FanFic.nl

I Remember You (BK)

90

Ik begin harder te huilen en ruk me los uit Georg's greep, waarop hij me meteen weer vastgrijpt. 'Hier blijven Bella.' zegt hij hard en slaat zijn armen om me heen. 'Alice is daar...ze is daar..' snik ik en hoor politiewagens, brandweerwagens, ambulances, in de verte. Bill rent erop af, en wordt door de security teruggetrokken. 'ALICE, ALICE!' gilt hij panisch en slaat wild om zich heen. 'Mijn vriendin,...Mijn dochter is daar!' roept hij kwaad en probeert los te komen, wat onmogelijk is bij getrainde beveiligings mannen. Wie heeft dit gedaan? En waarom?


Bill's ogen tranen en snikkend vecht hij door. 'Laat me los! Ik moet gaan!' snikt hij en een vuist raakt Saki recht in het gezicht.
Hij komt los en zet het op een rennen. 'BIll!' Roept Tom en schiet ook maar eens in actie. Hij bereikt de vlammende deur en wordt wild terug geduwd door de brandweermannen. 'Ga terug, dit is te gevaarlijk!' Hij schud zijn hoofd en grijpt een man bij de kraag. 'Haal mijn vriendin eruit, mijn kind is daar, IK WIL NAAR BINNEN!' David merkt Bill op en Tom haalt zijn broer terug. 'Verdomme, Bill, ben je niet goed bij je hoofd?' en geeft hem een tik tegen zijn hoofd. 'Mijn leven...mijn leven is b-binnen, alles i-is binnen, T-Tom.' snikt hij hopeloos en slaat kwaad op hem neer.


Ik hoor plots gezucht naast mij en zie Mona staan. Ze kijkt met grote ogen op de bus neer. Niet geschrokken of bang, eerder...gefascineerd. Ik kijk haar vreemd aan en ze glimlacht. 'Tragisch hé?' Georg laat me langzaam los en richt zich nu ook tot haar. 'Hoe blijf jij zo rustig?' kermt hij met een trillende stem. 'Ik ken de personen die erin zitten niet.' en halt haar schouders op. Ik snuif en staar haar aan. Ze heeft Tom gekust, en hij had er niets op tegen....helemaal niets. Tranen wellen op en ze kijkt me grijnzend aan. 'Gaat het?'


'Waarom stuur jij die berichten naar Alice?' vraag ik hees. Ze kijkt me verrast aan en Georg fronst zijn voorhoofd. 'Waarover heb je het Bella?' mompelt hij. 'Dus je weet ervan af,...' lacht ze en strijkt een lok achter haar oor. Een naar gevoel bekruipt me en ik zie nog steeds de vlammen opduiken.

'In deze koude winterdagen, is warmte alles wat je nodig hebt.
Ik zou maar rennen als ik jou was.'


De woorden dringen tot me door en ik duw Georg wat verder van me af. Dit kan niet waar zijn. Ze grijnst breed en kruist haar armen.
'Heb...heb jij de bus...' mompel ik stil. Ze giechelt en laat mijn handen trillen. 'Jij...ziek mens.' Als mijn ogen vuur konden schieten. Ik loop op haar af en geef haar een klap in haar gezicht. Ze slaat me van zich af, maar dat weerhoudt me helaas niet. Ze probeert Alice te vermoorden om Bill voor zich te krijgen! 'Jij KRENG!' gil ik huilend en begin harder op haar te slaan, ik schop waar ik kan en voel een harde ruk aan mijn armen.


'WAAR BEN JE IN GODSNAAM MEE BEZIG?' Ik kijk in het woedende gezicht van Tom en begin te huilen. 'Laat me los..ze heeft de bus..ze heeft hem in brand gestopt,' snik ik, maar hij wordt als maar kwader.
'Hou toch eens op, het is niet omdat je haar niet mag, dat je zo'n dingen moet denken Bella!' en schud me door elkaar. Ik schud mijn hoofd en kijk Georg hopeloos aan. 'Tom, laat haar los wil je.' en haalt me van hem vandaan. 'Selina is eruit!' gilt Gustav en wijst in de verte. Een kleine glimlach vormt zich op mijn gezicht als ik zie hoe Bill haar stevig tegen zich aandrukt en ongecontroleerd begint te huilen. Ze worden naar ons toegebracht en hij streelt met zijn vinger over haar gezicht. 'W-waar is..mama?' fluistert hij haar toe. Mona grinnikt en kijkt op Selina neer. 'Wat is er zo grappig?' sist Georg haar toe. Op dat moment klinkt er een harde knal en vliegen er brandende stukken in het rond. Selina huilt luidkeels en in Gustav's armen en Bill staart naar het tafereel. 'Alice..' fluistert hij zonder emotie.


Hij gaat opstaan en Georg's tranen rollen ver zijn wangen. Hij geeft Mona een duw en kijkt haar dreigend aan. 'Als ze het niet heeft overleefd, ... dan zweer ik je..' begint hij dreigend, Bill draait zich om en kijkt Mona leeg aan. 'Wat..wat zegt hij Mona?' verward kijkt hij haar aan en haalt ze haar schouders op. 'Ze heeft het niet overleefd.' zegt ze glimlachend en Tom kijkt haar ongelovig aan. 'Dus kies je nu voor mij? Of eh..' gaat ze vrolijk door.

Ehm..timing Mona...Mijn ogen worden zo groot als schoteltjes en Bill stapt op haar af. 'Dus...jij hebt dit gedaan?' Ze schuifelt naar achter en tuit haar lippen. 'Voor je eigen bestwil Bill.' Bill zucht en even lijkt het of hij het hierbij laat. Van het ene op het andere moment slaan zijn vuisten op haar neer. 'JIJ MOORDENAAR!!' gilt hij uit en geschrokken kijk ik hem aan. 'Bill hou op!' roep ik bang als ze neerzakt op de grond. Hij blijft slaan en Tom grijpt hem bij z'n kraag. 'Jij KRENG! Je hebt m'n leven verwoest!' huilt hij agressief en probeert haar verder te raken met zijn zware boots. Kreunend ligt ze op de grond en bloed straalt op haar huid. 'Bill, stop!' roep ik en duw hem van haar af. Hij valt neer op de grond in Tom's armen en begint nu op hem te slaan. Met trillende handen veeg ik haar haren weg en zie hoe ze haar ogen half opent. Dit is niet goed Bill... Verschillende diepe kervingen op haar gezicht, veroorzaakt door Bill's ringen bloeden hevig.



Ik raak Tom's neus, waardoor hij me meteen loslaat. 'Fuck, Bill.' kermt hij pijnlijk, maar het kan me niets schelen. Mona zal boeten, al wordt dat het laatste wat ik doe. Ik spartel omhoog en zie hoe ze levenloos op de grond ligt. Is ze dood? Ik loop naar achter en ren terug naar de bus. De bus is al half geblust en ik zoek rond. Ze kan er gewoon niet inzitten, dat kan niet! Ik loop om en hoest de vuile lucht weg. 'Ga daar weg!' hoor ik achter me, maar ik luister niet en ren door de rook heen. 'Alice?' gil ik. Een bank uit de ontspanningsruimte ligt omgekeerd op de grond en een blinkend voorwerp wekt mijn aandacht. Het is een robijntje. Ik weet niet hoe snel ik door het puin ren en de zetel opneem. Ik hoor gekreun en begin te huilen van geluk.


'ALICE, Hou vol!' roep ik en druk mijn lichaam er tegen. Uiteindelijk kantelt hij over en zie ik haar hoesten. 'Lieverd!' Ik kniel neer en trek haar voorzichtig overeind. 'Bill,..' Haar hele lichaam is zwart, ze hangt vol bloed en ze piept gevaarlijk. Ik wrijf haar haren naar achter en ze begint haar ogen te sluiten. 'Liefje, blijf hier, blijf wakker.' smeek ik. Ze glimlacht en drukt haar hoofd tegen me aan. 'I-Ik hou v-van je..' fluistert ze hees, een straaltje bloed komt uit haar mond en huilend trek ik haar op. 'Alice, alsjeblieft...' Ze rilt en laat haar lichaam slapper en slapper worden. Ik krabbel overeind en neem haar op.

'Schat, je moet volhouden.' snik ik en probeer uit de rook te komen. Haar armen laat ze naast zich hangen en ik loop om de bus. Rennend kom ik uit de rook en zie Tom's ogen groot worden. Een paar ambulances rijden dichter en huilend geef ik hun het levenloze lichaam. 'Help haar, alsjeblieft.' Een man knikt en ik voel 2 armen om me heen. 'Ze ..k-kan me niet achterlaten..., ze mag niet.' Ik draai me om en verstop mijn hoofd in de armen van Georg. 'Ze zal haar best doen Bill, dat weet ik zeker, ons laat ze niet achter.' Ik hoor zijn stem trillen en ontroerd sluit ik mijn ogen.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.