Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Tokio Hotel » Love is a strange thing (vervolg op A meeting gone soure) TH » Hoofdstuk 25

Love is a strange thing (vervolg op A meeting gone soure) TH

7 dec 2011 - 14:48

1365

0

272



Hoofdstuk 25

Weet je al hoe lang je zwanger bent vraagt Simone dan aan Laneice.
Ja nu bijna 11 weken.geeft Laneice als antwoord.
Maar we zijn er een paar dagen geleden pas achter gekomen zegt Laneice.
Simone kijkt haar aan en zegt hoe kan dat nu?
Nou ik had wel de misselijkheid maar die was er dus de hele dag en daarnaast had ik de hele tijd een hoofdpijn en ik was de hele dag moe.
Dus ik ging naar de huisarts en die heeft bloed geprikt en ik kom thuis en Raven vraagt wat ik had dan dus ik vertel haar dat.
Vraagt zij weer op haar charmante wijze of ik ook pijn in mijn borsten had dus ik ja knikken en ze zegt dat ik maar eens een zwangerschapstest moest gaan doen.
Die zijn we gaan halen en tadaaaa ik was al 10 weken zwanger.
Raven grinnikt even om Laneice en Bill schud ook al met zijn hoofd om de droogheid van zijn meisje.
Wanneer moet je voor een echo vraagt Raven dan.
Overmorgen zegt Laneice, dan zullen we weten of het er 1 of 2 zijn.
Simone grijnst en zegt ik hoop 1 want 2 zijn een hoop werk.
Ja daar hoop ik ook een beetje op zegt Laneice zachtjes.
Raven grijnst en loopt even naar binnen voor nog een fles wijn.
Tom volgt haar en knuffelt haar in de keuken terwijl Raven een poging deed om de fles te open te krijgen maar Tom had haar zo vast dat dat dus niet werkte.
Hij nam de fles snel over en maakt hem in 1 simpele beweging open.
Raven keek hem boos aan en zei dat als hij haar gewoon los had gelaten ze dat ook wel zelf had gekund.
Tom grijnsde en drukte een kusje op haar neus.
Raven gromde even en liep toen weer naar buiten.
Tom liep lachend achter haar aan.
Heeft hij je weer gepest vraagt Bill dan als hij Ravens gezicht ziet.
Ja hij peste mij zegt Raven semi zielig en ploft bij Bill op schoot.
Hou jij wel van mij, want volgens mij doet hij dat niet meer..zegt Raven half huilend
Tom kijkt droog naar Bill en Raven en zegt waag het Kaulitz.
Natuurlijk hou ik van jou Raven, Nog meer zelfs dan dat Tom doet.zegt Bill schijnheilig.
Laneice begint al te giechelen en Simone weet dat Tom elk moment kan uitvliegen dus die houd haar hand ook al voor haar mond.
Raven houd zich nog steviger vast aan Bill en Bill kijkt Raven diep in haar ogen en kom langzaam dichterbij met zijn hoofd.
Ik zou het niet doen als ik jou was Bill zegt Tom grommend.
Bill kijkt Tom even geamuseerd aan en gaat dan weer verder.
Net voordat Bills lippen die van Raven kunnen raken trekt Tom Raven van Bills schoot af.
Wat denk je wel niet roept hij nu.
Het was een grapje broer,denk je nu echt dat ik mijn zwangere vriendin besodemieterd??
Tom kleurt rood en schud zijn hoofd nu en Raven schiet in de lach om zijn gezicht.
Kom hier grote sukkel zegt ze dan en drukt een kus op zijn lippen.
Simone grijnst alleen maar, nog altijd zo jaloers als een haan zegt ze dan uiteindelijk.
Ik ben geen haan zegt Tom gepikeerd.
Raven grinnikt weer en Tom kijkt haar beledigt aan.
Oh uhm ja ik zal maar eens aan het eten beginnen zegt Raven dan snel en maakt dat ze weg komt.
Simone grijnst en zegt dat ze wel op Tammy let die net wakker begint te worden.
De dochters van Bill zijn aan het spelen op het tennisveldje en gooien de ballen over het net en dan weer terug naar de andere kant.
Dus die vermaken zich wel..
Laneice en Bill grinnikte erom en Tom rende achter Raven aan.
Ik help je wel hoor lieverd zegt hij schijnheilig.
Ja van de wal in de sloot zeker zegt Raven terug en zet hem op de kruk neer die er staat.
Zitten blijven zegt ze dan, je kijkt maar lekker toe en ze knipoogt even naar hem.
Tom antwoord met een bewegende piercing.
Eerst koken, dan eten en daarna pas het toetjes dat weet je toch schatje zegt ze tegen hem met een wenkbrauw wiebel.
Tom kreunt even en laat zijn hoofd op de tafel vallen.
Raven grijnst en ze begint met het eten.
Na een half uurtje is het klaar en kunnen ze aan tafel.
Tammy zit in haar stoeltje en doet haar best met haar eigen lepeltje en Simone helpt een beetje bijsturen af en toe.
Bill en Laneice helpen af en toe hun eigen kroost en die zitten te geiten met zijn tweeën.
Ze zijn precies zoals jullie waren vroeger zegt Simone dan opeens.
IK WIST HET!!! roept Laneice nu.*
Bill grinnikt even en kijkt naar de kinderen.
Laat me raden zegt Simone nu, jij hebt al die tijd ontkent.
Zoiets ja zegt Bill lachend.
Raven schud haar hoofd en zegt En Laneice maar denken dat het aan haar ligt..

Ondertussen is Gustav bezig met zijn spullen in te pakken.
Hij zou even terug gaan naar zijn ouders om het een en ander te verwerken.
Zijn moeder had hem flink op zijn donder gegeven om hoe hij met Raven was omgegaan en zei dan ook dat het gedeeltelijk zijn eigen schuld was dat hij haar was kwijt gespeeld.
Maar ze was blij dat Raven bereid was om alsnog een regeling aan te gaan met hem voor Tammy, ondanks dat hij het meisje zonder toestemming van Raven mee had genomen vanuit Amerika.
Gustav sloot alles weer goed af en stapte in zijn eigen auto.
Hij kon merken dat Raven erin had gereden aangezien de stoel naar voren was geschoven.
Hij glimlacht even en zet de stoel dan weer goed voor zichzelf en dan de spiegels.
Kleintje, moppert hij toch wel lachend..
Langzaam rijd hij weg en het hek sluit achter hem.
Eerst gaat hij nog even langs Georg en Jess, besluit hij ondertussen.
Eenmaal daar parkeert hij de auto en loopt richting de voordeur.
Hij belt aan en een over actieve Adam opent de deur.
OME GUSTAV!! blèrt hij door de gang heen.
Ej grote vriend zegt Gustav en hij stapt naar binnen waar Jess al de gang in komt om hem te begroeten.
Adam is de tuin weer ingerend omdat daar een vriendje van hem op hem zit te wachten.
Gustav krijgt een kop koffie en ze raken aan de praat.
Hij legde uit wat er was gebeurd in de tussen tijd en Jess staart hem aan.
Hoe kon je nu die kleine mee nemen zonder dat je dat met Raven hebt overlegd.zegt ze zachtjes.
Ik weet het niet zegt Gustav nu.
Ik had eigenlijk gehoopt dat ze alleen zou komen en dat als ze voor de kleine zou komen dat ze dan in zag dat ik wel degelijk van haar hou en dat ze dan zou blijven.
Nu weet ik dat het dom was om zo te denken want Tom was bij haar en die zou haar echt niet meer alleen met mij.
Nou Tom is soms bezitterig maar ook hij heeft geleerd van zijn fouten Gustav, dus ik denk niet dat hij haar weer zo zou behandelen als in het begin.
Nee daar ben ik inmiddels ook wel achter, maar dat betekend niet dat ik er blij mee moet zijn dat hij mijn dochter op gaat voeden he.
Daar kan ik me wat bij voorstellen want ze zullen in kleintje van haar leeftijd niet duidelijk kunnen maken nog dat hij haar vader niet is.
Aangezien ze dat nog niet zal begrijpen en ze zit nu de fase dat ze woordjes zal gaan uitspreken.
Gustav kijkt verdrietig naar zijn handen en knikt.
Jess wrijft hem over zijn rug en zegt dat het vanzelf wel goed komt.
Raven houd je tenminste niet weg bij Tammy en dat is al heel wat.
Ik weet zeker dat als ze toen de tijd zwanger had geraakt van Tom hij de kleine nooit meer te zien kreeg.
Dat weet ik zegt Gustav, en ik heb me er ook echt wel bij neergelegd hoor.
Binnenkort is haar verjaardag alweer en ik hoop dat ik mag komen.zegt Gustav dan.
Dat lijkt me wel, Raven is niet zo onredelijk.zegt Jessie nu.
Hoe Tom erop gaat reageren dat weet ik niet natuurlijk.
Hebben jullie al wat gehoord over haar verjaardag? vraagt Gustav nu
Nee nog niet maar het duurt nog een kleine maand hoor.zegt Jess glimlachend.
Ja das waar zegt hij dan.
Nou ik moest maar eens gaan, ik ga een poosje naar mijn ouders om de dingen weer op een rijtje te krijgen.
Hij geeft Jess een knuffel en Georg een schouderklop.
Hij stapt in de auto en mompelt:"Volgende halte Magdeburg".


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.