FanFic.nl

Dream Catcher

Chapter Two - A Dream Or A Reality?

De droom was heerlijk rustig en vredig.
Om mij heen stonden allemaal grote eiken en alles had de kleur groen.
De zon scheen lichtjes door de bladeren heen en de openplek was gewoon prachtig, bijna onmogelijk om waar te zijn.
Alleen leek zo echt, alsof het ook echt bestond en dat het helemaal geen droom was.
Het raarste was, dat ik deze droom vaker heb gehad en ik heb ook geen idee waarom.
Het zou mij niks verbazen dat ik ieder moment wakker zou worden, want dat gebeurde altijd.
Maar deze keer was de droom anders, dan normaal.
Heel langzaam, bijna koninklijk, kwam een prachtige wolf tussen de eiken vandaan gelopen.
De wolf had een roeskleurige vacht en met prachtige, intelligente bruine ogen.
Wanneer onze ogen elkaar vonden, wist ik me niet meer te bewegen en kon alleen maar naar de grote bruine wolf staren.
Voor ik een stap richting de wolf kon zette, werd alles om ons heen verlicht door een oogverblindend witlicht.
"Alex.. Lieverd? Word eens wakker." vroeg een bekende stem zachtjes, terwijl de gene degelijke tijd mijn schouder heen en weer schudde.
"Waaa?" vroeg ik slaperig, terwijl ik probeerde om terug te vallen in slaap.
"Lieverd, het is al kwart over 7. Ik weet niet of je eerst wilt douchen voor ik je naar school toebreng?" vroeg mijn vader zachtjes, terwijl ik mijzelf uitrekte, maar verstijfde van wat ik hoorde.
"Wat?" vroeg ik totaal verbaast en mijn vader moesten lachen om mij gezichtsuitdrukking.
"Ja, ik ga je wegbrengen en ook weer ophalen. Oh! Voor je het zou vragen, je moter komt pas morgenochtend, want er was vertraging." vertelde mijn vader lekker vrolijk en verliet mijn kamer.
"Maar pa! Ik ben al bijna 17 hoor! Niemand wordt nog op deze leeftijd gebracht voor hun eerste schooldag!" schreeuwde ik klaagend achter mijn vader aan.
Alleen wat ik terug kreeg was een slappe lach, nou ja zeg en hij noemt zich een vader?
Kreunend kwam ik langzaam overeind en haalde mijn hand door mijn haren heen.
Snel stond ik maar op en zag dat ik nog de kleding van gisteren aan had.
"Heerlijk... Dat kan er ook nog wel bij." mompelde ik sarcastisch tegen mijzelf.
Sloffend liep ik de trap af met mijn spullen bij de hand en liep de nieuwe badkamer in.
De betegelde muren hadden een mooie licht blauwe kleur en een stenen vloer.
Verder had het een douche, 2 kastjes dat aan de muren ging, een wastafel en een grote spiegel.
Vliegend vlug kleedde ik mijzelf om, gooide de vuile kleding de wasmand in en sprong de douche in.
Na nog geen 20 minuten werd ik blijkbaar geroepen.
"Alex! Het is nu 10 voor 8, dus ik zou opschieten als ik jou was, want je school begint om 5 over half 9!" riep mijn vader naar mij toe.
Met een rol met mijn saffierblauwe ogen, stapte ik de douche maar uit kleedde mij snel om.
Deed even snel mascara, oogschaduw en een beetje lipgloss op en begon mijn lange goudblond haar te föhnen.
"Alex! We gaan nu! Het is al 10 over 8 en ik zeg het niet nog een keer!" riep mijn vader nu een beetje sacherijnig.
Zuchtend rende ik mijn kamer in, pakte mijn rug en IPod en rende snel naar beneden.
Mijn vader stond al klaar en te wachten in de hal.
"Kom op!"
"Stresskip..." mompelde ik, deed snel mijn dikke jas aan en liep met mijn vader naar buiten.
Mijn vadertje lief was echt helemaal gestrest en racete letterlijk de straten door.
"Jeetje, pa! Het is maar school hoor.." vertelde ik hem verveeld en keek hem aan.
Hij zuchtte een diepe zucht en keek mij fronsend aan via zijn ooghoek.
"Dat weet ik ook wel, schat, maar je kan niet te laat komen voor je eerste dag."
"Jajaja.. Ik ken dat liedje al, pa." vertelde ik hem zuchtend.
"En er is een sportschool in de buurt, zo dat je verder kan trainen aan je Taekwondo." Vertelde hij mij opgelucht.
"Vet! Dan ga ik wel van het weekend even kijken." zei ik grijnzend en begon uit het raam te staren.
Ja, ik weet het. Taekwondo is een vechtsport. Mijn vader eiste dat ik op een vechtsport ging, voor het geval dat ik lastige jongens tegen kom of zo.
Opnieuw raasde er snel bomen voorbij en ik besefte dat de meeste bomen, allemaal eiken waren.
"Heey, pap?"
"Hmmm?"
"Zijn er hier wolven in de buurt?" vroeg ik totaal nieuwsgierig en we stopte bij een stoplicht.
Mijn vader keek mij raar aan.
"Er was ooit een groep wolven gesignaleerd ongeveer 2 jaar geleden. Hoezo? Heb je er eentje gezien?"
"Nee.. Zo maar."
Helemaal in mijn gedachten verzonken, staarde ik uit het raam.
De droom speelde nog steeds af in mijn hoofd en ik kon de prachtige wolf niet uit mijn hoofd krijgen.
Voor een of andere reden, voelde ik me aangetrokken tot de wolf. Alsof ik de wolf al mijn hele leven ken.
Het raarste was, dat de wolf groter was dan ieder ander wolf dat ik in films of in boeken heb gezien.
"Lieverd, we zijn er." kondigde mijn vader helemaal trots aan.
"Yippie..." mompelde ik sarcastisch en staarde naar de school.
Het was best groot en je zag allerlei soorten tieners bij hun auto`s staan met hun vrienden, maar sommige tieners staarde naar mijn vaders gloednieuwe auto.
De auto was een blauwe Volvo van 2010, heb geen totaal benul van hoe het heet.
"Sms je me, wanneer je klaar bent met school? Dan zal ik hier zijn."
"Is goed, pa!" en ik gaf een zoen op zijn wang en stapte de auto uit.
Ik stapte eigenlijk in een nieuwe wereld in vol met geheimen wat ik nog niet ken en wat ik nooit zou moeten kennen.

Reacties: