FanFic.nl

Living with One Direction [PAUZE]

Hoofdstuk 21

Niall
“Sophie luister nu gewoon eventjes!”� Ze bleef staan.
“Het is niet wat je denkt…”�
Ze opende haar mond om een antwoord te geven.
“En laat me uitpraten!”� Ze sloot haar mond weer.
“Milou had al langer een boon voor Harry, dat wisten wij allemaal. In het begin vond ze het niet erg dat Harry een vriendin had, ze leek haar er bij neer te leggen. Maar ineens begon ze buiten de optredens met hem te flirten, hij duwde haar telkens weer weg. Maar ze bleef hem lastig vallen. Harry was het op een bepaald moment zelfs zo beu dat hij aan de manager vroeg om haar te ontslaan maar ze is onze beste danseres en ‘puberale liefdesproblemen’ waren niet genoeg om iemand te ontslaan. Op een gegeven moment was het zelfs zo erg dat ze bij mij en Harry in de jacuzzi sprong en Harry probeerde te verleiden door met haar borsten voor zijn gezicht te zwaaien. Harry werd toen echt kwaad ‘Laat me nu eens eindelijk met rust! Ik moet je niet! Ik heb al iemand en met je borsten zwaaien gaat echt niet helpen! Ik heb geen interesse ok? Ik ben gelukkig met degene waarmee ik nu samen ben dus ga weg een laat me met rust!’ dat heeft hij letterlijk gezegd. Maar in plaats van dat Milou weg ging begon ze hem ineens te kussen. Harry had haar meteen weggeduwd en was woest uit de jacuzzi geklommen. Toen deed ze een tijdje niets meer en Harry dacht dat hij van haar af was. Maar toen kwam ze met een verhaal op de proppen dat het haar speet en dat ze het nooit had mogen doen en dat ze een glaasje te veel op had en nog wat van die zever. Maar je kent Harry, altijd het goede in de mensen proberen te zien dus hij stemde toe om met haar een privé-gesprek te hebben in het parkje van het hotel. Toen hij daar aankwam liep Milou direct op hem af.
“Het spijt me zo Harry, ik ben echt te ver gegaan. Ik weet niet wat er met me scheelde, ik heb me echt misdragen. Maar ik wil onze vriendschap niet kwijt.”� En nog wat van die zever. Ik had Harry gevolgd omdat ik het hele zaakje niet echt vertrouwde. Maar het leek alsof Milou het echt meende en ik wou weer teruggaan naar het hotel maar toen vloog Milou hem om de nek en begon hem te zoenen. En blijkbaar had ze ook een paar fotografen gebeld want die waren er precies overal. En ja, de gevolgen zijn duidelijk. En ik zweer je dat dat de waarheid is. Ik sliep bij Harry op de kamer en hij keek elke avond via ons balkon naar de sterren. Hij heeft me jou ster zelfs laten zien. Hij sliep met jou briefje onder zijn kussen en hij had die smurf altijd bij hem. Hij houd echt superveel van je. En het was echt allemaal Milou haar schuld. Dat zweer ik je op papa’s graf.”�
Ze keek me een tijdje aan zonder iets te zeggen.
“Ik moet het eventjes laten bezinken.”�
Ik knikte en ze liep weg. Ik haalde mijn gsm boven en stuurde een sms naar Harry.
‘Ze heeft naar me geluisterd, ik hoop dat ze het nu gelooft’
‘Ik ook, bedankt buddy’

Harry
Ik zat bij Niall thuis een spelletje Mario Kart te spelen op zijn Wii. Plots kwam Sophie aarzelend de trap afgelopen. Die wou me waarschijnlijk nog altijd niet zien.
“Goed, dan ga ik maar weer hè Nialler, en de volgende keer maak ik je in.”�
“Dat zullen we nog wel eens zien, tot ziens Hazza.”�
Ik wou rechtstaan en mijn jas pakken maar Sophie hield me tegen. “Harry, wacht.”�
Ik keek haar aan. Ze staarde naar haar schoenen. “Ik heb met Niall gepraat,”� zei ze.
Ik wisselde een blik met Niall en hij keek me grijnzend aan.
“Kan ik je eventjes spreken?”� Ik ging terug zitten en Niall verliet subtiel de kamer. Sophie zette zich, een eindje van mij vandaan, ook op de zetel maar keek me nog altijd niet aan. Ze prutste met haar handen terwijl ze haar uitleg begon.
“Ik, het spijt me,”� fluisterde ze. “Het spijt me dat ik je niet geloofde en dat ik dacht dat je me had bedrogen, het was gewoon, ik zag die foto en alles blokkeerde. Ik kon het gewoon niet geloven dat je zoiets bij mij zou flikken zeker niet na wat je gezegd had de dag voor je vertrok. Ik…”� “Sssssht.”� Ik ging wat dichter bij haar zitten en legde mijn wijs- en middelvinger op haar lippen. Toen plaatste ik mijn vingers onder haar kin en draaide haar hoofd zodat ze me aankeek. “Het is goed, ik begrijp je wel,”� zei ik en drukte mijn lippen op de hare. “Ik heb je zo gemist,”� fluisterde ik tegen haar lippen. Ze sloeg haar armen om me heen en ik drukte haar stevig tegen me aan. “Ik jou ook,”� fluisterde ze in mijn oor.
“Ik heb eens de sterren proberen te tellen en het is inderdaad onmogelijk.”�
Ze keek me weer aan en glimlachte. “Ik heb jou foto ingekadert.”� “Echt?”�
“Ja, hij staat op mijn nachtkastje, zo kan ik elke avond naar jou kijken voor ik in slaap val.”� “Oh, dat is superlief!”� “Het spijt me echt.”� “Het geeft niet, we praten er niet meer over, goed? We doen alsof er niets is gebeurd.”� Ze knikte. “Ik hou van jou,”� zei ik.
“Ik ook van jou Hazza.”� Ze drukte een kus op mijn lippen en ik gleed met mijn tong over de hare. Ze liet mijn tong binnen en ik sloot mijn ogen om te genieten van de kus.
“Kom, ik wil je iets laten zien,”� zei ze toen ze de kus verbrak. Ze stond recht en trok me van de zetel. Braafjes volgde ik haar de trap op zonder haar hand los te laten. We gingen binnen in haar kamer en mijn blik werd direct naar haar poster/foto muur getrokken. Er hing een poster van ons tussen en ik moest lachen. Ze volgde mijn blik en glimlachte.
“Die zat bij de Joepie van Eline,”� verklaarde ze. “En ik vond jou er wel schattig op staan.”�
Ik liet mijn ogen over de ander posters en foto’s glijden en zag dat de foto van onze boom er ook tussen hing, net als een foto van ons twee te samen. Er hingen ook een aantal foto’s van haar en Niall toen ze klein waren en de groepsfoto van in het pretpark vorig jaar waar we opstonden met een Vampier en een Weerwolf. “Kom,”� zei ze. Ik draaide me om en zag haar op het bed zitten met een schoendoos in haar handen. Ze klopte op de plaats naast haar en ik ging braafjes naast haar zitten. In de schoendoos zaten allerlei oude foto’s en na eventjes rommelen haalde ze er een foto uit waar ik en zij opstonden toen we nog klein waren. We hadden allebei een muts, dikke jas, handschoenen en een sjaal aan en stonden naast een sneeuwman, elk aan één kant. “Schattig hè?”� “Inderdaad! Ik herinner me het echt niet.”�
“Ikke wel, ik weet nog dat je helemaal in paniek was omdat we geen wortel hadden voor zijn neus. Mijn papa is er toen speciaal nog één gaan kopen.”� Haar stem stierf weg en ze wendde haar hoofd af. Ik legde een arm rond haar schouder en drukte haar tegen me aan. Ik wreef met mijn hand over haar arm en drukte een kus op haar kruin. “Gaat het?”�
“Ja, het is gewoon, ik mis hem.”�
“Dat is normaal.”�
“Hij maakte altijd warme chocolademelk met zelfgemaakte koekjes in de winter. En hij kon prachtige verhalen verzinnen. Elke avond zoog hij er zo eentje uit zijn duim en hij stopte altijd op een spannend moment zodat ik en Niall altijd moesten wachten tot de volgende avond op het vervolg. We sliepen toen nog in één kamer en we verzonnen altijd zelf een einde, maar we hadden het nooit goed.”�
“Ik weet nog dat hij altijd mee voetbalde met ons en dat wij hem als kleine kleutertjes altijd aanvielen. Jij en de andere meisjes zaten dan altijd kransen te maken met madeliefjes.”�
“En toen hij op een dag een hond mee had genomen die hij had gezien in het asiel. En we mochten hem niet houden van mama dus besloten we om hem met zen allen te adopteren en elk om de beurt een weekje in huis te nemen.”�
“Haha, ja, en uiteindelijk bleek dat we te jong waren om zo’n dier te verzorgen en heeft de mama van Liam hem aan Mevrouw Xanders gegeven.”�
We haalden nog een tijde herinneringen op over haar vader tot mijn mama belde.
“Hej Harry, waar blijf je schatje?”�
“Ik zit nog bij Sophie en Niall.”� Sophie gebaarde dat ik gerust kon blijven eten. “Is het goed dat ik hier blijf eten?”�
“Als je dat echt wilt.”� “Oké, bedankt mam!”� “Tot vanavond dan en niet te laat thuis hè.”�
“Nee mam, tot straks.”� “Tot straks.”� Ik legde mijn telefoon af en Sophie schonk me een grijns. “Het is mijn beurt om te koken en jij gaat me daarbij helpen.”�
“Aha, dus je hebt gewoon gevraagd of ik bleef eten zodat ik je kon helpen in de keuken.”�
“Eigenlijk wel, maar met jou is gewoon veel gezelliger.”� “Dat kan ik niet ontkennen. Wat staat er op het menu?”� “Spaghetti!”� “Jammie!”�

Reacties: