FanFic.nl

Love is a strange thing (vervolg op A meeting gone soure) TH

Hoofdstuk 8

- Tijdsprong -

Laneice werd met haar dochters naar het vliegveld gebracht door Bill.
Ze waren afscheid aan het nemen en de meisjes liepen voor de verandering rustig met hun moeder mee, ze waren nog steeds onder de indruk van het vliegveld al hadden ze al zo vaak gevlogen.
Eenmaal in het vliegtuig ging het ook goed en vielen ze al snel in slaap.
Laneice deed ook haar ogen maar dicht zodat als ze wakker zouden worden zij ook een beetje rust had gehad voor het geval dat de meiden zouden gaan stuiteren door het vliegtuig.
Wat dat betreft hadden ze dat drukke van hun vader geërft en soms was dat best vermoeiend.
Na ruim 13 uur gevlogen te hebben en 2 jengelende kinderen kwam ze aan op het vliegveld, Gustav stond er gelukkig om der op te vangen want alleen had ze het niet gered.
Ze begroette elkaar met een knuffel en hij nam de koffers en Laneice de 2 relschoppers.
Eenmaal in de auto raakten ze in gesprek en Gustav vertelde dat Tammy best al gegroeid was en dat hij blij was dat hij zo'n mooie dochter had gekregen.
Ja Raven had me foto's door gemaild zei Laneice nu en ze zag het verschil ook al echt.
Hoe laat moeten jullie vliegen vroeg Laneice nu aan hem.
Wij vertrekken ook rond 9 uur vanavond antwoordde hij.
Wanneer ze bij het huis van Jessie aankomen komt Adam al naar buiten gerent en de 2 relschoppers achterin beginnen ook te stuiteren.
Ow god dat gaat weer wat worden zegt Laneice hoofdschuddend.
Yup wees maar blij dat ze een speelkamer hebben dat scheelt bende door het huis heen.
Ja gelukkig was Bill daar ook snel van overtuigd toen haha.
Ze gaan naar binnen en ze worden begroet door Georg en Jessie.
Heb je een goede vlucht gehad vraagt Jessie dan.
Ja hoor ze hebben het meeste geslapen gelukkig, antwoord Laneice nu.
Waar is Raven trouwens? vraagt ze aan Jessie.
Die is de kleine verschonen ze zal zo de trap wel af komen.
En juist op dat moment kwam ze inderdaad aangelopen, ze gaf Laneice een dikke knuffel en die pakte ook gelijk de kleine over.
Die avond aten ze nog samen voordat de jongens naar het vliegveld moesten.
Er werd afscheid genomen en Raven vond het wel een beetje moeilijk maar het was nou eenmaal zijn werk het hoorde erbij, als Tom er niet was geweest had ze zo meegaan zonder een twijfel..
Die avond werd er een hoop bij gepraat door de dames en ze hadden een hoop lol onder elkaar.
Na de laatste voeding van Tammy gingen ze slapen en de volgende dag moest Adam immers voor het eerst aar school toe.

Om half 7 was Jessie er al uit, ze smeerde zijn broodje voor tussen de middag en maakte een bord corn flakes klaar voor ontbijt.
Ze maakte zijn tasje verder af toen ze hem eenmaal wakker had gemaakt en hij lekker zat te eten.
Nadat hij dat op had liepen ze weer naar boven om zich te wassen en om te kleden voor naar school.
Raven werd om half acht wakker terwijl Tammy nog lekker sliep dus die ging eerst Adam maar eens succes wensen op school.
Adam zat van ongeduld op en neer te wippen op zijn stoel en Jessie was haar schoenen al aan het aantrekken toen Raven hem op schoot trok en nog even een babbeltje met hem aan ging.
Hij vertelde over wat hij dacht dat er ging gaan gebeuren op de school en dat het spelen belangrijk was daar.
Raven grinnikte en zei dat hij daar wel eens gelijk in zou kunnen hebben.
Jessie grinnikte ook toen ze inmiddels bezig was zijn schoentjes aan te krijgen en ze zei dat hij zijn jasje maar moest gaan pakken anders zou hij nog te laat komen.
Hij stuiterde richting de kapstok en Jessie zei: 'Ik heb oprecht medelijden met zijn juf.'
Raven schoot ook in de lach en knikte dus alleen maar.
Kan je nagaan wat de juf van Britt en Lizzy gaat krijgen horen ze Laneice dan opeens zeggen, waardoor Jessie en Raven elkaar aankeken en weer in de lach schoten.
Adam gaf Raven en Laneice een kus op de wang en liep achter zijn moeder aan naar buiten toe.
Tammy begon op dat moment te huilen dus Raven liep naar boven om haar te verschonen en daarna te voeden.
Laneice was al druk in de weer met kleertjes voor haar eigen kroost en een ontbijtje neer te zetten voor de meiden.
Zeg Raven begon Laneice nu: 'Wanneer is het huis van jou en Gustav nu klaar?'
Als het goed is zijn ze komende vrijdag klaar met alles, ik ga zometeen wel even kijken of alles verloopt zoals wij dat willen want je weet het maar nooit met die werklui natuurlijk.
Nadat alle kinderen aangekleed en gevoed waren kwam Jessie weer binnen.
En hoe is het gegaan? Vroeg Raven aan haar.
Het ging goed hij is zonder problemen gebleven dus het deed mij meer pijn dan hem geloof ik zegt Jessie glimlachend.
Aaaah dat is toch heel normaal zei Laneice, Je hebt de eerste 4 jaar zelf voor hem gezorgd en nu moet je hem afstaan aan een vreemde feitelijk gezien.
Zeg zit jij mij even lekker op de kast te jagen, zegt Jessie tegen haar.
Sorry zei Laneice grinnikend.
Jessie grijnsde ook en ging de spullen in de vaatwasser zetten die nog op het aanrecht stonden.
Raven vroeg aan Jessie of ze Tammy even daar kon laten zodat ze naar huis kon om te kijken hoe het werk vorderde.
Ja natuurlijk, ga je gang had Jessie gezegd.
Een kleine 20 minuten later kwam ze bij het huis aan en ze bekeek het tot nu toe gemaakte resultaat.
De sloten waren vervangen, de rolluiken waren geplaatst, de camera's hingen bij de ingang en de voordeur.
Ze waren nu met het hek bezig en volgens de voorman was dat nog 2 dagen werk en dan waren ze klaar.
Raven knikte en zei dat ze over 2 dagen terug zou komen om te kijken.
Ze stapte weer in de auto en reed naar het huis van Jessie.
Jessie had Georg aan de telefoon en die waren aan het praten over de vlucht en alles, Laneice had Bill ook aan de lijn en de meiden waren aan het spelen.
Tammy lag in haar bedje te slapen en Raven's telefoon ging dus ze keek wie het was en er stond Gustav.
Ze nam op met een glimlach alleen die verdween snel toen ze de stem van Tom hoorde.
Hoi schoonheid zei hij.
Wat moet je Tom en waar is Gustav? vroeg Raven aan hem.
Gustav is even bezig en omdat mijn broertje en Georg met hun liefjes aan het bellen zijn dacht ik dat ik de mijne maar eens zou bellen. eindigde Tom zijn zin.
Raven keek vol ongeloof naar haar mobiel en zei toen Ten eerste ben ik niet jou liefje en ten tweede waarom bel je dan met de telefoon van Gustav?
Omdat ik wist dat je niet zou opnemen als ik met mijn nummer zou bellen, antwoordde Tom kalmpjes.
Tom alsjeblieft ik wil niet met jou spreken, je hebt het vertrouwen wederom geschonden de vorige keer en ik heb er genoeg van.
Als je ophangt zal ik ervoor zorgen dat Gustav er niet goed vanaf komt zegt Tom dan streng.
WAT? dat doe je niet fluisterde ze nu.
Oh nee?, try me zei hij nu gemeen.
Oh god Tom nee laat hem met rust alsjeblieft.smeekte ze nog net niet.
Op 1 voorwaarde zei Tom nu gemeen.
En die is vraagt Raven met een brok in haar keel.
Jij en de kleine komen naar ons toe over 2 weken, dan ben je wel weer genoeg op krachten en dan tour je gewoon met ons mee. zegt Tom kil.
Tom nee ik wil niet eens bij jou in de buurt zijn en dat weet jij donders goed. sist ze naar hem
Meisje wanneer leer je het nu eens, Ik win altijd, Dus ook deze keer...fluistert hij dan.
Je mag dus kiezen, of je komt over 2 weken hier naartoe of Tokio Hotel kan opzoek naar een vervangende drummer voor de rest van de tour.
De tranen begonnen over haar wangen heen te lopen, Tom please doe het niet.zegt ze zachtjes.
Je laat me geen keuze lieverd, ik ga nu Gustav wel even zoeken en dan zal ik.......NEEEEEE, ik...ik...ik kom over 2 weken please doe hem niks aan Tom..
Tot over 2 weken lieverd, en Tom hing op.
Raven ging in de badkamer zitten en sloot de deur af.
Ze liet zich langs de deur naar beneden glijden en huilde alleen maar.
Toen ging weer de telefoon en ze schoot de lucht in van schrik.
H h hallo? fluisterde ze.
Waarom fluister je nu schatje hoorde ze Gustav zeggen.
Ow niks ik was geschrokken dat is alles zegt ze glimlachend omdat ze zijn vertrouwde stem weer hoorde.
Ik mis je fluistert Gustav nu, ik jou ook geeft ze als antwoord.
Wat zou je ervan vinden als ik over 2 weken toch naar je toe zou komen? vraagt ze twijfelend..
Wat bedoel je, hoezo wil je nu wel mee dan? vraagt Gustav.
Ik uhm ik mis je ok? Ik heb bijna de hele nacht wakker gelegen, maar ik weet dat ik dat ik nu nog niet lichamelijk sterk genoeg ben, maar ik moet naar je toe please zeg dat het goed is Gustav.
nee, Raven je kan niet komen, Je moet rustig aan doen dat weet je.
Het is maar anderhalve maand dat overleef je wel schat.zegt Gustav en Raven begint weer te huilen.
Raven alsjeblieft doe dit nu niet, ik moet mijn hoofd nu hierbij houden. zegt Gustav zachtjes.
Maar Gustav ik... Nee Raven het is klaar, je blijft gewoon daar tot ik weer thuis ben en dan kan je de volgende tour weer mee. valt Gustav nu uit.
FIJN!, sist ze nu naar hem, Dan zou ik Tom maar goed in de gaten houden als ik jou was. en boos hangt ze op..
Ze neemt Tammy op en ze gaat weer een flesje voor haar maken en doet alsof er niks aan de hand is.
Nadat ze daarmee klaar is zegt ze tegen de andere dat ze een stuk gaat lopen met Tammy en dat ze dan ook gelijk boodschappen mee zou nemen..
Eenmaal buiten gaat haar mobiel af, Ze kijkt en ziet dat het een sms is.
Als ze die opent ziet ze een nummer die ze niet kent dus ze opent het berichtje maar.

Bericht:

Lieverd,

Het spijt me dat ik je niet geloofde, pas toen ik Tom zijn gezicht zag wist ik dat je de waarheid sprak.
Maar toch heb ik liever dat je niet komt, ik wil je niet kwijt raken aan hem.
Daarvoor hou ik teveel van je, alsjeblieft meisje blijf daar.
Ik zal mijn ogen open houden en ik heb met Bill en Georg gepraat en ze helpen me waar ze kunnen.
Al denk ik eerder dat het een dreigement is hoor.
Maar als dit te ver gaat dan beloof ik je dat ik stop met de band ik ben er dan serieus klaar mee en dan vertrekken we echt dat beloof ik je..

Ik hou van jullie lieverd, vergeet dat alsjeblieft nooit..

xxxjes Gustav

Raven was inmiddels in het park op een bankje gaan zitten en liet een traan over haar wang glijden.
Ze sms'te hem terug dat ze heel blij was geweest met dat berichtje en dat ze beloofde niet te komen en dat ze ook van hem hield.
Ruim een uur zat ze op het bank je in de zon en zat te bedenken hoe ze het aan de meiden zou gaan vertellen.
Langzaam ging ze op weg naar de winkel en haalde het eten voor die avond.
Nadat ze dat had gedaan ging ze op weg naar huis, waar een bezorgde Jessie al in de deuropening stond.
Waar hing jij nu uit zegt Jessie nu bezorgd.
Ik zat in het park, maar hebben jullie even tijd om te praten?
Ja natuurlijk zegt Jessie wat is dat nu weer voor een vraag.
Eenmaal binnen gaan ze zitten en Raven begint te vertellen dat Tom haar had gebeld met Gustav's telefoon.
En dat hij eiste dat ze over 2 weken naar Amerika zou komen om mee te touren, ze zou dan wel weer op krachten zijn namelijk.
Als ze niet zou beloven dat ze zou komen zou hij Gustav wat aan doen en dan zouden ze verder touren met een vervanging.
Laneice en Jessie zaten Raven nu met grote ogen aan te kijken en het was Jessie die er uiteindelijk uit had weten te krijgen of ze erop in zou gaan ja of nee.
Ik heb het Gustav verteld, maar hij geloofde me eerst niet.
Hij wou niet dat ik zou komen en ik moest maar ander halve maand geduld hebben dan zou hij er weer zijn en dan kon ik gewoon aansterken en de volgende tour weer mee.
Dus ik werd ook pissig en zei dat hij dan zijn ogen goed open moest houden voor Tom en ik heb toen opgehangen.
Later kreeg ik een sms met de mededeling dat hij me geloofde en hij heeft toen ook al met Bill en Georg gesproken en die zouden hem zoveel als ze konden bij staan.
Hij denkt alleen dat het een dreigement is en dat Tom niks zal doen maar ik ben er niet zeker van echt niet.
Ik denk dat Tom wel degelijk tot zoiets in staat is..
Nou ja dat weet ik ook wel zeker ik bedoel als hij ons al ontvoerd vanuit Nederland dan is hij tot meer in staat neem ik toch echt wel aan zegt Laneice nu voorzichtig.
Dat bedoel ik dus duidelijk te krijgen bij Gustav het lijkt wel alsof hij dat even vergeten is.
Nou dat denk ik dan ook weer niet zegt Jessie serieus, maar hij moet idd wel zijn ogen goed open houden.
Gustav heeft wel aangegeven dat als Tom te ver gaat hij zal stoppen met de band, en als ik eerlijk moet zijn zou ik dat dan niet een erg vinden.
Nee maar dat is toch begrijpelijk zegt Jessie glimlachend.
Raven glimlacht nu ook en staat dan op om even wat tijd voor zichzelf te nemen weer.
Dan gaat de mobiel van Raven weer over en Raven kijkt wie het is.
Bill staat in het schermpje en ze neemt op met Haaaaaaaaj Billa!,
Ik heet Bill dank je wel hoort ze dan aan de andere kant van de lijn en ze schiet in de lach.
Ben blij dat je nog een beetje kan lachen zegt hij dan.
Ja ik heb een sms gehad van Gustav en ik ben blij dat hij eindelijk wakker is geworden.
Maar Bill ik krijg de kriebels van hem, ik weet niet meer wat ik ermee aan moet hoor.
We houden hem in de gaten dat beloof ik je, ik blijf zoveel mogelijk bij hem in de buurt en Gustav zorgt er voor dat hij niet alleen met hem komt te zijn.
Maar je niet al te druk ok?
Het komt allemaal goed lieverd.
Dank je Bill, dank je dat je aan onze kant staat want Tom is toch jou twin en toen we net ontvoert waren stond je ook aan zijn kant..Zegt Raven zachtjes.
Ik weet het zei Bill zachtjes, het was in de eerste in statie fout van ons.
Maar ik heb er wel mijn ware liefde mee gevonden.
Ja daar moet ik je helaas gelijk in geven zei Raven grinnikend..

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.