FanFic.nl

I Remember You (BK)

56

Als ik de grote, dikke, knuffelachtige, schattige, zachte beer zie staan krijg ik meteen een grote glimlach op mijn gezicht. Ik schuifel tussen de rekken door en leg er meteen mijn hand op. 'Net Bill..' droom ik even, tot ik zacht gelach achter me hoor. Bella rekt zich uit om hem ook aan te raken en kijkt me lief aan. 'Ik geloof dat je het gevonden hebt.' Gretig knik ik en klap in mijn handen. 'Bill, gaat uit zijn dak, ik wil hem!' en haal het uit de rekken. Hoofdschuddend volgt ze me tot de kassa en hij kijkt me lachend aan. Hij scant het nogal onhandig in, volgens de grote van de beer maar het lukt. 'Ik geloof dat deze ingepakt moet worden?' Nadat hij zijn ogen over de letters liet glijden. 'I Just Love You.'

Ik knik opgewonden en betaal het. Met veel moeite neem ik het op en breng die naar Tom's auto. 'Gaan we de jongens zoeken?' vraagt ze dan. Ik schud mijn hoofd en trek haar in de juwelierszaak. Verbaasd kijkt ze me aan, maar ik kijk haar lief aan. 'Als mijn beste vriendin, verdien je ook een cadeautje.' zeg ik en wijs een paar armbanden aan. Na het hevige protesteren heeft ze hem toch om en knuffelt me stevig. 'Dank je!' Ik haal mijn schouders op en zie Bill en Tom net buiten komen, uit een kledingwinkel. 'Jongens!' roept Bella opgewekt. 'Iets gekocht?' vraagt Bill nadat hij door mijn haren wrijft. 'Ja, kleren enzo..' zeg ik onverschillig wijzend op de zakken die aan mijn arm hangen.

Bella schiet in de lach als Tom een ondeugende blik op zijn gezicht heeft. 'Tom, dat heb je niet gedaan!' lacht ze hikkend. 'Jawel...' grijnst hij en overhandigd haar een tasje van de lingeriezaak. 'Typisch.' zucht Bill, en neemt mijn hand. Na wat te drinken lopen we terug naar de auto en kijkt Bill verbaasd in de koffer. 'Wat is dat?' vraagt hij en wil het aanraken, maar ik tik op zijn handen. 'Afblijven!' en prop de zakken erin, waarna ik de koffer sluit. 'Het is een cadeautje.' zeg ik lief en tik op zijn neus. 'Voor mij?' Zijn oogjes glinsteren van de pret en ik trek hem de auto in.

Thuis gekomen loop ik snel met het pakje omhoog en ren terug naar onderen. Ik kom Georg tegen en hij kijkt me geïnteresseerd aan. ' Ik heb je advies opgevolgd.' meld ik, waarop hij zijn ogen opentrekt. 'Heb je een gigantische knuffelbeer gevonden?' fluistert hij verbaasd, maar met een lachje. 'Ja! Zal hij het echt leuk vinden?' vraag ik onzeker. Hij legt een hand op mijn schouder en zucht met een hand op zijn hart. 'Bill was door het dolle heen, met mijn kleine knuffelleeuw, die ik gaf met zijn verjaardag. Hij is dol op knuffels, hoe groter hoe liever!' Ik knuffel hem, tot ik plots gekuch hoor. 'Oh..hoi Bill.' zeg ik betrapt en hij kijkt ons achterdochtig aan. 'Wat voeren jullie uit?' Hij is dus jaloers. Ik grinnik en sla een arm om zijn middel. 'We bespreken gewoon wat, en Georg verdiende een knuffel.' zeg ik lief en druk me tegen hem aan. 'Oh,..oké dan.' en kust mijn haren.


'Oogjes dicht.' beveel ik hem streng. 'Maar hij is toch ingepakt!' protesteert hij. 'Ohja, juist.' zeg ik bedenkelijk en neem hem uit mijn kast. 'Maak maar open.' zeg ik en ga naast hem op het bed zitten. Hij probeert te voelen wat het is, maar ik ben zo slim geweest om het in een doos te laten steken. Hij scheurt het papier los en maakt het klepje van de doos open. Verbaasd steekt hij zijn handen erin en haalt plots hyper het donzige ding eruit. 'Woohoow!!' Kirt hij vrolijk en trekt het tegen zich aan. 'Dank je, dank je!' roept hij en springt bovenop me. 'Bihiill!' lach ik en blij kijkt hi me aan. 'Georg heeft je geholpen hiermee, niet?' Ik knik. 'Vind je hem mooi?' Hij knikt wild en kust me glimlachend. 'En wat is hij zacht! En mooi en oh!!' hij trekt een vertedert gezichtje als hij de tekst leest die erop staat. 'Je bent toch een schatje, kom hier!' zegt hij lief en ik kruip op zijn schoot. Hij ploft kusjes in mijn hals en kriebelt in mijn zijde. 'Niet doen..' lach ik en druk mijn hoofd in zijn hals.


Na even wat Bill en Alice time te hebben gehad wordt hij plots opgebeld, door David. Om hem wat privacy te geven sta ik op maar hij kijkt me aan met een pruillipje. Ik geef hem een kusje en maak me toch los. Beneden ga ik wat gezellig doen bij de G's en Bella.
We beginnen luid te lachen om een van Georg's grappen, tot Bill en Tom de kamer inkomen. Tom kijkt kwaad, Bill kijkt ook kwaad maar eerder schuldig. Dit wordt geen goed nieuws volgens mij.
Ik ga naar hem toe en kan het eigenlijk best wel raden. Wat doen de jongens hier eigenlijk nog, als mijn vader hun niet kan begeleiden?

Ik glimlach zwakjes en haal mijn schouders op. 'Je moet terug naar LA, niet?' vraag ik hem. Zuchtend knikt hij het hoofd en neem ik hem in mijn armen. Mooie liedjes, kunnen niet eeuwig duren...

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.