FanFic.nl

I Remember You (BK)

69

Wat is dit nou weer voor eerste indruk, straks denkt ze nog dat ik Bill's dochter ben of zo. 'Laat mij maar.' zegt ze en Bill laat me los, stapt uit en de deur valt dicht. Ik kijk voorzichtig op na een stilte en zie een zwartharige vrouw zitten. Niet te oud. 'Even rust hé?' vraagt ze lachend. Twijfelend zoek ik een gepast antwoord hierop. Bill is tot slot haar zoon. 'Je kan het wel zeggen hoor, we weten beiden hoe die Bill kan zijn!' Ze glimlacht me lief toe en kruipt dichter. 'Alice' begint ze en ik veeg mijn tranen weg. 'Het is allemaal nog niet zo erg als je denkt.' zegt ze op een fluistertoon die me raar maar waar zeer rustig maakt en vertrouwd doet voelen. Ik schud mijn hoofd. 'Dat is het wel,..ik en Bill...wij...wij zijn nog niet eens..' stotter ik. Onderbrekend schud zij haar hoofd en kijkt me doordringend aan.



'Is dat het enige waar jij je zo'n zorgen over maakt meisje? Over de vroege komst van jullie geluk?'
Met een mond vol tanden staar ik haar aan. Hoe weet zij in godsnaam over alle andere zaken die me zo zwaar op de schouders wegen?
'Je bent ook bang voor wat hierop zal volgen : de roem die Bill meedraagt, negativiteit om jullie heen, media-aandacht, teleurgestelde fans, opvoeding...' Mijn huilen is gestopt en starend naar mijn handen knik ik. Ze leest me zo vlot als een boek. Ik schrik op als een warme hand mijn wang raakt. 'Zo'n mooi meisje als jij, hoeft daar toch haar tranen niet aan te verspillen?' Ik bloos spontaan en ze grinnikt. 'Jullie zijn ook maar mensen hé! Iedereen verdiend het om gelukkig te zijn, dus jij en mijn zoon ook. Met die vrees los je niets op, ik kan het weten! Ik heb die leuke tweeling op de wereld gezet.'



Ik lach zacht om haar rollende ogen en ze grinnikt zacht mee. 'Heb je ooit al eens gedacht aan alle positieve kanten hieraan, positief voor Bill en jou?' Ik zucht diep. 'Noem mij 1 positief iets op, want ik kan er echt geen enkel bedenken.' Ze trekt haar ogen tot pleetjes. 'Heeft Bill je dat dan nog niet verteld?' Ik schud mijn hoofd en kijk haar nieuwsgierig aan, waarover zou Bill me nog moeten spreken dan?
'Je komt er zelf wel achter dan.' Ik schud meteen mijn hoofd. 'Ik ben niet zo goed in dingen achterhalen, vertel jij het me maar.' probeer ik maar tevergeefs. Ze begint te lachen en knijpt in mijn wang. 'Je bent echt zo schattig en lief als Bill me had verteld.' grijnst ze.


Daar komen die blosjes weer op en ik draai mijn hoofd weg. 'Als je het Bill verteld, kom je er zo achter!' en knipoogt. 'Wat? Ik ga het hem niet vertellen!' zeg ik geschokt. 'Ik bedoel...dat durf ik niet..' en laat mijn schouders zakken. 'Het zou wel erg gek zijn als ik het hem zou vertellen he, dat moet je alleen doen Alice.' Ik knik maar en ze trekt de deur open. 'Kom je mee?' Ik knik weerom en volg haar op de voet.

In de woonkamer zit Bill voor zich uit te staren en geeft Simone, zo noemt ze, me een zetje. 'Ga maar even naar hem toe, hij was behoorlijk geschrokken.' fluistert ze zacht. Ik knik en stap voorzichtig binnen. Hij kijkt op en veert meteen recht. 'Schat...het spijt me zo, ik had niet zo rot mogen doen en ik..' Ik laat hem niet uitpraten en leg mijn hoofd in zijn hals. Beschermend knuffelt hij me en en beweegt ons van de een naar de andere kant. Hij streelt over mijn rug en ik kijk omhoog. 'Het spijt me ook.' geef ik toch maar toe. Hij glimlacht en kust mijn lippen zachtjes. Genietend sluit ik mijn ogen en laat hem zijn gang gaan. 'Nou, ik zie dat alles terug in orde is!' roept Tom plots uit. Geschrokken laat ik hem los en zucht hij. 'Tom, kon je ons nou niet gewoon even alleen laten?' vraagt hij geïrriteerd. Ik glimlach en trek hem in de zetel.


We bekijken met z'n allen in de jongens hun foto album. Lekker cliché wezen! 'Oh, hoe schattig!' roept Bella uit en wijst naar een baby foto van hun beiden. Ze lachen beiden zo schattig, maar ik kan geen glimlach op mijn gezicht verkrijgen. Hoe zou ons kindje eruit zien? Een donker blauw gelakte vinger tikt op de linkse blote billetjes. 'Je zou toch wel willen dat onze kinderen er ook zo uitzien hé?' Ik kijk op in zijn prachtige bruine ogen en slik eens. Zou hij dan toch iets door hebben? 'Ik weet niet of ik het wel overleef met allemaal Billa's in mijn huis.' zeg ik dan maar. Ze beginnen te lachen en Bill trekt grote oogjes. 'We zullen maar zwijgen over jou zeker?'


Ik knik heilig. 'Dus Bill, je hebt the one, hoe gaat het verder gebeuren?' vraagt zijn moeder plots. Expres kijk ik niet op en staar gefascineerd naar de jonge Bill aan de micro. 'Ik heb met Alice nog niet over toekomstplannen gesproken.' zegt hij schouderophalend. Het is even stil maar Tom kucht dan. 'Ik wel hoor! We willen 2 kinderen.' zegt Tom trots. 'Ohja?' Bella komt uit de lucht gevallen en Tom zucht gepikeerd. 'Ik heb het er nog met je over gehad, vannacht!' roept hij verontwaardigd.'Oh, vast in slaap gevallen na de inspanning.' mompelt ze bedenkelijk. Onder Tom's oog vertrekt een spiertje en plots slaat ze een hand voor haar mond. 'Damn, sorry, dat was niet de bedoeling!' zegt ze snel waardoor Tom en Simone beginnen te lachen. Bill lacht echter niet en staart maar voor zich uit. Ik heb hem dan ook steeds afgewezen als hij zover was, ik voelde me gewoon kut. En nu voel ik me nog slechter ook.


Die avond zitten ik en Bill zwijgend op het bed en kijkt hij me aan. 'Je zal het me dus vertellen als je er klaar voor bent? Als het opgelost is?' herhaalt hij me. Ik knik langzaam. 'Als het helemaal opgelost is, dan vertel ik het je, ik beloof het.' Hij knikt en kruipt dichter naar me toe. 'Het klinkt echt serieus en ik zie hoe jij er onder lijdt, dus ik wacht op je.' zegt hij lief en kust mijn voorhoofd.

We kruipen onder dekens en hij slaat een arm om me heen net zoals hij altijd deed. 'Slaap zacht schat.' Ik knik zogenaamd slaperig en na een halfuurtje is hij al in dromenland. Ik open mijn ogen en denk nog eens na.

Na ons afscheid bij Simone had ze me iets in m'n handtas gedrukt. Een zwangerschapstest. We gingen naar de bios en daar maakte ik van de gelegenheid even gebruik.

Ik wenste een -. Ik hoopte op een -. Ik bad voor een -. Ik hunkerde om een -. Ik zou alles doen om die -.








Ik kreeg een +. Van de hele avond heb ik niet meer kunnen genieten. Ik moest iets bedenken. Bill wil kinderen over 3 jaar. Daar heeft hij me dan even over gesproken, kort, want daar waren de fans dan weer. Ik dacht na en na. Ik kwam uiteindelijk tot de oplossing hiervoor. Ik ben geen voorstander hiervan maar het zou Bill en mij redde, Bill's reputatie redden bij de fans! Ik...ik ga abortus plegen.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.