FanFic.nl

I Remember You (BK)

72

Ik voel zachte porren in mijn zijde en trek vermoeiend mijn ogen halfopen. De donkerharige schim ontbloot haar tanden. 'We kunnen naar de bus om te slapen..' fluistert de bekende stem van Bella in mijn oor. Verward kijk ik om me heen. Lege blikjes redbull, fanta, cola, chipszakken, pizzastukken,... Ik ben dus nog steeds backstage en blijkbaar in slaap gevallen. 'De jongens moeten nog een meet en greet doen.' Haast zwevend loop ik achter de beveiligingsmannen aan, richting bus. Elk om de beurt gaan we douchen en ruimen wat op, het is werkelijk een zootje hierbinnen. Maar het geeft niet, ik kan lachen...sinds kort kan ik enkel maar lachen. 'Ik ga tukken, ik kan echt niet meer langer.' geeuwt Bella en heist zich omhoog uit de sofa. 'Had je het niet beloofd aan Tom?' grijns ik zelf dood op. Ze knoopt haar donkere lokken in een sloridge dot en trekt haar nachtjurkje recht. 'Maar ik ben zo moe...' Pruilend kijkt ze me aan en plots horen we lawaai langs de bus.


'Ssst, straks slapen ze al!' Snel trippelen we naar de slaapkabines en kruipen onder de lakens. Ik ben al half vertrokken als ik ineens een warme hand op mijn arm voel. 'Schat?' Hij kijkt me liefjes aan en kust m'n voorhoofd. 'Slaap maar lekker.' Ik hoor hoe hij zich uitkleed en vervolgens een warme gloed tegen mijn rug aandrukken. Glimlachend draai ik me om en hoor hem zacht grinniken. 'Doen alsof je slaapt hé?' Mijn benen glijden over de zijne heen en al snel ligt zijn goddelijke lichaam onder mij. Hij brengt mijn haren in een staartgreep en plaatst zijn zoete lippen in mijn hals. Met zachte strelingen kruipt hij onder mijn nachtjurkje en kneed elk stukje huid vol verlangen. Ik vang zijn lippen op met mijn mond en kus hem. Het gevoel dat hij me geeft is zo overweldigend, dat ik, haast gek wordt zonder hem. We blijven voor altijd 1, dat heeft hij me beloofd. Langzaam laat ik zijn lippen los en kijk ik hem in de ogen.


Hoe donker het ook is, haar ogen lichten altijd op. Ze tonen me de weg naar het geluk, dat diep in schuilt. Haar hart vol puurkeid en passie. Daar heb ik als enige toegang toe, net zoals zij bij mij. Ze is mijn leven, mijn toeverlaat. Bovenal draagt ze het nieuwe leven. Onze toekomst wordt nog rooskleuriger dan hij al was, samen met ons kindje. 'Waar denk je aan?' Glimlachend streel ik haar ravenzwarte lokken achter haar oor en voel het kriebelen op mijn borst. Mijn hand glijd naar haar buik, waardoor haar mondhoeken subtiel omhoog krullen. Ze kust mijn vingertoppen en zakt neer met haar hoofd in mijn hals. 'We houden van je.' fluistert ze zacht. Vertedert kijk ik haar schuin aan en zoen haar lippen. 'Ik ook van jullie.'




Ik stop mijn haren in een hoge staart en poets mijn tanden zorgvuldig. 'Ben je klaar?' Ik wil iets terug gillen maar de tandpaste protesteerd. Ik trek de deur open en Tom kijkt me lachend aan. 'Tanden..' probeer ik te verduidelijken. Hij knikt en leunt tegen de deurpost. Ik maak mijn gezicht schoon en haal de rekker uit mijn haren. Ze vallen over mijn schouders heen en met een glimlach draai ik me tot Tom. Hij zit me aan te staren alsof ik net iets spectaculair verricht heb. 'Wat?' vraag ik lachend. Hij haalt zijn schouders op en opent zijn armen. Giechelend loop ik in zijn armen en voel hoe hij zijn hoofd in mijn hals legt. Vertedert kijk ik voor me uit en speel met zijn lange vlechtjes. Hij snuift en wrijft over mijn rug heen. Eigenlijk verschilt Tom niet zoveel tegenover Bill. Tom is wat gespierder en ruikt anders, dat is alles... 'Ik hou ook van jou Tommie.' zeg ik. Hij lacht zachtjes en laat me los. Hij geeft me een kus op mijn voorhoofd en zijn ogen glijden naar onder. 'Je kan nog niets zien, als je dat probeert.' lach ik en hij port me. 'Voel je al iets?' vraagt hij nieuwsgierig. Ik heb me er al vaak op geconcentreerd maar ik voel eigenlijk enkel misselijkheid en dan weer dat gelukkige gevoel. 'Ik voel nog niets maar ik weet dat er iets is.' leg ik dan maar uit. Hij knikt en loopt dan de badkamer in. 'Ehm Alice?' vraagt hij als ik net weg wil lopen. 'Ja?'


'Ik wil je even zeggen dat ik echt heel blij ben voor jullie! En...laat de negatieve reacties toch stikken, dat de mensen rondom jou blij voor jullie is het belangrijkste.' en knipoogt. 'Dank je Tom.' zeg ik dankbaar en draai me om als hij de deur sluit. Ineens staat Bill daar, hij kijkt me twijfelend aan. 'Liefje! Heb je lekker geslapen?' vraag ik blij en geef hem een kus, die hij niet echt lijkt te beantwoorden. 'Is er iets?' vraag ik bezorgd. 'Op welke manier...' hij stopt en duwt me langzaam van zich af. 'Op welke manier hou jij van mijn broer?' Verbaasd kijk ik hem aan, wat voor vraag is dat nu weer? 'Ehm...gewoon, als ik van Bella houd.' Een beetje verward komt het langzaam uit mijn mond, waardoor hij enkel zijn armen kruist. 'Ben je dat heel zeker?' Hij kijkt me boos aan en ik voel me er enkel opgelaten door. 'Waarom vraag je dat nou?' Mijn stem trilt automatisch en ik voel mijn gezicht al betrekken.


'Waarom beantwoord je niet gewoon mijn vraag?' roept hij plots uit en ik deins naar achter. Hij laat zijn armen langs zijn lichaam hangen en balt zijn handen tot vuisten. Hij knijpt zijn ogen dicht en bezorgd kijk ik hem aan. 'Lieverd, wat is er met je?' vraag ik zacht en laat mijn hand zacht over zijn arm glijden. De badkamerdeur gaat open en Tom verschijnt. 'Wat gebeurt er?' Bill kijkt op en schud zijn hoofd. 'Niets.' Hij draait zich om en loopt weg, naar de leefruimte. 'Hij vroeg zich af op welke manier ik van je houdt...' mompel ik verward. 'Huh? Waarom?' Ik haal mijn schouders op en hij zucht. 'Ik ga douchen.'

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.