Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Tokio Hotel » Love is a strange thing (vervolg op A meeting gone soure) TH » Hoofdstuk 39

Love is a strange thing (vervolg op A meeting gone soure) TH

7 dec 2011 - 14:57

1599

0

290



Hoofdstuk 39

Er gingen zo 5 dagen voorbij en Tom was al die tijd niet meer geweest.
Niemand maalde er eigenlijk om, want ze waren allemaal zwaar teleurgesteld in hem.
Die avond waren Bill en Gustav toevallig bij Raven en daar kwam Tom aan.
Hij had een envelop in zijn handen en gaf dat zonder wat te zeggen aan Gustav.
Hij keek nog even naar Raven en de tranen stonden in zijn ogen en daarna verliet hij de ruimte en het ziekenhuis.
Hij had zijn koffers al gepakt ende taxi stond al te wachten en die bracht hem naar het vliegveld.
Lang had hij erover nagedacht en hij vertrok niet meer naar Amerika en besloot terug te gaan naar Duitsland.
Alleen zou hij niet meer gebruik maken van het huis in Hamburg, hij had een appartement in Berlijn gehuurd waar alleen David vanaf wist en die zou het ook niet door vertellen aan de rest dat wist hij.
Ondertussen had Gustav de envelop open gemaakt en hij haalde er een formulier uit.
Het was een nietigverklaring van het huwelijk tussen Tom en Raven.
Gustav laat het aan Bill zien en die zucht even, Gelukkig dat hij dat geregeld heeft zegt hij dan.
Daar ben ik ook blij om zegt Gustav dan en dan verlaten ze met het formulier het ziekenhuis weer.
In het hotel geeft Bill het formulier aan zijn moeder en die haalt ook opgelucht adem en steekt het formulier veilig weg.
Tammy ligt in het bedje te slapen en Simone zegt dat Gustav haar mag laten liggen en dat een goede nachtrust misschien wel eens goed voor hem zou zijn.
Gustav geeft Simone en kus op haar wang en vertrekt nadat hij een aai over Tammy's bol heeft gegeven naar zijn eigen kamer.
Eenmaal op zijn kamer neemt hij een hete douche en gaat daarna slapen.
De volgende dag is hij al weer vroeg wakker en snel trekt hij wat kleding aan en vertrekt naar de ontbijtzaal.
Daar zit de rest ook al en na een klein kwartiertje gaan Georg en Jess naar Raven toe.
Adam is boos omdat hij niet mee mag en zit te mokken op zijn stoeltje.
Simone grinnikt er even om maar leid hem al snel af door te zeggen dat ze zo gaan zwemmen.
Als ze eindelijk omgekleed zijn en ze naar het zwembad zijn krijgt Bill een telefoontje van het ziekenhuis.
Het is de dokter.
Meneer Kaulitz, het zit zo.
Het gaat waarschijnlijk nog wel even duren voordat mevr. Kaulitz wakker zal worden dus heb ik met het team overlegd en zijn wij van mening dat ze naar een ziekenhuis in Duitsland gebracht kan worden.
Bill is blij en verteld hem met welk ziekenhuis ze contact moeten op nemen.
De arts gaat dat doen en Bill verteld iedereen het nieuws, ook al is het niet het nieuws waar ze op zitten te wachten toch zijn ze blij dat Raven naar huis mag als het ware.
Na een klein half uurtje belt de arts terug en verteld dat ze de volgende dag overgevlogen zal worden en Bill zegt dat hij gelijk wat gaat regelen dat de rest ook naar huis kan gaan.
Na een aantal telefoontjes kunnen ze diezelfde avond nog vertrekken.
De dokter had gezegd dat er 2 personen met Raven mee mochten in het vliegtuig dus dat zou automatisch Gustav worden en toen had Jess gezegd dat Georg met hem mee moest gaan.
Laneice heeft hulp nodig met de meiden, Simone zorgt voor Tammy en Gorden kan ook helpen.
Maar Gustav kan het niet alleen aan en dat weten ze.
Iedereen vond dat Jess gelijk had dus Georg was met Gustav achtergebleven die avond.
Ze gingen nog even naar het ziekenhuis terug en Gustav vertelde aan Raven dat ze naar Duitsland overgevlogen zou gaan worden de volgende dag en dat hij en Georg met haar mee zouden gaan.
Daar zou ze in een ziekenhuis van Hamburg komen te liggen vlakbij hun eigen huis.
Hij vertelde dat Tammy met Simone mee zou gaan en dat ze dan met Bill en Laneice mee zouden gaan tot hij haar op zou komen halen.
Nog altijd was er geen reactie en Gustav maakte zich daar best wel zorgen om maar de arts had gezegd dat ze wel wakker zou worden maar dat ze niet weten wanneer.
Hij had haar hand weer vastgenomen en maakte die door de zachte wrijvingen warmer.
Georg deed dat bij de andere hand en arts kwam nog even binnen lopen en vertelde dat ze de volgende dag om half 11 aanwezig moesten zijn.
Dan gaan we nu maar naar het hotel om te slapen zei Georg en dan zien we u morgen.
De arts knikt en verlaat de kamer.
Georg gaf Raven een kus op het voorhoofd en verliet de kamer zodat Gustav dag kon zeggen.
Hij fluisterde nog wat dingen in haar oor, dingen die alleen hun 2 wisten en daarna haalde hij het zuurstofmasker aan de kant en drukte een kus op haar lippen.
Nadat hij het masker weer terug had geplaatst verliet hij ook de kamer en gingen ze naar het hotel.
Na een douche gingen ze slapen en al snel waren ze in een diepe slaap.
Georg had Jess nog gesmst over de tijden dat ze zouden vertrekken de volgende dag toen Gustav onder de douche stond.

De volgende ochtend checkte ze na het ontbijt uit en verlieten ze het hotel.
In het ziekenhuis waren ze al bezig om Raven op een brancard te leggen.
Gustav keek zenuwachtig toe, hij was zo bang dat ze weer een hartstilstand zou krijgen en dat hij haar dan voorgoed kwijt zou zijn.
De dokter gaf hun het dossier mee en ze vertrokken richting het vliegveld.
In het vliegtuig werd Raven met brancard en al naar binnen getild en vast gezet.
Gustav zat in een stoel daarachter met Georg en de begeleidende arts zat naast Raven zodat hij alles in de gaten kon houden, ze was voor de zekerheid ook aan de hartmonitor aan gesloten zodat ze snel genoeg door konden hebben als er wat fout ging.
Het vliegtuig draaide de startbaan op en begon vaart te maken, eenmaal in de lucht haalde Gustav even opgelucht adem, het opstijgen vond hij nooit zo fijn namelijk.
Na een aantal uur waren ze eindelijk geland en stond er een ambulance klaar om haar mee te nemen.
Ze werd overgelegd op een andere brancard en daarna ingeladen en naar een ziekenhuis in Hamburg gebracht.
Na een klein half uurtje rijden komen ze aan bij het ziekenhuis en belt Georg de andere dat ze zijn aangekomen bij het ziekenhuis.
Die komen ook direct die kant op zonder de kinderen die mogen gelukkig nog even bij Simone blijven.
Raven word geïnstalleerd op een privé kamer en ze word zodoende ook een beetje van de buitenwereld weg gehouden want als de paparazzi erachter komt dan begint dat circus weer en dat is nu juist het laatste wat ze willen.
Gustav zit nu bij haar terwijl Georg de andere zal opvangen.
Een arts komt zich voorstellen en onderzoekt haar nog even en knikt tevreden.
Hij verlaat de kamer en de rest komt net aanlopen en omdat het dus een privé kamer is mogen ze gewoon doorlopen.
Jess begroet Gustav met een knuffel en vraagt hoe het nu gaat.
Ik denk goed, zegt Gustav de arts heeft haar net nagekeken en hij heeft niks gezegd dus ik neem aan dat alles hetzelfde is als in Griekenland.
Jess knikt even en rent dan opeens de kamer uit.
Iedereen kijkt haar raar na en Georg gaat dan maar even kijken.
In een toilet hoort hij de smakelijke geluiden van iemand die zijn of haar ontbijt staat uit te kotsen.
Jess komt na een paar minuten bleekjes de ruimte uit en Georg vraagt of het wel gaat.
Ja hoor het gaat wel het moment is echter niet zo best zegt ze sipjes.
Hoe bedoel je dat dan? voel je je schuldig omdat je je niet lekker voelt vanwege Raven? vraagt hij verward.
Nee Georg ik ben zwanger, ik heb vanochtend een test gedaan omdat ik me al een paar dagen raar voelde.
Georg keek haar blij aan en nam haar vast.
Heb je enig idee hoe gelukkig je me maakt lieverd? vraagt hij aan haar.
Ja dat weet ik wel maar ik wil het stil houden voor de andere want zolang Raven daar ligt kan ik niet blij zijn.
Ik begrijp het, maar ik denk dat Raven het juist leuk zou vinden als je het haar zou zeggen.
Jess keek hem even aan en knikte toen, dat doe ik dan wel als ik alleen met haar ben..
Dat is goed lieverd.zegt Georg en hij drukt een kus op haar voorhoofd.
Ze gaan weer terug naar de andere en die kijken Jess bezorgd aan, gaat het wel vraagt Bill dan.
Ja hoor er is niks aan de hand, maar Laneice zat haar al met een schuin hoofd aan te kijken maar die hield haar mond gelukkig.
Na een paar uurtjes gaan ze toch maar naar huis toe en Gustav gaat mee om Tammy op te halen.
Waarom blijf je niet hier vraagt Bill dan.
Nee het is hier al druk genoeg en Laneice heeft haar rust nodig vanwege de baby dus ik ga lekker naar mijn eigen huisje en ga genieten van mijn dochter.
Ik snap het zegt Bill en die geeft Gustav een knuffel en Tammy een knuffel die daar weer om moet lachen.
Gustav zet Tammy in de autostoel en rijd eerst naar de winkel voor boodschappen en dan gaat hij met de kleine naar huis.
De paparazzi heeft hem al weer gezien met de kleine en maken foto's.
Gustav zucht even en brengt snel Tammy naar binnen waar hij haar in de box zet en daarna de boodschappen gaat halen.
Hij maakt een broodje voor Tammy klaar en zet haar in der stoeltje aan tafel.
Nu maar wachten tot je mama weer wakker word he lieverd.zegt hij tegen haar maar Tammy kijkt hem alleen maar raar aan en dat komt natuurlijk omdat ze het niet begrijpt.


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.