FanFic.nl

Love is a strange thing (vervolg op A meeting gone soure) TH

Hoofdstuk 42

De jongens waren ondertussen naar huis gegaan want ze waren kapot.
Raven lag wakker en dacht terug aan Kos, ze was niet meer boos om wat hij deed, ze was er eerder verdrietig om.
Ze kon maar niet begrijpen waarom hij dit alles deed, hij kan krijgen wie hij wou en dan moet hij het meisje van zijn beste vriend hebben.
Ze wist dat het heel lang zou duren voordat iedereen hem weer zou gaan vertrouwen maar op de 1 of andere manier zat het haar toch dwars dat ze had gezegd dat ze Tom uit de band moesten zetten en een nieuwe gitarist zoeken.
Hij hoorde nu eenmaal in die band net als Gustav maar er was vast wel een manier om ervoor te zorgen dat Gustav in de band kon blijven zonder dat Tom haar te zien zou krijgen.
De rest van de nacht zat ze erover te denken en ze zag het zelfs licht worden.
Om half 9 ging de deur open en stapte Laneice langzaam naar binnen met een klein bundeltje in haar armen.
Omg Laneice, is dat hem? vroeg Raven helemaal hyper.
Ja Dit is Tyler. zegt Laneice terug.
Ze geeft hem aan Raven en die legt hem tussen haar benen en maakt het dekentje open.
Oh god hij is mooi Laneice dat heb je goed gedaan meis.
Ze streelde hem over zijn buikje en zijn oogjes gingen een stukje open.
Oh hij heeft de ogen van Bill..zegt Raven zachtjes..
Ja hij is volmaakt vind je niet? vraagt Laneice aan haar.
Dat is hij zeker, moest je blijven vannacht? vraagt Raven weer aan Laneice.
Ja ik was laat bevallen dus mocht niet meer weg, maar ik mag als het goed is om een uur of 11 naar huis.
Dan kunnen de meiden hem ook zien.zegt Raven glimlachend.
Hoe gaat het nu met jou? vraagt Laneice zachtjes.
Het gaat wel goed hoor, zegt Raven.
Ik heb de hele nacht wakker gelegen en ik voel me nog niet moe,maar ik heb voornamelijk liggen nadenken over hoe het nu verder moet.
Gustav wil namelijk stoppen met de band, maar ik wil dat eigenlijk niet, het is zijn paradepaardje begrijp je?
Ja ik begrijp dat wel zegt Laneice dan.
En gisteren zeg ik nog dat ze ook eventueel Tom eruit zouden kunnen zetten maar dat is als je het goed bekijkt ook geen optie want Bill en Tom zijn Tokio Hotel.
Dus ik wil eigenlijk dat ze beide in de band blijven en ik zorg dan gewoon dat ik niet in de buurt van Tom kom dan kan hij me ook niet manipuleren.
Maar hoe wil je dat gaan doen met de tours enzo.
Desnoods 2 tourbussen.zegt Raven.
Ik wil bij Gustav blijven voor de rest van mijn leven, ik weet dat ik van de hak op de tak spring en ik voel me eigenlijk net een bandslet.
Hoe bedoel je dat nu weer.vraagt Laneice dan weer.
Nou, eerst had ik met Tom, ok het was verplicht maar toch ik was met Tom, toen ging ik met Gustav en ik hou echt zoveel van die jongen, toen ging ik weer terug naar Tom omdat hij met die clausule de bocht om kwam enzovoort.zegt Raven gefrustreerd.
Laneice grinnikt even en zegt dat ze haar punt begrijpt maar je weet wat je wilt en vecht er dan ook voor meis.
Je hebt gelijk zegt Raven.
Laneice knuffelt haar even en zegt dat ze dan weer terug moet naar haar kamer voor ze haar missen.
Raven grinnikt even en pakt de kleine weer in de deken.
Tot later lieverd zegt Laneice en ze verlaat de kamer..
Raven zakt weer onderuit en staart maar weer naar buiten.
De verpleegster komt binnen en zegt dat ze een ontbijtje heeft voor haar.
Het is een licht ontbijt want Raven heeft heel lang geen vast voedsel gehad, haar maag zal eerst weer moeten leren vast voedsel te verdragen.
Nadat ze het op komt de dokter binnen met de fysiotherapeute.
Die stelt zich voor als Stella en ze verteld dat ze komt kijken of Raven al het bed uit kan, want dan zou de drain eruit kunnen.
Raven word geholpen om haar benen over de rand te krijgen en het bed word verlaagd zodat ze met haar voeten bij de grond kon komen.
Ze word omhoog getrokken door de arts en hij houd haar even vast.
Als Raven denkt dat ze stevig genoeg staat zet ze haar eerste stap.
De fysiotherapeute knikt goedkeurend en langzaam laat ze haar arm los en de dokter volgt haar voorbeeld en Raven loopt langzaam naar de deur toe.
Nou we gaan de drain eruit halen, die is niet meer nodig dacht ik zo zegt de arts glimlachend.
Nadat gedaan is verlaat hij de kamer en word er nog geen tel later op de deur geklopt.
Binnen! Riep Raven.
De deur ging open en Tom kwam binnen lopen.
Zijn ogen waren rood behuild en hij blijft halverwege de kamer staan.
Raven kijkt hem aan, en vraagt dan wat hij komt doen.
Ik kom mijn excuses aan bieden zegt hij zachtjes.
Waarom heb je het gedaan Tom? vraagt Raven hem.
Ik heb het gedaan omdat ik dus echt van jou hou, ik weet dat ik het nu voorgoed bij je verknald heb en ik accepteer dat echt.
Ja je hebt het zo verknalt dat is met geen pen te beschrijven.
Ik wil ook eigenlijk voorlopig geen contact meer met jou maar ik vind wel dat jullie als band met elkaar om de tafel moeten gaan over hoe het nu verder moet.
Tom kijkt haar even aan en vraagt waarom.
Omdat Tom, Gustav wil stoppen met Tokio Hotel.
Dat meen je niet fluistert hij.
Ik zal mijn best doen voor de BAND, om hem om te praten maar ik kan niks beloven.zegt Raven hard.
Tom knikt alleen maar.
Ik denk dat het tijd word voor jou om te gaan, als er gesproken gaat worden neemt Bill wel contact op met David.
Ik ga terug naar huis zometeen zegt hij zachtjes.
Naar Amerika? vraagt Raven.
Nee ik heb een huisje in Berlijn nu, ik ga niet meer terug naar Amerika.zegt Tom zachtjes.
Raven knikt even en Tom verlaat de kamer.

Een uurtje later komt Gustav binnen met Tammy.
Raven glimlacht en gooit haar benen over de rand van het bed en staat langzaam op.
Tammy zit al hyper op en neer te wippen in de armen van Gustav en hij zet haar neer.
Raven loopt langzaam op Tammy af en gaat dan door haar knieen.
Ze laat Tammy het laatste stuk zelf overbruggen en neemt haar dochter in haar armen.
Wat ben je gegroeid zegt Raven met tranen in haar ogen.
Tammy knuffelt haar moeder en praat op haar manier de oren van de kop.
De deur gaat weer open en daar zijn Jess en Georg met Adam.
Adam geeft een kleine gil en rent op Raven af.
Hij gooit zijn armpjes om Raven en Tammy heen en is door het dolle.
Raven schiet in de lach en mompelt gek jong naar hem.
Jess grijnst alleen maar.
Raven ziet dan haar buik en voorzichtig verlost ze zich uit de greep van Adam en Tammy.
Adam neemt Tammy vast en neemt haar mee naar de tv.
Raven loopt naar Jess en wijst naar haar buik met een grijns.
Jess knikt en zegt dat ze nu 6 maanden zwanger is.
Gefeliciteerd zegt Raven zachtjes en ze knuffelt Jess.
Jess glimlacht en knuffelt terug.
De jongens zijn er maar bij gaan zitten en Jess verplicht Raven weer op bed te gaan voor ze teveel in 1 keer doet.
Bill komt later ook binnen vallen en Raven grinnikt even om het zijn lompe actie met de deur die terug sloeg in zijn gezicht.
Gustav en Georg komen echter niet meer bij en Jess heeft zich maar even omgedraaid want ze weet hoe Bill kan kijken en het lachen is niet zo prettig op het moment met die buik.
Bill kijkt de andere jongens even boos aan maar keert zich dan weer tot Raven en knuffelt haar weer.
Ik ben blij dat jullie er nu allemaal zijn zegt Raven dan.
Ik zou graag met jullie drie even praten zegt Raven zachtjes.
Moet ik weg? vraagt Jess.
Nee hoor jou mening is ook belangrijk, ook die van Laneice eigenlijk maar die zal wel rusten denk ik.
Ja die slaapt even zegt Bill dan.
Ok ik zou graag willen dat jullie stil blijven tot ik klaar ben met praten en al helemaal niet te gaan schelden of gillen aangezien er 2 kleintjes hier zijn die dat snel over zullen nemen dan.
Bill keek haar even raar aan net als de andere maar knikte uiteindelijk toch.
Het gaat om het volgende.
Ik heb de hele nacht wakker gelegen en liggen denken aan jullie als Band.
Ik ben van mening dat de band moet blijven bestaan zoals hij is.
Gustav wou wat zeggen maar hij hielt toch zijn mond toen hij haar ogen zag.
Jullie moeten niet alleen aan mij denken maar ook aan de fans.
Die verwachten sowieso een nieuw album.
En daarnaast wat willen jullie gaan zeggen als Tom of Gustav niet meer in de band zitten.
De fans, de pers enzovoort gaan allemaal op onderzoek uit en dan komen ze er snel genoeg achter hoe Laneice, Jess en ik bij jullie terecht zijn gekomen.
De jongens keken elkaar even aan en wisten dat ze daar gelijk in had.
En dan is het over voor jullie allemaal, want dan komt de politie erbij en dan raken de kinderen hun vaders kwijt.
Dus das een reden om Tom enigszins te vergeven en gewoon aan een nieuw album te beginnen.
Hoe stel jij je dit voor vraagt Gustav dan voorzichtig.
Ik heb persoonlijk niks met de band te maken Gustav en ik vraag niet of je Tom elke dag mee naar huis wil nemen zodat hij bij ons kan blijven eten en dat soort dingen.
De band en ik kunnen prima gescheiden blijven.
Ik weet het niet zegt Gustav eerlijk.
Denk er op zijn minst over na. zegt Raven tegen hem.
Hoe wil je dat gaan doen als we gaan touren dan? vraagt Bill dan.
Nou Tammy zal op den duur toch echt naar school moeten maar het is misschien een optie om 2 bussen te nemen.
Is inderdaad een idee zeggen Georg en Bill tegelijk.
Gustav keek even naar de jongens en hij wist gewoon dat de band was zijn leven, een deel van zijn bestaan.
Zijn liefde voor de muziek was zeker niet weg en hij vond het knap van Raven dat ze ondanks alles toch nog de band probeerde te redden.
Ok waar is Tom nu? vraagt Gustav dan.
Hij heeft een huis in Berlijn gehuurd of gekocht, maar je zal contact moeten opnemen met David die weet waar hij precies zit.
Nou laten we dan maar eens met Tom gaan praten zegt Gustav zachtjes.
Georg en Bill vlogen hem om zijn nek en Raven glimlachte.
Jess stak haar duim op en was blij dat Raven dit gezegd had want ze wou het zelf wel zeggen maar de juiste woorden kon ze er niet voor vinden...

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.