FanFic.nl

I Remember You (BK)

89

Bill en Bella, dat moment...



'Nou, ik moet gaan, hij is van jullie.' lacht ze en draait zich dan snel om. Teleurgesteld staar ik haar na, Selina's hoofdje komt uit boven haar schouder en ik glimlach haar kant op. Ze maakt een schattig geluidje, als ik lichtjes begin te zwaaien. 'Oh, wat is ze schattig!' Ik draai me tot de meiden en haal mijn acteer talenten uit de kast. 'Dat heeft ze geërfd van mij, dat lijkt me duidelijk niet?' Ze schieten in de lach en als een gentleman houdt ik de deur voor ze open. De 3 blonde dames krijgen een nerveuze blik op hun gezichten, waar ik spontaan om grijns. Ik hoor snelle voetstappen in de hal en zie nog een meisje op me afkomen. Waar komt zij nou vandaan? 'Hoi Bill.' Nog steeds glimlachend draai ik me tot haar en zie een meisje met bruin haar en zwarte meches. Ze lacht niet, ze heeft eerder een zelfvoldane blik op d'r gezicht. 'Hallo, kom er ook maar in.' Ik probeer niet uit mijn rol als enthousiaste rockster te vallen, maar dat gaat wat moeilijk.


Hoe langer ze blijft staan, hoe langer ik haar aanstaar, hoe bekender ze me voorkomt.


'Is er iets mis, Bill?' Ze krult haar lippen tot een grijns en stapt naar me toe.




Die ogen, Helderblauw...




Die lippen, met de Roze teint...




Het schoonheidsvlekje, net onder haar lip...




De ster, Aan de linkerkant van haar hals...




'M-...' Mijn adem stokt en ik voel mijn hart wild tekeer gaan, binnen in. Ik voel koud zweet over mijn rug, mijn handen die klam worden. Ik zet een stap naar achter en hoor plots gelach heel dichtbij. 'Wat is er loos broertje, je doet net of je een spook ziet.' lachend slaat Tom een arm om mijn schouder. 'Oh, nog een fan, welkom in onze kleedka...' Prompt stopt hij zijn zin en de arm om mijn schouder wordt zwakker. 'Is dit een blij weerzien, of niet jongens?' Ze lacht vrolijk en ik glimlach ietwat zenuwachtig Tom's kant op. 'Ehm..ja,...Mona.' mompelt hij en ik voeg er een klein lachje aan toe. Ze haalt haar schouders op en giechelt. 'Ik ontneem nog steeds jullie adem, wat grappig.' Ze slaat haar bruine haar naar achteren en een welm van vanille verspreid zich. Tom draait zijn hoofd weg en kijkt me doordringend aan.



Mona stapt binnen en ik kuch herstellend, van mijn trance. 'Tom,...' 'Ik weet het, kom nu maar gewoon.' en trekt me binnen.
Georg en Gustav kijken even verbaasd als ons en richtten hun blikken dan op ons. 'Dus...willen jullie wat drinken?' vraag ik het ijs brekend. 'Redbull, cola!' Ik open de koelkast en haal 3 flesjes cola en 1 Redbull uit. De blonde dames beginnen vrolijk te praten, en ik zak wat onderuit in de zetel, net als Tom. Bella die nog steeds rechtop staat, kijkt beduusd voor zich uit. Wat doet Mona, hier nou? En waarom kwam ze via de nooduitgang naar binnen, btw?









Ik kan er niets aan doen, maar die meid werkt me op de zenuwen. Ik ga tegen de muur staan en kijk naar de tweeling. Ik weet niet wat ik voelde toen ze haar naam zei. Verward, kwaad en teleurgesteld met haar verschijning. Is het raar dat de tweeling als een blok voor haar viel? Aan hun gezichten te zien, kunnen ze nog steeds hun ogen niet van haar afhouden. Misschien had ik toch beter met Alice naar de bus gegaan, deze confrontatie stond helemaal onderaan aan mijn lijstje to do. Mijn ogen glijden terug naar Miss Perfect. Ze speelt met haar bruine haren en werpt zo af en toe een blik op de klok boven de deur. Heeft ze misschien dringend een date, met een zwerm kwijlende hondjes? Het maakt me toch wel jaloers, op de een of andere manier. Ik dacht dat ik al blij mocht zijn, met wat ik ben. Maar ik kan niet aan haar tippen, en vooral niet met Tom. Zijn ogen laten haar geen moment los, zelfs niet om te slurpen van zijn blikje Redbull. Als je dacht dat Bill meer verstand had, peut! Die staart haar aan met bewonderende ogen, ik heb hem nog nooit zo zien kijken naar Alice. Ik wil denken dat het onschuldig is, maar ik ben nogal gevoelig op dit soort momenten. Dit voelt als bedriegen voor mij, maar dan met ogen, die haar haast uitkleden. Weer werpt ze een blik op de klok. Grijnzend haalt ze haar gsm boven en tikt er een paar keer op. Met een trotse glimlach stopt ze die in haar handtas en krabt aan haar haren. Waar is ze in godsnaam mee bezig?



De jongens staan op, drinken het laatste beetje op en Gustav klapt in zijn handen. 'Hebben de dames zin in een privé optreden?' Juichend staan ze op en strijkt Mona haar kleren recht. Minachtend bekijk ik de brunette en zie een vreemde blik in haar ogen oplichten. Haar helderblauwe ogen staan volgens mij donkerder, wat enkel illusie is. Ze wrijft in haar handen en grijnst naar een punt, waar de vuilnisbak staat. Ik volg haar ogen en zie enkel de doodnormale vuilnisemmer staan. 'Schat, ga je mee?' Ik kijk op in het lieve gezichtje en krijg een krop in mijn keel. Naar haar staart hij lustig, hongerig, haast kwijlend. En ik krijg enkel een puppy face, gepaard met een klein glimlachje, alsof ik enkel een vriendin voor hem ben. 'Natuurlijk, voordat je haar nog bespringt ook.' Ik stoot me af bij de muur en volg Bill op de voet. Hij neemt mijn hand vast en kijkt me schuldig aan.



'Jij hebt zo'n geluk dat Alice hier nu niet is.' en verlos me uit zijn grip. 'Bella, ik wist niet dat z..' begint hij, maar ik rol mijn ogen. 'Maar je geneert je totaal niet om haar even grondig te bekijken met die zak van een broer van je.' Ik loop stug door en voel tranen prikken. Ik vind het maar niets dat ze zich zo gedragen, het is enkel een blik, maar blikken zeggen genoeg in dit geval. Ik open de deur en zie dat de poetsploeg al in het werk gezet wordt. Een blinkend voorwerp trekt mijn aandacht en met mijn handen in mijn zakken, loop ik er rustig op af. Het driehoekje komt me bekend voor en ik zucht. Een gelukkige fan, heeft blijkbaar Tom's plectrum laten vallen. Ik draai me om en zie een blond meisje, dat Sienna heet. Ze glimlacht me lief toe. 'Ehm,..hoi,' Ik glimlach terug en beantwoordt haar zin. 'Ehm..Bella,...is er misschien iets aan de hand?' vraagt ze bezorgd. Vreemd kijk ik haar aan. 'Nee hoor, hoezo?' We draaien ons om en lopen naast elkaar door de ruimte heen. 'Je lijkt wat stiller dan ik me jou had voorgesteld.' Ik lach en sein met mijn hoofd naar achteren. 'Je mist het optreden.' Ze haalt lachend haar schouders op.



'Ik heb ze al gezien hoor, Tom heeft naar me gezwaaid en dat maakt mijn dag al goed genoeg.' Grijnzend kijk ik haar aan. 'Meen je dat serieus?' Ze knikt en toont me haar ringvinger. 'Mijn vriend heeft me ten huwelijk gevraagd, gister.' ze bloost licht en ik trek een open mond. 'Echt? Wel gefeliciteerd!' en knuffel haar spontaan. 'En nu kan mijn dag totaal niet meer stuk!' grinnikt ze als ze me loslaat. 'Ik heb wel nog iets.' en tover de plectrum tevoorschijn. 'Je verdient hem.' en leg die in haar hand. 'Tom's plectrum!' roept ze hyper en klemt het tussen haar vingers. 'Als ik jou was, zou ik hem wel goed verstoppen.' Ze knikt geniepig en lachend lopen we terug naar de jongens.


Mona hangt half over het hek, haar boezem wordt bloot, Bill wordt afgeleid, strompeld over zijn tekst, krijgt kippenvel, kijkt me aan.


Tom vergeet een akkoord, slikt zichtbaar, zweet parelt over zijn voorhoofd, zijn ogen brandend op haar.


Mijn mond hangt een stukje open en de brunette draait zich om. 'Zo trouw is hij blijkbaar niet.' lispelt ze met een pokerface. Ik wil haar in de haren vliegen, maar dat zal enkel in mijn nadeel vallen. Ik draai me om en zie hoe Sienna met open mond langs me kijkt. 'Hoe durft ze?' Ik negeer het en loop de zaal uit. Kleine traantjes rollen naar onder en snikkend loop ik de kleedkamer binnen. 'Jij Eikel!' roep ik uit en gooi het glas om, waar hij zonet nog uit dronk. Ik ga door mijn haren heen en zie Mona's handtas staan. Ik loop naar de deur en maak die op slot. 'Even kijken wat jou geheim is, feeks.' mompel ik terwijl ik haastig mijn tranen wegveeg. Meteen vind ik de Blackberry en ontgrendel hem. Ik klik verzonden berichten open en klik het laatste open.


'In deze koude winterdagen, is warmte alles wat je nodig hebt.
Ik zou maar rennen als ik jou was.'



'Wat is dit nou weer?' mompel ik en klik een ander aan.


'Op een mooie lentedag, gezellig met de familie picknicken in het park.
Ik zou het niet beter kunnen doen.'



Wat vreemd... Het zijn net stalker berichtjes die ze verstuurd. Zou ze echt zo ziek zijn? Ik hoor geluid op de gang en duw haastig omlaag. Misschien kan ik wel achterhalen, wie het slachtoffer is. Snel neem ik een servet en klad het nummer erop. De cijfers vloeien zo uit de pen, ik hoef zelfs maar 1 maal naar het scherm te kijken, het lijkt alsof ik dit nummer ken. Wat misschien absurd is. Snel vergrendel ik alles en leg de handtas terug op zijn plek. Ik ren naar de deur en draai die van het slot. Mijn gsm trilt en zonder opkijken neem ik op. 'Bella? Het is Simone!' ratelt de vrouw vrolijk. Op dat moment gaat de deur open en draai ik me om. 'Hey Simone, alles goed!' roep ik enthousiast en negeer Tom. 'Bella, kan ik even met je praten?' Ik leg hem het zwijgen op. 'Zie je niet dat ik bel!' werp ik hem giftig toe. Hij rolt zijn ogen en ik richt me tot Sienna en de andere meisjes, Mona EXclusief!



'Meiden, ik moet gaan, het was leuk jullie te leren kennen! Nog veel geluk Sienna!' en knipoog voordat ik wegloop. 'Bella!' bromt Tom en houdt me tegen. 'Laat me los wil je!' mompel ik zacht en ruk me los. Kwaad kijkt hij me aan, maar met opgeheven hoofd loop ik de gang op. Ik hoor gegil en kijk verbaasd om me heen. Ik duw de nooduitgang open en hoor gehuil, getier,... 'Ehm, Simone, ik bel je straks eens terug goed?' zeg ik snel. Ik leg af en loop om. Een warmtegloed omringd alle mensen en fans. 'Wat is dit?' Ik voel nog steeds het stukje servet in mijn hand en ik kijk ernaar.

'519-419-0678' mompel ik in trance. Is het Tom's nummer? Of misschien Bill?

Ik haal mijn gsm tevoorschijn en typ blindelings het nummer, 1 match.

Alice


'WAT?' Geschrokken begin ik te duizelen en wankel naar de muur, dat kreng stalkt mijn vriendin? Dit is onmogelijk!


Een vreemde geur dringt mijn neus binnen en doet me meteen rechtop staan. 'Het lijkt wel of er...' Ik loop verder de hoek om en krijg een angstig gevoel, naarmate ik weet wat er zich verder bevind.
Grote vlammen welmen op en mijn ademhaling stopt abrupt. 'OMG!' De tourbus brand hevig en honderden fans stormen erop af. 'ALICE!' gil ik panisch en begin te schudden. 'Tom,...Bill..' Ik draai me om en ren naar binnen. Als ik de hoek omloop hoor ik zacht gefluister en zie de wc deur open staan. Ik probeer mijn adem onder controle te krijgen en loop erop af. Ik zie Tom tegen de muur en Mona staat voor hem. Ze praten maar ik kan niet verstaan wat, plots drukt ze haar lippen op de zijne en staar ik dwaas voor me uit. Waarom duwt hij haar niet weg? Ik hoor mezelf zacht snikken, als ik zie hoe hij z'n ogen sluit. 'Dit meen je niet, Tom...' en ik loop naar achteren. De meisjes komen net de kamer uit en ik barst in huilen uit. Ze kijken me verbaasd aan en haastig druk ik ze aan de kant. 'GEORG!' tier ik en trek hem wild recht uit de zetel.


'Bella? Wat is er?' Gaat het?' ik huil harder en kom niet uit mijn woorden. 'Alice...tourbus..' snik ik en trek hem mee. De deur gaat weer open en Tom komt erin. 'Bella, doe eens rustig.' roept hij uit en grijpt me beet bij m'n schouders. Meteen haal ik uit en raakt mijn hand zijn wang met een harde klap. Geschrokken kijkt hij me aan en neemt Georg me bij hem vandaan. 'De bus staat in BRAND jij IDIOOT! Alice zit erin, Selina-Kay zit erin, dus vraag me niet om RUSTIG te blijven, Ik HAAT je!' tier ik hysterisch en richt me tot Georg. 'W-wat?' Bill stormt de kamer uit, gevolgd door Georg, die me meetrekt.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.