FanFic.nl

Save your kisses for me..!x [TC]

Part 40

wat gebeurde er de vorige keer;
G.ustav (G.eorg i.s h.ier!) zegt;
Ja zal ik wel eens doen ;] maar we zijn weg, Georg moet gitaar hebben..doei!

((Bill)) -Geh�zegt;
Oké doei!

En weg zijn ze. Ik begin verder aan mijn teksten over te typen.[/i]

Bill POV

Als ik al mijn teksten eindelijk heb overgetypt is het 5 uur ’s avonds natuurlijk. Ik sluit de pc af nadat ik alles heb opgeslagen en ga dan naar beneden en zet me bij in de zetel naast Drake. Lien komt meteen naar me toe. Ik neem haar op en zet ze op mijn schoot. ‘wanneer slangenjongen weer komen?’, en ze kijkt me met grote oogjes aan. Ze heeft het natuurlijk over Tom. ‘euhm hij komt niet meer.’, zeg ik moeilijk en slik mijn tranen in. Ze kijkt me raar aan en lacht dan. ‘oké!’, en ze begint vrolijk in haar handjes te klappen. Ik neem haar handen vast zodat ze stopt en fluister; ‘dit is geen vrolijk moment.’, ze kijkt me scheef aan en gaat dan van mijn schoot af om daarna met haar poppen te gaan spelen. Ik kijk hoe ze de ene pop in een soort buggy legt en de andere op de tafel zet. ‘blijf!’, beveelt ze de pop waarna ze met de andere naar de keuken toe rijdt. ‘Lien ga eens ginder spelen!’, en mam komt naar de woonkamer terwijl ze Lien bestuurd met dat buggy ding. Lien trekt een pruillipje maar komt dan toch weer hier spelen. Ze neemt de andere pop nu ook bij in de buggy en rijdt rond de zetel terwijl ze een zoem geluidje maakt. ‘Lien het is geen vliegtuig.’, zegt Drake lichtelijk geïrriteerd. Lien gaat voor Drake staan en steekt haar tong uit. ‘zo meteen beschilder ik jou tong met Bill zijn make-up!’, dreigt Drake waarna Lien met niets begrijpend aankijkt. Ik schud mijn hoofd en richt mijn aandacht op de tv. Niet dat interessant is en dat soort dingen, maar gewoon. ‘Eten!’, roept mam dan uit de keuken. Ik sta op en neem Lien ook op en ga naar de keuken, gevolgd door Drake, mam neemt Lien over en zet ze in een stoeltje. Victor is ook al aan de tafel komen zitten. Ik zet me neer en schep wat eten op dat ik dan smakelijk naar binnen speel. Als we klaar zijn met eten ruimen ik en mam af. ‘weet je Bill, morgen is het je laatste dag op die school hé.’, ik knik; ‘weet ik, maar ga ik nou weer naar mijn oude school of een nieuwe?’, ‘naar je oude, goed?’, ik knik; ‘ja best.’, ‘wat, dan kan je, je lerarenstudies verder zetten.’, ik knik; ‘dat is waar.’, en ik zet een glimlach op. ‘heb je Tom nog gesproken?’, vraagt mam dan plots. ‘euhm ja, hij was hier daarstraks aan de deur, het is nu, like; definitief voorbij, Tom denkt dat het enkel die band was dat broers horen te hebben zeg maar.’, ‘en hoe denk jij erover?’, ik haal mijn schouders op. ‘ik weet het niet mam, maar ik denk niet dat het iets te maken heeft met het feit dat we broers zijn, want waarom zou ik me dan nu zo verschrikkelijk voelen?’, ‘ik weet niet Bill, maar een hart heeft tijd nodig om te helen.’,

Reacties?

Reacties: