Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Tokio Hotel » I Remember You (BK) » 40

I Remember You (BK)

9 dec 2011 - 22:18

818

0

214



40

Na de 'heerlijke' douche spring ik haar kledingkast in en doorzoek alles. Op zoek naar de minst sexy outfit. Gesluierd in een handdoek daagt ze voor me op en net op dat moment grits ik een wollen trui en jeans uit het rek. 'Dit mag je aantrekken.' beveel ik haar met een trotse glimlach. Schouderophalend neemt ze het aan en legt het op de stoel. 'Minst sexy outfit?' gokt ze heilig. 'Reken maar!' Plots valt haar handdoek af en krijgen mijn ogen weer dat opwindende beeld te zien. 'Oeps.' Grinnikt ze met een engelen gezichtje. 'Jij bent vreselijk !' lach ik en kan onmogelijk mijn hoofd wegdraaien. 'Lukt het niet schat?' giert ze uit en grijnzend schud ik mijn hoofd. 'Kom dan..' Ze trekt haar ogen tot spleetjes en wenkt me met haar vinger. 'Maar...' probeer ik hopeloos. Wetend dat ik veel te zwak ben hiervoor. Nochtans had ik hier voorheen geen enkel probleem mee. Het komt door haar seksuele uitstraling!


'Waar denk je aan?' vraagt ze lief en legt een hand op mijn naakte borst neer. 'Nergens aan!' lach ik snel en maak dat ik wegkom uit die kleedkamer. Ze begint me uit te lachen en snel trek ik mijn kleren aan. Heeft ze eindelijk een zwak punt gevonden.


Even later komt ze eruit en schud ik kermend mijn hoofd. 'Wat nou?' Ze kijkt me verontwaardigd aan. 'Waarom kun je er nooit eens, minder mooi uitzien?' mompel ik. Ze trekt een vertedert gezichtje en ploft op mijn schoot neer. 'Jij hebt deze kleren gekozen kaulitz!' Tegen mijn zin knik ik het hoofd en voel een kusje op mijn wang. 'Ich liebe dich...'

Als ik deze woorden hoor, kan ik mijn oren niet geloven. 'Wat?' glimlacht ze verlegen. 'Dat klonk...sexy.' zeg ik verbaasd. Ze schiet in de lach en geeft me een duw. 'Jij bent gewoon gek!' lacht ze en staat vervolgens op. 'Gek op jou..' voeg ik eraan toe en neem haar hand vast. 'Gaan we ontbijten?' en ik hoor hoe mijn maag begint te grommen. 'Ja dus!' en trekt me mee naar onderen. Daar zien we, Charlene en Bjög zitten. De tafel is nog voor ons 2 gedekt en ze schudden het hoofd. 'Toch nog van plan te komen ontbijten? Alhoewel je het een vier uurtje kan noemen.' lacht Charlene en knipoogt. 'Bill wilde niet naar beneden komen.' zegt ze plots. 'Wat?' vraag ik ontzet en ze tuurt me heilig aan. 'Het is toch zo? Als jij niet zo afgeleid was door mijn li..' Meteen leg ik een hand op haar mond voor ze de rest van het hele verhaal kan vertellen. 'Door wat?' vraagt Tom grijnzend, terwijl hij de keuken inkomt.

'Nergens door!' zeg ik snel en kijk Alice waarschuwend aan. Ze glimlacht en geeft een vluchtige kus op mijn voorhoofd. 'Ik zwijg al.' Opgelucht zucht ik, maar het levert me enkel een veel te nieuwsgierige blik op van mijn tweeling helft. 'Sorry, maar dit houden we voor onszelf broertje.' Hij zucht gepikeerd en kijkt me boos aan. 'We vertellen elkaar altijd alles!' protesteert hij. 'Maar dit soort dingen, vertel jij mij ook niet, geloof me!' Tijdens het ontbijt zit ik druk in gekibbel met mijn broer, en laat ik hem na een uurtje maar verder klagen. Stiekem kijk ik op en zie Alice genieten van haar spek met ei. Ze beweegt schattig haar neus als er een stukje kruimel blijft hangen. Ze neemt een slokje fruitsap en kijkt me aan.

'Zeg dromer! Heb je al niet lang genoeg naar haar kunnen staren met die verliefde blik?' gromt Tom en klopt op mijn schouder. 'Wat? Aandacht tekort?' grijns ik hem toe. Zielig kijkt hij me aan. 'Niemand wil met me praten.' Ik rol mijn ogen en slik een laatste stukje binnen. 'Als je nou niet zo zou zitten zagen!' klaag ik en nu is het zijn beurt om de ogen te rollen. 'Oh ja! Bella komt naar huis vanavond.' meld hij plots. Het bestek van Alice valt neer en ze kijkt hem verbaasd aan. 'Waarom?'
'Ze vind het niet leuk zonder jou en ze maakt zich nog steeds zorgen.'
Alice snuift waardoor Tom haar verbaasd aankijkt. 'Ze vond het namelijk nog al kluchtig, toen ik terug wou keren!' gromt ze en staakt het eten dan maar. 'Dat was misschien niet zo bedoeld.' verdedigd Tom haar.

'Maakt niet uit! Ze kon tenminste toch een beetje begrip tonen!' Ik zwijg maar, want ik weet er niets van. Alice is behoorlijk op haar teentjes getrapt, dat weet ik wel. 'Ach, ze komt gewoon terug, probeer dan wat te praten.' houdt Tom hopeloos vol. 'Ik zie wel wat ik doe!' Ik giechel en ze tikt tegen mijn been. 'Niet lachen jij!' grijnst ze. Ik geef een luchtkusje en help dan afruimen. Verder die dag gebeurt er niet echt heel veel. Ik schrijf wat verder aan songteksten, Tom pingelt op zijn gitaar en gaat naar Bella toe, Alice tekent volop in haar tekenboek.


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.