FanFic.nl

Save your kisses for me..!x [TC] [-Continued-]

Deel 2

Bill POV

‘we hebben al een ontwerp en zo maar misschien is het toch net iets beter dat jij het gaat uittekenen.’, ‘ja is goed, hou ik me deze avond wel eens mee bezig denk ik.’, Georg knikt. ‘gaan we nu terug naar mijn huis?’, Gustav en Georg knikken en samen gaan we richting mijn huis, te voet. Het is ook niet ver, dus veel maakt het niet uit.

Bij mij thuis aangekomen gaan we meteen naar binnen waar G&G mij het ontwerp laten zien. We zetten ons aan tafel en meteen word er een potlood in mijn handen gedropt. ‘wat moet ik daarmee?’, ‘misschien dat je nu al iets kan aanpassen of zo.’, zegt Georg. Het mogen dan wel mijn beste vrienden zijn -daar ben ik blij om- maar soms ben ik het echt beu en mogen ze van mij part wel een tijdje verdwijnen of een uit knop hebben. ‘Bill? Bill!’, ‘wat?’, ‘je was aan het wegdromen.’, zegt Georg. Ik knik en kijk naar het ontwerp, best goed, enkel wat aanpassen en dan is het wel klaar voor afdrukken! ‘euhm jongens, als jullie nu gaan dan heb ik dit hier tegen morgen af.’, ‘wil je ons weg?’, vraagt Georg verbaasd. ‘volgens mij wel Georg.’, zegt Gustav die me aankijkt en met zijn ogen draait. ‘ja Georg, ik wil jullie nu wel weg zodat ik aan dit ding kan werken en dat we het morgen al kunnen gaan afdrukken.’, ‘oké, dus je bent ons niet beu?’, ‘dat ook ja!’, zeg ik en grijns. ‘Ach jonge, kom Georg, we gaan, Bill tot morgen!’, ‘ja tot morgen!’, en ze zijn weg. Ik richt me weer op het blad dat voor mijn neus ligt.

Na een half uurtje ben ik klaar en heb ik alles uitgewerkt op een net blad. Morgen kan dat dus naar de drukker. Ik steek het in een plastic mapje en leg het dan weg. ‘Bill, kom je eten?’, hoor ik Victor van beneden roepen. Ik antwoord dat ik kom en ga dan naar beneden. In de keuken zet ik me meteen aan tafel en schep op. Lien komt ook de keuken in en zet zich naast me op de stoel. Mam schept voor haar op en meteen begint ze smakelijk te eten. Ook ik begin dan maar te eten. Als ik klaar ben en mam wil helpen zegt ze dat het niet hoeft. ‘maar mam…’, ‘Bill het is wel goed hoor.’, zegt ze met medelijden in haar ogen, ik hoeft geen medelijden, Drake kan me niets meer doen, waarom dan nog medelijden. ‘ik hoef geen medelijden mam, ik kan best helpen.’, ‘Bill…’, nog zonder dat ik mam laat uitspreken begin ik de tafel af te ruimen. Als ik klaar ben lach ik eens naar mam en ga dan naar boven naar mijn kamer, sinds Drake is opgepakt leef ik best afgezonderd van mam en de rest hier in huis. Ik weet niet waarom, ik voel me er gewoon niet lekker bij om met ze te praten. Alsof ik een schaamte gevoel heb. Ik zet de tv aan en laat me op mijn bed vallen. Als ik alle kanalen ben afgegaan en er niets op is besluit ik om een dvd te kijken. Ik steek er één in en leg me weer op bed. Al snel ben ik mijn interesse in de film kwijt en lig ik te slapen.

-volgende ochtend-

‘Bill!’, ik schrik wakker en kijk rondom me. Dan heb ik weer het besef dat ik in slaap was gevallen voor de tv. Ik sta recht en ga naar de badkamer en kijk in de spiegel, fuck dude ik zie er slecht uit. Ik haal mijn make-up eraf en ga weer naar mijn kamer, neem kleren en ga dan douchen, als dat is gebeurt kleed ik me aan en doe mijn haar en make-up, dan ga ik naar beneden en zie Georg en Gustav zitten. ‘klaar?’, ik knik. ‘mooi want we moeten gaan.’, zegt Gustav die al recht staat. ‘wat, nu al?’, ‘we moeten eerst nog langs de drukker, heb je die affiche?’, ‘o ja, wacht.’, en ik loop naar boven waar ik de affiche neem en ga dan weer naar beneden waar ik mijn jas en schoenen aantrek. Ik open de deur en ga naar buiten gevolgd door Georg en Gustav. ‘zeg jongens, waar moeten we heen voor die drukker?’, vraag ik. ‘euhm, goh, ik denk, Loitche.’, bij het woord ‘Loitche’ kijk ik verschrikt op. ‘wat?’, ‘nee, niets.’, zeg ik en kijk naar de grond, we nemen de bus richting Loitche.

-in Loitche-

We stappen af en gaan richting de drukker. Bij de drukker aangekomen geven we de affiche af en leggen uit dat het zo snel mogelijk klaar moet zijn, binnen twee dagen kunnen we het komen ophalen. Dan gaan we weer naar buiten.

Reacties: