FanFic.nl

We keken hem allemaal met grote ogen aan. We slikten nog een keer en zeiden dat we dat nooit aankonden! 'Jawal, dat kunnen jullie wel. Anders had Polly nooit beslist jullie naar hier te sturen' zei hij. 'Ze wou toch gewoon weten hoe het ging in Narnia?' vroeg Ellen 'Nee, eigenlijk hebben ik en Polly iets gedaan wat niet netjes was. Dat moet ik toegeven'. Snel gingen we allemaal geboeid zitten. 'Ik ben onlangs geweest naar het Londen van 2009' zei Aslan waarop Peter nadacht en zich afvroeg hoe het nu zou zijn op aarde. We knikten dat hij verder moest gaan met het verhaal. 'Ik wou 2 uitverkorenen zonen of dochters van Eva en Adam de kans geven om Narnia te ontmoeten maar na dat er iets misgelopen was kunnen jullie niet naar het Narnia van 2009 gaan maar zijn jullie hier terechtgekomen. In het Narnia van nu is er ook een strijd bezig' vertelde hij. 'Welke strijd?' vroeg ik. 'Ik vertel jullie enkel jullie eigen verhaal' antwoordde hij en ging verder 'Al is het onmogelijk, als jullie na deze machtige strijd nog eens in Narnia terechtkomen jullie toch niet in 2009 zullen terugkomen. Jullie zullen op een magische wijze er ook zijn wanneer de Pevensies hier zijn of wanneer er een koning regeert. Vandaar zijn jullie er nu, in de toekomst komen jullie sowieso terug' zei hij. 'Dus, we komen veel in Narnia, maar we komen niet veel in Londen. Want dit is al een uitzondering zo gaan met Dorien naar een ander land. Buiten plopsaland dan. Hoe komen we dan terecht in Narnia? Dit is de eerste maar laatste keer dat we samen in Londen zijn. Hoe komen we hier dan?' zei Ellen. 'Dat zullen jullie wel zien. Je moet niet zo nieuwsgierig zijn dochter van Eva. Dat is nooit goed' antwoordde Aslan en ergens was Ellen beledigd. Het was even stil, op het geluid van de muziek van de Faunen dan na. Maar uiteindelijk liep Aslan naar het bos, af de berg. Ik en Ellen gingen praten in onze tent. We snapten het toch niet helemaal. 'We komen nooit in het Narnia terecht dat gelijk loopt met onze tijd maar wel als de Pevensies hier zijn. Of als er een koning regeert' citeerde Ellen Aslan nog eens. Opeens hoorden we klappende handen en veel lawaai. Snel kropen we de tent uit en gingen kijken. 'Edmund is terug!' zei Ellen blij en liep er naar toe maar een centaur hield haar tegen. 'Morgen mag je spreken met hem lieve dochter van Eva, maar Aslan de leeuw moet hem even spreken' zei hij. We gingen terug naar de tent met treurige gezichten en vielen in een slaap.