FanFic.nl

Save your kisses for me..!x [TC] [-Continued-]

Deel 5

Bill POV

-zaterdag 5 september, dag van de audities-

Vrolijk zetten ik, Georg en Gustav alles klaar voor de audities, binnen 1,5 uur zijn de eerste al hier. We hebben best wel een aantal inschrijvingen hoor, nu hopen dat er iets tussen zit. ‘Bill, waar zit je?’, hoor ik Gustav roepen. ‘ik kom!’, roep ik wanneer ik de kraan dicht draai en naar de kamer ga waar we de audities gaan houden, of ook wel de woonkamer van een huis genoemd. Georg zit verveelt met een pen op de tafel te tikken. ‘Georg stop!’, schreeuw ik als ik er genoeg van heb. ‘met wat?’, ‘dat, dat tikken ik word er gek van.’, ‘was je al!’, zegt Gustav die zich ook neer zet. ‘en dank je wel!’, zeg ik nepgekwetst. ‘Bill, komop doe niet zo flauw!’, probeert Gustav maar ik blijf ze negeren. ‘nou dan zullen we ook meteen audities houden voor een zanger?’, hoor ik Georg zeggen. ‘hé, mij ga je niet vervangen!’, praat ik tegen. Meteen verschijnt er een ‘smile’ op het gezicht van G&G. ik zucht, fijn!

‘de eerste mensen staan er al!’, hoor ik Gustav roepen. ‘nog effe!’, roep ik terug als ik de microfoon op hoogte voor een gitaar aan het instellen ben. ‘JA!’, Gustav doet de deur open en laat de eerste binnen die zich al meteen mag zetten en voorstellen. ‘naam?’, zegt Georg die met zijn pen klikt. ‘Georg.’, sis ik hem toe. ‘Michael. Michael Rüth.’, ik knik, ‘en hoe lang speel je al gitaar?’, ‘van mijn 10 jaar.’, ‘en hoe oud ben je nu?’, ’20.’, ‘oké, speel maar een stukje van de akkoorden die voor je liggen.’, zeg ik, de jongen, Michael, knikt en begint te spelen, het is best mooi, maar niet wat ik zoek in muziekklanken. Gustav staat op en laat de volgende binnen.

Tom POV

Verveelt sta ik voor het huis waar die audities worden gehouden, er zijn best wel veel kandidaten, en bijna allemaal zitten ze op hun gitaar te tokkelen. Ik neem mijn gitaar en zet me op een bloembak en begin wat te spelen, het zijn akkoorden van een liedje dat Bill heeft geschreven, ik ken het uit mijn hoofd. ‘fuck hoe ga je daar tegenop kunnen?’, hoor ik iemand gillen. Ik kijk op en zie een meisje staan, ze heeft lang blond haar, maar toch haar eigen stijl, daar naast staat een jongen, hij heeft leuk haar. Ze zitten nog een tijdje wat te zeveren over dat ze toch nooit niet zullen winnen, plots komt het meisje op me af. ‘hé.’, zegt ze en glimlacht. ‘hoi.’, antwoord ik terwijl ik verder speel. ‘hoe heb jij zo leren spelen, volg je privé les of zo?’, ik schud ‘nee’. ‘nee, ik heb het van mezelf geleerd.’, ze knikt, ‘grappig.’, ‘en jij?’, ‘O, ik ben hier niet voor de auditie, mijn broer wel.’, zegt ze lachend en wijst naar de jongen met het leuke haar dat er ook bij komt staan. ‘ach weet je, ik doe het voor de fun, en misschien dat ik win, kleine kans als ik sommige hier hoor.’, ik lach, hoezo een laag zelfvertrouwen? ‘ach ja, ik ben Tyler.’, zegt de jongen en steekt zijn hand uit, ik stop met spelen. ‘Tom.’, antwoord ik hem en schud de hand. ‘Faith!’, gilt het meisje vrolijk. ‘is zij altijd zo?’, de jongen knikt, ‘het is een hyper kind weet je wel.’, ik lach, die twee zijn niet goed bij hun hoofd. We zitten nog gezellig te praten en komen steeds dichter bij de deur. ‘o My god hebben jullie die ene gozer zijn haar gezien? Dat stond gewoon, ploef!’, hoor ik iemand zeggen die vlak bij de deur staat. Fuck! Ploef haar? Dit kan niet waar zijn! Als ik de deur weer open hoor gaan ga ik op mijn tenen staan op een blik op te vangen van de persoon. Het enige wat ik zie is zwart, stekelig haar dat verdomd veel op dat van Bill lijkt. Ik zucht, fijn. Denk ik. ‘weet je, ik ben zo!’, gilt Tyler vrolijk. Ik knik, ‘veel succes.’, ‘ja zal ik nodig hebben.’, ‘ik ga wel niet mee binnen hoor Tyler, ik blijf wel bij Tom of zo.’, zegt Faith die naar der haar kijkt. Tyler knikt, ‘ja is goed, is hij ook niet alleen.’, ik krijg bijna automatisch een glimlach op mijn mond. Dat mensen zo om iemand kunnen geven die ze amper kennen. Dan gaat de deur weer open en mag Tyler binnen, als ik de vertrouwde stem van Bill hoor smelt ik bijna. ‘kom maar.’, zegt hij en glimlacht, mij nog niet opgemerkt. ‘die zijn haar was funny dude!’, gilt Faith. Ik knik, ‘ja, zal wel, denk ik.’, ‘hé is er iets?’, ik schud van ‘neen’. ‘komop Tom, ik ken je dan niet echt maar ik zie het.’, ik zucht, ‘nou, die jongen, dat is Bill, hij is mijn br- ex, ja ik ben homo, maar ik heb hem laten zitten en hij is daardoor redelijk boos op me.’, verklaar ik.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.