FanFic.nl

I Remember You (BK)

84

Selina-Kay ligt tegen me aan in de zetel en staart naar het grote tv scherm terwijl haar kleine vingertjes spelen met mijn uilen ketting. Mijn hoofd rust zacht op haar blonde haartjes en ik hou me op mijn hoede. Net heeft ze zeker een half uur zitten huilen, zomaar uit het niets, volgens mij had ze last van haar wond. Bij mij zelf is de storm nog niet echt gaan liggen. Ik maak me meteen ook zo'n grote zorgen als ze zomaar huilt, minuten aan een stuk door. Ik stond haast zelf op het punt te gaan huilen. Ik kon het aan niemand anders overlaten want Bella is met de jongens mee naar de shoot, omdat Tom het haar zo lief gevraagd had.



Ik wieg wat onrustig heen en weer met haar en hoor dat ze zelf nog niet echt bekomen is, haar wangetjes zijn wat uitgedroogd en haar vrije handje heeft zich aan mijn shirt vastgeklemd. Ik voel tranen opwellen en voel me plots zo ontzettend machteloos. Ik kan haar pijn niet wegnemen, hoe graag ik het ook zou willen, ik wordt er nog eens gek van!



Ik kijk op de klok en zie dat het etenstijd is. Voorzichtig sta ik op en loop met haar op mijn arm naar de keuken. Ze begint al te jammeren en ik probeer haar te sussen door haar kusjes te geven en te wrijven over haar borstje. Natuurlijk heel zacht, straks maak ik het enkel maar erger. Ik leg haar in een soort perkje neer en ze zet meteen haar huilgezichtje op. 'Liefje, mama moet toch eten kunnen maken?' vraag ik gefrustreerd. Haar oogjes beginnen te tranen en meteen til ik haar weer op. Ze barst in huilen uit en ik voel mezelf weer rillen. 'Sorry liefje..sorry.' sus ik haar en kan me wel voor m'n hoofd slaan. Mijn frustratie moet ik niet op haar uitwerken, want dan krijg ik dit weer. Haar armpjes klemmen zich vast om mijn armen en ze kijkt me aan met zielige oogjes. Plots kan ik me niet meer bedwingen als ik de pijn in haar oogjes kan aflezen. Ik wieg haar wat en sluit zelf huilend mijn ogen.



Ik hoor gerommel aan de deur en probeer mijn tranen weg te vegen, wat wel heel moeilijk gaat met een huilende baby in je armen. 'Liefje,...' Bill komt erin en kijkt me geschrokken aan. 'Het is niets Bill,..ik..' Hij loopt op me af en haalt Selina-Kay bij me weg. Tom ontfermt zich over haar en ik zucht uitgeput. 'Schat, wat is er?' Hij slaat zijn armen om me heen en ik begin zachtjes te snikken. 'Ik kan het zo..niet meer Bill..' Zijn hand maakt cirkelende bewegingen op mijn rug en een sussend geluid klinkt in mijn oor. 'Ze heeft net zo'n..halfuur gehuild, zonder stoppen, en..nu.' Hij drukt een kusje op mijn voorhoofd en veegt mijn tranen weg. 'Het komt wel goed lieverd, ze heeft gewoon pijn.' Ik knik en houdt mijn hoofd een beetje schuin. 'Maar...ik wou dat ik het kon stoppen..je moet haar gezichtje zien Bill, ze smeekt erom, ik kan er niet tegen.' treur ik. Hij kust zachtjes mijn gezicht en strijkt door mijn haren heen. 'Weet je wat jij nu doet? Ga wat slapen, Selina-Kay heeft jou vandaag wel genoeg energie ontnomen.' en glimlacht liefjes, maar ik schud mijn hoofd. Ik werk niet eens, hij zwoegt dag in dag uit, en dan zou hij daarbij ook nog eens op haar moeten passen? Dat kan ik hem niet aandoen!



'Nee.' zeg ik en laat hem los. 'Waarom niet?' zijn stem schiet de hoogte in en ik leg even afleidend zijn kraag goed van zijn hemdje. 'Je bent al de hele dag bezig Bill, dit kan ik gewoon niet van je vragen.' Hij zucht en grijpt mijn handen beet zodat ik opkijk in zijn bruine ogen. 'Ik kan nu dan ook wat tijd met haar doorbrengen, en ik vind het helemaal niet erg, ze is mijn dochter.' Zijn ogen stralen bij deze zin en ik begin te twijfelen. 'Lieverd, jij bent degene die haar 's nachts drinken geeft, nu kan ik eens iets terugdoen.' fluistert hij en drukt even vluchtig zijn lippen op de mijne. 'Maar ik ben haar moeder, dat hoort ook op die mani..'


Zijn gelakte vingers plaatsen zich op mijn mond. 'Zeg dat nou niet, ik kan best ook opstaan om haar eten te geven, maar jij doet het gewoon meteen, ik wil dit echt! Je hoeft je niet schuldig te voelen, ik ben niet eens uitgeput!' Ik glimlach om zijn verwonderde gezicht en hij kust me zacht. Het liefst zou ik nu met hem wat tijd doorbrengen. Ik zucht en knik. 'Op voorwaarde dat je deze week ook wat tijd voor mij vrijhoudt.' Hij grijnst en likt over zijn lip. 'Mhhmm, een aanbod die ik niet afsla.' 'Gekkerd!' en geef hem een kusje. 'Ga nou maar wat rusten of ontspannen goed?' Ik knuffel hem en vertrek naar de slaapkamer, waar ik me meteen op het bed laat vallen.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.