Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Tokio Hotel » Love is a strange thing (vervolg op A meeting gone soure) TH » Hoofdstuk 38

Love is a strange thing (vervolg op A meeting gone soure) TH

7 dec 2011 - 14:57

1548

0

292



Hoofdstuk 38

Tom laat zich weer op de stoel vallen en staart voor zich uit.
De dokter gaat bij hem zitten en wacht tot hij komt met vragen.
Hoelang duurt het voor ze weer wakker gaat worden?
Nou dat is nu heel onzeker,het kan een dag duren maar ook rustig 3 jaar of zelfs meer.
Nee dat meen je niet fluistert Tom nu en hij legt zijn hoofd in zijn handen.
Ik raad aan om zoveel mogelijk tegen haar te praten, haar favoriete muziek afspelen of zelfs voorlezen uit haar favoriete boeken dat zou kunnen helpen.
Tom knikt en bedankt de dokter, dan gaat hij de kamer weer binnen en kijkt naar de jonge vrouw die daar op het bed ligt.
Langzaam gaat hij bij haar bed zitten, maar weet niks te zeggen tegen haar.
Hij huilt en houd haar hand vast en dat is het.
Zo zit hij nu al bijna 4 uur, de verpleging laten hem met rust en vervangen de medicatie wanneer het nodig is en verlaten dan de kamer weer.
Raven heeft een kapje op voor zuurstof, een aantal infusen en een slangetje door haar neus voor de voeding.
Tom staat dan toch op en gaat Bill verwittigen.
Hij loopt het ziekenhuis uit en gaat op een bankje zitten.
Hij neemt zijn telefoon en zoekt het nummer van Bill.
Eenmaal gevonden twijfelt hij weer of hij dat wel moet doen, hij weet dat ze dan allemaal deze kant op komen en het huwelijk zal nietig worden verklaard en dan is hij haar weer kwijt.
dan drukt hij toch maar op dat knopje.
De telefoon gaat over en hij wacht tot hij opneemt.

Bill: Met Bill!
Tom : Bill, Tom hier,
Bill: Tom waar hang je godverdomme uit en waar is Raven, ow wee als je haar wat aan hebt gedaan geloof me je volgende verjaardag zal je dan niet meer vieren.
Tom : Bill ik uhm...Raven en ik zijn getrouwd, Maar het was tegen haar wil en nu kon ze dat niet echt aan en heeft ze een zelfmoord poging gedaan.
Bill: Je bent wat en Raven heeft wat gedaan!!??!!??!!??
Tom : Ik heb Raven verplicht met mij te trouwen en dat hebben we gedaan bij de zonsondergang afgelopen avond, Waarschijnlijk kon ze dat niet helemaal meer aan en heeft ze geprobeerd zichzelf van het leven te beroven.
Bill: BEN JIJ WEL HELEMAAL LEKKER IN DIE KUT KOP VAN JE!!!hoe kan je haar dat nu aan doen klootzak!.
Tom : Bill Raven heeft je nodig, ze heeft jullie allemaal nodig, ze is geopereerd aan haar polsen en ze krijgt nu extra bloed toegediend, maar ze heeft een hartstilstand gehad en ligt nu in een coma.
De artsen weten niet wanneer ze bij zal gaan komen.
Bill: Oh mijn grote god, Waar zijn jullie in godsnaam?
Tom : We zitten op Kos, Griekenland. en dan in het ziekenhuis uiteraard.
Bill: We komen zo snel we kunnen Tom.
Tom : Dank je Bill.
Bill: Ik doe dit niet voor jou Tom.

Nog voor Tom wat kon zeggen had Bill al op gehangen.
Tom zucht even en hij weet dat hij het verdient had, maar het deed wel pijn dat zijn eigen broer hem zo behandelde.
Hij liep weer terug naar de kamer van Raven en gaat weer bij haar zitten.
Haar hand voelt koud aan en haar huidskleur is ook niet wat het moet zijn.
Hij streelt haar hand en de tranen lopen weer over zijn wangen.
De verpleging had hem de trouwring terug gegeven zodat daar niks mee kon gebeuren.
Hij had hem in het doosje terug gedaan en in zijn zak gestoken.
De verpleger die Raven verzorgde stapte binnen, hij controleerde de infusen en andere zaken.
Tom vond het niet fijn dat de jongen aan haar zat want hij was naar wat hij vermoede net zo oud als hijzelf misschien verschilde het een jaartje.
De jongen vroeg aan Tom of hij een bak koffie wou hebben ofzo, en Tom knikte even.
De jongen verliet de kamer en ging koffie halen voor Tom.
Bill vertelde ondertussen aan iedereen wat er was gebeurd en toen ging Gustav door zijn knieën en begon te huilen, waardoor Tammy ook begon te huilen.
Laneice nam Tammy vast en Jess nam Gustav in haar armen.
We gaan naar haar toe, zegt ze tegen hem, Bill gaat de tickets regelen.
Bill belde eerst naar zijn moeder en legde haar uit wat er gaande was.
Die was niet te spreken en ontplofte zowat.
Daarna vroeg Bill of zij de kids kon opvangen.
Ja natuurlijk vang ik de kinderen op maar ik kom ook naar Griekenland hoor, Ik ga nu een vlucht boeken en ik zie jullie daar wel.
Bill bedankte zijn moeder en verbrak de verbinding om daarna de tickets en hotel te regelen.
Diezelfde avond konden ze al vertrekken.
De spullen werden gepakt en ze vertrokken al.
In het vliegtuig zat Tammy bij Jess want Gus zat er helemaal doorheen.
Georg had hem onder zijn hoede genomen want er was geen land met hem te bezeilen.
Bill zat met zijn kinderen en vriendin die hij probeerde rustig te houden omdat ze zwanger was natuurlijk.
De kinderen lagen gelukkig allemaal te slapen dus dat was een zorg minder voor iedereen.
Simone kwam die nacht aan op Kos, en ging eerst naar het hotel daar zouden ze wachten tot de rest er was want als ze Tom nu onder ogen zou komen zou hij ook een kamertje kunnen nemen in het ziekenhuis zo boos was ze.
Gordon en Simone gingen slapen zo zou de tijd ook wat sneller voorbij gaan.
De volgende dag om 11 uur kwamen ze aan in het hotel en werden ze door Simone en Gordon begroet.
De kinderen waren blij om oma weer te zien en Adam zag Simone ook als zijn oma dus die stuiterde ook haar kant op.
Tammy lag te slapen in Jessies armen en Gorden nam haar over.
De spullen werden naar de kamer gebracht en daarna vertrokken ze direct naar het ziekenhuis.
Gordon had Simone ook meegestuurd en die paste op de kids.
In het ziekenhuis aangekomen vragen ze naar Raven en ze worden verwezen naar de 2de verdieping kamernummer 211.
Ze gaan naar de lift en Laneice moest van Bill bij Jess blijven en de jongens bleven bij Gustav, want ze wisten niet wat die ging doen als hij Tom zou zien.
Bill klopt op de deur en Tom doet open.
Zodra hij iedereen ziet staan trekt hij wit weg.
Gustav kijkt hem woedend aan maar de hand op zijn schouder laat hem zich in houden.
Simone stapt echter wel naar voren en ze zegt een aantal dingen tegen hem waardoor Tom schrikt en achteruit stapt.
Het spijt me mam, ik had het niet mogen doen zegt hij zachtjes.
Je had na moeten denken, ik snap niet dat je haar dit aan hebt gedaan, en ook tegenover je beste vriend.
Ik vraag me af wie je bent weet je dat? Soms denk ik dat jij geen zoon van mij kan zijn.
Hoe jij haar toen al die jaren geleden behandelt hebt, hoe je haar bij Gustav weg hebt gekregen terwijl die 2 een kindje hebben en dan nu dit weer.
Dit was de druppel voor mij Tom dit kan je niet maken namelijk.
Ik wil nu echt geen contact meer met jou.zegt ze dan.
Tom staat daar met tranen in zijn ogen en staart dan naar zijn voeten.
Bill loopt nu met Laneice de kamer in en ze lopen naar Raven toe.
Oh god zegt Laneice huilend.
Ze drukt een kus op haar wang en verteld dat ze er allemaal zijn en dat Tammy er ook is.
Word snel wakker lieverd we hebben je nodig namelijk fluistert ze als laatste en ze verlaat dan de kamer.
Jess komt nu binnen lopen en verteld ongeveer hetzelfde als dat Laneice al zei en ook zij laat een traantje lopen.
Tom word de kamer uit gezet door Simone en zij loopt met hem mee de gang op en zegt dat hij nu moet gaan regelen dat het huwelijk ontbonden word.
Huilend kijkt hij haar aan en eerst wil hij er tegenin gaan maar de ogen van zijn moeder vertellen hem dat het beter is niet te doen en hij verlaat het ziekenhuis om het te gaan regelen.
Bill, Georg en Gustav gaan nu naar binnen en ze laten Gustav naast Raven plaats nemen.
Gustav neemt haar hand beet en kust die, hij mompelt een sorry dat hij niet inzag waar Tom al die tijd mee bezig was geweest en dat hij hoopt dat ze snel weer bij komt.
Ik hoop dat we omwille van Tammy weer samen kunnen zijn.zegt hij zachtjes.
Bill en Georg kijken naar het tafereel en Bill verlaat dan toch huilend de kamer en word opgevangen door een nog huilende Laneice.
Georg neemt de andere hand van Raven en drukt een kus op haar voorhoofd.
Ik weet zeker dat je wakker gaat worden, maar wacht er niet te lang mee liever, anders mis je zoveel van Tammy en ik ken jou dat wil je niet, dus blijf vechten meisje.
Hij verlaat de kamer en Simone komt nu binnen.
Oh meisje zegt ze zachtjes, waarom zag ik niet in dat mijn zoon het niet goed met je voor had.
Waarom heb ik niet ingezien dat hij precies zijn vader is en dat hij loog tegen jou.
Als moeder zijnde had ik dat toen in moeten zien, maar hij ging zo leuk met jou om en met Tammy dus ik zag het perfecte gezinnetje voor me en niet de hufter die hij eigenlijk is.
Lieverd, word snel wakker, Gustav en Tammy hebben jou nodig ze gaan er zelf aan onderdoor als jij weg valt.
Gustav begon weer te huilen en Simone nam hem vast.
Het komt goed, dat weet ik zeker, ze is sterker dan we allemaal denken....


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.