FanFic.nl

Another fight against evil - complete

Hoofdstuk 32: De slag om de zwerkbalcup

Als Sam eventjes vrij was tussen de lessen door ging hij altijd naar Sandra. Ze was er al eens in geslaagd om twee volle dagen helder te blijven. En Sam voelde dat alles terug goed ging komen. Ook Fred, George, Leo en Katja deden er alles aan om Sandra in het heden te houden. Madame Plijster toverde om de zoveel tijd weer een nieuwe kop thee en een nieuw plak chocola tevoorschijn en Sandra bedankte haar altijd vriendelijk. Het was ondetussen april en Sandra lag al een maand op de ziekenzaal. De vrienden konden echter steeds minder vaak langskomen omdat de wedstrijd voor de zwerkbalcup steeds dichterbij kwam en Plank hen alle momenten van de dag een zwerkbaltraining wou geven. En hij had bijna elke avond bijles van Krinkel of Perkamentus. Hij had de spreuken paralitis, expelliarmus en protego nu volledig onder de knie en kon ook al een patronus oproepen. (Perkamentus vond dat je het zekere voor het onzekere moest nemen. Hij dacht dat de dementors waarschijnlijk wel aan de kant van Voldemort zouden staan moest het erop aankmoen en dan moest Sam op alles voorbereid zijn.) Zijn patronus nam de vorm aan van een vos en hij was er zeer trots op. Van Perkamentus leerde hij wat meer over het verleden van Voldemort en ook wat meer over zijn gruzielementen. Althans, wat Perkamentus er over wist. Sandra was bijna volledig genezen, ze had nog maar heel af en toe wat zwakke momenten en een week later werd ze uit de ziekenzaal ontslagen. Plank vond echter dat ze beter niet zou deelnemen aan de wedstrijd omdat ze zoveel trainingen had gemist en zo lang op de ziekenzaal had gezeten. Sandra had dit wel verwacht en legde zich er maar bij neer. Plank had trouwens al een tijdje een nieuwe jager aangesteld. Het was een jongen en hij was goed, maar iedereen vond dat Sandra toch net beter was. Hij had moeite met beukers ontwijken en de slurk glipte nogal vaak door zijn vingers. Maar na een aantal zware trainingen was hij al een stuk beter en Plank had goede hoop.

Een week voor de grote zwerkbalwedstrijd was het een drukste van jewelste in het kasteel. Overal werden de teamleden van Huffelpuf en Griffoendor begroet en aangemoedigd. Het Zwerkbalveld was bijna 24 uur op 24 ingepalmd en Plank en de aanvoerder van het zwerkbalteam van Huffelpuf hadden meermaals ruzie over wanneer wie kon trainen. Sam ging tijdens de trainingen van Huffelpuf altijd in de tribune zitten en bestudeerde aandachtig de andere zoeker. Na twee keer echter werd hij weggestuurd door professor Anderling:
“Ik weet dat je graag wilt winnen en ik wil zelf ook graag dat Griffoendor wint maar het ander team bespioneren om zo hun tactiek te weten te komen dat gaat nu echt te ver.”� Maar twee keer was voor Sam genoeg om te weten dat de zoeker van Huffelpuf verdomd goed was.

Uiteindelijk brak de dag aan dat de grote wedstrijd werd gespeeld. De Huffelpuffers en Griffoendors waren supernerveus. Voor de huffelpufs was het toch al een heel tijdje geleden dat ze konden strijden voor die cup en ze waren dan ook heel blij toen ze de beslissende wedstrijd tegen Zwadderich had gewonnen. Het was wel heel nipt geweest, zelfs toen de snaai uiteindelijk in huffelpufs bezit was. De score was 150 - 200. Griffoendor had tegen Ravenklauw een prachtige wedstrijd gespeeld en was gewonnen met 220 tegen 50.

De vrienden zaten aan tafel maar kregen geen hap door hun keel, de wedstrijd van deze namiddag bedierf hun eetlust. Plank zag hen zitten en kwam neer hen toen.
“Eet toch eens wat, we hebben een belangrijke wedstrijd te spelen vandaag, jullie hebben je energie hard nodig!”�
Met tegenzin namen de vrienden een stukje brood en begonnen te eten.
Uiteindelijk was het moment eindelijk aangebroken. Plank en de aanvoerder van Huffelpuf gaven elkaar de hand, Madame Hoog blies op haar fluitje, en daar gingen ze. Leo gaf commentaar. “De recent aangestelde jager van Griffoendor heeft de slurk te pakken, hij geeft een pass aan Katja die op haar beurt een pass geeft aan Angelique. Die laatste ontwijkt een jager van Huffelpuf, ik ben zijn naam even kwijt. En Angelique vliegt recht op de doelpalen af. Ze richt, gooit en... De slurk wordt teruggeslagen, dat was een prima verdediging. De slurk is in bezit van Preece, Macavoy, Preece, en Bell kan de slurk onderscheppen. Rickett slaagt een beuker richting Bell maar die worddt onderschept door Wemel. Bell passt naar Jansen, Eeckhout, Bell die een beuker moet ontwijken. Auch dat moet zeer hebben gedaan.”�
Tom Eeckhout, de nieuwe jager van Griffoendor had een beuker in zijn maag gekregen. De wedstrijd werd stopgezet en Tom werd afgevoerd. Madame Hooch richtte zit tot Plank.
“Hebben jullie nog een reservespeler?”�
“Neen, dat wí s onze reservespeler.”�
“We kunnen de wedstrijd uitstellen;”� (boegeroep vanuit de trubines) of we...”�
“Ik speel wel!”� onderbrak Sandra haar.
“Maar je bent nog te zwak,”� antwoordde Plank.
“Dat zullen we dan nog wel eens zien.”�
Madame Hooch gaf haar een bezemsteel en ze zette zich af. De wedstrijd ging verder. Plank keek haar woedend na. Het was 70-70 toen Sam de snaai zag. Het gouden balletje vloog rakelings lans zijn oor. Hij draaide zijn bezem 180° en ging erachteraan. De snaai vloog over de tribune en Sam scheerde vlak boven de hoofden van de Griffoendors die snel wegdoken. De zoeker van Huffelpuf zette de achtervolging in. Maar ook de drijvers van Huffelpuf hadden door dat Sam de snaai had gezien en een beuker kwam op Sam af die net op tijd naar links kon afwijken. Daardoor had hij wel de snaai uit het oog verloren. Hij ging achter de andere zoeker aan die de snaai nog altijd in het oog hield. Fred slingerde hem een beuker toe die hem hard op zijn achterhoofd raakte. De zoeker verloor daardoor zijn evenwicht en slingerde naar beneden. Sam gaf er geen aandacht aan. Hij stopte zijn bezem en speurde het luchtruim af op zoek naar het gouden balletje. Hij zag hem achter de doelpalen van Huffelpuf vliegen en zette de achtervolging weer in. Sam hoorde vaga het commentaar van Leo dat Fred of George weer iemand van zijn of haar bezem had geslagen. Ondertussen scoorde Sandra twee keer achter elkaar omdat de wachter Sam in het oog hield. Het was 90-70. De zoeker van Huffelpuf was vastbesloten de snaai voor Sams neus weg te kapen. Die laatste boog zich helemaal voorover, de wind suisde langs zijn oren en liet zijn gewaad wild flapperen. Hij liet zijn linkerhand los en strekte zijn vingers. De snaai zoemde snel heen en weer, het leek wel alsof het balletje hem uitlachte! De tribune hield zijn adem in, zijn vingertoppen raakten de snaai, en hij voelde een beuker recht op hem af komen, Sam draaide zijn bezem zodat hij eventjes ondersteboven vloog en de beuker vloog verder zonder hem te raken. Sam vloekte, en ging weer rechtop vliegen. De zoeker van huffelpuf was ondertussen weer hersteld na zijn ontmoeting met de beuker en ging naast hem vliegen.
“zo, zo, de snaai kwijtgespeeld?”�
Sam antwoordde niet. Hij kneep zijn ogen half dicht en speurde zorgvuldig de omgeving af. Plots zag hij een gouden flits en ging er onmiddelijk achteraan. Een fractie van een seconde later besefte de andere zoeker dat Sam weg was en zette de achtervolging in. De snaai zoefde naar beneden, Sam nam een duikvlucht. Plank keek hem glimlachend aan en zag daardoor niet dat Leah de slurk door één van zijn doelpalen slingerde. Hij vloekte en concentreerde zich weer op het spel. “En Huffelpuf scoort, ondertussen heeft Lewis een spectaculaire duikvlucht ingezet, Kannewasser zit hem op de hielen, en Jansen scoort nog eens tien punten voor Griffoendor, Kannewasser zet er wat meer vaart achter, de slurk is in bezit van Huffelpuf, Plank slaat de slurk terug en Huffelpuf scoort toch. Plank is er met zijn gedachten precies niet bij, de slurk is in bezit van Griffoendor maar Leah kan hem onderscheppen en Preece zet de score op gelijkstand. Komaan Sam!”� Sam leek neer te storten maar vlak voordat hij de bodem raakte trok hij zijn bezem weer verticaal en stak zijn vuist in de lucht. De andere zoeker vloekte, voor hij wel de grond raakte. Madame Hooch blies het einde van de wedstrijd en Leo riep:
“Griffoendor heeft de snaai! Wat een prachtige vangst! Griffoendor heeft gewonnen, griffoendor heeft de cup!”� Toen liet hij zijn microofoon vallen en rende het veld op om zijn vriend te omhelzen.

Toen Plank de leerlingenkamer binnenkwam met achter hem de rest van het team, barstte het gejuich los. Flessen Oude Klara's Jonge borrel werden bovengehaald en ook boterbiertjes ontbraken niet. Sam en zijn vrienden werden in de lucht gehesen en ook Plank ontsnapte niet aan de handen die hem omhooghoffen, ook al had hij helemaal geen zin om in de lucht te hangen. Toen ze terug op de grond stonden slopen de vrienden weg en kwamen aan bij het schilderij van een fruitschaal. Ze kietelden de peer en een klink werd zichtbaar. De huiselfen bogen voor hen toen ze de keuken binnenkwamen. “Wat wensen jullie, heren?”� vroeg de hoofdkokhuiself. “Zowat vanalles, het is om de overwinning van de zwerkbalcup te vieren,”� antwoordde Sam. Vijf minuten later kwamen ze de leerlingenkamer weer binnen met hun handen vol lekkers. De griffoendors vielen aan. Sandra liep naar Sam toe.
“Je hebt die snaai mooi gevangen.”� Sam bloosde. “Jij hebt ook een paar mooie goals gescoord hoor!”� Sandra glimlachte, nam zijn hand en trok hem mee naar een zetel in de hoek waar niemand was. Fred, George en Leo lachten toen ze het koppeltje zo bezig zagen. George zuchtte, hij wou dat hij hetzelfde kon doen met Angelique maar hoe wist hij nu of ze hetzelfde voelde als hij voor haar? Fred zag dat George naar Angelique zat te kijken en porde hem met zijn elleboog. “Komaan broertje, ga erop af, ze kijkt naar je!”� “Dat wil toch niets zeggen.”� “Neen, maar kijk nu, ze wend haar ogen af en bloost, dat wil wel wat zeggen.”� “Sinds wanneer weet jij zoveel over de liefde?”� “Ervaring, broertje, ervaring en hup, ga er nu op af! Je bent toch geen watje, of wel?”� Dat laatste deed het hem. Hij was inderdaad geen watje. Hij haalde diep adem en liep op Angelique af. “Hej,”� zei hij zacht. “Je hebt een paar mooie goals gescoord daarstraks. “Haha, dankje, bedankt dat je Preece van zijn bezem hebt geslagen, hij leek vastbesloten om mij van mijn bezem te slingeren.”� “Och, dat is wat drijvers doen, toch?”� Hij zette een stapje dichterbij. “Zullen we eventjes uit de drukte wegglippen?”� Angelique giechelde en volgde hem. Ze gingen op de trap zitten die naar de jongenslaapkamers leidde. “Weet je Angelique, je, je ziet er goed uit.”� “Dankje, jij ook.”� George schonk haar een glimlach. Ze keken elkaar in de ogen. George dacht 'nu of nooit' en boog zich naar voor om Angelique een zoen te geven. Wat er toen gebeurde had hij totaal niet verwacht. Angelique's handen schoten in zijn haar en ze drukte hem stevig tegen zich aan. Ze kuste hem vol passie, toen George van de schrik was bekomen liet hij haar doen. Het voelde echt goed. Fred zat naar hem te kijken.
“Kijk daar eens, Angelique heeft dan toch toegehapt.”�
Leo keek naar het zoenende stelletje en knikte.
“Ja blijkbaar.”�
“Je wilt naar Leah he?”�
“Sinds wanneer ben jij zo gevoelig?”�
“Ik ben niet gevoelig, ik ben gewoon slim.”�
Leo rolde met zijn ogen. “Ik ga haar zoeken.”�
“Veel succes.”�
Leo verliet de drukke leerlingenkamer en ging op weg naar de leerlingenkamer van Huffelpuf, al was er één klein probleempje. De leerlingenkamer van Huffelpuf was verborgen voor niet-huffelpuffers. Al had Leah wel eens laten vallen dat het zich vlakbij de keukens bevond. Vol goede moed ging Leo op weg. Fred bleef alleen achter. Zo, hij en Katja waren nog de enigste singles van de groep. Hij zuchtte. Er ging de laatste tijd veel romantiek in de lucht, alsof Foppe perongeluk een flesje liefdesdrank had laten ontploffen in het kasteel.

Reacties: