Hoofdcategorieën
Home » Harry Potter » Lucius' terugkeer uit Azkaban. [Afgelopen] » [1] Draco
Lucius' terugkeer uit Azkaban. [Afgelopen]
[1] Draco
Zwijgend zaten Draco en ik in de inmiddels donker geworden woonkamer te wachten. Toen ik richting Draco keek zat hij doodstil, met zijn blik op oneindig voor zich uit te staren.
Zijn gezicht zag er moe uit, zijn normaal zo bleke huid had een grauwe tint gekregen en onder zijn ogen zater donkere wallen al teken van een slechte nachtrust. Mij gezicht kreeg een bezorgde uitdrukking terwijl ik hem zo onderzoekend opnam. Ook hij had onder Lucius' twee maanden lange afwezigheid geleden.
We hadden beiden geen idee gehad wanneer hij vrij zou komen uit de tovenaarsgevangenis Azkaban, we tastten totaal in het duister. Het zou maanden kunnen duren zelfs jaren, we wisten van niets.
Tot vanmiddag.
Vanmiddag had ik mijn emotionele dieptepunt bereikt, alles was me te veel geworden: Lucius' gevangenschap en afwezigheid, Draco's opdracht en de kans dat hem iets overkwam, alle gruwelijke gedachten hoopten zich op.
Ik had huilend met mijn gezicht in mijn handen verborgen op de koude, leren bank gezeten.
Draco had mij gesmoorde gehuil blijkbaar gehoord, wat absoluut niet de bedoeling was geweest, en kwam naar beneden.
Toen hij binnen kwam had hij een paar seconden zwijgend in de deuropening gestaan, totdat ik merkte dat ik niet langer meer alleen was.
Een tikje geschrokken keek ik op en haalde mijn gezicht uit mijn handen.
Zijn uitdrukking was een mengeling van geschoktheid, bezorgdheid en ergernis geweest. De bezorgdheid was te verklaren en de reden van zijn ergernis ook, hij vond dat ik me niet druk moest maken over zijn opdracht, maar de geschoktheid kon in de vinger niet op leggen.
Terwijl er een traan over mijn wang rolde besefte ik het me. Hij had me nog nooit zien huilen. Ik had het altijd vermeden dat hij het zag, het deed me altijd op een vreemde manier kwetsbaarder voelen. En dat was nou precies wat ik wilde vermijden al die keren.
Nadat hij me die paar seconden in de deuropening had bekeken, en besefte wat ik deed, was hij stil naar me toe gelopen en naast me gaan zitten.
Reacties:
wauw,super mooi geschreven
je geeft ook de familie Malfidus emoties: knap!
Omg, ik zou hier echt wel een melding van willen. Je schrijft echt mooi x
Oh wauwie,
Echt heel mooi geschreven!
En nu ga ik snel verder lezen
x