Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Tokio Hotel » Just Read it » 10. Broken Night

Just Read it

17 dec 2011 - 18:01

1100

0

190



10. Broken Night

Maar Tom wenkte dat ze stil moest zijn, want ik en Bill lagen al zowat te slapen. ‘’ik ga me nog even omkleden..’’ fluisterde Shari, en liep naar de badkamer. Even later kwam ze terug en kroop bij Tom in bed. Ze vielen bijna meteen in slaap. Bill werd wakker, van geschreeuw buiten. Hij keek op de klok, het was half 4 ’s nachts. Hij keek of de anderen ook wakker waren geworden, maar ze sliepen nog. Hij stapte uit bed, en liep naar het raam. Buiten waren er een paar jongeren van zijn eigen leeftijd aan het ruzie maken, hij zuchtte. ‘’het is ook altijd het zelfde hier..’’ mompelde hij. En liep naar de koelkast om wat drinken te pakken. Later, ging hij zich even aankleden, hij kon toch niet meer slapen, en ging maar even een wandeling door het hotel maken. Hij keek voor de zekerheid nog even of ik Tom en Shari nog sliepen, en ging de kamer uit. Hij liep de trap af. Hij zuchtte, het was doodstil in het hotel. Alleen de hotelmanager zat nog aan de balie, hij knikte vriendelijk. ‘’wat doe jij zo laat nog uit bed?’’ vroeg hij, Bill liep naar de balie. ‘’ ach, ik werd wakker van dat geschreeuw buiten..’’ de man zuchtte. ‘’ja, het is weer zover. De jongeren van tegenwoordig…’’ Bill keek hem raar aan. ‘’..ja..sommige dan..’’ voegde hij er nog aan toe, en glimlachte. Bill knikte, en liep verder. Er liepen nog een paar mensen rond, die hem begroette, hij knikte terug en zuchtte. Het was bijna 4 uur, zag hij op de klok, en liep nog even naar buiten. ‘’verdomme, gaat hij zich er nou ook weer mee bemoeien?’’ zei één van de jongens, die zag dat Bill naar buiten kwam lopen. Hij zuchtte. ‘’ook hallo Daniël…’’ Daniël keek hem raar aan. ‘’je voelt je echt geweldig hé? Oh kijk mij nou, ik ben een beroemde zanger!.. Tss, voor mij ben je nog steeds een sukkel..’’ Suste hij, Bill keek hem raar aan. ‘’Oh ga je nu de beveiliging er bij halen? Kan je het weer niet in je eentje af? Oh Tom help me toch!’’ zei Daniël, de andere jongens lachten. Bill negeerde ze, hij wist wel beter dan tegen ze in gaan. Er kwam een jongen naar voren lopen uit de groep, Bill kende hem ook natuurlijk, het was Andreas. ‘’hé Daniël houd je fucking bek nou eens dicht, je bent gewoon jaloers!’’ en hij groette Bill, en gaf hem de box. ‘’wat doe jij zo laat nog buiten? Wacht Sophie niet op je?’’ zei hij lachend, en vroeg of hij een stukje mee liep. ‘’nee, het is al uit…’’ zei Bill droog. Andreas glimlachte. ‘’dat werd tijd ook, al iemand anders op het oog?’’ Bill knikte. ‘’ja, heb al weer verkering..’’ Andreas lachte hard. ‘’meteen al weer iemand aan de haak geslagen hoor, gaat snel bij jou. ‘’ Bill lachte. ‘’ach ja… ze komt uit Nederland. ‘’ Andreas stootte hem aan. ‘’sexy hoor, die Nederlanders..’’ Bill lachte weer. ‘’ze is pas 13.. maar toch..’’ Andreas ‘schrok’ . ‘’zeg, je word toch geen pedofiel hé?’’ Bill keek hem aan, en grinnikte. ‘’nee, tuurlijk niet…’’ Andreas knikte langzaam. ‘’dit is tot nu toe jongste wat je hebt gehad?’’ Bill knikte. ‘’leeftijd maakt geen verschil, Andreas.. en jij? Heb jij alweer verkering? Of heb je nog steeds met Jessica? ‘’ Andreas knikte, en glimlachte breed. ‘’al bijna een jaar.’’ Bill glimlachte, ze liepen de hoek om, en waren alweer bij het hotel beland. ‘’na, ik ga weer naar binnen, het is nu half 5 geweest bijna. ‘’ zei Bill, de andere jongens waren ook al weer weg. Andreas knikte en gaf hem weer de box. ‘’ik zie je wel weer hé.. mazzel.’’ En hij liep ook weer verder, Bill ging naar binnen. Groette de man achter de balie weer, en liep de trap op. Hij deed zachtjes de deur open, en keek of we nog sliepen. Ik sliep al niet meer, ik was verschrikkelijk bezorgt om Bill, en was daarom ook heel blij dat hij er weer was. Ik glimlachte breed...

Bill glimlachte, en ging naast me op bed zitten. En gaf me een zoen. Ik glimlachte. En keek naar de anderen of die al wakker waren, maar ze sliepen nog. ‘’ ik ga even, bij onze kamer kijken, of zij nog slapen…’’ vroeg ik, Bill knikte. Ik stond op, trok pantoffels aan, me badjas, en liep naar onze kamer. Ik klopte zacht op de deur. ‘’binnen…’’ hoorde ik. Ik liep naar binnen, Samantha was wakker. Ze glimlachte. ‘’lekker geslapen?’’ en ze liep naar de koelkast voor wat eten. Ik ging op haar bed zitten, en keek naar de anderen, die langzaam wakker werden. ‘’ja jij?’’ vroeg ik kortaf, ze knikte, en wenkte of ik ook wat drinken wou, ik schudde me hoofd, en gaapte weer. Georg werd wakker. ‘’wa..hoi goeie morgen..’’ gaapte hij, en rekte zich uit. ‘’het geeft me een raar gevoel… volgens mij zijn jullie bedden zachter als die van ons..’’ zij hij nadenkend. Ik lachte. ‘’zijn de anderen bij ons ook al wakker?’’ vroeg hij, ik knikte. ‘’alleen Bill, die is ook al weer door het hotel heen geweest..’’ zei ik, hij knikte. ‘’oké..’’ ik stond weer op, de anderen werden ook al wakker. ‘’ik ga maar weer naar onze eigen kamer, het is nog vroeg, ik ga nog even slapen..’’ en groette ze, liep naar de andere kamer en liep naar binnen. Bill was ook al weer op bed gaan liggen. Ik trok me pantoffels en badjas weer uit, en ging naast hem liggen. Hij glimlachte. ‘’ik ga nog even slapen, ben nog moe..’’ zei hij, ik knikte. ‘’ik ook… weetje, wij gaan morgen alweer naar huis..’’ zei ik, Bill schrok. ‘’morgen..?’’ zei hij verbluft, ik knikte weer, nu langzamer, en keek naar Shari en Tom, die nog steeds sliepen. ‘’we worden morgenavond op het Station in Groningen opgehaald, dus moeten op tijd weg, rond 6 uur of zo..’’ zei ik, Bill keek nog steeds verbaast. ‘’maar, waarneer zien we elkaar weer?’’ ik zuchtte, en haalde me schouders op. ‘’ik weet het niet, we gaan nog wel, in augustus naar een concert van jullie, misschien… dat we elkaar daar kunnen zien..?’’ zei ik, Bill knikte heftig, maar toch steeds langzamer. ‘’maar.. dat duurt nog zo lang… dan zien we elkaar 3 maand niet!’’ ik zuchtte weer. ‘’ik weet het…’’ hij sloeg een arm om me heen. ‘’dan moeten we morgen maar goed besteden.’’ Ik glimlachte, en deed me ogen dicht. Het was rond 6 uur, en de anderen sliepen ook nog steeds, we gingen ook maar weer slapen…


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.