FanFic.nl

Love is a strange thing (vervolg op A meeting gone soure) TH

Hoofdstuk 9

- Tijdsprong -

Adam had het geweldig naar zijn zin op school en had al een boel vriendjes gemaakt.
Jessie was trots op hem dat hij het allemaal zo goed deed.
Maar toch had ze het gevoel dat ze wat miste maar wat het was dat wist ze niet helemaal zeker.
Laneice was met de drie kids in de tuin aan het spelen en Raven lag op bed te slapen omdat Tammy haar die nacht had wakker gehouden.
Daarom lag Tammy nu ook beneden in de wieg zodat Raven ook daadwerkelijk haar rust kon krijgen.
Alleen was Jessie vergeten om het mobieltje van Raven af te pakken of in ieder geval uit te zetten.
Dus die ging af en Raven vloog overeind vloekend en wel.
Met Raven, zei ze slaperig in de veronderstelling dat het of Bill of Gustav zou zijn.
Maar nee het was Tom.
Je zou hier gisteren zijn weet je nog? Siste hij haar toe.
Tom ga een wijf zoeken en laat me met rust mafkees zuchtte Raven en ze hing op.
Ze ging weer liggen en viel weer in slaap, maar helaas was dat voor een korte duur want ze ontving een sms.
Tuurlijk was hij van Tom dat wist ze wel maar toch opende ze hem.

Bericht:

Raven,

Ik zou maar serieus maken dat je hier komt met dat mooie koppie van je want je weet wat er tegenover staat.
Ik doe het echt hoor, je kan hem op verschillende manieren terug krijgen, Namelijk in een kist of in het gips.
Jij mag kiezen, kies je niet ga dan maar uit van het ergste.
Ik geef je tot overmorgen om naar New York te komen samen met Tammy.
Wees slim meisje, en luister naar me..

xxxjes Tom..


Raven las het berichtje nog eens, en nog eens.
En ze wist nu dat ze geen keuze had, ze kon het leven van Gustav niet op het spel zetten en ze wist dat David nog steeds onder het 'Regime' van Tom zat dus ze besloot hem te bellen.
Met David klonk er slaperig door de telefoon.
Hai David je spreekt met Raven begon ze voorzichtig.
Wat kan ik voor je doen jongedame had hij grijnzend gevraagd.
Nou even het volgende je weet vast wel dat Tom weer bezig is met 1 van zijn idiote plannen, want hem kennende heeft hij jou ook weer voor het karretje gespannen.
Hahaha, lachte David, Je kent hem goed Raven, veel te goed eigenlijk.
Ja dat klopt, zei Raven een beetje kribbig.
Maarre dan weet je natuurlijk ook wel van zijn plannetje dat hij Gustav wat aan gaat doen als ik niet maak dat ik daar kom binnen nu en overmorgen??
Wat zeg jij nu? vraagt David nu oprecht geschrokken.
Je hoorde me David en geef antwoord op mijn vraag.
Nee, dit wist ik niet hij wou dat ik regelde dat jij en de meiden naar Japan kwamen en dat hij dan vandaar uit het een en ander uit kon voeren, maar dat hij nu zelfs van plan is om Gustav wat aan te gaan doen..
God, ik wist niet dat hij zover zou gaan. fluisterde David nu.
Nou kijk ik kan het niet riskeren, begint Raven nu.
Ik ga een ticket boeken en ik kom zo snel mogelijk die kant op, maar ik moet het sneaky doen want de meiden zullen me niet laten gaan als ik ze het vertel.
Zeg niks tegen Gustav in ieder geval ik wil niet dat hij zich zorgen maakt.zegt Raven.
David zegt dat het ok is en dat ze moet doorgeven wanneer de vlucht is en wanneer ze aankomt dan kan hij haar ophalen van het vliegveld.
Prima zegt Raven kil en ze hangt op zonder gedag te zeggen.
Haar laptop pakte ze erbij en ze ging op zoeken aar een ticket voor haar en haar dochtertje.
Ze vond er een die de volgende ochtend om 7 uur zou gaan, dan moest ze dus om 4 uur s'nachts inchecken maar dat had zeer voor over omdat Laneice en Jessie niks door mochten krijgen.
Het was een rechtstreekse vlucht dus dat scheelde ook weer.
Ze schreef alvast een brief voor de meiden met uitleg en nu maar hopen dat ze het zouden begrijpen.
Ze pakte alvast de koffers en legde die klaar onder het bed.
S'avonds hadden ze nog een film gekeken en Raven voelde zich zo schuldig dat ze dit ging doen, ze zouden boos zijn dat was 1 ding wat zeker was, maar was het leven van Gustav dan niet belangrijker??
Die nacht zette ze alles in de auto en ging toen de kleine halen, nadat ze alles had gecheckt sloot ze alles goed af en reed ze weg.
Op het vliegveld aangekomen kon ze direct doorlopen omdat ze de kleine had.
Na 9 uur in het vliegtuig te hebben gezeten konden ze eindelijk uitstappen.
Ze haalde de koffers en ondertussen belde ze naar David.
Met David, hoorde ze hijgend aan de andere kant van de lijn.
Man ik wil niet eens weten wat jij in godsnaam aan het doen bent, zei ze tegen David.
Die schoot in de lach en zei dat hij met de trap naar boven aan het lopen was omdat de jongens niet op hem gewacht hadden.
Typisch zei Raven weer terug, maarre ik ben in New York wil je me komen halen?
Welk vliegveld zit je? vroeg David nu.
Op JFK, antwoordde Raven.
Ben onderweg meis, even geduld. zei David en hij hing op.
Raven ging ergens zitten en Tammy sliep gelukkig door zodat ze niet direct voor een flesje hoefde te gaan.
Na 10 minuten stond David voor haar en hij nam de kar met de koffers.
Raven liep met hem mee en ze zette het stoeltje van Tammy vast in de auto terwijl David de koffers en de kinderwagen in de achterbak plaatste.
Gustav gaat zo pissig zijn zei ze zachtjes.
Ik weet het zei David maar ja je doe het voor een goede reden.
Daarom als Tom wat in zijn kop heeft krijg je het er echt niet zomaar even uit en daar word ik soms wel een beetje gestoord van.
Bij het hotel aangekomen was het Bill die haar als eerste zag.
Hij stootte Gustav aan en die keek naar waar Bill naar keek en hij werd wit.
Snel liep hij op haar af en trok haar in zijn armen, wat doe je nu hier meisje je weet toch wat ik heb gezegd.
Ja ik weet wat ik heb gezegd maar ik kon niet anders laten we het daar maar op houden.
En net op dat moment ging bij Bill zijn mobiel af en dat was Laneice die helemaal in paniek was.
Bill probeerde erdoor heen te komen maar Laneice bleef maar roepen dat ze Raven en Tammy nergens konden vinden en dat ze niet meer wisten waar ze moesten zoeken.
Bill liep even weg en in een gangetje riep hij opeens: LANEICE HOUD JE PAN NU EENS!!!
Een verontwaardigd geluid kwam er van de andere kant van de lijn en Bill zei nu dat Raven hier was met Tammy maar dat hij nog niet wist waarom.
Zodra hij dat wist zou hij bellen en of anders zou Raven dat wel doen.
Laneice haalde opgelucht adem en zei dat ze het dan wel zou horen van hem.
Er werd nog wat over onzin gepraat en toen werd de verbinding verbroken en ging hij terug naar de groep.
Tom wist nog steeds niet dat ze er was want hij zat op zijn kamer.
Gustav had Raven meegenomen naar zijn kamer waar er een bedje werd bijgeplaatst voor de kleine Tammy en hij ging ondertussen een flesje maken voor zijn dochter.
Zou jij dat even kunnen doen? vroeg Raven aan hem, Ik moet even wat regelen ik ben zo weer terug.
Hij knikte en ze liep de kamer uit waarna ze naar de kamer van Tom ging.
Ze klopte op de deur en Tom deed de deur open.
Hij grijnsde breed en trok haar de kamer in.
Meteen duwde ze hem weer van zich af en nam afstand.
Ik ben er siste ze en nu heb je geen reden om Gustav wat aan te doen hoor je me??
Ja Raven ik hoor je zei Tom zachtjes.
Hij liep op haar af en nam haar hand, ik ben blij dat je zo verstandig was om toch nog te komen zei hij gemeen.
Had ik een keus Tom? vroeg Raven nogal bitchy aan hem.
Nee dat had je zeker niet zegt Tom grijnzend.
Is de kleine er ook eigenlijk vraagt Tom dan aan haar.
Ja ze is bij Gustav, ze moest haar flesje hebben en ze zijn een bedje bij aan het plaatsen.
Is ze al veel gegroeid vraag hij lief aan haar terwijl hij steeds dichterbij stapt.
Dat gaat je niks aan Tom, ik ga nu naar Gustav en ik wil dat je hem met rust laat..
Nog voor ze zich kon omdraaien had Tom haar al bij de pols en trok haar zachtjes dichterbij.
Tom laat me los fluisterde ze toen ze buik tegen buik stonden.
Waarom zou ik dat doen lieverd, Dit is de plek waar ik je wou hebben en nu heb ik je hier dan kan jij niet van mij verwachten dat ik je direct weer laat gaan..
Omdat ik niet bij jou hoor, je hebt Gustav en mij bedreigt om hier te komen, maar dat betekend niet dat ik hier wil zijn Tom.
Tom pakte haar kin beet en draaide haar hoofd naar hem toe.
In deze maand zal jij toe geven aan mij dat jij nog steeds van mij houd.
En dat Gustav niet degene is die jij wilt.
Tom hou op met je zelf voor de gek te houden, ik hou helemaal niet van jou en ik zal dat ook nooit meer doen ook, ooit heb ik heus wel van je gehouden toen was je niet zo agressief meer en zeer liefdevol.
Maar dat heb je zelf verpest toen je dat meisje omkocht, en daarna met die clausule en nu dit.
Tom keek haar aan maar zei niks, er was geen woede in zijn ogen enkel verliefdheid.
Raven zuchtte en probeerde bij hem vandaan te stappen.
Tom verstrakte zijn greep alleen maar en zei:'Nog steeds kan ik Gustav wat aan doen, dus denk na met wat je doet.
Je doet wat ik wil en wanneer ik het wil, ik zal er zelf voor zorgen dat het niet op een plek is dat iedereen ons kan zien of horen.
Raven keek hem aan en de tranen welde op in haar ogen, wat wil je nu van me dan vroeg ze zo zachtjes dat ze eigenlijk niet verwachtte dat hij het zou verstaan.
Voor nu ga ik akkoord met een echte kus, zegt Tom grijnzend.
Raven kneep haar ogen even dicht en ze voelde hoe een traan haar oog verliet.
Tom kwam dichterbij en drukte dan zijn lippen op die van haar en de kus was zacht en niet eens echt dwingend.
Raven laat hem maar begaan ze weet dat ze dit niet kan winnen en zolang hij niet verder gaat is het goed voor haar, maar wat als Gustav erachter komt.....

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.