FanFic.nl

I Remember You (BK)

76

Luid geklop op de deur laat ons stoppen met zoenen en strelen en knuffelen. 'Hey luitjes, proberen jullie een record te maken of wat?' Ik hoor het gelach in zijn stem en Bill pruilt. 'We kunnen hier niet blijven, liefje.' zeg ik zielig. 'Maar..' Mijn buik protesteert hevig en hij lacht. 'Oké dan.' zucht hij en kruipt van me af. 'Ehm...' Ik begin te lachen en hij grijnst breed. 'Mag ik misschien mijn boxer terug?' Ik schud mijn hoofd en trek aan de elastiek. 'Je moet mijn ondergoed maar aantrekken.' Zijn mond valt open en ik stroop zijn boxer snel omlaag. Lachend gooi ik het naar zijn hoofd en lig nu nog steeds in mijn eigen ondergoed. 'Kunnen we?' vraag ik als hij alles aanheeft. 'Ik ja, jij niet!'


Ik sta op en en loop naar de deur, 'ach komop.' zeg ik maar hij drukt meteen de deur dicht. 'Broek aantrekken en een dikke trui.' beveelt hij me. 'Die broek versta ik nog, maar een trui?' roep ik verontwaardigd, terwijl ik Bill's trainingsbroek aantrek. 'Je gaat niet zo, naar daar.' houdt hij vol als ik probeer te passeren. 'Maar Bill, het is zo warm...' Hij trekt zijn wenkbrauw op en begint te lachen. 'Net lag je nog in een deken gewikkeld te slapen op de sofa.
Zuchtend neem ik toch maar een tshirt wel te verstaan en kijkt hij me bedenkelijk aan. 'Dikker ga ik niet.' Hij knikt en opent dan de deur. 'Kusje.' roept hij me na en trekt me terug aan mijn arm. 'Heb je nog niet genoeg gehad?' Hij schud wild zijn hoofd. 'Van jou kan ik gewoon geen genoeg krijgen.' zegt hij lief en ik zoen hem voor de miljoenste keer.



'Ahh, eindelijk!' roepen de G's uit en ik zie een dampende pizza uit de over komen. 'Speciaal voor jullie opnieuw gewarmd!' zegt Tom hartelijk en schuift het op een bord. 'Moeten we jou nu bedanken voor het storen?' Verontwaardigd kijkt Tom hem aan. 'Hoe durf je dat te zeggen!' Enigzins verbaasd, maar ook lachend. Snel eten ik en Bill onze pizza op en nestelen we ons vervolgens in de zetel. 'Morgen heb ik een shoot lieverd.' Knikkend speel ik met zijn lange vingers, die lekker warm aanvoelen. 'Ik hoop dat ons kindje jou vingers heeft.' zeg ik plots. Hij grinnikt en laat zijn hoofd op het mijne rusten. 'En jou schoonheid.' Ik grinnik en kijk omhoog in zijn chocolade oogjes. 'Ook als jongen?' Hij lacht en schud zijn hoofd. 'Dat mag hij gerust van mij mee hebben hoor!' Ineens bedenk ik me iets.


'Liefje?' fluister ik. 'Mhhm.' 'Heb je het Simone al verteld?'
Hij schiet meteen van de bank en schud zijn hoofd. 'Ojee, helemaal vergeten, GSM!' roept hij, alsof hij dan naar hem toe zou komen. 'Schat, misschien kun je die beter halen.' Hij lacht schijnheilig en geeft me een klein kusje voor hij verdwijnt. 'Die had haast!' verklaart Tom die erbij komt zitten. 'Simone op de hoogte brengen.' Hij knikt en kijkt me geamuseerd aan. 'Voel je nu al iets?' Ik begin te lachen en schud mijn hoofd. 'Ik geloof dat dat nog een tijdje zal duren hoor!' Hij lacht en kijkt me plots lieflijk aan. 'Lieve Alice..?' Argwanend kijk ik hem aan. 'Nee, ze vernoemt het niet naar jou als het een jongen is!' hoor ik plots en zie Bella erin komen. 'Dat was mijn vraag niet!' gromt hij ontzet, lachend wacht ik dan zijn vraag af.


Het duurt wel erg lang en hij zucht vervolgens. 'Oké, ik kan niets bedenken.' Lachend stoot ik hem aan en schud mijn hoofd. Bill komt de kamer in en het gebeurt heel erg snel. Tom wordt de kamer uitgestuurd net zoals Bella en Gustav. 'Chillax!' probeert Gustav, maar dit keer is het niet erg grappig. Verbaasd kijk ik Bill aan die minachtend naar me kijkt. 'Wat nou?' vraag ik en zie hoe hij zijn ogen draait.
'Waarom moest ik Simone bellen, als ze het allang wist!' sist hij boos. 'Hoezo al wist, ik...' Zwijgend maak ik een oh gebaar en zucht dan. Hoe zal ik deze nu uitleggen aan hem? 'nou, ik wacht anders wel hoor.' en kruist arrogant zijn armen over elkaar.

'Bihiill, weet je nog dat ik zo...huilde toen in de auto, op weg naar haar?' Hij knikt kil en ik geef hem een tik. 'Doe niet zo belachelijk!' waarschuw ik hem. 'Wat? Bij wijze van spreken weet ik het pas als laatste dat je zwanger bent!' roept hij uit. 'Overdrijf nu niet, enkel Bella wist het, en hoe Simone het wist,...dat was een pure gok geloof ik.' Hij mompelt een paar woordjes en ik tik hem aan. 'Bill!'
'Ik vind het maar niets! Het lijkt wel of je mij niet vertrouwd.' en zucht opgelaten. 'Dat was niet zo Bill, ik was bang!' verdedig ik mezelf.

'Maar waarvoor dan?' hij gaat hier zo erg in op, dat ik er zelf nog kwaad om wordt, het is naar om te horen, maar niet onredelijk!
'Omdat jij een beroemde rockster bent!' roep ik uit. 'Oh..Dus daarom besluit je maar om het mij als laatste te vertellen?' Woest sta ik op en voel zijn hand om mijn pols. 'Hier blijven, ik wil het fijne ervan weten.' Al bij al, laat ik me terug in de zetel neerzakken.
'Nee, jij hebt nog een hele carrière, en we weten beiden dat een kind veel last kan bezorgen, jij verliest heel zeker honderden fans, het kindje zou zo hard in de spotlight staan en dat wil ik gewoon niet... Ik kan zelf maar amper wennen aan die fotopsycho's!' ratel ik aan een stuk door. 'Je bent dus bang om gehaat te worden, samen met..' en wijst naar mijn buik. 'Ja,...ik ben al gehaat dus..' mompel ik en voel zijn lichaam tegen het mijne. 'Kom hier.' Ik pruttel tegen maar hij trekt me ietwat ruwer tegen zich aan. Ik wil hem nu helemaal niet knuffelen!

'Alice, ontspan effe, je bent net een houten plank.' zegt hij boos. 'Laat me los Bill.' zucht ik verveeld. 'Niet voordat jij me gemeend terug knuffelt.' 'Jij bent echt te arrogant.' 'Weet ik, en daar moet je mee leven.' Ik zucht en sluit mijn ogen. 'Ik vind het gewoon zo naar om te horen dat mijn moeder het eigenlijk al wist, da's alles, nu versta ik waarom, of hoe.' Hij klinkt nog steeds niet blij, maar al veel gelukkiger dan net. 'Mhmm.' mompel ik tot zijn vingers door mijn haren glijden. Het geeft me een rustgevend en vertrouwd gevoel. 'Gaan we slapen liefje?' fluistert hij in mijn oor. 'Graag.' We staan op en hij neemt mijn hand beet om te vertrekken. Binnen sluit hij de deur en geeft een kusje in mijn hals. 'Sorry voor die uitbarsting.' Glimlachend trek ik mijn kledij uit en kus zijn neusje. 'Het is al goed, ik begrijp je best.' Hij knikt en trekt me in zijn armen het bed in.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.