassen dus ik kan voor mezelf opkomen, Tammy nog niet dus die moeten we helpen snap je? vraagt Raven nu aan Adam.
Ja nu begrijp ik het, moeten we voor haar nu ook van die mannen hebben die mijn papa en mama soms ook beschermen tegen fans enzo?
Ik zal erover nadenken zegt Raven dan tegen hem en ze aait hem over zijn haren.
Zo liggen ze al een minuut of 10 en beide zijn in slaap gesukkeld als Gustav komt kijken of alles wel goed gaat.
Hij ziet ze liggen en maakt er snel een foto van, Adam is altijd al het oogappeltje geweest van Raven en ze had hem verwent tot klagens aan toe van Georg en Jessie.
Als hij beneden komt krijgt hij 4 man in zijn nek met de vraag of Raven ok was.
Ja zei hij lachend ze slapen allemaal, en hij laat de foto zien.
Iedereen lacht vertederend om de foto en Bill zegt we moeten ze goed in de gaten houden zodat Tom niet in hun buurt kan komen.
Dat is 1 ding wat zeker is, maar met Tom weet je het nooit, zo denk je dat hij thuis is en dan staat hij opeens voor je zegt Gustav.
Je weet het Bill we hebben dat al eerder meegemaakt weet je nog met die roodharige trut?
Omg ja Annelie, ja hoe kunnen we dat secreet vergeten.
Je hebt een punt, het is maar goed dat we met Tom in 1 huis zitten zegt Laneice dan kom je al wat sneller achter dingetjes want hij laat zijn spullen nog wel eens slingeren dan kunnen
wij hem al extra in de gaten houden.
Ja dat is waar zegt Bill hij laat zijn laptop regelmatig beneden staan en zijn telefoon ook trouwens.
Nou dan kunnen jullie hem inderdaad in de smiezen houden, want dit verdient Raven niet, maar ook Gustav en Tammy niet zegt Jessie nu.
We moesten maar eens op huis aan gaan zei Bill nu zachtjes.
Het spijt me zeer van Tom Gustav ik wou dat ik er wat aan kon veranderen.
Ja ik ook maar wat hij in zijn hoofd heeft zit niet in zijn reet, dus hier zijn we voorlopig nog niet mee klaar, antwoord Gustav zachtjes.
Bill en Laneice gingen weg met een gemengd gevoel, dit gaat zo fout fluisterde Laneice in de auto naar Bill.
Ben bang dat Tom niet zal rusten tot hij Raven bij zich heeft, vrijwillig of tegen haar wil dat zal hem niet boeien.
Eenmaal thuis gekomen treffen ze Tom op de bank aan, als hij hun ziet glimlacht hij en vraagt hij nog lachend hoe het was gegaan nadat hij weg was gegaan.
Laneice werd boos op hem en begon hem te vervloeken, Tom werd op zijn beurt ook weer pissig en stond op en net voor hij Laneice een klap kon geven had Bill zijn hand al vast.
Ik zou dat maar niet doen als ik jou was siste Bill nu.
Tom grijnsde en zei dat Bill een watje was geworden, en zo liep hij weg van de 2.
Laneice haalde opgelucht adem terwijl Bill haar een beetje boos aan kijkt, je weet hoe hij is zegt hij zachtjes tegen haar en jij gooit even olie op het vuur.
Het spijt me Bill maar hij maakte me gewoon zo boos, 4 jaar lang heeft hij haar met rust gelaten, 4 jaar lang was hij het met jou eens dat het beter was voor haar om geen relatie met hem te hebben.
En nu opeens ziet hij haar weer en zijn verslaving naar haar lijkt wel weer op te spelen.
Verbaasd staat Bill haar aan te kijken en zegt godver da ik daar niet zelf aan gedacht heb.
Wat bedoel je nu Bill vraagt Laneice nu voorzichtig.
Hij pakt haar weer bij haar arm en sleurt haar het huis weer uit.
Eenmaal in de auto begint Bill te praten, ze moeten weg uit Hamburg zegt hij tegen Laneice, we beginnen gewoon weer zoals 4 jaar geleden.
Een nieuw huis en Tom mag dan gewoon niet weten waar ze is en als we dan eens naar mama gaan dan kunnen we altijd bij haar langsgaan, maar eerst eens een ander huisje regelen en dan is het ondertussen alweer tijd om terug te gaan
naar Amerika.
Ow ja en Tom gaat mee dus geen omkijken meer om zeker te weten dat ze veilig is, ondertussen parkeert Bill de auto weer en rent nog net niet naar de deur waar hij zachtjes op klopt.
Gustav doet de deur open en kijkt verbaast naar Bil, uhm je ging toch naar huis zei je? vraagt Gustav onzeker.
Ja klopt we waren daar ook maar Laneice zei iets en toen kwam er bij mij een plannetje op zetten maar ik weet niet hoe jullie erover denken.
Nou kom binnen en vertel zegt Gustav snel.
Ze gaan weer naar de huiskamer Jessie en Georg zijn er zelfs nog.
Wat is jou plannetje Bill vraagt Gustav nu.
OK, het zit zo 4 jaar geleden hebben ik samen met David en jullie natuurlijk ook wel Raven weer naar Duitsland laten gaan, van die 4 jaar wist Tom het 3 en een half jaar ongeveer niet
waar Raven was.
Al die tijd dacht hij dat ze in Nederland zat en hij is naar mijn weten ook niet naar haar opzoek geweest omdat hij wist dat dit het beste voor haar was destijds.
Nu heeft hij haar weer gezien en begint het gezeik weer van voor af aan, en ik zeg altijd uit het oog, uit het hart.
Dus ik ben bang dat jullie weer moeten verhuizen.
Wat zeg je nu, vraagt Gustav geschrokken, Raven zal dit huis niet willen verlaten ze is hier verliefd op geworden.
Ik weet het, ik heb het huisje gekocht voor haar weet je nog. zegt Bill dan.
Ja dat weet ik ook donders goed maar waar zouden we dan heen moeten volgens jou, ooit zal hij erachter komen waar we zitten omdat ik nog altijd bij jullie in de band zit. zegt Gustav verdrietig.
Bill heeft wel een punt horen ze opeens vanaf de gang, we zouden hier weg moeten gaan.
Als ze omkijken zien ze daar Raven staan die net wakker is.
Hoezo zegt Gustav, je houd van dit huis en dan wil je weg hier?
Ik heb geen keuzen zegt ze zachtjes, Bill heeft gewoon gelijk, hun zitten 9 van de 10 keer in Amerika.
Als jullie wat als band zijnde hebben dan zijn jullie niet in Duitsland maar in het buitenland dus hij kan je niet volgen zonder dat Bill daar achter zal komen omdat ze samen reizen.
Maar waar moeten we heen dan zegt Gustav voorzichtig.
We moeten naar een plek waar Tom het het minst verwacht zei Raven duidelijk.
Georg knikt nu ook en zegt dat dat een strak plan is, maar je weet wel dat dat Hamburg niet meer kan zijn he?
Ja dat weet ik zegt ze ik zit eerder te denken aan Berlijn..
Dat zou niet eens zo verkeerd zijn zegt Georg nu, we vliegen altijd daarvandaan dus voor jou is het makkelijker.
Ok we gaan kijken voor een huisje daar,geeft Gustav dan eindelijk toe.


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.