FanFic.nl

Living with One Direction [PAUZE]

Hoofdstuk 24

Sophie
We stapten uit de douchecabine en hij sloeg een handdoek om me heen. Ik droogde me langzaam af en deed toen een hemdje en een shortje aan. Ik droogde mijn haar met de haardroger terwijl Harry weer zijn T-shirt aantrok.
“Je kan best iets van Niall lenen,”� zei ik. Hij knikte en liep de badkamer uit. Even later kwam hij terug, nu gekleed in een shortje en T-shirt met I’m awesome erop. Die had ik ooit aan Niall gegeven. Ik grinnikte.
“Wat? Ik bén awesome.”�
“Sure.”�
Hij keek me via de spiegel fake gekwetst aan en ik schonk hem een scheve glimlach. Toen mijn haar droog was stak ik de haardroger weer weg en draaide me naar hem om.
“Nu flink je tandjes poetsen jij, en dan naar bed!”�
“Ja mama,”� antwoordde hij met een kinderstemmetje.
Hij liep naar de wasbak toe en fronste toen zijn wenkbrauwen.
“Ik heb wel geen tandenborstel.”�
“Wel, dan leen je de mijne toch?”�
“Maar die is voor meisjes!”�
“En?”�
“Ik ben een jongen.”�
“Van die tandenborstel te gebruiken ga je echt geen geslachtstransformatie ondergaan hoor.”�
Ik reikte hem mijn tandenborstel aan, hij nam hem aan, deed er tandpasta op en begon toen vrolijk zijn tanden te poetsen. Toen hij klaar was spoelde hij de tandenborstel netjes af en gaf hem toen aan mij. “Zo, nu jij nog je tandjes poetsen en dan kunnen we naar bed!”�
Ik lachte en nam de tandenborstel uit zijn hand. Toen we allebei helemaal proper waren om te gaan slapen liepen we naar mijn kamer. Ik plofte meteen op mijn bed en Harry kroop naast me. We lagen een tijdje zij tegen zij naar het plafond te staren terwijl onze handen verstrengeld waren. Ik moest denken aan wat we nog geen halfuur geleden in de douche hadden gedaan. Ik kon het niet geloven dat ik het eigenlijk echt had gedaan. Ik draaide me naar Harry toe en drukte een kusje op zijn wang. Hij keek me aan en glimlachte.
“Wist je al dat het gras groen was?”� vroeg ik serieus.
“Ja en de lucht is blauw,”� antwoordde hij.
“Wolken zijn wit.”�
“Wat is jou grootste wens?”�
“Samen met jou oud worden en kindjes krijgen en een gezellig huisje kopen.”�
“Die van mij ook.”�
“Ik hou van je.”�
“Ik ook van jou.”�
Onze lippen vonden elkaar en ik sloeg mijn handen rond zijn nek. Na een tijdje verbrak hij zachtjes de kus en keek me diep in de ogen.
“Jij en ik, voor altijd.”�
“Voor altijd.”�
Ik sloot mijn ogen en nestelde me tegen zijn borst. Een tijdje later viel ik in slaap.

We stonden met zen vijven te wachten aan het kantoortje van de directeur om hem het voorstel te doen om One Direction te laten optreden op het eindejaarsbal. We bespraken hoe we het hem het beste konden vragen en uiteindelijk werd er beslist dat ik het vroeg omdat het namelijk mijn plan was. Dat was dus het nadeel aan een geniaal plan hebben. Toen hij ons eindelijk binnenliet stapte ik wat aarzelend naar voren.
“Goededag meneer, het is om te zeggen dat we een voorstel hebben voor het eindejaarsbal.”�
“Zeg het maar.”�
“Wel, wij dachten eraan dat One Direction misschien kon spelen tijdens het bal, naast de vaste DJ, ze willen dat gratis doen en dan heb je meteen wat afwisseling.”�
“En wie zijn dat dan die One Direction?”�
“Een boysband meneer, mijn broer speelt erin mee, ik kan ze anders vragen om op het vrij podium te komen optreden zodat u er een idee van heeft.”�
“En ze spelen gratis zeg je?”�
“Ja.”�
“Goed, ik zal er nog even over nadenken, maar vrij podium is normaal enkel voor leerlingen dus ze mogen wel komen maar enkel als één van jullie meedoet aan hun act.”�
“Dat komt in orde meneer, bedankt.”�
Hij knikte en we liepen het kantoortje weer uit. Dat was vlot gegaan, ik hoopte dat zijn uiteindelijke antwoord ja zou zijn.
“Hoe ga je ervoor zorgen dat ze mogen meedoen aan het vrij podium?”� vroeg Daisy.
“Heel simpel, ik ga meezingen met hen.”�
“Ik dacht dat je met Waw ging optreden?”�
“Die kunnen toch niet die dag.”�
“Aha.”�

De volgende dag werd ik wakker van het snerpende geluid van de wekker die door mijn kamer galmde. Ik tastte, nog half slapend, met mijn hand over het nachtkastje en gaf een mep op mijn wekker. Toen draaide ik me om, rekte me uit en stapte met tegenzin mijn bed uit. Ik hoorde de douche lopen in de badkamer en bonsde hard op de deur.
“Niall! Doe eens voort, ik wil mij ook nog wassen!”� riep ik.
“Kalm zusje, ik ben zo meteen klaar.”�
Ik liep terug naar mijn kamer nam al mijn spullen bij elkaar en wachtte toen ongeduldig voor de deur van de badkamer. Toen Niall eindelijk de badkamer verliet stapte ik er snel naar binnen. Ik zette de douche voor een paar seconden op koud zodat ik wat wakkerder werd en genoot toen van het warme water. Ik las nog snel mijn samenvattingen na, stopte ze in mijn rugzak en liep toen naar buiten. De meisjes stonden al op mij te wachten en traag fietste we naar school. Eindelijk het laatste examen. Ik stapte samen met Eline het examenlokaal binnen en nadat we elkaar succes hadden gewenst liep ik naar mijn plaats. Ik wachtte ongeduldig tot de leraar de examens had uitgedeeld, haalde diep adem en richtte toen mijn blik op de eerste vraag. Een uur later was ik klaar en ik leunde tevreden achterover. Na nog eens mijn examen na gelezen te hebben en hier en daar nog iets had aangepast gaf ik af en stapte samen met Eline naar buiten.
“Finally! Het is gedaan!”�
“Wohow!”�
“Ik ga onmiddellijk door, ik heb afgesproken met de meiden van Waw,”� zei ik terwijl we naar de fietsenstalling liepen.
“Goed, ik zie je dan nog wel?”�
“Jep! Morgen sowieso, dan gaan we naar het strand.”�
Ik gaf haar nog een vuistje, zette mijn koptelefoon op en begon, zachtjes meezingend met de muziek richting het huis van Elise te fietsen. De bel van een fiets drong mijn oren binnen en ik ging iets meer naar rechts. Een jongen kwam naast mij fietsen maar stak me niet voorbij. Ik legde mijn koptelefoon in mijn nek en keek hem aan.
“Wat moet je?”�
“Niets, ik wou je gewoon zeggen dat je mooi kan zingen.”�
“Dankje.”�
“Ik ben Nick.”�
“Sophie,”� antwoordde ik kortaf. Ik wou mijn koptelefoon weer opzetten maar zijn stem hield me tegen.
“Aangenaam kennis te maken Sophie.”� Hij glimlachte naar me en ik glimlachte kort terug. Ik vertrouwde hem niet echt.
“Heb je al vriendje?”� Ik zuchtte geërgerd.
“Jep.”�
“Jammer.”�
“Tja, maar ik heb een afspraak dus…”�
Ik zette mijn koptelefoon weer op en begon sneller te fietsen. Hij kwam weer naast me fietsen en ik zette met tegenzin mijn koptelefoon weer af.
“Ja?”� vroeg ik met een geërgerde ondertoon in mijn stem.”�
“Ik ga morgen naar het strand, zin om mee te gaan?
“Ik ga al met vrienden.”�
“Je vertrouwt me niet hè?”�
“Dat heb je goed gezien en als je me nu met rust zou willen laten?”�
“Zie ik er dan zo onbetrouwbaar uit?”� het laatste stuk van mijn zin negerend.”�
“Zelfs mensen die er heel betrouwbaar uit zien zijn soms niet te vertrouwen,”� antwoordde ik filosofisch.
“Ik zal je bewijzen dat ik betrouwbaar ben, ik zie je morgen op het strand!”�
“Waarom wil je me dat eigenlijk persé bewijzen?”�
“Je lijkt me een toffe meid. Maar ik moet hier naar rechts, tot morgen!”�
Ik keek hem nog even na, zette toen mijn koptelefoon weer op en begon weer mee te zingen met de muziek. Vreemde jongen die Nick.

Reacties: