FanFic.nl

I Remember You (BK)

94

Fluitend neemt hij de toiletzak op en propt die in de koffer. Grinnikend trek ik m'n schoenen aan en neem Selina-Kay op die tegen mijn been aan zit te leunen. 'Ben je moe schat?' Ze drukt haar hoofd in mijn hals en geeuwt openlijk. 'Kom, snel weg hier!' roept Bill uit en wacht ongeduldig bij de deur. 'Hebben we haast?' Hij knikt schattig en neemt mijn hand. 'We gaan naar huis, samen.' fluistert hij in mijn oor, waarna hij een kusje op mijn oorschelp drukt. Ik knik en volg hem aan de hand, het ziekenhuis uit. Hij heeft er ook voor gezorgd dat we geen last krijgen van paparazzi, of toch David. Ik heb er nu al helemaal geen behoefte aan en Bill nog minder.


Na die keer in het park, is hij wat meer op z'n hoede. Dat waren de eerste foto's van Selina en meteen verscheen ze in alle boekjes die je kon vinden. Je kon er zo een plakboek mee vullen. Het stoorde hem duidelijk dat ze zo in de kijker stond en nog steeds staat. Ik open de deur en probeer Selina in de kinderzit te plaatsen. 'Mamaaa...nee!' Ze protesteert hevig en zuchtend kijk ik naar haar betrokken gezichtje. 'Liefje, in de auto kan je niet bij mama zitten.' probeer ik haar duidelijk te maken. Ze zet het op een huilen en maakt grijphandjes. 'Bill.' Hij komt meteen en haalt haar er even uit. Ze trapt en slaat, waar Bill langzaamaan genoeg van krijgt. 'Selina!' roept hij streng.


Ze kijkt hem aan met betraande oogjes en jammert enkel nog kleine brabbelende dingetjes. Ze wrijft in haar oogjes en kijkt me aan. 'mama..' en maakt een pruillipje. Ik wrijf over haar haren en druk er een kusje op. 'Ga je nu flink in de auto zitten?' Ze knikt en Bill kust haar neus. 'Allee, flinke meid.' Hij stopt haar zelf in de zit en klikt haar vast. Hij sluit de deur en kijkt me opgelucht aan. 'Dat ging...vlot.' Ik grinnik en sla mijn armen om hem heen. 'Goed gedaan papa.' Hij grijnst en drukt een kus op mijn lippen. 'Dank je.' en wrijft over mijn rug heen. 'En nu naar huis!' roept hij plots. Lachend stap ik in en houd Selina in de gaten via mijn spiegel. Ze staart uit het raam met flitsende oogjes, alsof er nooit iets gebeurd is.


Thuis staat er een taart op tafel en krijg ik een knuffel van Bella. 'Welkom terug!' Ik draai me tot Bill en zie hoe hij naast Tom in de sofa ploft. Even later schuiven we aan tafel en zet ik Selina op mijn schoot. Ik neem wat slagroom op mijn vinger en happig zuigt ze eraan. Zodra alles eraf is, geeft ze een gil en kijkt glimlachend naar het stuk taart op m'n bord. Tom volgt het met veel plezier en brengt met zijn vinger slagroom op haar neus. Lachend haalt ze die af stopt haar handje in haar mond. 'Een slagroom liefhebber dus.' verklaart Bill.


Ik grinnik en zet haar over naar Tom, die haar wel bezig houdt. Terwijl Bill afruimt en mij verplicht te blijven zitten, glijden mijn ogen naar Bella en Tom. Ze spelen lachend door met Selina te plagen. Ik vind het zo jammer dat dit met Mona is moeten gebeuren. Maar ik hoorde van Bill en Bella zelf dat hij echt zijn best doet om haar terug te krijgen. 'Waar denk je aan?' Ik voel een kusje in mijn hals en sluit even genietend mijn ogen. 'Te veel.' Hij slaat een arm om me heen en laat me mijn hoofd draaien. Mijn neus raakt de zijne en hij glimlacht. 'Zit ik er ook bij?' Ik begin te lachen en hij kust mijn voorhoofd. 'Je moet nog rusten.' en neemt mijn hand vast. 'Maar...' 'Geen tegenspraak, ik geraak je niet nog eens kwijt.' Ik zwijg maar en volg hem naar boven, richting zijn kamer.


Hij drukt me eigenhandig het bed in en sluit de gordijnen. 'Slaap lekker schat.' en loopt naar de deur. Maar zo snel hoeft het toch niet te gaan? 'Billy, wacht!' Verbaasd houdt hij halt en maak ik een pruillipje. 'Je mag nog niet weggaan.' Hij begint te lachen en ik grijp hem beet om hem op het bed te trekken. Hij valt bovenop me en ik sla meteen mijn armen om hem heen, zodat hij niet weg kan. 'Schat, ik moet nog d..' Meteen verzegel ik zijn lippen en open ik mijn mond. Het zachte, gladde gevoel van zijn piercing doet me keer op keer huiveren.


Hij laat me strelend los en grijnst. 'Wat moet je nog?' vraag ik stiekem. 'Helemaal niets, dit verandert de zaak.' Ik grinnik en streel over zijn wang, tot zijn kin. 'Ik hou zoveel van je Bill.' fluister ik starend in zijn glinsterende ogen. Hij beweegt zijn neus en zoent me zacht op mijn mondhoek. 'Ik ook van jou, lieve schat. Vanaf nu zal ik beter op je letten! Ik wil jou echt niet verliezen, want dan wordt het een ondragelijk leven voor mij, de band en onze dochter.



Ik kan het niet alleen aan, ik heb je nodig' Mijn vingers glipten onder zijn shirt en strelen nu over zijn warme lichaam heen.
Hij krijgt kippenvel en rolt langzaam naast me. 'Niet stoppen' fluistert hij met gesloten ogen en drukt verlangend weer zijn lippen op de mijne.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.