FanFic.nl

Love is a strange thing (vervolg op A meeting gone soure) TH

Hoofdstuk 41

Gustav glimlacht en zegt tegen Raven:'Nou je hoort het meis, Laneice gaat vandaag de baby krijgen".
Tammy is ondertussen tegen haar moeder aan in slaap gevallen en Gustav had het hekje omhoog gedaan zodat ze niet zou gaan vallen.
Hij ging nu aan de andere kan zitten en wreef weer haar hand warm, hij snapte niet dat ze zo koud aan kon voelen, ze was dat nooit namelijk.
De verpleegster kwam een infuuszak verwisselen en zag Tammy liggen.
Ze liep naar een kast en haalde daar nog een deken uit en legde dat over de kleine Tammy heen.
Dank je wel zei Gustav met een glimlach en ze zei dat ze hem nog wel een bak koffie zou brengen.
Gustav knikte even naar haar en concentreerde zich toen weer op Raven.
Ondertussen heeft de verpleging Laneice op een bed gelegd en word ze aangesloten op een monitor die de wee activiteiten meet.
Ze zijn best pittig en komen om de 10 minuten.
Bill zit zenuwachtig op een stoel en wrijft over de rug van Laneice als er weer een wee is.
Georg gaat ondertussen met zijn gezin naar het huis van Bill en ze passen op de dochters van Laneice terwijl de aanstaande oma en opa naar het ziekenhuis gaan.
Simone is in de kamer bij Bill en Laneice en Gordon liep naar de kamer van Raven en ging daar wachten.
Gustav en Gordon zaten volop te praten over de baby en zo verstreek de tijd redelijk snel.
Ondertussen was Tammy ook al weer wakker geworden en ze zat tot grote verbazing van Gustav stil bij haar moeder op het bed.
Ze sprak in haar taaltje tegen haar moeder en streelde over het gezicht van Raven.
Dat deed Raven ook bij haar als Tammy zich niet lekker voelde.
Kleine kinderen onthouden meer dan je denkt hoor, zegt Gordon dan.
Dat blijkt wel ja zegt Gustav glimlachend.
Bij Laneice verliep het goed de weeën waren er nu om de 2 minuten en de arts ging juist kijken of Laneice al wat mocht gaan doen en nadat hij dat had gedaan mocht ze aan de slag.
Bij elke wee perste ze en langzaam kwamen er al haartjes in zicht.
Na een half uurtje werd er een warm lichaam op Laneice haar borst neergelegd.
Het was een jongen en hij kreeg de naam Tyler.
Hij was bijna 4 kilo en 54 cm lang.
Bill kuste Laneice en zei dat hij trots was op haar en Simone stond foto's te maken en liet een traantje lopen.
Laneice huilde ook omdat ze zo gelukkig was.
Is hij gezond vroeg Bill aan de arts.
Hij is kerngezond zei de arts die hem nu aangekleed en in een dekentje gewikkeld terug gaf.
Kan ik even met hem naar een vriendin?, ze ligt hier in het ziekenhuis in een coma maar ik wil hem toch voorstellen aan haar.
Laneice glimlachte naar Bill en de dokter knikte.
Bill deed nog een mutsje op zijn hoofd en keek naar Laneice en die zei dat hij moest gaan ze zou het wel redden.
Hij liep de gang op, zo trots als een pauw en hij ging met de lift 2 verdiepingen lager en kwam bij de kamer van Raven aan.
Hij klopte op de deur en Gustav deed open.
Oh wauw, zo snel? vraagt Gustav verbaasd.
Ja het ging zeker snel, sneller dan met de tweeling.zegt Bill trots.
Hij liet de kleine aan Gordon zien en vertelde dat het een jongen was.
Hoe heet hij vraagt Gustav dan.
Hij draagt de naam Tyler zegt Bill trots.
Gefeliciteerd man zegt Gustav en hij geeft Bill een knuffel.
BABY!!!! gilt Tammy opeens en ze is gaan staan.
Nee zitten blijven Tammy zegt Gustav dan en hij gaat er snel bij staan.
Bill neemt de baby over van Gordon en loopt dan naar het bed.
Gustav tilt Tammy even van het bed af en gaat even aan de kant.
Dan legt Bill de baby op de borst van Raven en fluistert haar toe dat hij weer vader is geworden van een Jongen genaamd Tyler.
Hij weegt bijna 4 kilo en hij is 54 cm lang zegt hij tegen haar.
De hartmonitor geeft aan dat de hartslag van Raven weer omhoog is gegaan.
Tyler wilt jou ook graag ontmoeten lieverd, maar daar moet je dan wel wakker voor worden dan kan je hem vasthouden en vertroetelen zoals je bij al onze kinderen hebt gedaan.
Er valt een traan van Bill op de wang van Raven en hij veegt hem voorzichtig weg.
Dan begint Tyler te huilen en zegt Gustav dat hij waarschijnlijk wel een flesje zal moeten hebben.
Dat denk ik ook zegt Bill glimlachend.
Hij drukt een kus op Ravens wang en neemt Tyler op en zegt iedereen gedag.
Gordon loopt ook met Bill mee naar de kamer van Laneice om haar ook te feliciteren..

Ondertussen zit Gustav weer bij Raven en Tammy zit op zijn schoot.
Gustav zegt tegen Tammy dat ze maar eens op huis aan moeten.
Hij trekt haar haar jasje aan en dan trekt hij zijn eigen jas aan.
Tammy geeft haar moeder nog een kus op haar wang en hij geeft hem op haar mond, net als zijn lippen die van haar raken beweegt Raven haar hand.
Gustav had dat echter niet door en trekt zich terug.
Tot morgen fluistert hij nog even en hij neemt Tammy op en verlaat de kamer.
Die avond komt Tom weer binnen en hij neemt plaats op de stoel naast het bed en verteld over zijn dag.
Hij zit de hele dag op zijn kamer in het hotel, en hij is bang dat Gustav of Bill hem hier zal vinden.
Hij neemt haar hand vast en kust die, ik hou nog altijd van jou meis en dat zal ik ook altijd doen.
Net dat hij verder wilt praten knijpt Raven in zijn hand.
Hij kijkt naar de hand en daarna naar Ravens gezicht waar hij langzaam haar ogen open ziet gaan.
Snel trekt hij zijn hand terug en neemt afstand.
Raven knippert met haar ogen en kijkt de kamer rond.
Tom? vraagt ze schor.
Hij kan alleen maar knikken en blijft verstijfd staan.
Waar ben ik? vraagt ze aan hem.
Ik moet gaan zegt hij en hij neemt zijn jas en rent de kamer uit.
Raven blijft verbaasd achter.
Ze kijkt nogmaals de kamer rond en ziet het infuus.
Ziekenhuis is het enige woord wat er in haar opkomt..
Ze haalt de stikkers los op haar borst en probeert haar benen over de rand van het bed te krijgen.
Wat dus niet echt wilt lukken, godsamme moppert ze zachtjes.
Dan gaat de deur open en de verpleegster ziet dat Raven wakker is(dí»h).
Oh dat zou ik maar niet doen zegt ze zachtjes.
Ik ga de arts eerst halen ok?
Raven kijkt de vrouw aan en knikt dan.
Na een kleine 10 minuten komt er een jongeman binnenlopen en hij stelt zich voor als Dokter de Waard.
Raven knikt even en vraagt wat er is gebeurd.
Weet je dat echt niet meer??
Raven blijft even stil en kijkt naar haar handen.
Langzaam knikt ze, ik weet alles nog.
Goed zo zegt de arts glimlachend.
Waarom praat u Duits vraagt Raven dan verbaasd, ik zat toch in het buitenland?
Ja, Je zat op Kos en je bent toen je stabiel genoeg was naar Duitsland gebracht.
Je vriend en dochter zijn hier elke dag en dan maar te zwijgen over de andere want die waren ook niet bij je weg te slaan.
Raven glimlacht even.
Gustav is hier? vraagt ze dan..
Ja hij is nu naar huis gegaan om je dochter naar bed te brengen, maar Bill is hier nog want zijn vriendin is vanavond bevallen..
Raven slaat haar handen voor haar mond en lacht even, maar die trekt al snel weg.
Wacht eens toen Tom me mee nam naar Kos was Laneice net een paar maanden zwanger.
Je bent een behoorlijke poos in coma geweest Raven zegt de arts en hij verteld haar wat er in het ziekenhuis op Kos was gebeurd.
Raven begint te huilen en de arts zegt dat hij Gustav gaat vertellen dat ze wakker is.
Als de arts weg is gaat de deur weer open en staat daar Bill.
Hij vliegt op haar af en knuffelt haar alsof het de laatste kans is dat hij heeft om haar te knuffelen.
Tom was hier zegt Raven dan.
Hij laat haar los en kijkt haar aan, hij heeft je toch niks gedaan he?
Nee hij is voornamelijk geschrokken en is weg gerent.zegt Raven vreemd kijkend.
Bill kijkt naar haar en zegt:'Wij hadden hem al niet meer gezien sinds hij de nietigverklaring af kwam geven in het ziekenhuis".
Nietigverklaring? vraagt Raven.
Ja, mama heeft erop gestaan dat hij jullie huwelijk zou ontbinden.zegt Bill tegen haar.
En dat heeft hij ook echt gedaan? vraagt Raven met open mond.
Ja, hij heeft dat echt gedaan, en daarna hebben we niks meer van hem vernomen.
We wisten niet eens dat hij hier in Hamburg zou zijn zegt Bill vertwijfeld.
Dan vliegt de deur open en komt er een verwarde Gustav binnen gerent.
Oh god je bent echt wakker fluistert hij en hij loopt langzaam op haar af.
Raven glimlacht naar hem en wenkt hem.
Snel loopt hij op haar af en neemt haar vast.
Ik heb je gemist fluistert hij in haar oor.
Het spijt me dat ik zo dom was, zegt Raven alleen maar.
Het is niet jou schuld, Tom heeft ons erin geluisd, ons allemaal zegt Bill nu.
Raven knikte en zei dat ze dat wist, hij had alles verteld aan haar op het eiland.
Hij had me daar geslagen en opgesloten.
Gustav keek haar aan en schudde zijn hoofd.
De volgende dag haalde hij me uit de kamer en ik moest een trouwjurk aan en toen ik niet mee wilde werken gaf hij me iets en ik kon niet meer tegen werken op 1 of andere manier.
Heb dus ja gezegd tegen mijn wil.
In het huisje kleedde hij me uit en wilde de huwelijksnacht inluiden maar ik ben de badkamer ingevlucht en heb daar het bad laten vollopen.
Nadat ik een mesje in zijn toilettas had gevonden en heb in het bad mijn polsen open gehaald.
Gustav keek haar aan en veegde de tranen weg die inmiddels over haar wangen liepen.
Bij Bill was het niet anders, hij zag voor zich hoe zijn broer dit alles allemaal had gedaan en daarna Raven in het bad met het mes.
Hij schudde zijn hoofd en zei:"Dat is gebeurd, je bent er gelukkig nog en ik hoop dat je nooit meer zoiets hoeft mee te maken".
Ik ook niet zegt Raven.
Dat gebeurd ook niet zegt Gustav, want ik stop met Tokio Hotel en ik zou heel graag met Raven verder willen als zij dat ook zou willen.
Raven kijkt hem aan en knikt langzaam.
Bill kijkt van Gustav naar Raven en glimlacht dan.
Misschien is het verstandig om allemaal te stoppen.
Ik zie Tom ook niet meer zo snel verschijnen zegt Bill dan.
Jullie zouden ook gewoon door kunnen gaan en Tom vervangen, dat gebeurd zo vaak in bands dat weten jullie.
We zullen erover nadenken zeggen Gustav en Bill tegelijk..

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.