FanFic.nl

Another fight against evil - complete

Hoofdstuk 29: Een aanvalsles van Krinkel

“Het eerste dat ik je ga leren is een aanvalsspreuk. Het is een spreuk dat erg handig kan zijn in verschillende situaties. Je schakelt je tegenstander er volledig mee uit zonder hem te vermoorden.”�
“Hoe kan dat dan?”�
“Het is een verlammingsspreuk en hij gaat als volgt”�: Krinkel opende een klein kistje waar een kever in zat met twee horens op zijn kop. Het kwam op Krinkel afgelopen op zijn vier kleine pootjes maar voor hij een defitge aanval kon starten spoot er een rode straal uit Krinkels toverstaf toen die 'Paralitis' riep. Het kevertje werd op zijn rug geworpen en bleef doodstil liggen terwijl zijn rode oogjes angstig heen en weer bewogen.
“Zo, nu is het jou beurt, het is belangrijk dat je de nadurk legt op de eerste i.”�
Sam haalde diep adem en nam zijn toverstaf tevoorschijn. Krinkel knikte hem bemoedigend toe en liet een tweede hoornkever los. De kever richtte zijn rode oogjes op Sam en liep zo snel zijn kleine pootjes hem dragen konden op hem af, wat eigenlijk best wel snel was. Sam riep 'Paralitis' maar er gebeurde niets. Het beestje had nu het einde van de tafel bereikt en sprong naar Sam's gezicht. In een instict hief Sam zijn hand op en de twee hoorns boorden zich in zijn handpalm. Sam schreeuwde het uit van de pijn. Krinkel keek hem bezorgd aan en liep naar hem toe. Hij verwijderde het beestje (en verlamde hem omdat hij nog eens wou aanvallen) en keek toen aandactig naar de wond. Er kwam redelijk veel bloed uit de gaatjes en Krinkel zwaaide met zijn toverstaf zodat het bloeden stopte. Toen liet hij twee druppels van een gele vloeistof in de wondjes vallen en draaide een verband rond Sam's hand. De vloeistof brandde verschrikkelijk en Sam moest zich inhouden om niet weer te gaan schreeuwen.
“Er zit gif in hun hoorns,”� legde Krinkel uit. “Het kan zijn dat het tegengif een beetje brand, maar dat is een goed teken, dan weet je zeker dat het werkt.”� Sam keek hem aan 'een beetje brand? Het brand verschrikkelijk hard!' dacht hij. Maar hij zei niets, hij wou niet als een zwakkeling overkomen. Krinkel glimlachte lichtjes naar hem een liet een derde kever los. Eventjes schoot de gedachte door Sam's hersenen waarom Krinkel in hemelsnaam gifte krekels gebruikte voor dit maar hij vergat dat snel toen de derde kever snel op hem af kwam lopen. Sam wou niet weer twee hoorns in zijn huid krijgen en na een fractie van een seconde lag het beestje roerloos op de grond. “Wauw, dat was fantastisch, ik heb er zelf een hele tijd over gedaan voor ik zo'n beestje kon verlammen, nu goed, het volgende dier, deze zijn iets groter maar niet gevaarlijker.”�
Krinkel liep naar een grote bruine kast die bijna de hele rechterwand van de kamer innam en opende hem. In de kast stonden allerlei dozen, potjes, kistjes en aquariums waar allerlei vreemde dieren in zaten. Krinkel gleed met zijn vinger langs de verschillende dozen, potjes, kistjes en aquariums tot hij had gevonden wat hij gezocht. Met een “Aha, hier is het,”� haalde hij een doos uit de kast en zette hem op tafel. Hij opende de doos en er kwam een dier tevoorschijn die je het best kon beschrijven als een kruising tussen een egel en een pad. Al leek het meer op een pad dan een egel. Sam besloot voor zichzelf dat het een pad was met stekels. Toen Krinkel met zijn hand in de doos kwam rolde het beestje zich onmiddelijk op in een bolletje maar de stekels deerden Krinkel niet en hij haalde het beestje zonder probleem uit de doos. Hij zette het op tafel en hield het nog even vast terwijl hij tegen Sam zei: “Deze glippen zeer snel weg, dus als ik hem loslaat moet je onmiddelijk de spreuk uitspreken. Het is redelijk moeilijk om zo'n beestje weer te pakken te krijgen, dus doe je best wil je.”� Sam slikte, deze mocht echt niet mislukken. Maar door de druk spoten er enkel een paar rode vonkjes uit zijn toverstaf in de plaats van een krachtige straal en het dier glipte weg en sprong van de tafel om direct naar de deur te lopen die gelukkig op slot zat. Sam keek Krinkel verontschuldigend aan.
“Het is niets, het is niets, maar help me wel om hem terug te vangen ok? Ik zal proberen een verlammingsspreuk uit te spreken, maar bij deze diertjes werken die redelijk snel uit dus ik zou graag willen dat je er dan onmiddelijk een doos overheen zet, goed?”� Sam knikte en pakte de doos van de tafel. Het beest had ondertussen heel de kamer al doorgelopen op zoek naar een uitgang en kon Krinkels spreuken gemakkelijk ontwijken. Krinkel had het beestje bijna in een hoek gedreven en probeerde het terug te verlammen maar het beestje schoot tussen Krinkels benen door en huppelde vrolijk verder, op zoek naar een uitgang. Krinkel vloekte en liep het beestje terug achterna. Nog een paar minuten verstreken voordat Krinkel hem weer in een hoek kon drijven en verlammen. Sam stond vlak achter hem en toen het beestje niet meer bewoog zette hij de doos erover heen. Krinkel schoof er een deksel onder en zette de doos in de kast, vijf seconden later hoorde je dat het beestje al uit zijn verlamming was.
“Goed, laten we maar een ander beest nemen, eentje dat wat minder actief is.”�
Krinkel haalde een andere doos uit de kast tevoorschijn waar een roodkopje uit tevoorschijn kwam. Hij zwaaide dreigend met zijn knuppel maar Sam ontweek hem handig en na drie pogingen kon hij hem verlammen.
“Oké, goed, dit was het dan voor vandaag, je hebt de spreuk al half en half onder de knie, wat zeer bewonderenswaardig is, ik had met deze les gehoopt dat je al wat rode vonkjes kon laten verschijnen, maar een echte straal, dat had ik niet verwacht, proficiat. Oefen nog wat op de spreuk en dan zien we elkaar volgende week terug op dezelfde plaats, en hetzelfde tijdstip.
Sam bedankte de professor en liep de deur uit. Hij zei maar niet dat hij de spreuk eigenlijk al had ontdekt en hem samen met Fred, George en Leo soms wel eens oefende. Je kon nooit weten wanneer hij te pas kwam. Ook de spreuken expelliarmus en protego hadden ze zichzelf aangeleerd. Ze hadden alle drie de spreuken van Bill die, na het visioen van Sam, had besloten om de jongens een paar handige spreuken te leren voor als het visioen werkelijkheid zou worden.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.