FanFic.nl

Please, be afraid.

Chapter 2. Afscheid

Esmé was bezig in de keuken. Ik had geen idee waarom want meestal bleef de keuken voor wat ie was. Ik keek rond. Emmet en Rosalie hingen op de bank, starend in het niets. Alice zat in de keuken met een papier voor zich. De anderen waren waarschijnlijk buiten, omdat dit huis geen andere ruimte beschikte. Esmé merkte mij op ‘ah! Je bent er al’ zei ze, ze probeerde vrolijk te doen en dat merkte ik.
Ik wist dat ze verging van pijn als ze de andere vijf alleen op pad liet gaan. Ik knikte en er werd een bord met eten in mijn handen geduwd. ‘Alsjeblieft, je zult wel honger hebben’ Nog altijd verbaasd keek ik naar het bord en bewonderde hoe ze toch altijd oplette wanneer ik moest eten. ‘Bedankt’ knikte ik en ik ging voorzichtig naast Alice zitten. Ze tekende iets, het leek op het huis waarin we nu zaten en ik zag dat ze helemaal geen gras, geen bomen en al helemaal geen auto had getekend, details die ze normaal nooit over zou slaan. En opeens wist ik waar we waren, een golf van misselijkheid ging door mij heen. We waren op de Zuid-pool. De plaats was een tweede optie naast Forks, een plaats waar nooit de zon kwam, en hun huid niet als diamanten glinsterden. Hier kwamen geen mensen dus zou niemand opmerken waarom hun lichaam goud was.

Reacties:

PeachyFull zei op 8 jan 2012 - 18:15:
Je MOET verder gaan
Het is té goed om te stoppen!

~Beetje laat gereageerd