FanFic.nl

Living with One Direction [PAUZE]

Hoofdstuk 25

Sophie
Ik kwam aan bij het huis van Elise, waar de repetities meestal doorgingen (haar vader was een producer en ze hadden een opnamestudio en nog wat van die dingen in huis) en drukte op de bel. Het bekende deuntje klonk door het huis en even later werd de deur opengedaan door Sarah.
"Hej!" zei ik voor Sarah me een knuffel gaf. "Net op tijd," glimlachte ze. "Altijd toch?"
Ik liep achter Sarah aan verder het huis in en stapte de geïsoleerde kamer in waar we altijd repeteerden. Samantha (wij noemden haar meestal Sam) zat al achter haar drum, Elise stemde haar piano en Sarah raapte haar gitaar op van de grond.
"Ik heb een nieuw liedje geschreven," zei Elise toen ze me in het oog kreeg. "Kom eens even kijken."
Ik liep naar haar toe en ze toonde me een papier. Ik las vluchtig de tekst en was weer eens verbaasd over het talent dat Elise bezat. "Het is een prachtige tekst, hoe klinkt de melodie?"
"Wel, die moeten we nog verzinnen, maar ik had zoiets in gedachten."
Ze speelde een klein stukje op de piano en ik zong automatisch de tekst mee. Het paste perfect bij het liedje.
"Wow, fantastisch Elise!" Ze bloosde lichtjes. "Bedankt, het is wel moeilijker om hier drum in te verwerken."
"Hmm, maar als Sam nu wat stiller zou spelen en vooral met de bas zou werken? Zou dat dan niet lukken?"
"Ja, misschien heb je wel gelijk, hé Sam, wat denk jij?"
Sam keek op en richtte haar blik op ons. "Laat nog eens horen wat je hebt?" vroeg ze. Elise speelde weer het deuntje op haar piano en Sam knikte. "Daar weet ik wel iets mee," zei ze. Ze begon wat deuntjes te proberen en even later klonken piano en drum perfect te samen. Ik glimlachte lichtjes. Dat was het toffe aan deze groep, ze vulden elkaar automatisch aan. Sarah luisterde aandachtig naar Elise en Sam en tokkelde wat op haar gitaar. Ze schreef de verschillende akkoorden op papier en ondertussen schreef ook Sam op wat ze had gevonden in de vorm van ritmes. Ik hielp Elise met het aanpassen van een paar noten zodat het met mijn zang erbij ook nog goed klonk en na een uurtje was het nummer volledig klaar. Ik pakte de microfoon en knikte lichtjes met mijn hoofd, Sam, Sarah en Elise begonnen te spelen en met het blad met de tekst voor mijn neus die ik zonet nog wat had aangepast begon ik te zingen. Toen het was afgelopen keek ik bedenkelijk naar Elise. "Er moet nog iets veranderen bij de laatste strofe," zei ik terwijl ik naar haar toe liep.
"Maak die noten eens allemaal eentje hoger, dus die hoge do een hoge re enzoverder." Elise kribbelde met het potlood op haar papier en speelde de noten op de piano. Ik zong het stukje tekst erbij en na nog wat aanpassingen klonk het perfect. We speelden het nog eens opnieuw en een grijns krulde zich om mijn lippen toen het was afgelopen.
"Dat hebben we fantastisch gedaan meiden!" Sam kroop vanachter haar drumstel vandaan en schonk me een glimlach.
"We zijn een fantastisch team!" zei ze "Ik ben blij dat jij onze nieuwe zangeres werd." Ik glimlachte breed. Ik moest echt eens meer afspreken met deze meiden, ik besefte dat ik ze nog niet eens had voorgesteld aan de groep, daar moest dringend verandering in komen. "Hé," zei ik toen maar "Hebben jullie misschien zin om morgen mee naar het strand te gaan met mijn vrienden?" "Waarom ook niet," antwoordde Sarah. "Dat is dan geregeld!" We praatten nog een tijdje over van alles en nog wat en Sarah besloot op een bepaald moment YouTube op te starten en ik zong vrolijk mee met de liedjes. Na ook nog wat grappige parodies gemaakt te hebben op kerstliedjes en de vader van Elise eventjes was binnengekomen om te zeggen dat Sam's moeder had gebeld dat ze dringend naar huis moest komen besloten we om weg te gaan. "Tot morgen dan hè, ik stuur nog wel een sms'je!" riep ik nadat ik de drie meiden nog een knuffel had gegeven. Ik stapte op mijn fiets en reed vrolijk fluitend naar huis.

Samantha
Ik gaf iedereen een knuffel en stapte toen van de drempel. Ik wou net op mijn fiets stappen toen ik werd tegengehouden door Sarah. "Wacht, ik fiets wel met je mee." Een glimlach krulde zich om mijn lippen. Ik wachtte geduldig tot Sarah haar jas aanhad (ook al was het nog aardig warm buiten) en begon toen te trappen. Een paar tellen later kwam Sarah naast mij fietsen. "Wat vind je van ons nieuwe nummer?" "Fantastisch," antwoordde ik.
"Denk je nog vaak aan Leah?" Leah was onze vorige zangeres en ik had er eventjes een relatie mee gehad, bleek dat Leah het gewoon deed om het uit te testen of ze lesbisch was, wat uiteindelijk niet zo bleek te zijn.
"Nee, waarom?"
"Gewoon, ik ben wel blij met Sophie."
"Ja ik ook, ze is een tof meisje."
"Weet je nog die eerste keer dat ze aan de voordeur stond?"
"Haha, ja!"
Toen Sophie een paar maanden geleden aan onze voordeur stond had ze een brede grijns om haar mond.
"Moet ik hier zijn voor de repetities van Waw?" had ze gevraagd
"Ben jij onze nieuwe zangeres dan?" had ik gevraagd.
"Naar het schijnt wel," antwoordde ze "Ik kreeg een telefoontje een paar dagen geleden weet je wel."
"Kom dan maar binnen."
Ze was enthousiast het huis binnengelopen en had haar ogen wijdopen gesperd bij het zien van alle muziekapparatuur die in het huis verspreid stonden. "Wow, van wie is dit hier?" "Elise."
Het klikte meteen en sindsdien waren we goede vriendinnen.
Ik belandde terug in de werkelijkheid en keek naar Sarah. Haar mooie groene ogen keken me aan en haar volle lippen waren in een glimlach gekruld. Mijn blik gleed naar haar hand en ik zag dat ze een ring aan haar vinger had.
"Van wie heb je die?" vroeg ik met mijn kin op de ring wijzend.
"Oh," zei ze toen ze haar hand van het stuur haalde "Van mijn oma."
Ik haalde mijn hand ook van het stuur en greep haar hand terwijl ik de ring bestudeerde.
"Hij is prachtig!" zei ik. "Vind ik ook." Ik wilde haar hand terug loslaten ook al schreeuwde mijn binnenste om het niet te doen maar ze hield mij tegen. Ze verstrengelde haar vingers met de mijne en schonk me weer een glimlach. Kriebels gierden door mijn buik en mijn hart ging sneller slaan. Zou het dan toch? Nee, dit was gewoon een vriendinnending toch? We kenden elkaar al zo lang, dit betekende vast niets. Sarah was niet eens lesbisch of wel? Ze heeft nog nooit een vriendje gehad, maar ook geen vriendinnetje. Ik probeerde de gedachten die rondtuimelden in mijn hoofd te verdringen en schonk haar een glimlach terug. Zachtjes streelde Sarah met haar duim over mijn handpalm en mijn ogen flitsten naar onze verstrengelde handen en toen terug naar haar ogen. Er scholen glinstertjes in en ik moest me inhouden om me niet haar toe te buigen. Ik staarde weer voor me uit terwijl ik genoot van Sarah's aanraking. Vogeltjes floten een vrolijk deuntje en de lucht was helderblauw. We fietsten nog een tijdje zwijgend naast elkaar, maar het was geen ongemakkelijke stilte, eerder een rustgevende en toen kwamen we aan bij Sarah's huis. Ze liet mijn hand los om te remmen en ik volgde haar voorbeeld. "Hé, Sarah, wacht," zei ik toen ze naar de voordeur begon te lopen. Ze draaide zich om en keek me aan. Ik slikte en deed een stap naar voor. Ik greep haar handen en keek haar diep in haar ogen. Toen raapte ik al mijn moed bijeen en drukte een kus op haar lippen. Sarah trok zich verschrikt terug en ik wou al mijn excuses aanbieden toen ze haar hand onder mijn kin legde en me dwong haar aan te kijken.
"Sam," fluisterde ze voor ze haar lippen op de mijne drukte. Ik legde mijn handen rond haar nek en voelde haar handen op mijn heupen. Zachtjes streelde ik met mijn tong over haar lippen, ze opende haar mond een stukje en ik liet mijn tong naar binnenglijden. Ik sloot mijn ogen en genoot van het moment. Het leek alsof alleen ik en Sarah nog bestonden, we zweefden richting de hemel en ... vielen met een klap terug op de grond toen Sarah zachtjes de kus verbrak. We hijgden allebei lichtjes en ik drukte mijn voorhoofd tegen de hare. "Ik hou van je," fluisterde ik.
"Ik ook van jou." Ze liep langzaam achteruit en ik bleef een hand vasthouden tot ze te ver was. Zachtjes gleed haar hand uit de mijne en ze glimlachte nog één keer voor ze zich omdraaide, de sleutel in het slot stak en naar binnen stapte. Ik slaakte een zucht van geluk en liep toen naar mijn fiets. Deze dag kon niet meer stuk.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.