Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Harry Potter » Elena Lupin and the deathly hollows » Death wait behind every corner

Elena Lupin and the deathly hollows

10 dec 2011 - 16:46

772

2

353



Death wait behind every corner

Zonder verdere problemen slaagde de tweeling er in om in de tuin van de familie Tops te belanden.
Hun vader en meneer Tops renden naar buiten.
' Bij Merlijns baard, waar bleven jullie? ' Riep hun vader terwijl hij zijn armen om hun hals sloeg.
' We hadden enkele problemen met dooddoeners. Maar die hebben we gelukkig afgeschud. ' Antwoorde Elena die bijna bezweek onder zijn knuffel.
' Jullie hadden duidelijk minder problemen. ' Merkte Garreth op.
Lupos leek inderdaad niet eens een schrametje te hebben maar zijn gezicht leek iets anders te vertellen.
' We dachten dat we ze allemaal hadden afgeschud maar toen kwam die ene rotzak tevoorschijn...'
' Wat bedoel je? ' Vroeg Elena die de toon in zijn stem niet aanstond.
' Hij vuurde zwarte magie op ons af, we konden het ontwijken voor het ons kon doden, maar...Maar het raakte George toch. '
Het was alsof ze een trap in haar maag kreeg.
' George? Nee, waar is hij? '
' In de woonkamer. ' Zei meneer Tops in haar vaders plaats.
En voor iemand haar kon tegen houden had ze het al op een lopen gezet naar de aangewezen plek.


Harry en Hagrid bleken ook al aangekomen te zijn, in alle opwinding had ze niet eens meer aan de twee gedacht.
Maar ze nam niet eens de tijd om hen gedag te zeggen en ze leken het wel te begrijpen want ze weken zonder problemen weg toen ze als een wervelstorm op hen af rende.
Andromea zat gehurkt naast de zetel terwijl ze met een nate doek het aangekoekte bloed op George 's wang probeerde te verwijderen.
Toen ze Elena aankeek was haar blik gevult met medelijden en ongerustheid.
Een mengeling die Elena niet aanstond.
' Van waar komt al dat bloed? Wat voor wonde heeft hij? '
' Kijk zelf maar. ' Was het enige wat ANdromea kon antwoorden.
Voorzichtig knielde Elena naast de vrouw neer en kreeg net geen hartverzaking toen ze de wonde beter bekeek.
Zijn oor, zijn oor was weg, er gewoonweg afgescheurd.
' Dit is zwarte magie op zijn best, ik heb gedaan wat ik kon maar ik vrees dat hij niet meer terug kan groeien.'
Nee, nee dit was een droom, dit kon niet waar zijn.
' Het spijt me zo, liefje. ' Zei Lupos terwijl hij zijn hand troostend op haar schouder legde.
Woedend sloeg ze die weg.
' Durf me nu niet op te beuren. Je zei dat je op hem zou letten, je had het belooft! '
Haar woede deed hem spontaan een stap achteruit zetten.
' Denk je dat ik dit wou? Ik heb alles gedaan wat ik kon voor hem, ze waren gewoonweg met te veel. '
' Je hebt tegenover wel grotere dingen gestaan! Je had hem kunnen...'
' El, ik weet dat je in schok bent maar dit is onredelijk. wou je soms dat hij daar in zijn plaats lag? ' Kwam Garreth tussenbeide.
' Wat? Nee, ik ...Bij Merlijn 's baard, laat me met rust. ' Riep ze terwijl ze weer bij George neerknielde.
' Ik weet dat dit niet het moment is maar jullie moeten hier nu weg. ' Zei Andromea. ' Ted, heb je de viavia? '
' Hier. ' Antwoorde hij terwijl hij een oude beker uit de kast haalde.
' Hagrid, wil jij George helpen? ' Vroeg Lupos die het even niet meer aan kon om Elena aan te kijken.
' Makkie, zeg maar waneer het moment is. ' Antwoorde de reus terwijl hij George in zijn armen nam.
' Te laat, het huis is omsingeld! ' Riep Harry plots.
' Sluipers. ' Vloekte Lupos.
Meteen trok iedereen zijn staf maar Andromea hield hen tegen.
' Ik probeer hen tegen te houden maar jullie moeten hier weg. Ted, jij gaat met hen mee. '
' Ik laat jou niet achter! ' Kaatste die terug.
' Ted, alsjeblieft. ' Riep Lupos nog maar niets leek de man er van te weerhouden aan de zijde van zijn vrouw te blijven.
De eerste deur ontplofte en het ze zouden gauw de woonkamer berijken.
' Ga! ' Riep Andromea
Iedereen ging rond de tafel staan, net op het moment dat de deur openzwaaide en er drie mannen binnen stormde.
Een van hen richte meteen een spreuk op meneer Tops die Elena maar al te goed herkende als Avada Kedavera.
' Ted! ' Weerklonk de stem van Andromea vol pijn en smart.
Haar vader kon het niet langer aanzien en trok de vrouw met zich mee.
' Nu! ' Riep hij en tegelijk liep raakten ze de viavia aan die hen meteen van de plek der onheil weg bracht.
Toen ze veilig de oprit van Het nest voelden kon ze geen vreugde of opluchting voelen, meneer Tops dood, George zwaargewond.
Harry mocht dan wel veilig zijn maar er waren te veel offers voor gebracht.


Reacties:


sabiiraaah
sabiiraaah zei op 11 dec 2011 - 20:33:
Wauw geweldig.
Kan niet wachten op de rest


moorte
moorte zei op 10 dec 2011 - 18:40:

Hoe je al die gebeurtenissen die echt in het boek gebeuren precies als puzzel stukje in elkaar zet, gewoon geen woorden...
R.I.P Ted