Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Tokio Hotel » Love is a strange thing (vervolg op A meeting gone soure) TH » Hoofdstuk 17

Love is a strange thing (vervolg op A meeting gone soure) TH

7 dec 2011 - 14:32

2610

0

354



Hoofdstuk 17

Raven stapte onder de douche en genoot van de warme stralen over haar lichaam.
Langzaam waste ze haar haren, en daarna haar lichaam.
Al snel had ze er genoeg van en stapte er onder vandaan om zich af te drogen.
Aangekleed en wel ging ze op zoek naar Bill die ze vond in zijn eigen slaapkamer met de kleine Tammy in zijn armen.
Samen lagen ze te slapen en Raven grinnikte even.
Bill werd wakker en keek haar aan met een glimlach, ej zei hij nog droog.
Ej ik dacht dat je haar op bedje zou leggen.vraagt Raven zachtjes.
Ik was zelf ook nog wat moe dus ik dacht ach dan maar samen slapen hoor.
Raven glimlachte weer en ging erbij liggen, ze staarde naar haar dochter en de glimlach verdween en haar ogen werden al snel troebel.
Bill heeft het al door en pakt met zijn vrije hand haar hand.
Het komt goed meisje, je moet nu gaan nadenken wat je wilt.
Wil je terug naar Gustav na hij je zo bot heeft weggestuurd? of wil je bij ons blijven.
Die beslissing heb ik 2 weken terug al gemaakt zegt Raven zacht.
Ik ga niet meer terug naar Gustav,als hij bij elk dingetje wat tegen zit zo gaat reageren dan is dat niet goed voor Tammy.
Maar ik wil hem ook niet weg houden bij Tammy hij is tenslotte haar vader.
Bill knikt, Daar heb je dan in ieder geval goed over nagedacht.zegt hij dan.
Ja met een hoop gejank en niet kunnen slapen en staren naar mijn mooie meid.
Het is moeilijk he? vraagt Bill dan weer.
Weet je ik begrijp gewoon niet waarom hij me niet op mijn woord geloofde.
Ik ben altijd eerlijk geweest tegen hem, behalve toen ik nog verplicht bij Tom was toen kon het ook niet anders.
Maar ik hou van hem weet je, ik zou hem nooit kunnen bedriegen met een ander.
Raven, wat betekend Tom dan voor jou? vraagt Bill nu.
Ik weet dat jullie al gezoend hebben zegt Bill lachend.
Raven word weer rood en knikt.
Dat klopt inderdaad, maar dat betekend niet dat we verder dan dat zijn gegaan. zegt Raven.
Dat had ik ook niet anders verwacht, maar je hebt mijn vraag nog niet beantwoord.
Raven kijkt even weg maar antwoord dan toch nog.
We hebben een hoop meegemaakt, en hij heeft me echt serieus veel pijn gedaan.
Hij was een monster in die tijd, ik weet wel dat hij een plekje in mijn hart heeft weten te veroveren toen.
Hij wilt nu voor mij en Tammy zorgen maar ik heb gevraagd om geduld te hebben.
Ik moet eerst weten wat te doen met Gustav en Tammy.
Hoe bedoel je dat vraagt Bill dan.
Nou ik wil hem Tammy niet ontnemen, dus hij moet haar kunnen bezoeken wanneer hij wilt natuurlijk.
Dus we moeten dat gaan bespreken binnenkort.
Daar zie ik wel een beetje tegen op eerlijk gezegd.
Ach we zijn bij je en hij zal heus wel schappelijk zijn neem ik aan.
Ik hoop het. zegt Raven zachtjes.
Hier neem mijn mobiel want de jouwe heb je niet meer geloof ik.
Nee die heeft hij afgenomen voor ik weg ging.zegt Raven en pakt het mobieltje van Bill aan.
Ga maar, ik let wel op Tammy zegt Bill weer.
Raven loopt naar haar eigen kamer en sluit de deur weer achter zich.
Ze laat zich op het bed zakken en zoekt ondertussen het nummer van Gustav op.
Als ze op het groene hoorntje drukt weet ze dat er geen weg terug meer is.


Gustav: "Hallo, Gustav hier"..
Raven: "Hoi Gustav, Je spreekt met Raven".
Gustav: "Ow, Wat moet je Raven?"
Raven: "Nou ik belde eigenlijk om te vragen hoe we het nu gaan doen met Tammy".
Gustav: "Hoe bedoel je dat Raven?"
Raven: "Precies zoals ik zeg Gustav".
Gustav: "Wat wil je dat ik ga doen Raven?, Jou vergeven voor wat je hebt gedaan?, Vergeet het maar!"
Raven: "Nee, Gustav dat vraag ik je dus niet, ook al is er niks gebeurd tussen mij en Dio. Ik heb mezelf erbij neergelegd. Ik weet dat het over is tussen ons, maar je hebt nog een dochtertje mocht je dat soms vergeten zijn".
Gustav: "Dat er niks is gebeurd geloof ik inderdaad niet, maar ik ben mijn dochter niet vergeten hoor, daar hoef jij je geen zorgen over te maken". "Ik zal er netjes voor zorgen dat er elke maand geld op je rekening komt te staan voor haar zorg".
Raven: "Dat is goed Gustav, ik ben blij dat je evengoed voor haar wilt zorg dragen". "Maar hoe wil je het doen om haar te zien?".
Gustav: "Ik zat er aan te denken dat als ik eens in de 2 maanden mits dat kan met de band en dergelijke, naar jou toe te komen en dan een tijdje met haar door te brengen als jij je daarbij kan in vinden tenminste".
Raven: "Daar kan ik me prima in vinden Gustav, Ik zal je nooit en te nimmer bij je eigen kind weg houden dus daar hoef je niet bang voor te zijn". Zodra ik eens foto's of een filmpje van haar heb stuur ik die wel op naar je via de mail ok?".
Gustav: "Dat vind ik lief van je Raven".
Raven: "Ik moet gaan, Bill is op haar aan het letten dus ik ga hem even aflossen. Het gaat je goed Gustav".
Gustav: "Dag Raven".



Raven hangt op en is blij dat het geregeld is.
Ze loopt weer terug naar Bill en geeft het mobiel weer terug.
Is het geregeld? vraagt hij voorzichtig.
Ja het is geregeld, hij maakt elke maand geld over voor de verzorging van de kleine en hij komt als het kan elke 2 maanden hier naartoe om tijd door te brengen met de kleine.
Als er eens leuke foto's zijn van de kleine of filmpjes dan stuur ik die gewoon door naar zijn mail dus het komt wel goed denk ik zo..
Bill knikt en zegt:" Vind dat je erg sterk houd, maar ik heb het gevoel dat je elk moment in kan storten".
Nee, het gaat goed.zegt Raven zachtjes.
Raven neemt de kleine op en neemt haar mee naar haar kamer nadat ze Bill bedankt heeft voor het opletten.
Onderweg komt ze Tom tegen en die vraagt of alles wel goed gaat.
Ja ik heb net Gustav gesproken en we zijn tot een regeling gekomen wat de kleine betreft.zegt Raven.
Dat is toch alleen maar goed zegt Tom nu weer.
Ik ben er ook echt blij mee hoor, ik wil dat zij weet wie haar vader is ook al zijn we niet meer samen.antwoord Raven weer.
Tom glimlacht en legt zijn grote hand op haar wang.
Het komt wel goed met jou, je hebt Bill en Laneice nog en ik zal je ook helpen zoveel als ik kan en jij het toelaat.
Raven glimlacht en drukt een kus op zijn wang.
"Dank je wel Tom, dit betekend een hoop voor me". fluistert ze hem toe.
Tom glimlacht terug en streelt even langs haar rug.
Raven loopt weer verder en legt de kleine in haar bedje neer en ze gaat zelf ook nog even op bed liggen nadat ze haar balkon deuren open heeft gezet.
Al snel valt ze zelf ook in slaap en hoort ze niet dat Laneice binnen komt met een wasmand vol was.
Ze glimlacht als ze Tammy hoort brabbelen tegen haar poppetje en besluit om haar mee te nemen.
Ze schrijft gauw een briefje en legt die in het bedje van Tammy voordat Raven zich rot schrikt.
2 uurtjes later word Raven wakker en gaat bij Tammy kijken maar vind al snel het briefje.
Ze grinnikt even en loopt snel naar beneden.
Het spijt me dat ik slaap was gevallen zegt ze tegen Laneice.
Je hebt het al zo druk met die van jou en dan heb je mij er ook nog eens bij.
Lieverd die kleintjes zijn met hun vader boodschappen aan het doen dus ik deed het graag voor je.
Oh, zei Raven met een rood hoofd.
Laneice grinnikte en Raven loopt naar haar dochtertje die op een kleed ligt en probeert te gaan zitten.
Daar is ze de hele tijd al mee bezig zegt Laneice lachend.
En nadat Laneice dat gezegd heeft zit Tammy opeens rechtop.
OMG roept Raven, het is haar gelukt!!!
Laneice maakt een paar foto's en Raven kijkt trots naar haar dochter.
Tom en Bill komen net binnen met de andere 2 kleintjes en vragen wat er aan de hand was.
Raven laat het zien en Tom en Bill grijnzen ook, dat is best goed van haar zeg. roept Bill.
Ben ook zeer trots op mijn mooie meid, en alsof Tammy het begrepen heeft wat haar moeder heeft gezegd begint ze te lachen.
Tom schiet er ook om in de lach omdat het zo grappig moment is.
Tammy word even in de box gezet en Raven begint aan het avond eten.
De kinderen krijgen als eerste te eten en de nanny brengt ze daarna naar bed.
Laneice had de tafel buiten gedekt en daar gaan ze zitten eten met een glas wijn erbij en al snel is iedereen een beetje rozig.
Ik ga Tammy op bed leggen voor ik het straks niet meer kan. zegt Raven dan
Bill grinnikt ook even en ze kijken hoe Raven de tuin verlaat met de kleine in haar armen.
Ik hoop dat ze snel weer gelukkig zal zijn, zegt Laneice nu, Al is dat met jou Tom.
Bill en Tom kijken haar met open mond aan maar Tom glimlacht en zegt dank je wel Laneice.
Maar als ik erachter kom dat je haar weer als stront behandeld dan kom je er deze keer niet mee weg, broer of geen broer van Bill je gaat er dan aan.dreigt ze er nog even achteraan.
Ik beloof je serieus dat ik haar niet meer zo zal behandelen.
Ik hou echt van haar Laneice, k heb echt wel geleerd van mijn fouten.
En kijk naar Bill en jou, Georg en Jessie, bij hun werkt het toch ook?
Ik wil het ook voor haar laten werken.eindigt Tom zijn preek.
Laneice en Bill knikken nu alleen maar en dan komt Raven de tuin weer in met nog een fles wijn.
Er word nog tot laat geborreld en ze zijn aardig aangeschoten.
Bill kan de hele tijd niet van Laneice afblijven en die verdwijnen daardoor alweer snel naar boven, waardoor Raven en Tom alleen achterblijven.
Nou zei Tom terwijl hij de glazen op neemt, ik ga denk ik ook maar eens slapen.
Raven knikte en nam ook een paar dingen mee.
Nadat ze alles in de vaatwasser hadden gezet en de overige wijn in de koelkast liepen ze naar boven toe.
Bij Ravens deur houd Tom even halt en hij kijkt haar aan.
Slaap lekker lieverd, zegt Tom en hij drukt een kus op haar mondhoek.
Slaap lekker Tom zegt Raven terug en ze opent haar deur en gaat naar binnen.
Ze gaat tegen de gesloten deur aan zitten en de tranen beginnen weer te stromen terwijl Tom aan de andere kant van de deur staat met zijn hand daartegen aan.
Hij weet dat ze weer huilt, en hij weet ook dat hij niet zomaar naar binnen kan gaan.
Raven staat na een half uur toch maar weer op en begint zich uit te kleden, ze trekt een slaapjurkje aan en laat zich op het bed vallen.
Weer kan ze de slaap niet vatten en ze loopt het balkon op en gaat in de stoel zitten die er staat.
Ze staart naar de sterren en zet haar gedachten op een rijtje.
Dan neemt ze een besluit en loopt ze de kamer uit.
Ze klopt op de deur van Tom en hij opent de deur in alleen een boxer en Raven vergeet heel even wat ze wou zeggen.
Tom schraapt zijn keel en ze is weer terug op de aarde.
Kan ik wat voor je doen? Vraagt Tom grinnikend.
Ja eigenlijk wel, ik vroeg me af of je het meende wat je zei gisteren over dat je voor mij en Tammy wilt zorgen.
Dat meende ik zeer zeker zei hij direct terug.
Ok ik wil je een kans geven, mijn gevoelens voor jou zijn nooit helemaal weg gegaan maar dat wist je al.
Tom glimlacht en zegt dat hij heel blij is om dat te horen.
Maar ik moet wel het een en ander een plekje gaan geven.
Waaronder het vertrouwen van mij naar jou.
Je was vroeger niet zo'n schatje en ik hoop serieus dat je dat achter je hebt gelaten aangezien ik aan mijn dochter moet denken.
Tom knikte en zei dat hij dat zeker begreep.
We gaan er samen aan werken, ik ben eerlijk naar jou toe en jij laat mij weten wanneer ik te ver ga of je bang maak.
Deal??? vraagt Tom dan.
En Raven glimlacht en knikt:"DEAL". zegt ze dan ook.
Tom nam haar in zijn armen en knuffelde haar.
Ik vind jou heel dapper dat je het toch wilt proberen fluistert hij in haar oor.
Raven glimlacht en knikt alleen maar.
Je moet nu echt gaan slapen lieverd, anders ben je morgen een wrak zegt Tom nu.
Kom je bij mij slapen? vraagt ze dan.
Hij kijkt haar aan en knikt dan uiteindelijk.
Hij gooit de lampen uit daar en loopt met Raven mee naar haar kamer.
Ze kijkt nog even bij Tammy en die slaapt als een roosje en Tom kruipt al op het bed.
Raven sluit de deuren weer en kruipt ernaast.
Ze drukt een kus op zijn wang en zegt goede nacht Tom.
Slaap zacht kleintje zegt Tom zachtjes en neemt haar in zijn armen als ze zich heeft omgedraaid.
Laneice is zoals gewoonlijk als eerste wakker en zet het ontbijt al op de tafel als de telefoon over gaat.


Laneice: "Hallo, met Laneice".
Gustav: "Hoi Laneice, je spreekt met Gustav".
Laneice: "Hoi Gustav, Wat kan ik voor je doen man".
Gustav: "Ik zou graag even met Raven willen spreken".
Laneice: "Ik zal even naar boven lopen want ze slaapt nog namelijk".
Gustav: "Is de kleine ook nog niet wakker dan?".
Laneice: "Nee, die is zelfs nog niet wakker".
Gustav: "Jeetje dan is ze wel veel veranderd zeg".
Laneice: "Dat klopt ook".


Ondertussen klopt Laneice op de deur bij Raven en die maakt een brommend geluid waardoor Laneice naar binnen stapt.
Ik heb iemand aan de telefoon voor jou Raven zegt Laneice.
Raven komt een stuk omhoog waardoor Tom ook zichtbaar word.
Omg fluistert Laneice met haar hand over de telefoon en knikt naar Tom.
Er is nog niks gebeurd zegt Raven zachtjes hij heeft hier alleen geslapen en ik heb eindelijk goed geslapen..
Laneice grijnst nu alleen maar en geeft de telefoon aan Raven.


Raven: "Met Raven!"
Gustav: "Hoi Raven, je spreekt met Gustav".
Raven: "Hallo Gustav, is er wat aan de hand dat je me belt?".
Gustav: "Nee, ik wou je alleen bedanken voor de foto's die je me hebt gestuurd".
Raven: "Dat had je ook via de mail kunnen doen Gustav".
Gustav: "Ik doe zoiets liever persoonlijk, en ik vind het best wel jammer dat ik dat gemist heb".
Raven: "Kan daar niets aan veranderen Gustav".


Ondertussen is Tom ook al wakker geworden maar die had niet door dat ze aan de telefoon was en die drukt een kus op haar wang en zegt:"Goedemorgen lieverd, goed geslapen?".
Raven schrikt van hem en wijst snel naar de telefoon en lipt dat het Gustav is.


Gustav: "Raven wie is dat?".
Raven: "Dat gaat je niks aan Gustav, het is over tussen ons weet je nog?".
Gustav: "Ja ik weet dat heus wel!".
Raven: "Was er verder nog wat Gustav?"
Gustav: "Nee dit was het, kan niet wachten op de volgende foto's".
Raven: "Ik stuur zo snel mogelijk weer nieuwe, Dag Gustav".
Gustav: "Dat is goed Raven. Dank je wel en tot horens".



Had hij het door was het eerste wat Tom vroeg toen Raven had opgehangen.
Hij heeft je wel gehoord maar hij had volgens mij nog niet door dat jij het was.
Nou ja hij zal er snel genoeg achter komen denk ik hoor zegt Raven nog.
Ja daar heb je gelijk in, ik ben benieuwd hoe hij gaat reageren. Zegt Tom dan weer.
Ik hou men hart vast hij zal me wel vervloeken want hij geloofd nog steeds niet dat er niks tussen mij en Dio is gebeurd.
Ik snap het niet hoor, bij jou kan je makkelijk zien als je liegt.
Zo goed kon hij me blijkbaar zegt Raven zachtjes en er loopt een traan over haar want, wel vreemd dat jij het zo doorhebt en dat terwijl jij mij in het begint het rottigst behandelt hebt.


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.