Hoofdcategorieën
Home » Tokio Hotel » Love is a strange thing (vervolg op A meeting gone soure) TH » Hoofdstuk 36
Love is a strange thing (vervolg op A meeting gone soure) TH
Hoofdstuk 36
Na ongeveer een half uurtje heeft hij het eten klaar en gaat aan de tafel zitten.
Hij staart naar buiten en ziet hoe de zon langzaam de zee in zakt.
Het is een prachtig uitzicht en hij neemt zijn laptop erbij en regelt het een en ander voor de trouwerij.
De volgende dag tijdens de zonsondergang zou hij haar zijn vrouw maken.
Hij sloot de laptop af en stopte de vaat in de vaatwasser.
Daarna ging hij de trap op en nam nog een douche voor hij bij Raven ging kijken.
Langzaam draaide hij het slot van de deur af en hield rekening met alles, Raven had hem al eens eerder verrast en dat kon hij zich nu niet permitteren vooral omdat Bill nu niet aan zijn kant stond.
Raven lag inmiddels op het bed en keek op toen Tom binnen kwam.
Ze stond op van het bed en liep naar hem toe.
Waarom doe je dit? vraagt ze aan hem.
Nou ik doe dit omdat ik niet wil dat jij je hart weer aan Gustav verliest en laat dat nou precies hetgeen zijn wat er zal gaan gebeuren als jij met Jess mee zou gaan naar Duitsland.
Dan was ik je weer kwijt.zegt hij kil.
Nu ben je me ook kwijt Tom, zegt Raven hard terug.
Ik wil naar huis, dus als je even aan de kant wilt gaan dan kan ik een taxi of iets dergelijks bellen.
Tom stapte alleen niet aan de kant en bleef haar aan kijken.
Raven zuchtte even en duwde hem de kamer uit.
Zelf sloeg ze de deur toe en liep terug naar het bed.
Tom stond grijnzend aan de andere kant van de deur en opende hem toch nog even.
Even voor de duidelijkheid, morgen tijdens zonsondergang gaan we trouwen.
Raven draaide zich weer met een ruk om en keek hem aan.
Serieus en jij denkt dat ik ja zeg??
Ja dat weet ik wel zeker zegt hij grijnzend.
Je hebt geen keuze, het is of dat, of ik zorg ervoor dat je Tammy nooit meer te zien zal krijgen.
Raven keek hem aan en zei dat hij het niet over haar rug moest spelen.
Dan moet je maar luisteren naar me, dan is er niks aan de hand zegt Tom grijnzend.
Nou ga maar slapen lieverd, tot morgen.zegt Tom als laatste en hij slaat de deur toe en draait het slot er weer op.
Raven gaat op het bed zitten en staart voor zich uit.
Wat moet ik nu weer doen? vraagt ze aan zichzelf.
Ze staat uiteindelijk toch op en probeert tegen beter weten in de deur open te krijgen.
Ik heb tot zonsondergang om weg te komen hier, maar het probleem is dat ik totaal niet weet waar ik ben denkt ze dan.
Wat als de mensen hier allemaal voor Tom werken..
Nee zelfs hij zal dat niet kunnen betalen zegt ze grinnikend in zichzelf.
Raven kruipt dan toch maar op het bed en sluit haar ogen.
Tom heeft alles afgesloten en is ook maar naar bed gegaan.
De volgende dag is hij als eerste wakker en grijnst als hij denkt aan wat er straks zal gaan plaats vinden.
Langzaam kleed hij zich aan en loopt naar de keuken om een ontbijtje te maken, deze keer ook voor Raven want hij kan het niet gebruiken dat ze straks ziek op de plechtigheid verschijnt.
Hij loopt naar boven met een bord en een glas melk.
Als hij de deur open heeft gemaakt en de lamp aanzet , ziet hij dat ze nog ligt te slapen.
Hij glimlacht en zet het bord en glas op de grond en schud Raven wakker.
Kom zegt hij, ik heb wat te eten voor je.
Raven kijkt hem boos aan en zegt dat hij het eten in zijn reet kan proppen.
Tom kijkt haar boos aan en zegt dat het juist een leuke dag moet worden.
Ja dag Tom, weet je wanneer het een leuke dag zou zijn? vraagt ze hem sarcastisch.
Als onze vrienden en mijn dochter erbij waren geweest om over je ouders maar te zwijgen Tom.
Luister Raven, zegt Tom streng.
Wanneer leer je nu eens dat ik hier de baas ben en niet jij?
Raven kijkt hem aan maar houd wijselijk haar mond.
Tom, ik heb dan toch een vraagje aan je.
Vraag maar, zegt Tom glimlachend.
Doe je dit nu omdat je echt serieus van mij houd of doe je dit om de macht die je kan hebben over me??vraagt ze hem.
Ik doe dit omdat ik van jou hou, ik voel me incompleet als jij niet bij me bent.
Maar ik geef toe dat de macht ook heerlijk is en ik vind het heerlijk hoe je 9 van de 10 keer tegen me in gaat.
Niet omdat ik je dan moet slaan ofzo, maar we zijn gewoon aan elkaar gewaagt en ik ben van mening dat dat precies hetgeen is wat we beide nodig hebben.
Gustav zal zich onder laten sneeuwen door jou, hij is altijd al een rustige jongen geweest, je bent te wild voor hem..
Ik ben helemaal niet te wild voor hem, we zijn toch een aantal jaar samen geweest voordat hij gek werd van jaloersheid op Dio.
Tom beet even op zijn lip maar zei er verder niks op.
Ga maar eten ik kom later terug met je jurk.
Tom ik trouw niet met jou, zegt Raven dan.
Oh jawel hoor, dat zal je straks wel merken zegt hij grijnzend en hij verlaat de kamer die hij weer op slot draait.
Iedereen had ondertussen een mail gestuurd naar Raven in de hoop dat ze het te lezen zou krijgen voor het te laat zou zijn.
Ondertussen waren ze aan het uitzoeken waar ze naartoe gegaan zouden kunnen zijn, maar er was geen spoor te bekennen van ze.
Op het vliegveld hadden ze geen tickets besteld, en met de auto waren ze ook nergens gesignaleerd.
Tom's auto stond namelijk gewoon op de oprit dus ze snapte er nog weinig van.
Bill belde naar David en die vond het ook erg raar en ging ook op onderzoek uit.
Ik denk alleen dat ze in Amerika zullen zijn zei hij nog.
Dat denken wij dus allemaal had Bill nog gezegd.
Gustav zorgde voor Tammy met een beetje hulp van Jess en Adam.
Adam was ook van streek omdat hij natuurlijk de nodige dingen wel had opgevangen en het niet begreep waarom Ome Tom zijn Tante Raven wat aan zou doen.
Hij was naar Georg gegaan en had aan hem gevraagd waarom Ome Bill wel liev was en Ome Tom juist weer niet.
Iedereen was er stil van gevallen en Georg had uitgelegd dat ook al waren Ome Bill en Ome Tom broers ze toch verschillend waren qua karakter.
Adam had geknikt en was naar de dochters van Bill en Laneice gegaan om met ze te gaan spelen.
Laneice moest van Bill verplicht even rusten en hij zou haar wakker maken als hij wat zou horen van of over Raven.
Ondertussen belde David rond en zelfs naar het mobiel van Tom maar daar kreeg hij steeds de voicemail van en Ravens telefoon sprong ook over op de voicemail.
Hij had natuurlijk wel een vermoeden wat er gaande was maar hij moest eerst bewijs hebben dat Tom dat aan het doen was en dan nog wist hij niet zeker of hij het de andere wel kon zeggen.
Tom was zijn baas en het was echt niet andersom zoals het eigenlijk zou moeten zijn.
Een slaaf van een 22 jarige was geen pretje vooral niet met de zieke geest die Tom eigenlijk bezat, hij vond het erg voor Raven dat ze weer in die situatie zat.
En dan was er natuurlijk nog de band, wat moest daar nu mee gebeuren.
Wanneer zou Tom terug komen en vooral hoe zouden ze terugkomen?
Reacties:
Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.