FanFic.nl

I Remember You (BK)

60

September 25th, 5Pm, °28

'Alice, nummer 6!' riep Bella en snel dook ik het rek in. 'Mmm, jurk nummer 6.' en trok het eruit. Zorgvuldig trokken we die op het model en begeleidde haar naar het opname zaaltje. Daar stond Bella als een echte instructeur naast de fotograaf. De herfst bladeren waren op het decor gebracht en de fake boom was opgesteld. Ik zette het model in een bepaalde positie en werkte haar make up wat bij. 'Perfect.' lispelde ik tegen mezelf en ze lachte me toe. Mijn hakken kletterden op de vloer en ik begroette de andere modellen. Samen met Bella bekeek ik de andere foto's die eerder deze dag gemaakt werden. Dit is onze 2de serie van kledij. Onze winkel in New York, verliep iets te vlot. Kledij moest bijgemaakt worden in grote hoeveelheden, en het werd tijd voor een herfst-winter look.

'Deze is leuk!' zei ik opgewonden en wees de schattige jurk aan. Bella knikte even opgewekt en knuffelde me plotseling. 'Ehm..' lachte ik verbaasd. 'Ik ben gewoon blij dat ik dit met jou mag doen!' zei ze vervolgens en glimlachte me toe. 'Idem.' Ze porde me en ik werd weer eens weggeroepen.

Met naald en draad begon ik het foutje te herstellen en voelde toen getik op mijn arm. 'We moeten naar beneden.' zei ze kalm. 'Nu? We zijn nog lang niet klaar hoor en zo wordt het al donker en..' begin ik. 'Het zou dringend zijn.' zegt ze streng en trekt me al mee. 'De eigenaar van het gebouw riep ons op.' zegt ze zenuwachtig. 'Hebben we iets fouts gedaan dan?' vraag ik nerveus. 'Ik geloof het niet.' zegt ze bedenkelijk. We kloppen aan en hij opent met een vrolijk gezicht de deur. 'Dames, ik moet jullie nu naar beneden sturen.' zegt hij vrolijk.
Verbaasd kijk ik naar Bella. 'Waarom dan?' vraagt ze ontzet. 'We hebben nog een hele hoop werk, meneer.' zeg ik beleefd. 'Dit is dringender! Je zult me dankbaar zijn!' Verbaasd kijken we elkaar aan en gaat hij ons plots de gang door duwen. 'Kom kom, niet zo treuzelen, ga nou maar gewoon, ze wachten niet graag!'

In de lift begin ik te panikeren en kijkt Bella me droog aan. 'Straks is het iemand belangrijk, van hogere rang of zo en ik zie er niet uit!' en begin van mijn een op het andere been te springen. 'Ach, doe niet zo mal, het is vast de president niet hoor!' Ik grijp haar arm beet en kijk streng. 'Misschien wel..' Grommend trekt ze zich los en beent dan de lift uit. We lopen door de laatste gang, waar we dan naar links moeten en dan de ingang van het gebouw zullen zien. Bella wordt merkbaar ook zenuwachtig en we blijven bij de hoek staan. Ze piep erom en trekt zich dan met een lijkbleek gezicht terug. 'Wat?' vraag ik benauwd. 'Het zou nog eens de president kunnen zijn!' zegt ze bang en houdt mijn schouders beet. 'Ik zag enkel grote bossen bloemen.' zegt ze dan nader. 'Wat?' mompel ik wankelend en ze geeft me een duwtje. 'Jij gaat eerst.' Meteen kijk ik haar boos aan. 'Waarom?' sis ik.
'Dan ben jij de eerste die een afgang maakt.' glimlacht ze heilig.

'Daar zijn dus vrienden voor he!' brom ik en loop maar door. Ik trek mijn kleedje wat omlaag en strijk door mijn haren heen. Ik zie inderdaad prachtige bloemen opduiken, rode rozen en witte rozen, wel te verstaan! Gaat een president zoveel moeite doen dan? Vragend loop ik dichter en hoor een nogal bekende stem spreken. Ik sla mijn handen voor mijn mond en voel tranen opwellen. 'BILL!' gil ik en zie hoe de blonde jongen zijn hoofd mijn kant opdraait. Ik begin te rennen en voel de tranen over mijn wangen lopen. Hij vangt me op en drukt me stevig tegen zich aan. Zijn heerlijke geur dringt mijn neus binnen, zijn warme lichaam warmt me gelijk op. 'Alice, liefje.' fluistert hij zacht en ik trek me een stukje los. 'Wat doe je hier?' glimlach ik huilend en hij wrijft glimlachend mijn tranen weg. 'Jou opzoeken, we zijn vandaag een jaar samen, dus...ik kon geen betere datum vinden om naar hier te komen.' zegt hij lief en begin nog harder te huilen. Ik dacht dat hij het vergeten zou zijn. Hij drukt zijn lippen op de mijne en neemt mijn hals beet. Plots voel ik geflitst aan mijn linkerkant en laat langzaam zijn lippen los. 'Fotografen volgens ons, tot in het toilet.' zegt hij schuldig. Ik haal mijn schouders op. Het maakt me niet uit, ik ben gewoon blij dat hij nu terug is, terug bij mij. Want ik hou van hem en miste hem teveel. 'Deze zijn voor jou, eigenlijk.' en drukt de rode, witte rozen mijn kant op. 'Echt?' vraag ik opgewonden. Ik neem ze over en ruik eraan. Gewoon heerlijk! Dit is zo ontzettend lief! En hoeveel zijn het er? Zo'n 50 of wat? Ik kijk op en zie zijn stralende oogjes op me neerkijken. 'Bihiilll, dit is..zo lief..' snik ik weer en hij begint te lachen. 'Ach meisje, toch!' en drukt een kusje op mijn lippen. 'Dat is omdat ik van je houd.' zegt hij zacht en knipoogt. 'Ik ook van jou!'


Ik streel zijn gezicht en kan het moeilijk geloven dat hij hier nu echt is. Speciaal voor mij, naar hier gekomen. 'Je ziet er trouwens, weer prachtig uit, lieverd.' en laat me een rondje draaien. Ik begin rood te worden, door al die paparazzi en de receptie die ons glimlachend zitten te bekijken. 'Bill, je maakt me verlegen.' zeur ik en hij trekt me tegen zich aan. 'Ik heb je gemist, veel te lang gemist.' zucht hij en streelt mijn arm. 'Mmhmm, vind ik ook.' zeg ik en voel iemand aan m'n arm trekken. 'Laten we hun meegaan naar boven?' vraagt Bella opgewonden.


'Waarom niet.' zeg ik schouderophalend en trek hem mee. Bella heeft ook rozen gekregen van Tom, die ik niet eens had opgemerkt.
Nou, ik had enkel oog voor Bill, dat is vrij logisch. Benieuwd kijkt hij rond en duwen we de deur open. 'Een fotoshoot?' vraagt Bill verbaasd. 'Dat heb ik je verteld, Bill!' zeg ik zuchtend. 'Ohja?' vraagt hij zacht. 'Ja, vorige week.' zeg ik verontwaardigd. 'Vergeten..' zegt hij met blosjes, waarop ik mijn hoofd schud. 'Alice!' hoor ik en zucht diep. 'Wacht even.' zeg ik en laat Bill's hand los. 'Scheurtje.' verklaart de fotograaf en ik ga maar weer naaien. Als dat afgehandeld is, zie ik de jongens al bij de afgedrukte foto's staan.


De baas is er ook en blijkbaar hebben de jongens zo'n 3 jaar geleden, hier een shoot komen doen. 'Mooi, mooi!' glimlachen ze beiden en lijkt Bella weer van de aardbol verdwenen. 'Waar is Bella?' vraag ik Tom dan. 'Geen idee.' zegt hij schouderophalend. 'Je hebt mij trouwens nog niet begroet.' zegt hij eigenwijs en trekt zijn wenkbrauw op. 'Moet dat dan?' vraag ik grijnzend. 'Ja, dat moet.' en opent glimlachend zijn armen. 'Dag Tommie.' kir ik luid en hij prikt in mijn zijde. 'Leuk je terug te zien, kleine meid.' Bill begint te lachen en ik pruil zielig. 'Nouhou..' Snel houdt hij op en trekt me naar zich toe. Vluchtig kust hij m'n lippen en verschijnt Bella weer. 'Ah, daar ben je!' roept Tom opgelucht en trekt haar zonder boe of ba tegen zich aan. 'Sinds wanneer..?' begint ze streng, maar hij zoent haar al.

Na een uurtje is de shoot eindelijk afgelopen en kunnen we weer weg. 'Hoe lang blijven jullie?' vraag ik Bill. 'Een weekje, daarna moeten we terug naar LA.' Vrolijk klap ik in mijn handen en stappen hun auto in. 'Slapen jullie bij ons, of in een hotel?' vraagt Bella. Tom kijkt haar droogjes aan. 'Wat denk je nu zelf?' vraagt hij. 'Hotel.' en kijkt hem grijnzend aan. 'Oke, dan ga ik wel op hotel.' en kijkt zielig voor zich uit. 'Je mag wel bij mij hoor.' zegt ze zuchtend, alsof het een hele last is. 'Dat vind ik nu eens lief van je!' grapt Tom.

Thuis, leiden we hun even rond, en vallen dan de pizza aan. 'Gaan we..?' vraagt Bill zacht en begint te geeuwen. 'Jij hebt lang gereisd!' zeg ik troetelig en knijp in zijn wangen. Hij knikt en ik trek hem overeind. 'Slaapwel, mensen.' zeg ik en neem Bill mee. Hij trekt zijn kleren uit en kijkt me ongegeneerd aan, terwijl ik me uitkleed. 'Kun je het zien?' vraag ik lachend. 'Niet helemaal..' zegt hij moeilijk en ik begin te lachen. Ik kruip in bed en wrijf over zijn borst heen. 'Je hebt warm.' zeg ik opmerkend. 'Dat is omdat er zo'n hete meid, naast me ligt.' Ik schiet in de lach en hij kijkt me grijnzend aan. 'Grapjas.' Hij schud zijn hoofd. 'Grapmantel.' Ik doe mijn best niet te lachen, tot hij begint te kietelen. 'Bhiiill hahahaha!!' en sla om me heen. 'Wat is er liefje?' en gaat bovenop me liggen. Ik wrijf over zijn hoofd en kijk hem in de ogen. 'Je bent zo mooi.' zeg ik dromerig. Hij giechelt en drukt kusjes op mijn gezicht. 'Jij bent mooier.' brabbelt hij tussen een tongkus door.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.