Hoofdcategorieën
Home » Tokio Hotel » Save your kisses for me..!x [TC] [-Continued-] » Deel 15
Save your kisses for me..!x [TC] [-Continued-]
Deel 15
Tom POV
‘Tompie?’, en Bill kijkt me vragend aan. ‘Ja Billchen?’, ‘ik zie je graag!’, en een brede glimlach staat op zijn gezicht, een gemeende glimlach. ‘ik jou ook.’, zeg ik en druk mijn lippen op de zijne, onze kus gaat al snel over in een passionele tongzoen. Beide laten we ons helemaal op gaan in het spel tussen ons totdat Simone roept. ‘Tom je vader is hier!’, brult ze. Hoe weet pap nou waar ik ben?! Bill zucht, natuurlijk, hij weet hoe laat het nu is, ik mag lekker met pappie mee naar huis, en hoe weet pap Bill wonen? Bill staat op, wat normaal is want anders kan ik niet rechtstaan want meneer zat op mijn schoot, ik sta ook op en ga dan samen met Bill naar beneden waar mijn vader staat. Zijn ogen staan op moorden, echt, hij is pissig. ‘ow, hoi pap.’, ‘ja zal wel, kom je, we gaan naar huis!’, ‘ja ik kom.’, ik geef Bill een knuffel en ga dan met pap naar buiten en stap bij in de auto en hij rijdt weg. ‘je had me op zen minst kunnen waarschuwen, het is maar dat ik de gsm nummer van Simone nog had, anders had ik misschien nu aan de andere kant van de wereld gezeten!’, begint pap. ‘ja sorry, ik weet het, maar het overspoelde mij eigenlijk ook, Bill was op school voor werk, en ik kwam hem daar tegen en toen vroeg hij of ik kwam, en ik zei dat het goed was en…’, ‘ja Tom het is al goed.’, zegt hij en blijft zich concentreren op de weg. ‘het is maar gewoon, je hoeft toch niet pissig te zijn gewoon omdat ik was vergeten te…’, ‘daar gaat het me niet om Tom! Eerst, helemaal op het begin, kan je Bill totaal niet verdragen praat je enkel slecht over hem, dan is hij als een God voor jou en kan hij niets meer fout doen, dan loopt alles weer scheef en is hij weer de Duivel zelve, nu heb je hem terug gezien, ga je weer met hem om en alles is weer koek en ei, Tom, zo gaat het leven niet!’, ‘wie zegt het? Bij mij en Bill zo te zien wel!’, ‘wie zegt dat Bill echt om je geeft? Hij is je broer!’, ‘nou en? Hij deed ook al zo tegen me toen we er nog niets van wisten en jullie alles nog voor ons verzwegen, je weet zeker niet hoe moeilijk dat voor ons was? Hoe moet Bill jou nu noemen, pap of Jög, en ik, hoe moet ik Simone noemen, gewoon, Simone, of mam?!’, ‘dat moeten jullie zelf uitmaken, maar het gaat me allemaal een beetje te snel!’, ‘het gaat niet altijd om jou pap!’, ‘ook niet om jou Tom!’, ‘mag het één keertje, gewoon één keertje eens over mij gaan? Mag ik één keertje eens gelukkig zijn met iemand?! So what dat het een jongen is, so what dat het mijn broer is, kus dan toch allemaal mijn reet en vlieg naar de maan na dat je in de hoogste boom hebt gezeten!’, roep ik hem toe, ondertussen zijn we al thuis aangekomen, ik ga de auto uit en sla het portier zo hard mogelijk dicht en ga naar binnen, naar mijn kamer waar ik mijn kamerdeur bijna in splinters sla. Kut vader ook, hij begrijpt er gewoon geen ene reet van! Misschien dat hij niet zo egoïstisch moet zijn en eens aan zijn zonEN moet denken! Dat hij niet gelukkig kan zijn met iemand betekend niet dat wij dezelfde toekomst te gemoed moeten gaan, wij zijn niet zoals hem, Jög Kaulitz, de egoïst!
nu is Jög ineens de boze ouder...