FanFic.nl

Just Read it

11. misverstand

2 jaar nadat we Tokio Hotel in Hamburg hadden ontmoet, hadden we tijd zat voor elkaar en kwamen ze in Nederland voor een jaartje. Natuurlijk waren ze weg soms wel voor concerten maar dat was normaal ik hun wereld
maar op een zekere mooie zaterdag in augustus…

‘’ga je mee naar de stad?’’ vroeg ik, Bill schudde zijn hoofd. ‘’ik blijf vandaag even thuis, ik voel me niet zo goed.’’ Ik knikte en gaf hem een zoen. ‘’dan tot vanavond.’’ Ik belde Anna op om te vragen of zij kwam. ‘’ja is goed, ik moet toch nog naar de stad voor beltegoed zit al in de trein, ik zie je op het station!’’ en ik hing op. Ik zwaaide nog even naar Bill, hij glimlachte en ging op de bank liggen. Ik rende naar de bus die bijna wegreed en betaalde snel. Ik zocht een plekje in de overvolle bus. En ik zag Dillen in de bus zitten. Ik rende naar hem toe, want er ging bijna iemand op de lege plek naast hem zitten. ‘’Pff, kinderen van tegenwoordig.’’ Hoorde ik de vrouw. Dillen lachte. ‘’zeg, moet jij niet bij je Billie wezen?’’ ik schudde me hoofd. ‘’hij zit thuis, voelt zich niet zo lekker.’’ ‘’en wat ga jij doen dan?’’ ‘’naar de stad met Anna. ‘’ dillen keek om zich heen. ‘’waar is dat wijf dan?’’ ik lachte. ‘’ik ga haar nog ophalen van het station.’’ Hij knikte. En stond op. ‘’maar ik ga hier er weer uit hoor, veel plezier in de stad.’’ Ik zwaaide, en de bus reed verder. Later toen ik op het station was aangekomen, zag ik Anna al. ‘’Anna!!’’ riep ik. Ze zwaaide. ‘’waar gaan we eerst heen dan? Jouw beltegoed kopen?’’ ze haalde haar schouders op. ‘’kan, we kunnen ook eerst shoppen, ik heb tijd zat.’’ Ik knikte en we liepen naar de stad. We liepen naar de Mac Fiber. ‘’laat ik wat voor Bill kopen, hij is ook alweer bijna jarig ja..’’ Anna knikte, en liep naar de jongens kleding, en pakte er een vest van green Day tussen uit. ‘’is dit niet wat voor hem?’’ ik pakte het vest, en bekeek het van alle kanten. ‘’hm, eigenlijk best wel, ik bel wel even..’’ en pakte mijn mobiel, zocht het nummer van thuis, en belde. Na een halve minuut te hebben gewacht tot er werd opgenomen pakte Anna mijn mobiel af. ‘’hij is er vandoor, hij neemt ja niet op..’’ ik knikte, en pakte mijn mobiel weer en stopte hem in me tas. ‘’boe!’’ hoorde ik, en iemand pakte me schouders, ik schrok me dood. ‘’ whaa, hé Tom! ‘’ en shari kwam er ook achteraan huppelen. ‘’waar is mijn broertje?’’ ik rolde met mijn ogen. ‘’thuis, of tenminste ergens niet hier… hij zou thuis blijven omdat hij zich niet zo lekker voelde, maar we probeerden net te bellen, en er werd niet opgenomen..’’ Shari keek raar. ‘’zou hij.. naar dat wijf zijn?! Je weet wel..’’ ‘’Sophie..’’ voegde Tom eraan toe, Shari knikte. ‘’kan best eigenlijk..’’ ik knikte langzaam. ‘’waarom zou hij? Na al dat in Hamburg?’’ Anna keek verder de winkel in, ze volgde het toch niet. ‘’sowieso kers, kan hij niet snel iemand loslaten..’’ Shari knikte. ‘’net als jou, hij moest ja bijna janken toen die afscheid van je moest nemen ..’’ ‘’maar dat is alweer 2 jaar geleden zowat, en we hebben nu bijna 2 jaar.. en toch moet hij nog aan haar denken?’’ Tom dacht na. ‘’daar heb je een punt, vraag het hem zelf?’’ ik schudde me hoofd, en keek hem raar aan. ‘’waarom zou ik?’’ hij glimlachte. ‘’nou ja maakt niks uit, is het goed dat we straks naar jullie toekomen? Vanavond of zo?’’ ik knikte, en trok Anna mee de winkel uit. ‘’dat cadeautje kan die eerst wel op zijn buik schrijven.’’ Anna lachte. ‘’waar gaan we nu heen dan?’’ ‘’even naar de Mac Donald, ik heb een milkshake nodig..’’ ze knikte. En we liepen dus naar de Mac Donald, Shari en Tom waren ons gevolgd. ‘’we dachten, we gaan even achter jullie aan waggelen..’’ zei Tom, ik en Anna lachten. ‘’by the way, vertel dat verhaal nog eens, van dat je Bill ontmoette, ik vind dat altijd zo geweldig..’’ ik lachte, en we gingen aan een tafel zitten en ik begon te vertellen. ‘’en toen … oh wacht.’’ Ik voelde mijn mobiel overgaan. Het was Bill. ‘’ja? Allo, nee we zitten in de Mac met Tom en Shari..’’ ‘’hoe laat komen jullie weer dan?’’ vroeg hij. ‘’eh, ik denk dat we zo meteen richting het station gaan.. dus ik denk rond half 4 zo ongeveer.’’ ‘’oké, dan zie ik je dan wel weer, doei hou van je.’’ En hij hing op. ‘’dat klonk als hele droge humor….’’ Zei ik, Anna lachte. Ze keek op haar horloge en zag dat ze over 2 uurtjes thuis moest zijn. ‘’maar ga je snel nog even mee? Beltegoed kopen? Want ik ga zo weer naar de trein..’’ ik knikte en dronk mijn milkshake verder op. ‘’lopen jullie mee? Dan kunnen jullie meteen mee naar huis ja..’’ Shari knikte en at snel het laatste stukje hamburger op. Ze pakte haar jas, en stond ook op. We liepen naar buiten en gingen richting de winkel waar Anna beltegoed ging kopen. Later toen we weer klaar waren, liepen we naar het station om Anna weg te brengen. ‘’tot volgende week!’’ zei ik, en gaf haar een knuffel. Ze zwaaide, en stapte in de trein. Wij liepen met z’n drieën naar de bus en stapten in. Ik plofte neer op de bank, toen we eindelijk thuis waren. ‘’waar is me broertje nou dan?’’ vroeg Tom, en ging ook zitten, ik haalde me schouders op. ‘’weet ik veel.. zal even boven kijken. ‘’ en ik liep naar boven, samen met Shari. Tom was televisie gaan kijken. ‘’nee boven is hij ook niet..’’ zei Shari, toen we later weer naar beneden liepen. Tom keek nadenkend. ‘’waar zou hij nou zijn dan..’’ ik zuchtte, en schonk wat cola in voor ons alle drie. ‘’zou het niet weten..’’ ‘’hij zou toch niet zomaar weggaan zonder wat te zeggen?’’ zei Shari. ‘’ja inderdaad, Bill kennende zou hij wel bellen.’’ Zei Tom. ‘’maar sowieso, í¡ls hij weg zou gaan, waar zou hij heen moeten? Hij kent hier nog haast niemand.’’ Tom knikte. ‘’dat is wel waar..behalve …’’ ‘’ja?’’ vroeg ik. ‘’dat… Sophie bij haar ouders op bezoek is hier in…’’ ik had het al door. ‘’nee, dat zou hij toch niet doen? Naar Sophie gaan…? Dan is hij wel echt niet goed bij zijn hoofd.’’ Tom knikte weer. Ik drukte de televisie uit, en liep de gang op. ‘’wat ga jij nou doen?’’ en Tom leunde tegen de deur. Ik trok me jas aan. ‘’ik ga hem zoeken, ik weet waar Sophie woont, dus als eerste.. daar kijken.’’ Tom pakte ook zijn jas, en trok Shari mee. ‘’wij gaan mee..’’ toen we later in de straat van Sophie haar ouders waren, zag ik Bill zijn fiets al staan. ‘’hoe haalt hij het in zijn hoofd?’’ begon Tom en liep naar de voordeur…

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.